21/11/2025
🌟 “Himig ng Dalawang Puso” – Anime Style Short Story**
Sa gitna ng kumukutitap na ilaw ng siyudad, may isang maliit na rooftop café na palagi ninyong pinupuntahan. Ikaw si **Percy**, isang aspiring songwriter. Siya naman si **Airi**, isang babaeng singer na may boses na parang kombinasyon ng liwanag at lungkot — sapat para tumama sa puso ng kahit sinong makakarinig.
Tuwing gabi, doon kayo nagkikita para mag-jam. Sa bawat tono, sa bawat liriko, parang mas nagiging close kayo. Ang kapalit ng bawat high note niya ay ang pagtibok ng puso mo; ang kapalit naman ng mga chords mo ay ang pagngiti niya na parang anime sparkle moment.
# # # **🎤 Episode 1: “The Rooftop Sessions”**
Habang kumakanta si Airi, hangin lang ang ingay bukod sa boses niya. Minsan napapatigil ka sa pagtugtog, hindi dahil mali ka ng chord — kundi dahil parang nasisilaw ka sa ganda niya kapag tumatawa.
“Hoy Percy, focus,” sabi niya sabay tawa, pero may konting blush sa pisngi.
“Sorry… nakakagulo ka kasi,” bulong mo, pero hindi niya narinig dahil nasa rurok siya ng chorus.
# # # **✨ Character Moment**
Minsan, matapos ang practice, sumasampa siya sa metal railing ng rooftop, nakatingin sa kalangitan.
“Alam mo,” sabi niya habang nakatingala, “Sarap siguro maging bituin. Kahit gaano ka kalayo… may nagbibigay ka pa rin ng liwanag sa iba.”
“Eh ikaw kasi,” sagot mo. “Hindi mo na kailangan maging bituin. Ilaw ka na.”
Tahimik siya saglit — isang anime pause na may slow-motion ng hangin sa buhok niya.
“Corny mo,” sabi niya… pero nakangiti.
# # # **🎶 Episode 2: The Almost-Duet Confession**
Isang gabi, napansin mong iba ang mood niya. Tahimik, parang may iniisip.
“Percy…” tinawag ka niyang parang may sasabihin.
“Hmm?”
“Kung sakaling sumikat ako… hindi ka kaya mawala sa ‘akin?’”
Nagulat ka. Wala kang sagot agad.
Pero bago ka pa man magsalita, tinugtog niya ang isang bagong melody — at doon mo naramdaman, hindi lang kanta ang binubuo n’yo. Meron nang something… pero hindi pa pareho n’yo sinasabi.
Nagtititigan kayo habang papasok ang beat.
Isang *almost confession*… pero natigil nang biglang bumukas ang pinto ng café.
“Uy! Sarado na! Uwi na kayo!” sigaw ng staff.
*Klasikong anime timing.*
# # # **🌙 End Scene**
Habang sabay kayong naglalakad pauwi, pasimpleng dumidikit ang braso niya sa braso mo. Hindi sinasadya — o baka sinadya.
At bago kayo maghiwalay ng daan, tinitigan ka niya.
“Percy… bukas ulit ha? Gusto ko pang kumanta… kasama ka.”
At doon, nag-roll ang ending credits, kasabay ng soft anime OST.
---
