11/10/2025
Mos i votoni bojkotuesit, sabotuesit dhe shkelësit e Kushtetutës
Kryeqyteti është pasqyra e moralit politik të vendit
Nesër, Kosova voton. Dhe të gjitha sytë janë, me të drejtë, te Prishtina.
Kryeqyteti nuk është vetëm një territor zgjedhor – është pasqyra politike dhe morale e vendit. Pikërisht për këtë arsye, grupet që për vite të tëra kanë manipuluar politikën, ekonominë dhe drejtësinë po përpiqen sot të rikthehen, me fytyra të reja, por me metodat e vjetra.
Në këtë përpjekje janë përfshirë struktura parapolitike, individë të lidhur me krimin e organizuar dhe madje edhe disa media të kapura, që u shërbejnë interesave të huaja, përfshirë edhe atyre serbe.
Këto grupe, të afërta me Shehollin dhe përfaqësues të tjerë të errësirës politike, kanë një qëllim të qartë: ta sjellin në pushtet Uran Ismailin e PDK-së, një parti që, siç thuhet shpesh, “kurrë s’i ka hapur sytë në Prishtinë.”
Synimi është i qartë: të rikthejnë kontrollin e plotë mbi kryeqytetin – jo vetëm në periferi, por në çdo cep të tij – për t’i shërbyer interesave të ngushta politike e financiare.
Prishtina, peng i interesave të errëta
Për vite me radhë, bota intelektuale dhe akademike e Prishtinës ka qenë pengesa e vetme kundër këtij rikthimi.
Ajo nuk e ka lejuar kurrë dorëzimin e qytetit te strukturat që përfaqësojnë abuzimin dhe pandëshkueshmërinë.
Tani, këto grupe po e shohin si mundësi largimin e Përparim Ramës nga gara, duke llogaritur se kështu mund ta manipulojnë më lehtë rezultatin.
Ata besojnë se me Uran Ismailin në krye, do ta kenë njeriun e tyre në pushtet, dhe përmes tij, kontrollin absolut të Prishtinës.
Një tjetër model varësie: Çeku
Në këtë lojë përfshihet edhe Çeku, që shihet si figurë e lehtë për t’u komanduar.
Dikur zëvendësministër në qeverinë Rama 2, sot ai gjendet në shkelje të hapur të Kushtetutës, duke mbajtur njëkohësisht postin e ministrit dhe të deputetit, ndërsa synon edhe pozitën e kryetarit të Prishtinës.
Kjo e bën lehtësisht të shantazhueshëm dhe të varur nga interesat partiake – një njeri që shkel ligjin për ta ruajtur karrierën.
Ky është modeli i politikanit që duan të mbajnë gjallë strukturat e vjetra të pushtetit.
Përparim Rama dhe fryma e pavarësisë qytetare
Në anën tjetër qëndron Përparim Rama, i cili ka deklaruar hapur se nuk është pjesë e LDK-së në kuptimin klasik të fjalës – pra kandidon si i pavarur.
Kjo nuk e shkëput tërësisht nga partia, por tregon një pozicion të qartë: nuk është njeri i nënshtrimit apo i poltronizmit, por i partneritetit dhe mirëbesimit.
Kjo frymë është thelbi i LDK-së së Rugovës – frymë qytetarie, jo autoritarizmi.
Pavarësisht periudhave të vështira, veçanërisht gjatë drejtimit të Mustafës që e përqendroi pushtetin në duart e veta, kjo frymë ka mbijetuar. Dhe sot ajo mishërohet më së miri te mënyra si e koncepton qeverisjen Përparim Rama.
Për ata që duan një kryetar të pavarur të Prishtinës, zgjedhja është e qartë: Përparim Rama.
Modeli i kundërt: Hajrullahu dhe nënshtrimi ndaj partisë
Nëse dikush dëshiron të kundërtën – një njeri të nënshtruar ndaj partisë, pa liri individuale e pa dinjitet politik – e ka Hajrullahun.
Ai përfaqëson modelin më të qartë të obediencës: shkel Kushtetutën, mban njëkohësisht disa poste publike dhe saboton interesat e qytetarëve vetëm sepse ato nuk burojnë nga partia e tij.
Ky është shembulli i politikanit që e sheh qytetin si pronë të partisë dhe qytetarët si votues të përkohshëm, jo si njerëz me të drejta e dinjitet.
Një paralajmërim për “njeriun e mirë”
Edhe për ata që mendojnë se “njeriu i mirë” mjafton: kujdes.
Uran Ismaili mund të jetë i sjellshëm dhe i aftë personalisht, por është i lidhur ngushtë me grupet që përfaqësojnë të kaluarën më të errët të Kosovës.
Me këtë shoqëri politike, ai nuk mund të jetë përfaqësues i ndryshimit, por i rikthimit prapa.
Vota është mjeti më i fortë i ndëshkimit qytetar
Në fund, kushdo që ka informacione të besueshme se ndonjë kandidat ka shkelur ligjin, është i përfshirë në korrupsion apo ka abuzuar me detyrën – le ta ndëshkojë me votë.
Vota është arma më e fortë që ka qytetari për të mbrojtur dinjitetin e vet dhe të qytetit të tij.
Prishtina nuk duhet të bjerë në duart e bojkotuesve, sabotuesve e shkelësve të ligjit. Ajo meriton njerëz që besojnë te ligji, te qytetaria dhe te përgjegjësia publike.
