The Call - ခေါ်သံ

  • Home
  • The Call - ခေါ်သံ

The Call - ခေါ်သံ Contact information, map and directions, contact form, opening hours, services, ratings, photos, videos and announcements from The Call - ခေါ်သံ, News & Media Website, .

‘တယုတယနှင်း’◼️ဆပ်ရိပ်သက်ပြင်းဆိုပေမယ့်စိတ်လိုလက်ရ ချပါတယ်။သုံးလေးငါးနှစ်အစစအရာရာရှားပါးနေတော့ခံစားမှုလည်း တန်ဖိုးကြီးလာတ...
18/07/2025

‘တယုတယနှင်း’

◼️ဆပ်ရိပ်

သက်ပြင်းဆိုပေမယ့်
စိတ်လိုလက်ရ ချပါတယ်။

သုံးလေးငါးနှစ်
အစစအရာရာရှားပါးနေတော့
ခံစားမှုလည်း တန်ဖိုးကြီးလာတယ်
နေမကောင်းတဲ့ညနေမှာ
တိမ်မျှင်တစက အစ
ကြီးမြတ်တယ်။

လူတစ်ယောက်ဟာ တစ်ခါတစ်လေတော့
အမှောင်ထဲထိုင်ဖို့လိုတယ်
ထိကရုန်းပင်လိုနေ့တွေအတွက်
လူသူနည်းတဲ့
တောအုပ်ခပ်နက်နက်လိုတယ်။

ရထားတွေဟာ
ဘယ်ခရီးသည်ကိုမှ စောင့်ရိုးမရှိတာ နားလည်ပါတယ်
ကိုယ်လည်း ပုံမှန်ပဲသွားမယ်
ဘာကိုမှ ပြေးမလိုက်နိုင်တော့ဘူး။

မျက်ရည်ဟာ အသံထက်မြန်တယ်
ဒီကမ္ဘာမှာ အလင်းနှစ်မခြားဘဲနဲ့ ဝေးနေတာ အိမ်ပဲရှိပါတယ်။
#ဆပ်ရိပ်

#ခေါ်သံ

နယ်​မြေအုပ်ချုပ်​ရေးလုပ်​နေရတဲ့ စစ်တပ်တခုဟာ အနည်းနဲ့အများ အရပ်သားအမြင်တခုကို ထူ​ထောင်ရတယ်။ အဲဒါကင်းမဲ့ရင် စစ်သား​တွေရဲ့အ...
17/07/2025

နယ်​မြေအုပ်ချုပ်​ရေးလုပ်​နေရတဲ့ စစ်တပ်တခုဟာ အနည်းနဲ့အများ အရပ်သားအမြင်တခုကို ထူ​ထောင်ရတယ်။ အဲဒါကင်းမဲ့ရင် စစ်သား​တွေရဲ့အုပ်ချုပ်​ရေးဟာ ဖိနှိပ်မှုတခုအသွင်​ဆောင်လာတယ်။ တဘက်မှာ စစ်ကာလအုပ်ချုပ်​ရေးဟာ အမြဲလိုမနူးညံ့နိုင်ဘူး ဒီအစွန်း​တွေကြား အီး​အေအို​တွေ ရုန်းကန်လာရတယ်။ တဘက်မှာ အုပ်ချုပ်​ရေး​ကြောင့် စစ်ရှိန်နဲ့အတူ စစ်တိုက်လိုစိတ် သို့မဟုတ် စစ်ပွဲထဲစိတ်နှစ်ထားနိုင်မှု လျော့ကျရပ်တန့်သွားဖို့ရှိတယ်။ နယ်မြေအုပ်ချုပ်ရေးအတွင်း ဒေသခံတွေနဲ့အဆင်မပြေမှု၊ မဟာမိတ်အီးအေအိုတွေနဲ့ နယ်မြေထိန်းချုပ်ရေးအငြင်းပွားမှု စတာတွေဟာ မြို့​တွေပြန်ကျသွားတဲ့အကြောင်းအရင်းတွေထဲပါဝင်နိုင်သလား ပြန်လည်သုံးသပ်မှုတွေလုပ်ဖို့ လိုအပ်မှာဖြစ်တယ်။

အပြည့်အစုံဖတ်ရန် >> https://thecall-magazine.com/ဘာတွေပြောင်းလဲလာမှာလဲ/

‘မြစ်ဆိပ်က ကုလားတက်ခေါက်သံ’ ◼️တာပလုကျမတို့အိမ်က တော်လှန်ရေးတပ်သားတွေ စတည်းချတဲ့နေရာ။ အဖေက ရွာ့မျက်နှာဖုံးလို့ ပြောလို့ရတ...
17/07/2025

‘မြစ်ဆိပ်က ကုလားတက်ခေါက်သံ’

◼️တာပလု

ကျမတို့အိမ်က တော်လှန်ရေးတပ်သားတွေ စတည်းချတဲ့နေရာ။ အဖေက ရွာ့မျက်နှာဖုံးလို့ ပြောလို့ရတယ်။ ရွာ့မျက်နှာဖုံးအဖေက တော်လှန်ရေးတပ်သားတွေကို အကျွေးအမွေးနဲ့ ထောက်ပံ့ရတာကို ပုံမှန်လုပ်ဖြစ်တာပါ။

အိမ်ကို တော်လှန်ရေးတပ်သားတွေ ရောက်လာပြီဆို အိမ်က ကျမတို့ညီအမတွေလည်း အကျွေးအမွေးတာဝန် ယူကြရတယ်။ တော်လှန်ရေးတပ်သားတွေကို အကျွေးအမွေးနဲ့ ဧည့်ခံတဲ့နေရာမှာ ခြေမြန်လက်မြန်ရှိဖို့လည်း လိုတာဖြစ်ပါတယ်။

ကျ‌မက မိသားစုထဲ အငယ်ဆုံးဖြစ်လို့ အဖေက ကျမကို မခိုင်းပါဘူး။ ပစားပေးထားတဲ့သဘောတော့ မဟုတ်ဘူး။ မခိုင်းဘူးဆိုတာက အရေးအကြောင်းတခုခု ရှိလာပြီဆို ထမင်းဝိုင်းတွေကို မြန်မြန်ဆန်ဆန် လက်စဖြောက် သိမ်းဆည်းကြရလို့ပဲ ဖြစ်ပါတယ်။

ဒီလိုနေရာမှာ လက်နှေးခြေနှေး ဖြစ်နေရင်တော့ မရပါဘူး။ ဒါကြောင့်ပဲ အဖေက ကျမကို မခိုင်းတာပါ။ မခိုင်းတဲ့အပြင်ကို ထမင်းဝိုင်းနားမလာဖို့ကိုတောင် ပြောထားတာ။ တစုံတခု အရေးအကြောင်း ကြုံလာတဲ့အခါမှာ ကြားမှာ ကန့်လန့်ကန့်လန့်ဖြစ်နေမှာကို ကြိုမြင်လို့ အဖေက ထမင်းဝိုင်းနား မလာခိုင်းတာနေမှာပါ။

ကျမတို့အိမ်က မြစ်ကမ်းနဖူးပေါ်မေးတင်ပြီး တည်ရှိနေတာပါ။ ရွာသူရွာသားတွေက ရေလမ်းခရီးကို အဓိက အားထား သွားလာကြပါတယ်။ ရွာနောက်ဘက် တောလမ်းခရီးက သွားမယ်ဆိုလည်းရပါတယ်။ အဲဒီလမ်းက တောထူတဲ့အတွက် အသွားအလာနည်းတယ်။

မြစ်ကမ်းဘေးတလျှောက်မှာတော့ ကင်းတွေချထားရတယ်။ ကျမတို့အိမ်နားက ကင်းအပါအဝင်ဆိုရင် ကင်းချထားတဲ့နေရာ လေးနေရာလောက်ရှိတယ်။ ဒီထက်လည်း များနိုင်တယ်။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ကင်းချထားတဲ့နေရာတွေက ကုလားတက်ခေါက်သံ ကြားနိုင်‌လောက်တဲ့ နေရာအကွာအဝေးမှာ ထားရှိရလို့ပါပဲ။

ကင်းတကင်းနဲ့တကင်းကြား အကွာအဝေးက ကင်းတဲတခုက ကုလားတက်ခေါက်သံကို နောက်ထပ်ကင်းတဲတခုက ကြားနိုင်လောက်တဲ့နေရာမှာ ကင်းချထားတာ ဖြစ်ပါတယ်။

ကုလားတက်ကိုလည်း နှစ်ချက်သုံးချက်အပြင် ပိုမခေါက်ရဘူး။ ကုလားတက်ခေါက်သံ ဆူညံနေတာမျိုးမဖြစ်အောင် ခေါက်ရတာမျိုးပါ။ ကင်းတဲတနေရာကနေ ကုလားတက်ခေါက်သံ ကြားရပြီဆို မလှမ်းမကမ်းက ကင်းလည်း ကုလားတက်ခေါက်ရတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ကင်းတဲတွေ ဆက်တိုက် ဆက်တိုက် အချက်ပြ ခေါက်ကြရတာပါ။

စစ်တပ်သင်္ဘော မြစ်ဆိပ်မရောက်ခင် အခုလို အချက်ပြ ကုလားတက်ခေါက်သံတွေနဲ့ ရွာသူရွာသားတွေကို အချက်ပြရတာဖြစ်ပါတယ်။ စစ်တပ်က စစ်ကြောင်းထိုးလာပြီ၊ တနေရာ ရှောင်ပြေးကြရမယ်ဆိုတာ ကုလားတက်ခေါက်သံကြားတာနဲ့ အလိုလိုသိပြီးသားပဲ။

နေသာတဲ့နေ့က တော်လှန်ရေးတပ်သားတွေကို အိမ်မှာ ထမင်းကျွေးနေတာပါ။ အဲဒီနေ့က အဖြစ်အပျက်ကို အခုထိလည်း သတိရနေတုန်းပါပဲ။ တော်လှန် ရေးတပ်သားတွေက ထမင်းဝိုင်းမှာ ထမင်းစားကြဖို့ လက်ကလေးဆေးပြီးရုံပဲ ရှိပါသေးတယ်။ မြစ်ဆိပ်က ကုလားတက်ခေါက်သံကြားတော့ ပါးစပ်ထဲ ထမင်းလုပ်တောင် မရောက်လိုက်ပါဘူး။ အိမ်နောက်ဖေး သင်ခြံထဲကို ဝင်ပြေးသွားကြတာ။

ခဏကြာတော့ စစ်တပ်သင်္ဘောက အိမ်ရဲ့ မလှမ်းမကမ်းတနေရာက မြစ်ဆိပ်မှာ ဆိုက်ကပ်လာတယ်။ စစ်သားတွေက အိမ်ကိုဦးတည်ပြီး လာကြတာ။ အိမ်ရောက်တော့ ဟိုရှာဒီရှာ ရှာကြတာပေါ့။ သူတို့က သတင်းကြိုရထားလို့ အိမ်ကိုလာတာမျိုး ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။ တော်သေးတယ်လို့ ပြောရမှာ သူတို့မသင်္ကာစရာ တခုမှ မတွေ့သွားကြလို့ပါဘဲ။

ဒီလိုအဖြစ်မျိုးက အိမ်မှာ သုံးကြိမ်လောက်ကို ကြုံခဲ့ဖူးတယ်ပြောရမယ်။ အဖေက တော်လှန်ရေးတပ်သားတွေကို ထမင်းစားဖိတ်ပြီး ဒီလိုအခြေအနေမျိုးမှာ ခြေမြန်လက်မြန်၊ ခြေလုံလက်လုံ လုပ်တတ်ကိုင်တတ်သူ တယောက်လို့ ပြောရမှာပါ။

သူ အမြဲတမ်းပြောတတ်တာက ဒီလိုအခြေအနေမျိုးဖြစ်လာရင် ကြမ်းပြင်ပေါ် ထမင်းလုံးတလုံး ကျကျန်နေတာမျိုးတောင် မဖြစ်စေနဲ့တဲ့။ တကယ်လည်း အရေးအကြောင်း ကြုံရတဲ့အခါ ထမင်းလုံးတလုံးလောက်တောင် ခြေရာလက်ရာကျန်ခဲ့တာမျိုး မရှိလို့ဘဲဖြစ်ပါတယ်။

အဲဒီနေ့က တော်လှန်ရေးတပ်သားတွေ အိမ်နောက်ဖေးသင်ခြံထဲ ဝင်ပြေးသွားတာ အယောက်ပေါင်း မနည်းပါဘူး။ အယောက်ပေါင်းမနည်းမနော တော်လှန်ရေးတပ်သားတွေ ဝင်ပြေးသွားတဲ့ လမ်းကြောင်းလေးတောင် မကျန်ခဲ့ဘူး။ ဒီလို ခြေသံလုံဖို့အတွက်ကိုလည်း အကြိမ်ကြိမ် လေ့ကျင့်ထားကြလို့နေမှာပါ။

ရွာကို တော်လှန်ရေးတပ်သားတွေ မကြာခဏ ဝင်ထွက်သွားလာတဲ့သတင်းက စစ်တပ်ကို သတင်းရောက်သွားလို့နေမယ်။ အဲဒီတခေါက် ရွာကို စစ်ကြောင်းထိုးလာတာ အင်အားအများအပြားနဲ့ပါ။ ရွာကလူတွေ တယောက်မကျန် ထွက်ပြေးကြရတဲ့ ညတည ဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။

စစ်တပ်က ရေလမ်းကနေ စစ်ကြောင်းထိုးလာတာပါ။ ဒီတခေါက် ရွာသူရွာသားတွေ မရှောင်ကြဘူးဆိုရင်တော့ စစ်တပ်က ရွာကြေအောင်ကို လုပ်တော့မှာလို့လည်း သတင်းက ကြိုထွက်ထားတယ်။

အဲဒီညနေက ရွာကနေ တယောက်မကျန် ခွဲခွာကြဖို့ ဖြစ်လာပါတယ်။ အထက်ပိုင်းသူတွေကလည်း အောက်ပိုင်းဘက်ပြေးပြီး ဆွေးမျိုးသားချင်းတွေကို ခေါ်သူကခေါ်၊ အောက်ပိုင်းကသူ‌တွေက အထက်ပိုင်း‌ဘက်ပြေးပြီး မိသားစုတွေ တစည်းတလုံးထဲ ရွာကနေ ထွက်ပြေးကြဖို့ လူစုသူကစုပေါ့။

ရွာသူရွာသားတွေအားလုံးက ရွာပြင်ကို ထွက်လာကြတယ်။ ဦးကြီးက သူ့နွားတရှဉ်းနဲ့ အလုပ်ရှုပ်နေတယ်။ သူ့ခိုင်းနွားနှစ်ကောင်က လူအုပ်ကြီးနဲ့အတူ ခေါ်လာလို့မရလို့ပါဘဲ။ နေဝင်မိုးချုပ်ချိန်ဖြစ်လို့ အပြင်ကိုခေါ်ထုတ်ရင် တင်းကုတ်ထဲကိုပဲ ပြန်ပြန်ဝင်ချင်ကြလို့ ဦးကြီးတယောက် သူ့နွားတွေနဲ့ ရှေ့တိုးနှောက်ငင် ဖြစ်နေရှာတယ်။

အရှေ့ပဲ ဆက်သွားရမှာလား၊ နွားတွေနဲ့အတူ ရွာမှာပဲကျန်ခဲ့ရမှာလား၊ ဆုံးဖြတ်ရခက်တဲ့ အခြေအနေမျိုးပါ။ နောက်ဆုံးမှာတော့ ဦးကြီးက သူ့နွားတွေကို နဖားကြိုးတွေ၊ လည်ပင်းကြိုးတွေကို ဖြုတ်လိုက်တယ်။

"သားတို့ရေ လွတ်ရာလွတ်ကြောင်း သွားကြတော့နော်" ဦးကြီးက သူ့နွားတွေကို ကွဲအက်အက်အသံနဲ့ ပြောလိုက်ချိန်မှာတော့ ရွာကအမျိုးသမီးတွေရဲ့ ငိုသံတချို့ ထွက်လာတယ်။

ဒီမြင်ကွင်းနဲ့ ဒီအသံက လူတယောက်ရဲ့မျက်ရည်ကို ဘယ်လိုမှ ထိန်းထားလို့ရမှာ မဟုတ်ပါဘူး။ စိတ်ထိန်းထားလို့ မရတော့တဲ့အဆုံး အသံထွက်တဲ့အထိ ငိုသံတချို့ ထွက်လာတာပဲဖြစ်ပါတယ်။

ဦးကြီးက သူ့နွားတွေကို လွတ်ရာလွတ်ကြောင်း သွားကြတော့နော်လို့ ပြောလိုက်ပေမယ့် သူ့နွားတွေက အပြင်ကို ထွက်သွားကြတာ မဟုတ်ပါဘူး။ တင်းကုတ်ထဲပဲ ပြန်ဝင်သွားကြပါတယ်။

ငိုသံကြားရာဘက်ကို ဦးကြီးက လျှောက်လာပြီတော့ ငိုနေလို့မရဘူး၊ အချိန်ကလေးရှိတုန်း သွားကြရမယ်။ ရွာမှာ ဦးကြီးတို့၊ အဖေတို့ဆိုတာ ရပ်ရွာအတွက် ဦးဆောင်ဦးရွက် ပြုကြသူတွေပါ။ သူတို့သာ စိတ်မခိုင်လို့ ယိုင်နဲ့နေတဲ့ပုံစံမျိုးဆို တခြားသူတွေက ပိုလို့တောင် စိတ်ဓာတ်ကျနေမှာပါ။

တဖြေးဖြေးနဲ့ ရွာနဲ့ဝေးသွားပါပြီ။ လမ်းက လမ်းလို့ ခေါ်လို့မရတဲ့လမ်း။ တောတွေထဲတိုးပြီး ယာယီလမ်းဖြစ်အောင်လုပ်ပြီး လျှောက်လာရတဲ့နေရာတွေတောင် ရှိနေတာပါ။

ဒီလိုထွက်လာရင်းနဲ့ပဲ ပလကတာကို ကျော်ဖြတ်ရဖို့ဖြစ်လာတယ်။ ပလကတာဆိုတာ ကတ္တရာခင်းထားတဲ့ လမ်းပါပဲ။ ဒီလမ်းကနေ သွားလို့တော့မရဘူး။ စစ်တပ်က တချို့နေရာတွေမှာ ဂိတ်ချထားတာ။ ဒီလမ်းကိုကျော်ပြီးမှ နောက်ထပ်သွားလိုတဲ့ ရွာတရွာကို သွားရမှာဖြစ်လို့ ပလကတာကို ကျော်ဖို့အတွက် အချိန်ယူရပါတယ်။

လမ်းပေါ်မှာ စစ်တပ်ရှိမရှိ အရင်ဆုံးကြည့်ရမှာ။ ဦးကြီးနဲ့ ရွာကလူငယ်လေးတယောက်က ပလကတာဘေးကို ချဉ်းကပ်သွားလိုက်တယ်။ ကျမ‌တို့ ရွာသူ ရွာသားတွေက တနေရာမှာ စုရုံးပြီး နေခဲ့ကြရတာပေါ့။

တာဘေးတနေရာအရောက်မှာ လူငယ်လေးကို သစ်ပင်တပင်ပေါ်တက်ဖို့ ဦးကြီးကပြောတယ်။ စိတ်အေးအေးထားဖို့နဲ့ မကြောက်ဖို့လည်းမှာတယ်။ ဦးကြီးကတော့ သစ်ပင်ဘေးတနေရာကနေ စောင့်နေတယ်။ အသံတွေကို နားစွင့်ရင်း စောင့်နေတာပေါ့။

လူငယ်လေးက စိတ်လှုပ်ရှားနေပုံရတယ်။ သစ်ပင်ပေါ်ကိုရောက်တော့ လိုသလောက်မြင်ကွင်းကို မမြင်ရသေးပါဘူး။ မြင်ကွင်းမြင်နိုင်လောက်တဲ့ သစ်ကိုင်းတကိုင်းဘက်ကူးဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ သစ်ကိုင်းတခုကနေ နောက်ထပ်သစ်ကိုင်းတခုကို အကူးမှာပဲ သစ်ကိုင်းကြိုးကျလို့ လူငယ်လေးလည်း ပုံရက်သားလေး သစ်ပင်အောက် ရောက်သွားတယ်။ သူကူးလိုက်တဲ့သစ်ကိုင်းက ဆွေးနေတဲ့သစ်ကိုင်း ဖြစ်နေတာကို သူမသိလိုက်လို့ပါ။

ဦးကြီးက လူငယ်လေးကို ကျောပိုးပြီး လူအုပ်ရှိတဲ့နေရာကို ပြန်ခေါ်လာတယ်။ လူအုပ်ထဲရောက်တော့ လူငယ်လေးကို ရင်စီးတဲ့သူကစီး၊ ယပ်ခပ်ပေးတဲ့သူက ယပ်ခပ်ပေးကြတယ်။ တော်သေးတယ်ပြောရမှာ လူငယ်လေးက အမောဖောက်ပြီး သေမသွားလို့ပါ။

ဒါမျိုးက စိတ်လှုပ်ရှားတာရော၊ ကြောက်စိတ်ရော ရော‌ထွေးနေတာဖြစ်လို့ သစ်ပင်တပင်ရဲ့ သစ်ကိုင်းတွေက ဘယ်အကိုင်းက ဆွေးနေတာလဲ၊ ဘယ်အကိုင်းက ကောင်းလဲဆိုတာ ချိန်ဆချိန် မရလိုက်တာလည်း ဖြစ်မှာပါ။

နောက်တခေါက်တော့ ဦးကြီးနဲ့အဖေပဲ ပလကတာပေါ် စစ်သားတွေ ရှိမရှိ စနည်းနာဖို့ ထွက်သွားကြတယ်။ ရွာသူရွာသားတွေ စုဝေးနေတဲ့ လူအုပ်ကြီးရဲ့ မနီးမဝေးမှာ ပတ်လည်ကင်းတွေချပြီး ထွက်လာကြတာပါ။ ကင်းချတဲ့ အလေ့အကျင့်က အရင်ထဲက ရှိထားတာဆိုတော့ အလေ့အကျင့်တခု ရှိထားနှင့်ကြသူတွေလို့ ပြောလို့ရပါတယ်။

လမ်းရှင်းတယ်ဆိုမှပဲ ၅ ယောက်တဖွဲ့ ၅ ယောက်တဖွဲ့ခွဲပြီး လမ်းကိုဖြတ်ကူးကြပါတယ်။ လမ်းတဘက်ကိုရောက်တော့ နောက်ထပ်ရွာတရွာ ရှိတဲ့နေရာကို ဆက်သွားကြရတယ်။ သွားနေရင်းကပဲ ချောင်းရိုးတခုကို ဖြတ်ကျော်ဖို့ ဖြစ်လာပါတယ်။ ညက အတော်လေး ညဉ့်နက်နေပါပြီ။

ထွက်လာတဲ့ လမ်းတလျှောက်က ရွာတွေရှိတဲ့နေရာကို ရှောင်ကွင်းလာကြရတာပါ။ ဒီချောင်းရိုးဘေးရောက်တော့ ခွေးတကောင်၊ ကြောင်တမြီးမှ မရှိဘူး။ လူကြီးတွေက လှေကလေး တစီးတလေများ ရှိလေမလားဆိုပြီး လိုက်ရှာကြည့်ကြသေးတယ်။ ဘာလှေမှလည်း မရှိပါဘူး။

လှေမရှိတဲ့အတွက် လူကြီးတွေက ဖောင်လုပ်ဖို့ စီစဉ်ရပါတော့တယ်။ ဖောင်က ဝါးဖောင်တော့မဟုတ်ဘူး။ ဗေဒါပင်တွေကိုစုပြီး ဖောင်တခု လုပ်လိုက်တယ်။ ဖောင်က လူသုံးယောက်ပဲ နိုင်ပါတယ်။ ဖောင်သုံးစီး လုပ်လိုက်တယ်။ ဗေဒါဖောင်တစီးကို လူနှစ်ယောက်က ရေထဲကနေကူးပြီး တဘက်ကမ်းရောက်အောင် ပို့ပေးရတယ်။

လူသုံးယောက်က ဖောင်ပေါ်မှာလိုက်ပါတယ်။ လူနှစ်ယောက်က ဖောင်ရဲ့ ဘေးတဖက်တချက်ကနေ ရေကူးပြီး သယ်ပို့ပေးကြရတာပါ။ ရေကလည်းနက်ပါတယ်။ လူကြီးတရပ်တောင် ခြေဖျားထောက်လို့ မမီပါဘူး။

ဒီလိုနဲ့ပဲ ဗေဒါဖောင်သုံးစီးနဲ့ ချောင်းရိုးတဘက်ကမ်းကနေ တခြားဘက်ကမ်းရှိရာကို လူးလာခေါက်တုန့် သယ်ပေးကြရတာပါ။ ကိုယ်ဝန်ဆောင်သည်တွေ၊ သက်ကြီးရွယ်အိုတွေနဲ့ ကလေးတွေကို အခုလို တယောက်မကျန် တဘက်ကမ်းရောက်အောင် သွားကြရတာဖြစ်ပါတယ်။

ရွာသူရွာသားတွေက အယောက်ပေါင်း မနည်းလှပါဘူး။ ညလယ်ပိုင်းအချိန်ကနေ အခုလို သယ်ပေးကြတာ။ လူတွေအားလုံး တဘက်ကမ်းကို ရောက်သွားချိန်မှာတော့ အရုဏ်ဦးအလင်းတောင် သန်းလို့လာပါပြီ။ တညလုံးလည်း တရေးမှ မအိပ်ကြရသေးပါဘူး။ အလင်းရောင်မလာခင် တနေရာရောက်အောင် သွားကြဖို့ကိုသာ လူကြီးတွေက ဆော်ဩကြတဲ့အတွက် မနားဘဲ ခရီးထပ်ဆက်ကြရပြန်ပါတယ်။

တကယ် စိတ်ချလက်ချနေရမယ့်ရွာကို ၃ လအကြာ ခရီးနှင်ပြီးမှပဲ ရောက်လာကြတာပါ။ လမ်းမှာ တွေ့ရာအိမ်မှာ ခဏတည်းခိုဖို့ တောင်းပန်တိုးရှိုးရတာတွေလည်း ရှိခဲ့ပါတယ်။ အိမ်တွေက လက်မခံတဲ့အိမ်ရယ်လို့ မရှိပါဘူး။

ကျမတို့ ရွာကို နှုတ်ဆက်ထွက်ခွာလာခဲ့ရတာ ဘယ်အချိန် ရွာခြေ ပြန်ကပ်နိုင်မလဲဆိုတော့ စိတ်ကူးယဉ်လို့မရပါဘူး။ ရောက်ရာနေရာ၊ ရောက်ရာအရပ်မှာပဲ ရှင်သန်နေထိုင်ဖို့အတွက် ကြံဆလုပ်ကိုင် ဆောင်ရွက်ကြရတာပါပဲ။

ရွာကနေထွက်လာတော့ ကျမက ဆယ်ကျော်သက်အရွယ်ဖြစ်ပါတယ်။ ရွာကနေထွက်လာချိန်က နှစ်ပေါင်း ၂၀ ကျော်ကြာတော့မှပဲ ရွာခြေပြန်ကပ်နိုင်မယ်လို့ ဘယ်ထင်ထားမလဲ။ တွေးလည်း မတွေးမိထားပါဘူး။

ကျ‌မ ရွာကိုပြန်ရောက်တဲ့အချိန်က ကလေးနှစ်ယောက်မိခင် ဖြစ်လို့နေပါပြီ။ ရွာပြန်ရောက်တော့ အဖေပိုင်တဲ့ ကိုင်းစိုက်ခင်း မြေကွက်တချို့တောင် ကမ်းပြိုလို့ ပါသွားပါပြီ။ ရွာကို အသစ်တဖန် ပြန်အသက်သွင်းကြတဲ့အချိန်က ကျမအသက် သက်တမ်းထက်ဝက်ကို ကျော်လွန်ခဲ့ပါပြီ။

မှတ်ချက်။ ။ အဖွား ဒေါ်လှူ၏ စစ်ရှောင်အတွေ့အကြုံ ပြောပြချက်ကို ရေးဖွဲ့ထားခြင်းဖြစ်သည်။
#တာပလု

#ခေါ်သံ

‘သေသွားတဲ့ အနာဂတ်တွေ’◼️ ပစ်တိုင်းထောင်(ရှိုင်း)" ဒေါင် ဒေါင် ဒေါင်" အသံတခု ကျ​နော့်နားထဲ စူးစူးရှရှဝင်လာတယ်။ ဒီအသံကို ကျ...
16/07/2025

‘သေသွားတဲ့ အနာဂတ်တွေ’

◼️ ပစ်တိုင်းထောင်(ရှိုင်း)

" ဒေါင် ဒေါင် ဒေါင်" အသံတခု ကျ​နော့်နားထဲ စူးစူးရှရှဝင်လာတယ်။
ဒီအသံကို ကျ​နော် ရင်းရင်နှီးနှီးရှိနေပါတယ်လို့ စဉ်းစားနေတုန်း အဖြူအစိမ်းနဲ့ ကလေးတယောက် ကျ​နော့်နောက်ကျောကိုတိုက်ပြီး အတင်းပြေးသွားတယ်။

အော် ဒါ ကျောင်းတက်ခေါင်းလောင်းသံပဲ မကြားရတာ ဘယ်နှနှစ်တောင်ရှိပြီလဲ။
ကျ​နော့်ဘေးပတ်ချာလည်ကို ငဲ့စောင်းကြည့်မိတော့ ကျ​နော့်ဘော်ဒါတွေနဲ့အတူတူ ကျောင်းရှေ့မှာရပ်နေမိတာ။ ကျ​နော် သူတို့ကို ကြောင်ကြည့်မိတယ်။ သူတို့က ကျ​နော့်ပုခုံးကို ဖက်ပြီး ကျောင်းထဲကို အတင်းဆွဲခေါ်သွားတယ်။ ကျ​နော့်ကိုယ် ကျ​နော် ပြန်ကြည့်မိတော့လည်း အဖြူအစိမ်းဝတ်မထားပါဘူး။ ကျ​နော်တို့ ကျောင်းလာတက်ကြတာမဟုတ်မှန်းသေချာသွားတယ်။ ကျောင်းကို ဝေ့ဝိုက်ကြည့်မိတော့လည်း အရင်တိုင်းပဲ ဘာမှမပြောင်းလဲပါဘူး။ စာအံသံတွေရယ်၊ ကန္တာရတောကြီးရယ်၊ ဦးလေးနိုင်ဆောင်၊ ဂျပန်ဆောင်ရယ်၊ စာကြည့်တိုက်ရယ်… နောက်ပြီး ကျောင်းမြောက်ဘက်က ကျွန်းပင်တန်းတွေ ခရေပင်တန်းတွေကရော အားလုံးဟာ အရင်လိုမပြောင်းလဲ လှတုန်းပဲ။

ကျောင်း ကျောင်း ကျ​နော် သိပ်ချစ်ရတဲ့ ကျောင်းလေ။ ကျ​နော် သူငယ်တန်းကနေ ရှစ်တန်းထိ ဒီကျောင်းမှာပဲတက်ခဲ့တာ။ ကျ​နော်တို့အုပ်စု ကျောင်း assembly ကွင်းရဲ့ နဘေးနား ကုက္ကိုပင်ကြီးအောက်က ဒုံးတုပ်ပေါ်မှာ တန်းစီထိုင်မိကြတယ်။ ဒီကွင်းကြီးက assembly ကွင်းလည်းဟုတ်သလို ကျ​နော်တို့အတွက် ဘောလုံးကန်နေကြ နေရာလေးလည်းဖြစ်ခဲ့တာ။ ကျ​နော့်ဘေးနားမှာ သူငယ်ချင်းတွေထိုင်နေကြတယ်။

ကျ​နော်က ဘေးနားက သူငယ်ချင်း ပအို့ဝ်မလေးကို ဘာတွေလုပ်နေလဲလို့ စမေးလိုက်မိတယ်။ သူတို့က ဟိုးအဝေးကြီးကနေ ကျ​နော်တို့ဆီကျောင်းလာတက်ကြတာလေ။ သူက ငါတို့ရွာမှာ ကျောင်းဆရာမ ပြန်လုပ်နေတာလေလို့ ဖြေတယ်။ ကျ​နော် မှတ်မိတာအဲ့လိုမဟုတ်ပါဘူး။ ကျ​နော်မှတ်မိတာက အာဏာသိမ်းပြီးနောက် သူထိုင်းကို အောက်လမ်းကရောက်ပြီး အိမ်အကူလုပ်နေတယ်လို့သိထားတာ။
ကျ​နော် သူ့ကိုမေးလိုက်မိတယ်။ နင်ထိုင်းမှာ အိမ်အကူလုပ်နေတာမဟုတ်ဘူးလားဆိုတော့ သူက နင်ဘာတွေပြောနေတာလဲဆိုပြီး ရယ်ကျဲကျဲနဲ့ ကျ​နော့်ကိုကြည့်တယ်။

သူ့ဘေးနားမှာ ကောင်လေးတယောက်ထိုင်နေတယ်။ သူလည်းပအို့ဝ်ပဲလေ ကိုရင်ဝတ်နဲ့ကျောင်းတက်တာ။ ရှစ်တန်းတုန်းက စာသင်ရင်း တက္ကသိုလ်ဘုန်းနိုင်စာအုပ်တွေခိုးခိုးဖတ်လို့ ခဏခဏသိမ်းခံရတာ။ သူ့ကိုရော ဘာတွေလုပ်ဖြစ်လဲလို့ ကျ​နော် မေးမိတယ်။ သူက စာတွေရေးဖြစ်ကြောင်းပြောရင်း သူ့နာမည်လေးပါတဲ့ အဖုံးနဲ့ စာအုပ်တအုပ် ကျ​နော့်ကိုထုတ်ပြတယ်။ ဒါဆို သူစာရေးဆရာပေါ့။ ကျ​နော်သိတာ သူမလေးရှားကို အောက်လမ်းနဲ့ရောက်သွားတယ်လို့သိထားတာ။ အားလုံးအလွဲကြီးလွဲနေပါလား။ သူ့ကိုတော့ ကျ​နော်ထုတ်မပြောဖြစ်ခဲ့ပါဘူး။

ဘေးနားက သူငယ်ချင်းတွေကို လှည့်မေးကြည့်တော့ လက်နက်ကိုင်တော်လှန်ရေးထဲဝင်သွားတယ်လို့ ကျ​နော် သိထားတဲ့ကောင်က ဘောလုံးသမားတဲ့၊ အရောင်းသမလုပ်နေတယ်လို့သိထားတဲ့လူက dancer တဲ့။ သူတို့အားလုံး သူတို့အိပ်မက်တွေအတိုင်းဖြစ်နေကြတာ။ ကျ​နော်တို့ဆီကို ကောင်လေးတယောက်ပြေးလာတယ်။ သူ့ကိုတွေ့တော့ ကျွန်တော်ပြေးဖက်မိတယ်။ မင်း စကစ စခန်းသိမ်းတခုမှာ တိုက်ပွဲကျသွားတယ်ကြားလို့ ငါစိတ်မကောင်းတွေဖြစ်ခဲ့ရတာလို့ပြောတော့ သူက ဘာတွေပြောနေတာလဲဆိုပြီး ကျ​နော့်နာမည်ကိုခေါ်တယ်။ အဲ့ဒီနေ့ ကျ​နော်တို့သူငယ်ချင်းတွေဆုံပြီး ကျ​နော့်စိတ်တွေ ဝါဂွမ်းဆိုင်လေးလိုပေါ့ပါးနေတယ်။ သူငယ်ချင်းတွေကလည်း ကျ​နော့်ကိုဘာလုပ်ဖြစ်လဲလို့ ပြန်မေးကြပါတယ်။ကျ​နော့် မှတ်ဉာဏ်တွေ ဗလာကျင်းဖြစ်သွားတာလား။ ကျ​နော်ဘာလုပ်ဖြစ်နေလဲ။

ပြောစရာမရှိတာလား မဟုတ်ဘူး။ ကျ​နော်ဘာတခုမှကို မမှတ်မိနေတာ။ ကျ​နော်တို့ အုပ်စု ကျောင်းရုံးခန်းထဲက ဆရာမကြီးကို သွားကန်တော့ကြတယ်။ ဆရာမကြီးကလည်းပြုံးလို့ ရွှင်လို့ပေါ့။ တပည့်တွေကို အလွမ်းသယ်စကားတွေပြောနေတယ်။ ပြီးတော့ ကျ​နော်တို့ လျှောက်သွားနေကျ မြို့ထောင့်စေတီဘက် စက်ဘီးကိုယ်စီနဲ့ထွက်လာကြတယ်။ ရယ်ကြမောကြ ဟာသတွေပြောကြပေါ့။ ကျ​နော့်စိတ်တွေ လွတ်လပ်ပေါ့ပါးနေလိုက်တာ ကျ​နော်ဒီလို မခံစားရတာ ဘယ်လောင်တောင်ကြာနေပြီလဲ။

အဲ့ဒီအချိန် ကျ​နော့်နားထဲ "ဒိုင်း" ဆိုတဲ့အသံ ဝင်လာတယ်။ဟင် ဒီအသံက ကျောင်းခေါင်းလောင်းသံလည်း မဟုတ်ပါဘူး။ ဘီးပေါက်သလား။ နောက်ပြီး ကျ​နော့် နှာခေါင်းထဲကို စူးစူးရှရှ မီးခိုးနံ့တခု တရစပ်ဝင်လာတယ်။ ကျ​နော် လှည့်ကြည့်မိလိုက်တယ်။ တဆက်တည်းမှာ အိပ်နေတယ်လို့ထင်ရတဲ့ ကျ​နော့်မျက်လုံးတွေ ပွင့်လာတယ်။ ကျ​နော်ကြားနေတာ သေနတ်သံ၊လက်နက်ကြီးသံ ၊ လေယာဉ်သံတွေပဲ။

ကျောင်းခေါင်းလောင်းထိုးသံတွေမဟုတ်ဘူး။ ကျ​နော့် တဲရှေ့မှာ မီးလောင်နေတဲ့ စာသင်ကျောင်းကိုမြင်ရတယ်။ ဒါကမှ တကယ့်လက်တွေ့ပဲလေ။ ကျ​နော် ရောက်နေတာ စာအံသံတွေကြားမဟုတ်ဘဲ စစ်တလင်းကြားဖြစ်နေတာ။ ဒါဆို ကျ​နော် ခုနကတွေ့ခဲ့တာ အိပ်မက်လား ။ မဟုတ်ဘူး။ ကျ​နော်တွေ့ခဲ့တာ ကျ​နော်တို့ အနာဂတ်တွေ ။ ကျောင်းခန်းထဲမှာ ကျ​နော်တို့ ကိုယ်စီရင်ဖွင့်ခဲ့ဖူးတဲ့ အနာဂတ်တွေ။ သေသွားတဲ့ အိပ်မက် သေသွားတဲ့ အနာဂတ်တွေလေ။ ကျ​နော် ရှိုက်ကြီးတငင် ငိုချလိုက်မိတော့တယ်။

#ပစ်တိုင်းထောင်(ရှိုင်း)

#ခေါ်သံ

‘ရှေ့တန်းတနေရာက တခန်းရပ် ပန်း ပြဇာတ်’◼️ယောနသံသူက 'ပန်း' ပါတဲ့မကြွေရဲရင် အစကတည်းကဒီပန်းက မင်းဆံပင်ပေါ် မပွင့်ခဲ့ဘူးတဲ့ပြ...
15/07/2025

‘ရှေ့တန်းတနေရာက တခန်းရပ် ပန်း ပြဇာတ်’

◼️ယောနသံ

သူက 'ပန်း' ပါတဲ့
မကြွေရဲရင် အစကတည်းက
ဒီပန်းက မင်းဆံပင်ပေါ် မပွင့်ခဲ့ဘူးတဲ့
ပြတ်ပြတ် သားသား။

ဆူးပါတဲ့နှင်းဆီလည်း
ကြွေတတ်တာပဲ‌နော် ဆိုတော့
*"ကြွေတာကိုက ပွင့်ခြင်းပဲ" လေတဲ့။

လူ့စည်း ဘီးလူ့စည်း
အသဲစားရဲမှ သားရဲဖြစ်မှာ
ပန်းမှာလည်း
ပန်းရဲ့စည်းတော့ ရှိရမပေါ့။

ဒါဟာ စစ်ပွဲတစ်ခုပဲလေ။

ကိုယ်က ဘီလူး ပါ
ဘီလူးတော့ ဘီလူး ဒါပေမယ့်
သာမန် သားသတ်လွတ်သမား
ပန်းစားဘီလူး။

ပန်းက မင်းဖြစ်နေတာတော့
တို့ကြမ္မာပေါ့..

အို.....တဲ့
အသံ‌လေးက ကြားရတယ်ဆိုရုံ
လေထဲ တိုးတိုးလေး

မလုံ့တလုံ ဖုံးအုပ်ထားတဲ့
ခန်းဆီးစ ပုဝါ ပါးလွှာလွာလေး
မပွင့်တပွင့် အပြုံးဖူးဖူးလေး
လေအဝေ့မှာ လှလိုက်တာ...

မိုးလင်းသွားရင်
လွမ်းခန်းနဲ့ သိမ်းရမယ့်ဇာတ်ဆိုတာ
တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက်က
ကြုံဖူးပြီးသား

မတော်တဆ
ပြန်‌‌တွေ့လို့ ဆုံမိကြရင်လည်း
လွမ်းတာကို လွမ်းတယ်လို့မပြောပဲ
သတိရတယ်လို့ပဲ ဖွပြီးပြောကြေး။

ဒီစစ်ထဲ
ဗိုလ်လုပ်ချင်တဲ့ကောင် ဆိုရင်
ကိုယ်တိုင်တိုက်ခိုက် သိမ်းပိုက်ထားနိုင်တဲ့
နှလုံးသားတောင်ကုန်းလေး တစ်ခုတော့
အပိုင် ရှိထားသင့်တာပေါ့။

နှလုံးသားကိုဖောက်ဝင်မယ့်
ကျည်ဆံဟာ စိုင်လန့်ဆာတပ်ပြီး
တိတ်တိတ်လေး လာနေတယ်
ရဲဘော်...။

၅/၃/၂၀၂၅
(* မောင်ချောနွယ်)
#ယောနသံ

#ခေါ်သံ

‘ဒဏ်ရာများကမတားနိုင်သည့် တော်လှန်ရေးစိတ်ဓာတ်’ ◼️ရဲဘော်အေသွေးကျ​နော်၏ငယ်စဉ်က ရည်မှန်းချက်မှာ မြန်မာနိုင်ငံတော်၏ တရားဝင်ဝန...
14/07/2025

‘ဒဏ်ရာများကမတားနိုင်သည့် တော်လှန်ရေးစိတ်ဓာတ်’

◼️ရဲဘော်အေသွေး

ကျ​နော်၏ငယ်စဉ်က ရည်မှန်းချက်မှာ မြန်မာနိုင်ငံတော်၏ တရားဝင်ဝန်ထမ်းဝတ်စုံ ဝတ်ဆင်ကာ တာဝန်ထမ်းဆောင်လိုသည့် ဆန္ဒတရပ် ဖြစ်ခဲ့သည်။

သို့သော် ၂၀၂၁ ခုနှစ် အတွင်း ဖြစ်ပေါ်ခဲ့သည့် အာဏာသိမ်းမှုကြောင့် တရားမျှတမှုနှင့် လူ့အခွင့်အရေးများ ပျက်စီးသွားရာကနေ တော်လှန်ရေးလမ်းစဉ်သို့ ဝင်ရောက်ခဲ့ရသည်။

ယနေ့အခါတွင်လည်း ပြည်သူများအတွက် အားကိုးရသည့် တော်လှန်ရေးဝတ်စုံ ဖြင့် တိုင်းပြည်၏ လွတ်လပ်ရေးအရေးအတွက် ရဲရဲဝံ့ဝံ့ တာဝန်ထမ်းဆောင်နေဆဲ ဖြစ်သည်။
မိမိဘဝအပေါ် သက်သေပြုထားသည့် ယုံကြည်မှုဖြင့် ကိုယ်ရေးသက်တမ်းတခုလုံး မိမိရွေးချယ်ခဲ့သည့်လမ်းကြောင်းပေါ်တွင် ရပ်တည်ဆောင်ရွက်နေသည်။

၂၀၂၁ ခုနှစ် အောက်တိုဘာလ ၁၀ ရက်နေ့တွင် ကျေးရွာကာကွယ်ရေးအဖွဲ့၌ ဝင်ရောက်ခဲ့ပြီး၊
ထိုမှစ၍ ၂၀၂၅ ခုနှစ်ထိ တော်လှန်ရေးအဖွဲ့များနှင့်အတူ တိုက်ပွဲများပါဝင်ခဲ့ပြီး ယခု မကွေးတိုင်း ပြည်သူ့ကာကွယ်ရေးတပ်တော်တွင် တာဝန်ထမ်းဆောင်နေဆဲဖြစ်သည်။

လွန်ခဲ့သည့် ၄ နှစ်ကျော်တိုင်အောင် တော်လှန်ရေးလမ်းစဉ်အတွင်း တိုက်ပွဲပေါင်းများစွာထဲတွင် ဝင်ရောက်ပါဝင်ခဲ့ရပြီး၊ တိုက်ခိုက်မှုတိုင်း၌ သူရဲကောင်းများ၏ သတ္တိလုံလောက်မှု၊ ဂုဏ်ယူစရာ ကျဆုံးမှုများကို ကိုယ်တိုင်မြင်တွေ့ခံစားခဲ့ရသည်။

တချို့အခိုက်အတန့်များတွင် စိတ်နှလုံး၌ နာကျင်မှုများနှင့် စိတ်ဓာတ်ကျဆင်းမှုများ ဖြစ်ပေါ်ခဲ့သော်လည်း
လွတ်လပ်ရေးအပေါ် ယုံကြည်မှု၊ တာဝန်ယူမှုသည် မပျက်မကွက် ထိန်းသိမ်းနိုင်ခဲ့သည်။

၂၀၂၃ ခုနှစ်၊ မတ်လ၊ ၁၇ ရက်နေ့တွင် ရှေ့တန်းစစ်မြေပြင် တခု၌ လေကြောင်းတိုက်ခိုက်မှုကြောင့် ညာခြေသန်းနားအနီး ဒဏ်ရာရရှိခဲ့ပြီး၊
၂၀၂၄ ခုနှစ်၊ မေလ၊ ၉ ရက်နေ့တွင် နောက်တန်းစခန်းတခု၌ ထပ်မံ လေကြောင်းတိုက်ခိုက်မှုကြောင့် ညာခြေတချို့နေရာတွင် ထိခိုက်ပွန်းပဲ့ဒဏ်ရာများ ထပ်မံရရှိခဲ့သည်။

နောက်ဆုံး ၂၀၂၄ ခုနှစ်၊ နိုဝင်ဘာလ ၂၄ ရက် ည ၉ နာရီခွဲဝန်းကျင်တွင် ရခိုင်ပြည်နယ် အမ်းမြို့သိမ်းတိုက်ပွဲ ရှေ့တန်းစစ်မြေပြင်၌ မိုင်းနင်းမိမှုကြောင့် ညာခြေတဖက်ကို ဆုံးရှုံးခဲ့ရသည်။

ဒါပေမယ့်လည်း ဤဒဏ်ရာများသည် တော်လှန်ရေးအပေါ်ထားရှိသည့် စိတ်ဓာတ်နှင့် တာဝန်ယူမှုများကို မည်သည့်သက်ရောက်မှုမျှ မရှိစေနိုင်ခဲ့ပါ။
ယခုအချိန်ထိလည်း တော်လှန်ရေးလမ်းစဉ်အတွင်း အပြည့်အဝ တာဝန်ယူဆောင်ရွက်နေဆဲ ဖြစ်သည်။

တော်လှန်ရေးကာလတလျှောက် မိဘများ၊ ဆွေမျိုးများ၊ သူငယ်ချင်း မိတ်ဆွေများနှင့် ခဏဝေးကွာနေခဲ့ရသော်လည်းလွတ်လပ်သော မြန်မာနိုင်ငံတနိုင်ငံကို မြန်မြန်ဆန်ဆန် မြင်တွေ့နိုင်ရေးအတွက် ယုံကြည်ချက်ပြည့်စုံစွာ တာဝန်ထမ်းဆောင်နေဆဲ ဖြစ်ပါသည်။

ယခုအခါ တော်လှန်ရေးအောင်ပွဲသည် လက်တကမ်းအလှမ်းထိ ရောက်ရှိလာသဖြင့်
ပြည်သူများနှင့် တော်လှန်ရေးအတွင်းပါဝင်လျက်ရှိသူတိုင်းသည် ပိုမိုခိုင်မာသော စိတ်ဓာတ်ဖြင့် စုပေါင်းပါဝင် ဆက်လက်ကြိုးစားရန် လိုအပ်နေပြီ ဖြစ်သည်။

"တဖက်ခြေထောက်ကို ဆုံးရှုံးရခြင်းသည် မိမိ၏ စိတ်ဓာတ်ကို မတားနိုင်သကဲ့သို့
ယနေ့ထိလည်း ရဲရဲဝံ့ဝံ့ရပ်တည်ကာ တိုက်ပွဲဝင်ဆောင်ရွက်နေဆဲ ဖြစ်ပါသည်။"

(၂၀.၆.၂၀၂၅)
#ရဲဘော်အေသွေး

#ခေါ်သံ

‘နှင်းထုကြားက နှလုံးသားရစ်သမ်’◼️ ငြိမ်းကိုငြိမ်း၁၀၂၇ စစ်ဆင်ရေး စတင်ပြီးနောက် ကျနော်တို့ကျောင်းတွေလည်း ၃ လကျော်မျှ ပိတ်ထာ...
13/07/2025

‘နှင်းထုကြားက နှလုံးသားရစ်သမ်’

◼️ ငြိမ်းကိုငြိမ်း

၁၀၂၇ စစ်ဆင်ရေး စတင်ပြီးနောက် ကျနော်တို့ကျောင်းတွေလည်း ၃ လကျော်မျှ ပိတ်ထားခဲ့ရတယ်။ တိုက်ပွဲတွေ ခပ်စိပ်စိပ်ဖြစ်နေတာရယ်၊ လေယာဉ်နဲ့ လက်နက်ကြီးအန္တရာယ်ကြောက်ကြတာရယ်ကြောင့် ရွာမှာ ဘယ်သူမှ မနေရဲကြတော့ဘဲ တောထဲတောင်ထဲ ဂူထဲ တောင်ယာမှာ စသဖြင့် အတော်များများ ရှောင်ပုန်းနေထိုင်ခဲ့ကြရတယ်။ ကျနော်တို့လည်း အလားတူ နီးစပ်ရာ ဗုံးခိုကျင်းဆီ သွားရှောင်ပုန်းလိုက် အခြေအနေအေးမယ်ထင်ရင် အိမ်ပြန်နေလိုက်နဲ့ပေါ့။

ဒီလိုနဲ့ မြောက်ပိုင်းမဟာမိတ်ညီနောင်တွေဟာ တပ်စခန်းတွေ တခုပြီးတခု မြို့တမြို့ပြီး တမြို့ သိမ်းပိုက်အောင်မြင်နိုင်ခဲ့ပြီးနောက်မှာ အခြေအနေတွေဟာ အနည်းငယ် အေးချမ်းလာခဲ့ပါတော့တယ်။
၂၀၂၃၊ ဒီဇင်ဘာလထဲမှာတော့ ကလေးတွေ ပညာရေးနဲ့ ဝေးသထက်ဝေးနေကြမှာ စိုးစိတ်နဲ့ စာသင်ချင်တဲ့ ကလေးတချို့ကို အိမ်မှာပဲ စာစခေါ်သင်ပေးဖြစ်ခဲ့တယ်။ အစက ၅ တန်းကလေးတယောက်၊ နောက်တော့နှစ်ယောက်… ဒီလိုနဲ့သင်လာရင်း ၄ တန်း၊ ၃ တန်း၊ ၂ တန်း၊ ၁ တန်း၊ KG ကစလို့ ကလေးအတော်များများ ရောက်လာကြပါတော့တယ်။ ကလေးတွေများလာတော့ အိမ်မှာ နေရာအဆင်မပြေတာကြောင့် ကျောင်းက စာသင်ခုံတွေ သွားသယ်ပြီး ဘေးကပ်ရပ်အိမ်ကိုပါ အကူအညီတောင်း နှစ်နေရာ ခွဲသင်ခဲ့ကြတယ်။

ကလေးတယောက် တိုးလာတိုင်း ဘယ်သူတော့ဖြင့် ရောက်လာပြန်ပြီဟေ့ဆိုပြီး မမြင်မတွေ့ရကြာပြီဖြစ်တဲ့ ကိုယ့်ကလေးတွေကို ပြန်တွေ့ကြရချိန် ကြည်နူးပီတိဖြစ်ကြရ၊ ဒီလိုနဲ့ပဲ အတော်ကြာ ခြောက်ကပ် တိတ်ဆိတ် နေခဲ့တဲ့ ကျနော်တို့အိမ်လေးဟာလည်း ကလေးတွေရဲ့ စာအံစာကျက်သံ ဆော့ကစားသံ ပျော်ရွှင်ရယ်မောကြသံတွေနဲ့အတူ ဆည်းလည်းသံလေးတွေ တချွင်ချွင်နဲ့ ဒီဇင်ဘာနှင်းများကြားမှာ စည်ကားသထက် စည်ကားလာပါတော့တယ်။

စစ်ရေးကာလ ကျောင်းတွေပိတ်ထားချိန် အိမ်မှာ ကျနော်တို့ စာသင်ပေးနေတာကြားတော့ မနီးမဝေးက ကချင်ရွာတရွာက ကလေးမိဘတွေ ကျနော်တို့ဆီ ရောက်လာကြတယ်။ သူတို့ကလေးတွေက ဆရာတို့ဆီ စာလာသင်ချင်ကြတာ၊ သူတို့တွေက ဗုဒ္ဓဘာသာမဟုတ်ဘဲ ခရစ်ယာန်တွေဖြစ်တာကြောင့် ဆရာတို့ လက်ခံပြီးသင်မပေးမှာ တွေးပူမိကြတဲ့အကြောင်း ပြောပြကြ… ကျနော်တို့က လူမျိုး ဘာသာရယ် မခွဲခြားဘဲ ဒီနယ်ဒီဒေသက စာသင်ချင်တဲ့ ဘယ်ကလေးကိုမဆို သင်ပေးမှာဖြစ်ပြီး အခကြေးငွေလည်း လုံးဝပေးစရာမလိုဘဲ စေတနာသက်သက်နဲ့သာ သင်ပေးမှာဖြစ်တဲ့အကြောင်း ပြောဆိုရှင်းပြတော့ သူတို့ ဝမ်းသာပျော်ရွှင်သွားကြတယ်။

နောက်ရက်မှာ ကချင်ကလေးတွေ ရောက်လာကြပြီး ရွာက ပလောင်ကလေးတွေနဲ့အတူ စာတူတူသင်ကြ .. နောက်ပိုင်းမှာ ၉ တန်းကလေးတယောက်နဲ့ ၇ တန်းကလေးနှစ်ယောက်က ဆရာတို့ဆီ စာလာသင်လို့ပါဆိုပြီး မိဘတွေကိုယ်တိုင် လာအပ်ကြတော့ ကျနော်တို့ဆီမှာ မူလတန်းအဆင့်ထိသာရှိတာမို့ ၉ တန်းနဲ့ ၇ တန်းအတွက် ပုံနှိပ်စာအုပ်တွေ မရှိတဲ့အကြောင်း၊ ပုံနှိပ်စာအုပ်တွေရှိရင် သင်ပေးလို့ရကြောင်းပြောလိုက်တော့ သူတို့ဘာသူတို့ စာအုပ်တွေ ရှာယူပြီးရောက်လာချိန်မှာ ၉ တန်းနဲ့ ၇ တန်းကလေးတွေကို မြန်မာစာ အင်္ဂလိပ်စာနဲ့ သင်္ချာ သုံးဘာသာကို ကျနော် စသင်ပေးခဲ့ပါတယ်။

အချိန်ကြာလာတာနဲ့အမျှ ကလေးချင်းရော ကျနော်တို့နဲ့ပါ ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်လာကြပြီး သံယောဇဉ်ကြိုးတွေ တရစ်ပြီးတရစ် အထပ်ထပ်ချည်နှောင်မိခဲ့ကြပါတော့တယ်။ လုံးဝ လုံခြုံစိတ်ချရတဲ့ အခြေအနေမဟုတ်ပေမယ့် နယ်မြေအနေအထား အေးချမ်းစပြုလာတဲ့ အခြေအနေတရပ်မှာ ၂၀၂၄၊ ဖေဖော်ဝါရီ ၅ ရက်နေ့မှာတော့ ကျောင်းတွေကို ကျနော်တို့ပြန်လည် ဖွင့်လှစ်ခဲ့ကြပါတယ်။ ဆောင်းနှင်းပွင့်များနှင့်အတူ နံနက်ခင်းထိုးထွက်စ နေရောင်ခြည်ကြားမှာ ကျောင်းဖွင့်ရက် စုဝေးရောက်ရှိလာကြတဲ့ ကလေးတွေကို မြင်ရတော့ လွမ်းမောစိတ်နဲ့ ရင်မှာအတိုင်းမသိ ပီတိဖြစ်ကြရ ..မရှေးမနှောင်းမှာဘဲ ကချင်ကျောင်းတချို့လည်း ပြန်ဖွင့်ခဲ့ကြ .. အဲဒီမှာ ကျနော်တို့ဆီ တက်နေတဲ့ ကချင်ကလေးတချို့က ကချင်ကျောင်းတွေ ပြန်ဖွင့်ပြီမို့ သူတို့မိဘတွေက ကချင်ကျောင်းမှာပဲ ပြန်ပြောင်းတက်ဖို့ပြောတယ်လို့ လာပြောကြ .. သမီးတို့က ဆရာကြီးဆီမှာပဲ ဆက်သင်ချင်တာ သမီးတို့ ပြောင်းမတက်ချင်ဘူးဆရာကြီးလို့ မျက်နှာငယ်လေးတွေနဲ့ ဆိုလာတော့ ဝမ်းနည်းဝမ်းသာစိတ်နဲ့ မျက်ရည်ဝဲရ .. သမီးတို့သဘောပါ ဘယ်ကျောင်းမှာတက်တက် သမီးတို့ စာတတ်ဖို့က အဓိကပဲ .. သမီးတို့မိဘတွေက ကချင်ကျောင်းမှာပဲ ပြောင်းတက်စေချင်တယ်ဆို မိဘတွေစိတ်ချမ်းသာအောင် တက်ပေးလိုက်ကြပါလို့ပဲ ပြောမိခဲ့တယ်။

အဲဒီထဲကမှ ၅ တန်းက သမီးလေး ထုဆန် ၄ တန်းက သမီးလေး ဂျီးနန်နဲ့ ဆိုင်းပန်တို့က ဆရာကြီးဆီပဲနေမှာဆိုပြီး ကျောင်းမပြောင်းဘဲ ခုထိဆက်တက်ခဲ့ကြ ..
တမနက် ၅ တန်းက သမီးလေး ထွယ်ဆိုင်းခေါန်ဟာ သူမရဲ့ အမေနဲ့အတူ အိမ်ကိုရောက်လာ ..
ဆရာကြီးရယ် သမီးက ဒီမှာပျော်နေတာ ဆရာတို့ဆီမှာပဲ ဆက်နေချင်ပေမယ့် ကျမတို့က ကချင်ကျောင်းပြောင်းထားချင်တာမို့ ဆရာကြီးဆီ လာခွင့်တောင်းတာပါ .. တကယ်လို့ ဟိုမှာ သမီးကမပျော်လို့ ဆရာကြီးတို့ဆီ ပြန်လာချင်တယ်ဆို ဆရာကြီး ပြန်လက်ခံပေးလို့ ရနိုင်မလားတဲ့ ..
ဟုတ်ကဲ့ပါလို့ .. ကျနော်တို့ ကလေးတွေအတွက် အမြဲတံခါးဖွင့်ပေးထားမှာပါလို့ .. ကလေးမျက်နှာကို ဝေ့ကြည့်မိတော့ မျက်ဝန်းမှာ မျက်ရည်စတို့ ဝေ့သီနေတာကို မြင်မိတော့ ဝမ်းနည်းနာကျင်မိရ ..
ကျောင်းတွေ ပြန်ဖွင့်တာ တလနီးပါးခန့်ကြာခဲ့ပေပြီ။

ကျောင်းသား တရာကျော်ခန့်ရှိတဲ့ ရွာကျောင်းလေးမှာ ကျနော်တို့လည်း တတန်းဝင်တတန်းထွက် စာသင်ပေးနေကြရင်း ပင်ပန်းလို့ပင်ပန်းမှန်း မသိအောင် ..
တနေ့ ကျောင်းမသွားခင် ရွာထိပ်က ဆိုင်လေးမှာ စျေးသွားဝယ်တော့ ကချင်ကျောင်းသွားတက်ကြတဲ့ ကချင်ရွာက ကလေးတချို့နဲ့ လမ်းမှာ ဆုံရ ..မင်္ဂလာပါ ဆရာကြီးတဲ့ ..

အသံကြားလို့ ကြည့်လိုက်တော့ လက်လေးပိုက် ခေါင်းလေးငုံ့ပြီး ကျနော့်ကို နှုတ်ဆက်နေတဲ့ သမီးလေး ထွယ်ဆိုင်းခေါန် ..

ဝမ်းနည်းဝမ်းသာစိတ်နဲ့ နေကောင်းရဲ့လား အဆင်ပြေလားမေးတော့ ဟုတ် ဆရာကြီးတဲ့ ..

ဒီလိုနဲ့ မနက်ခင်း နှင်းထုများကြား တရွေ့ရွေ့ ထွက်သွားတဲ့ ကလေးတွေကို ရပ်ကြည့်နေမိရင်း ရင်ထဲ ဆို့နင့်လွမ်းမောလာ ..
ကျောင်းပြောင်းသွား ကျောင်းထွက်သွားကြတဲ့ ကလေးတွေရှိလာတိုင်း ခုလိုထိရှခံစားနေရရင် နောင်တချိန် တော်လှန်ရေးကြီးအောင်မြင်ပြီးတဲ့တနေ့မှာ ဒီကလေးတွေနဲ့ ဒီကျောင်းလေးကို ထားရစ်ပြီး ဘယ်လိုစိတ်ခံစားမှုမျိုးတွေနဲ့ ကျနော်အိမ်ကို ပြန်ရပါ့မလဲလို့ တွေးနေမိရင်း ရင်ထဲမှာ တင်းကျပ် မောလှိုက်နေမိပါတော့တယ်။

သမီးလေး ထွယ်ဆိုင်းခေါန် (၅တန်း) နှင့်
သမီးလေး လုလုမိုင် (၉တန်း) သို့ ..

- ဖေဖော်ဝါရီ၊ ၂၀၂၄
#ငြိမ်းကိုငြိမ်း

#ခေါ်သံ

13/07/2025

■ ​မောင်မိုး​အေး ရေးသား​သော "​​က​လေး​တွေရဲ့ အိပ်မက်" အက်​ဆေးကို ​​Yung ခံစားရွတ်ဖတ်ထား​ပါသည်။

- The Call ရဲ့ YouTube Channel (https://youtube.com/) တွင်လည်း Audio Book များကို ခံစားနားဆင်နိုင်ပါတယ်။

‘ကစားပွဲများ’◼️ ညီလင်းအိမ်ဒီရုပ်ရှင်ကနေပဲ ဆမ်ဒလာရဲ့ ထာဝရအမိုက်ဆုံး ဇာတ်ကောင်ကို မြင်ရတော့ တခြား သူလို ဇာတ်ရုပ်တွေကိုလည်း...
12/07/2025

‘ကစားပွဲများ’

◼️ ညီလင်းအိမ်

ဒီရုပ်ရှင်ကနေပဲ ဆမ်ဒလာရဲ့ ထာဝရအမိုက်ဆုံး ဇာတ်ကောင်ကို မြင်ရတော့ တခြား သူလို ဇာတ်ရုပ်တွေကိုလည်း သတိရမိသွားတယ်။ ပထမ‌ဆုံးက Mean Streets ထဲက ဒီနိရို ဇာတ်ဆောင်။ သူကလည်း ဆမ်ဒလာ ဇာတ်ရုပ်လို အကြွေးဗလပွနဲ့ကောင်။ ဘဝမှာ ဘာအပူအပင်မှာ မထား၊ ပေါ့ပေ့ါနေ‌ ပေါ့ပေါ့စား။ စကားပြောကလည်း ဂျစ်တိဂျစ်ပေါက်။ နိုင်လွန်မင်းကျင့်က လုပ်ချင်သေးတယ်။ အဲဒီလိုလူမျိုးနဲ့ ထိတွေ့ပတ်သက်ရသူတွေအဖို့တော့ တကယ့် ဝဋ်နာကံနာပဲ။

သူများပိုက်ဆံကချေးထားသေးတယ်။ ပြန်တောင်းရင်လည်း မပေးတော့ *ဖြစ်လားကွာ လေသံနဲ့ ရန်တောင် ပြန်လုပ်လိုက်သေးတယ်။ နောက်တော့လည်း လူစုတ်များရဲ့ ဘဝကြမ္မာအတိုင်း ခွေး‌သေဝက်‌သေ နဲ့ သက်တမ်းကုန်ရတာပါပဲ။ နောက်တစ်ယောက်က Bad Lieutenant (1992) ရုပ်ရှင်ထဲက ရဲ အရာရှိ။

ယူနီဖောင်းအားကိုးနဲ့ အမှုဖြစ်တဲ့နေရာက သက်သေခံပစ္စည်းတွေ ဖျောင်လိုဖျောင်၊ လမ်းပေါ်က ကောင်မလေးတွေကို လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာ အနိုင်ကျင့်လိုကျင့်နဲ့ သူ့ရဲ့ အဆုံးဝါးဆုံး ကိစ္စကလည်း အဲ လောင်းကစား ကြွေးတွေ အကြားမှာ နွံနစ်နေတာ။ သို့ပေတဲ့လည်း ဒီလို ကာရိုက်တာ သိပ်မကွာလှတဲ့ ဇာတ်ဆောင်တွေကြားထဲမှာ ဆမ်ဒလာရဲ့ ဂျုးလူမျိုး ပုံပန်းနဲ့ လောင်းကစားနွံထဲ နစ်နေတဲ့ သူ့ကာရိုက်တာက အမိုက်ဆုံးပါပဲ။ ရုပ်ရှင်လည်းပြီးသွားတော့ ကျနော့် စိတ်ထဲကို ထာဝရ ကျန်နေရစ်စေမယ့် ဇာတ်ရုပ်တရုပ်အဖြစ် ထားပစ်ခဲ့ပါတော့တယ်။

သူက ဒီထဲမှာ ကျောက်မျက်ကုန်သည် အသွင်။ မသိရင်တော့ ရတနာပစ္စည်းအရောင်းဆိုင်ဝန်ထမ်း ဘာညာ အဆောင်အယောင်တွေနဲ့ အထင်ကြီးစရာ အနေအထား ရှိပေမဲ့ သူ့အတွင်းသေတ္တာထဲမှာတော့ ကျီးကန်းသိုက်တွေပဲ တွေ့ရလိမ့်မယ်။ စကားပြောရင် ဟောင်ဖွာဟောင်ဖွာနဲ့ ဘယ်သူကိုမဆို မျက်နှာချိုသွေး ခယဖို့လည်း ဝန်မလေး။ ဒီလိုလူတ​ယောက်မှာ ဒုက္ခတွေ ဂျပ်ဆိုးပုံနေတာ အံ့ဩစရာ။ တကယ်ဆို တောင့်တင်းတဲ့ မျိုးရိုး အသိုင်းအဝိုင်း၊ မိတ်အပေါင်းဆွေအပေါင်းနဲ့ ဒီဆိုင်ကလေးနဲ့ တင့်တင့်တယ်တယ် အေးအေးဆေးဆေးနေလို့ရတဲ့ အခြေအနေ ရှိနေတာပဲလေ။ ခုတော့ မဟုတ်ပြန်ဘူး။ ဆိုင်ထဲလည်း လူမိုက်တွေရောက်လာလို ရောက်လာ၊ လက်မှာပတ်ထားတဲ့ နာရီလည်း ချွတ်ယူချင်ရင် ယူသွားသလို သူ့ မျက်ခွက်ကိုလည်း ပိတ်ရိုက်ချင် ရိုက်သေးတယ်။ မိသားစုကလေးနဲ့ ပွဲလမ်းသဘင်သွားတော့လည်း သူတို့က နောက်က ပါလာပြီး အနှောင့်အယှက် ပေးပြန်တယ်။ သူ့ခမျာ သူတို့ နှိပ်စက်တာ ခံရပြန်တယ်။

ကျနော်တို့မှာ သူကို့ကြည့်ရင်း ဒေါမနဿ ပွားရတယ်။ ရဲမတိုင်ဘူးလား၊ ပြန်မလုပ်ဘူးလား စလို့ပေါ့လေ။ သူ့ခမျာ တိုင်ရဲဖို့နေနေသာသာ အကြွေးရှင်တွေပဲလေ။ ကျနော်တို့မှာသာ သူ့ကြည့်ပြီး စိတ်မကောင်း ဖြစ်ရပေမဲ့ ဓမ္မဓိဌာန် ကျကျ တွေးပြန်ရင်လည်း ဒီလူက တစက်မှ ကောင်းတဲ့သူ မဟုတ်ဘူး။ ဆိုင်က အလုပ်သမားတွေလည်း ပိုက်ဆံပေးချင်မှ ပေးသလို ပတ်ထားတဲ့ နာရီတွေကလည်း အတုတွေ။ အဲဒါတွေ ပတ်ပြီး လူထင်ကြီးအောင် လုပ်ချင်တာမျိုး။ အဲ ရိုးလက်စ် နာရီအတုတွေကိုလည်း သွားပေါင်ချင် ပေါင်လိုက်သေးတာ။ မဟုတ်တာလုပ်ပြီး ရေဖန်ရမယ့်ဆိုလို့ကတော့ ရှစ်စပ်က ဂျင်ခြေလည်သူပေါ့။

ဆိုင်က အတွင်းရေးမှုးမလေးနဲ့လည်း မီးနီတွေလင်းနေတယ် ။ အိမ်က မိန်းမကလည်း သူ့ယောက်ျား ခြေပုန်းခုတ်တာတွေကို မသိဘဲ မနေဘူး။ ကွာရှင်းဖို့ပဲ ဟန်ပြင်နေသလို သားသမီးတွေအပေါ်မှာလည်း ဖခင်တစ်ယောက်အနေနဲ့ ဘယ်လို ဩဇာမျိုးမှ လွှမ်းမနေပြန်ပါဘူး။

သူ့မှာ လူမှုရေးတွေရော စီးပွားရေးတွေရော ဘက်ပေါင်းစုံ ချွတ်ခြုံကျနေပေမဲ့ ပြုပြင်ဖို့ စိတ်ကူးမရှိတာလည်း အံ့အားသင့်စရာပါပဲ။ ဒီတော့ ပြင်ပကမ္ဘာက လောင်းကစား Addict သမားတွေနဲ့ ချင့်ထိုးမိပါတယ်။ ကျနော်တို့ မြင်နေရတဲ့ လက်တွေ့ဘဝမှာလည်း ယင်းလောင်းကစားနွံအောက်မှာ ပိပြားနေသူတွေ ဒုနဲ့ဒေး။ ဘောလုံးကြွေး၊ ချဲကြွေး၊ ဖဲကြွေး စတာတွေထဲမှာ နစ်နေကြသူတွေ။ ရသမျှ လစာနဲ့ ဆက်တိုက်ဆပ်ရင်တောင် ငါးနှစ်လောက်ဆက်မှ အရင်းကြေမယ့် သူတွေ။ တချို့တွေမှာ လစာထုတ်ရင်ဆိုရင် အခန်းကို တန်းပြန်မလာရဲကြ။ ပြတင်းချပ်က မင်းတုန်းကို ဖြုတ်ထားပြီး ရှေ့တံခါးမကိုတော့ သော့ခတ်ပိတ်ထားကြတယ်။ ညနက်မှ မသိအောင် ပြန်ဝင်ရတယ်။ ဟိုနားဒီနား သွားချင်လည်း အကြွေးရှင်နဲ့ တိုးမယ်စိုးလို့ မသွားရဲကြပြန်။ ဖုန်းအကောင့်ကစလို့ အမျိုးမျိုးချိန်းသုံးနေကြရတယ်။ ဖုန်းဆင်းကတ်ကို မကြာခဏ ပြောင်းကြရတယ်။

မိသားစုကို ထောက်ပံ့ဖို့ဝေးစွ။ ကနဦးက တင်ခဲ့ဖူးတဲ့ အကြွေးတွေကို ဆွေမျိုးရင်းချာတွေက ပေါင်းဆပ်ခဲ့ဖူးလို့ တခါကြေခဲ့သော်ငြားလည်း ခွေးမြီးကောက် ကျည်တောက်စွပ် မှန်းသိသောအခါတွင် သူ့ကို စွန့်ပယ်လိုက်ကြပြီ။ သူငယ်ချင်းအရင်းကစလို့ သူ့ကို မြင်ရင် ရှောင်ထွက်သွားတာမျိုး။ ဒီလို ဒုက္ခတွေ ကြုံရသော်လည်း စနေ တနင်္ဂနွေ ဘောလုံးအသင်းဇယား စာရွက်ကို မြင်ရတဲ့အခါမှာ မနေနိုင်ပြန်။ စားဖို့သောက်ဖို့ ထမင်းစရိတ်ချန်ထားတာထဲကနေ နိုင်လိုနိုင်ငြား လောင်းလိုက်မိပြန်ပြီ။ အဲဒီလိုနဲ့ပဲ ဆန်ကုန်သည်ဆီမှာ စားကြွေးတွေ ထပ်တင်ပြန်ပြီ။ သူ့မှာ လုပ်အားခကလေး ရရင်တော့ ဘောဒိုင် ချဲဒိုင်ထက် စားကြွေးပိုင်ရှင်ကို အရင် ပြေးဆပ်ရတယ်။ မဆပ်ရင်လည်း ငတ်တော့မှာဆိုတော့၊ ထမင်းမငတ်မှ ကျန်တာ ဆက်လောင်းလို့ ကစားလို့ အဆင်ပြေမှာ ဆိုတော့လေ။

ဒီထဲက ဆမ်ဒလာကြီးကလည်း အဲဒီကောင်တွေနဲ့ ဘာထူးလို့လဲ။ လောင်းကစားလုပ်ရတဲ့ ဖီလင်အရသာကို သူစွဲသွားပြီ။ ဘိန်းစားတယောက် ရင်ဖွင့်သကဲ့မျိုးပေါ့။ ကျုပ်လည်း စဉ်းစားတတ်တဲ့ လူပါပဲဗျာ။ ဘိန်းစွဲရင် ရောဂါရမှာ၊ ဘဝပျက်မှာ၊ လူ့အသိုင်းအဝိုင်းက ဖယ်ကျဉ်တာ ခံရမှာ အားလုံး သိတာပေါ့။ သိရဲ့သားနဲ့ ဘာလို့လုပ်တုန်း ဆို အဲဒီ အရသာက ကောင်းတာကိုဗျ လို့ ဆိုသလိုပါပဲ။ မိမိ‌ယုံကြည်ရာဘက်ကို လောင်းနှံလိုက်တဲ့ တထိတ်ထိတ်နဲ့ ရင်ခုန်ရခြင်း အရသာကလည်း ဘာနဲ့မှ လဲမရအောင် ကောင်းတဲ့ ဖီလင်ပဲလေ။ လောင်းကစားလုပ်တာကနေ ကံမကောင်းရင်း ခွေးဖြစ်နေတဲ့ ကောင်တွေ သွားမေးရင် အဲဒီစကားပဲ ပြန်ကြားရလိမ့်မယ်။

ဒါကြောင့်လည်း ဆမ်ဒလာကြီးက အဲဒီနွံကြီးထဲပဲ တိုးသထက် ဆက်တိုးနေတာပေါ့။ သူ့ဘဝမှာ အခြား ဘာမှ တန်ဖိုးထားစရာ မရှိ၊ မတွေးမိတော့။ ရောက်နေရာ ကိုယ့်ဘဝကိုလည်း သုံးသပ်ဖို့ မစဉ်းစားဖြစ်တော့။ တနေ့နေ့မှာ ဒီလောင်းကစားအလုပ်ကနေပဲ အချီကြီးပိုက်မိရမယ်လို့ပဲ တေးထားနေတုန်း။ အဲလိုနဲ့ပဲ အီသီယိုးပီးယားဘက်က ကျောက်မျက်တခုကို အချိုအချောင် ရလိုက်တာကနေ ဘတ်စ်ကတ်ဘော ကစားသမားဆီကို ဈေးကြီးကြီးနဲ့ ပြန်ရောင်းဖို့ လုပ်တယ်။ သူ့အကြွေးရှင် ယောက်ဖကလည်း ရုရှားလူမိုက်တွေနဲ့ အဲဒီငွေကို ရဖို့ မျှော်လင့်နေတယ်။ ထုံးစံအတိုင်း သူ့ကိုပဲ တွေ့တဲ့နေရာတိုင်းမှာ ရိုက်သရော နှက်သရော နှိပ်စက်သရောပေါ့။

သို့ပေတဲ့လည်း ခွေးမြီးကောက် ကျည်တောက်စွပ် သူကတော့ အကြွေးသမား လူမိုက်တွေကိုလည်း အရေးစိုက်ပုံ မရှိပါဘူး။ တလောကလုံးရဲ့ အဖတ်မတန်သလို ဆက်ဆံခံရတာတွေ၊ လူကြားသူကြားထဲမှာ ထိုးကြိတ်ခံရတာ စတဲ့ ဒုက္ခများစွာ ပြဿနာများစွာနဲ့ ယဉ်ပါးသွားပြီထင်ပါရဲ့။ သူဆက်လောင်းချင်တဲ့ အချီကြီးရမယ့် ပလန်ကိုပဲ ရာနှုန်းပြည့် ဇောင်းတင်ထားလိုက်သတဲ့။ ရုရှားကောင်တွေကလည်း ဒီတခါမှ မပေးတော့ရင် အပြုတ်နှံတော့မယ့် သဘောရှိနေတယ်။

ဒီရုပ်ရှင်တခုလုံးက ဆမ်ဒလာကြီးကိုပဲ Focus လုပ်ရိုက်တဲ့ ရုပ်ရှင်မျိုး။ သူ့ကာရိုက်တာကလည်း တစက်ကလေးမှ စိတ်ချမ်းမြေ့ဖွယ်ရာ မရှိ။ ကျီးကန်းသိုက်နှယ် အရှုပ်ထုပ်။ ကြည့်တဲ့သူတိုင်း စိတ်ပျက်ငြီးငွေ့ရမယ့် ဇာတ်ကောင်။ ဒီဟာကြီးကိုပဲ သူက တစက်ကလေးမှ မျက်တောင်ခပ်လိုစိတ်တောင် ဖြစ်မလာအောင် ဆွဲခေါ်သွားပါတယ်။ သူ့ဇာတ်ကောင်က အခြားတဖက်က နှိုင်းဆစရာများနဲ့ အတူ ရေလည် ရှော့ခ် ဖြစ်သွားစေခဲ့ပါတယ်။


ပြောလိုတာက ကျ​နော်တို့ ပရိသတ်တွေဟာ ဆမ်ဒလာကြီးနဲ့အတူ ရပ်တည်သင့်တာ မှန်ရဲ့လား ဆိုတာကိုပါ။ လက်တွေ့ဘဝထဲမှာ ဒီလိုလောင်းကစားသမားဆိုတာ သူနဲ့ထိစပ်ရာ ဘဝမှန်သမျှကို ယိရွဲယိုယွင်းစေတဲ့ လောက်အကြီးစား (ဝါ) ခြအကြီးအစားလို့ သတ္တဝါတွေ ဖြစ်တယ်လေ။ လူ့အဖွဲ့အစည်းလည်ပတ်မှု မျှခြေကို သဟဇာတ မဖြစ်အောင် ဖျက်ဆီးတဲ့ သူတွေဆိုလည်း မှားမယ် မထင်ပါဘူး။ မိမိအိမ်က ပိုင်ဆိုင်သမျှသာမက မိတ်ဆွေရင်းချာဆီက ပစ္စည်းတွေပါ ရရသလို ယူငင်ပြီး ရောင်းချ လောင်းကစားအလုပ်ကို လုပ်သူ။ ကတိစကားကို လွယ်ကူစွာပေးပြီး ဘယ်သောအခါမှ လိုက်နာ‌လေ့မရှိသောသူ ။ သူရှိရာ နေရာတိုင်းမှာ ပြဿနာတွေ မကြာခဏ ဖြစ်လေ့ရှိသူ စသဖြင့်ပေါ့လေ။ ငွေစက္ကူသားရဲ့ ပြန်လည်ဖိနှိပ်မှုအောက်မှာပဲ ပိပြားရသူတွေ ဆိုပါတော့ ။

ဆမ်ဒလာ ဇာတ်ရုပ်ကလည်း သူ့လောင်းကစားလုပ်ရဖို့ အရေးပဲ ဟိုလူ့လိမ်၊ ဒီလူ့ နှပ်ချ၊ ကတိတွေ လွယ်လွယ်ပေး စလို့ တချိန်လုံး ကြောင်ပျောက်နေတဲ့ ချီးထုပ်ကြီး။ ဒီလိုလူရှိရာဆီကို မကြာခဏလာပြီး အကြွေးတောင်းရသူအဖို့ ဘယ်လောက်တောင် စိတ်ညစ် ဒေါသထွက်ရမလဲ။ ကျနော်တို့ဆိုလည်း ကိုယ့်အပေါ်ကို လူလည်ဖျံကျရသလား သဘောနဲ့ အဲလိုကောင်တွေဆို ရိုက်ချင်မိတာမျိုးပဲလေ။

ကျ​နော့်မှာ ရုပ်ရှင်အဆုံးသတ်ပြီးတဲ့အထိ ကြောင်ငေးစွာ ကျန်ရစ်ခဲ့တယ်။ စိတ်အာရုံထဲမှာ ဆမ်ဒလာ ဇာတ်ရုပ်ကြီးက စွဲထင်သွားစေတယ်။ ဟာ ဒီလူဘယ်လိုလူကြီးလဲ။ ဘယ်လောက်တောင် ဒီလောင်းကစားလုပ်ရတဲ့ အရသာကို နှစ်ခြိုက်နေသလဲကွာ စလို့ မေးခွန်းများစွာနဲ့ သက်ပြင်းပေါင်းများစွာဟာ ပွက်ပွက်ဆူနေတဲ့ ရေပူများကဲ့သို့ ပလုံစီထနေတယ်။ ကျ​နော်တို့မှာ သူလို ဖိအားတွေ ကြုံရင်ကော အဲလို တုံဏှိဘာဝေစိတ် ထားတတ် ပါ့မလား စုံနေတာပဲ။ သူ့အပေါ်ကို သနားစိတ် ဖြစ်လိုက် အခြားတဖက်မှာတော့ သနားဖို့ သင့်တဲ့ လူတယောက် မဟုတ်တဲ့ အကြောင်း ပြန်တွေးလိုက်နဲ့ ရက်ကာလအတန်ကြာအောင်အထိ ကျနော့်အတွေးအိမ်ထဲကို ပင့်ကူမျှင်ပေါင်းများ ရစ်ဖွဲ့သွားခဲ့ပါတယ်။ ဘဝတသက်တာလုံး တသသ ဖြစ်ရတော့မယ် ဇာတ်ကောင်တယောက်ကို ထားပစ်သွားခဲ့ပါတယ်။

တကယ်ဆို ကျနော့်အနေနဲ့က ဒီအက်ဆေးကို ခုနေရာမှာတင် ရပ်သင့်ပြီဆိုတာ သိပေမဲ့ လောင်းကစားနဲ့ ပတ်သက်ပြီးတော့ လက်ရှိခေတ်မှာ ကျားဖြန့်လို့ သိကြတဲ့ အွန်လိုင်းကနေ တဆင့် လိမ်လည်တဲ့အကြောင်းကို ရိုက်ပြထားတဲ့ တရုတ်ရုပ်ရှင်ကားတကားအကြောင်းကိုလည်း ဆက်စပ်ဖော်ပြချင်ပါသေးတယ် ။ ပြောချင်တာကလည်း ယင်း No More Bets ( 2023 )ရုပ်ရှင်ဇာတ်ကြောင်းဟာ လောင်းကစားနဲ့ ပတ်သက်တဲ့ ဆိုးကျိုးကို ပီပြင်စွာ ဖော်ပြပေးနိုင်သလို ယခု ရုပ်ရှင်ရဲ့ Soft Power လို့ တင်စားညွှန်းဆိုရမှာ ဖြစ်တဲ့ အများပြည်သူများအကြားကို လွှမ်းမိုး ပြဆိုနိုင်ခဲ့တာကြောင့် ဂယက်အကြီးအကျယ် ထသွားခဲ့ပြီး တရုတ်အစိုးရမှာပါ အရေးမယူလို့ မရတဲ့ အနေအထားအထိ သက်ရောက်ခဲ့ရတာ ဖြစ်ပါတယ် ။

လက်ရှိခေတ်မှာဆိုရင် ရုပ်ရှင်ရဲ့ စွမ်းပကားက ကြောက်ဖို့ကောင်းတယ်။ ဒါကြောင့်လည်း အာဏာရှင် ကြီးစိုးတဲ့ တိုင်းပြည်တွေမှာ ဆိုရင် ရုပ်ရှင်အနုပညာကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ်နဲ့ ပိတ်ဆို့ ဖိနှိပ်လေ့ရှိကြပါတယ်။

ဒီရုပ်ရှင်က အွန်လိုင်းဂိမ်းလိမ်လည်မှုတွေ အကြောင်းကို ရိုက်ပြတာ ။ ခု ရုပ်ရှင်ကနေတဆင့် တရုတ်ပြည်သူတွေ အကြားမှာ အုတ်အော်သောင်းနင်း ဖြစ်ကုန်ပါတယ်။ တကယ်လည်း လက်တွေ့ဘဝက သူတို့လူထုအကြားမှာ ဒီကျားဖြန့် ဂိမ်းတွေကြောင့် ဘဝပျက်နေကြသူတွေ အများကြီးပဲ။ ရုပ်ရှင်ထွက်ပေါ်လာတော့မှ တရုတ်အစိုးရလည်း အသာငြိမ်နေလို့ မရတော့ဘဲ မြန်မာနယ်စပ်နဲ့ ကမ္ဘောဒီးယားဘက်ခြမ်းက ကာစီနိုရုံတွေကို လိုက်လံဖမ်းဆီးရတယ်။ ဒီရုပ်ရှင်ကနေ အရေးပါမှုကို ပြောရရင် လက်ရှိတိုက်ထုတ်ပစ်နေရတဲ့ မအလ စစ်အာဏာရှင်ဖြစ်သူတောင် တရုတ်အစိုးရရဲ့ အမျက်ရှမှုကို ခံလိုက်ရတာ မဟုတ်လား။

ကျနော့်အနေနဲ့ ဒီရုပ်ရှင်ဇာတ်လမ်းကြောင်းကို သဘောကျလား ဆိုတော့ အရမ်းကြီး ကြိုက်မိတာမျိုးတော့ မဖြစ်ဘူး။ ဇာတ်ကြောင်းက ဘယ်လိုပုံစံလာမယ် ခန့်မှန်းရနေတာမျိုးမို့။ ဒါပေမဲ့ ဒီထဲမှာ လောင်းကစားရခြင်းအမှုကို ဘယ်လိုစွဲလမ်းအောင် လုပ်ကြသလဲဆိုတာကို ပြသွားတာတွေက အင်မတန်မှ သတိပြု လိုက်နာသင့်တဲ့ အရာတွေ ဖြစ်တယ်။

ရုပ်ရှင်ထဲက ပြဆိုမှုအရ အွန်လိုင်းကနေ လိမ်လည်ဖို့ကြိုးစားသူတွေက ပထမအဆင့် ဖုန်းသုံးစွဲသူတွေထံကို နည်းလမ်းအမျိုးမျိုးနဲ့ မက်ဆေ့ခ်ျတွေ ရောက်အောင်ပို့တာပဲ။ ပိုက်ဆံဝင်စေမယ့် ဂိမ်းကစားနည်း မျိုးစုံ အကြောင်းပေါ့။ အင်တာနက်သုံးစွဲသူတိုင်း ရှောင်လွှဲလို့ မရတဲ့ လူမှုကွန်ယက်ပေါ်တွေမှာ ၊ တယ်လီဂရမ်လို နေရာမှာ စလို့ နေရာအနှံ့ကနေပြီးတော့ ကြော်ငြာကြတာ ဖြစ်တယ်။

အဲဒါတွေကို သတိမပြုဘဲ မနေနိုင်အောင်လည်းလှပတဲ့ ဒီဇိုင်းသွင်ပြင်တွေ ၊ ချောမောလှပတဲ့ ရုပ်ရည်တွေရှိကြတဲ့ မိန်းကလေးတွေကို အသုံးပြုပြီး ဆင့်ကဲ ဆွဲဆောင်ကြပါတယ်။ ဒီဆာဗာကြီးတခုလုံးကို ထိန်းထားသူဟာ သူတို့ကွန်ယက်ထဲမှာ ဘယ်ဒေသက လူတွေက ပိုမိုကစားနေကြတယ်။ အခကြေးငွေကို ပေးသွင်းနေကြတယ် ဆိုတာကို သိရတော့ အနိုင်ပေးသင့်တဲ့သူကို ပေးလိုက်၊ မက်လုံးပေးသင့်တဲ့သူကို ပေး စလို့ သူတို့ ထည့်ပေးလိုက်တဲ့ အဲဒီ နည်းလမ်းက သုံးစွဲသူထံကို မူးယစ်ဆေးဝါးတွေကို သုံးစွဲတတ်လာအောင် စတင်ပြီး လမ်းကြောင်းပေးသလိုမျိုး ဖြစ်ပါတယ်။ အထက်က ဖော်ပြခဲ့တဲ့ ဆမ်ဒလာလို လောင်းကစားစွဲနေတဲ့ လူတွေ ထပ်မံများပြားလာအောင် လမ်းကြောင်းပေးတာမျိုး ဖြစ်ပါတယ်။

အဓိကကတော့ သုံးစွဲသူတွေကို အဲဒီ နိုင်ခြင်း၊ ရှုံးခြင်း ဆိုတဲ့ စိတ်ခံစားရမှု အရသာကို စွဲလမ်းအောင် သိမ်းသွင်းလိုက်တာ ဖြစ်ပါတယ်။ တကမ္ဘာလုံးမှာ တရားဝင်ပဲ ဖြစ်ဖြစ်၊ ကျားဖြန့်လို အကောင့်တုပေါင်းများစွာ၊ ကြော်ငြာမှုပေါင်းများစွာနဲ့ လိမ်လည်တာပဲ ဖြစ်ဖြစ် လောင်းကစားခြင်းကိစ္စကို အထုံတခုသဖွယ် ဖြစ်စေအောင် သိမ်းသွင်းနိုင်ခြင်း အချက်ကပဲ အရေးကြီးဆုံး ဖြစ်တယ် ‌ဆိုတာကို ခုရုပ်ရှင်ကနေ ခိုင်ခိုင်မာမာ ပြသထားနိုင်ခဲ့တယ်။

လောင်းကစားရတဲ့ အထုံ စိတ်လှုပ်ရှားရတဲ့ အရသာကို စွဲလမ်းသွားတဲ့ လူတယောက်က လက်ထဲမှာ အခငွေကြေး ရှိလာရင် ဒီထဲပဲ ကစားချင်လာတော့တယ်။ သူ့ရဲ့ ရှိရင်းစွဲ စိတ်အစုံဟာ အခြားသော အရာတွေက ပေးတဲ့ စိတ်လှုပ်ရှား နွေးထွေးမှုတွေ၊ ပျော်ရွှင်မှုတွေ အကြောင်းကို မဝင်စားတော့ဘူး။ ဒီအရာကပေးတဲ့ ဖီလင်ကိုပဲ လုံးဝဥဿုံ ယစ်မူးသွားတော့တာမျိုးပါ။ ထိုအခါမှာ ဒီလောင်းကစားအမှုဟာ သမားရိုးကျ လောင်းကစားနည်းလား၊ လိမ်ညာပြီး ဖန်တီးထားတာလား ဆိုတာ အရေးမကြီးတော့ပါဘူး။ အဲဒါတွေကိုလည်း သူတို့မှာ စိတ်မဝင်စားကြတော့ပါဘူး။

ရုပ်ရှင်ထဲမှာ အဲဒီလိုကနေ ဘဝတွေပျက်သွားပြီး ဒုက္ခအကြီးအကျယ်ရောက်ကုန်ရတဲ့ တရုတ်မိသားစုတွေ အကြောင်းကို ဖော်ပြပေးထားပါတယ်။

ဆိုတော့ အနုပညာရှင်တွေ၊ တတ်သိနားလည်တဲ့ သူတွေက ဘယ်လိုပညာပေးပေး ခုလို ရုပ်ရှင်တွေ ဘယ်လိုပဲ ရိုက်ပြရိုက်ပြ၊ လောင်းကစားလုပ်ငန်းကတော့ ကျနော်မြင်မိသလောက် လက်ရှိမှာ ဝင်ငွေ အဖြောင့်ဆုံးဖြစ်နေတာကို တွေ့ရပါတယ်။ ဒီမှာဆိုလည်း ရွှေ့ပြောင်း မြန်မာတွေ အများစုဟာ တနေကုန် ပင်ပင်ပန်းပန်းလုပ်ကိုင်ပြီး ရလာတဲ့ အခငွေကြေးတွေကို အဲဒီ လောင်းကစားနည်းတွေ ဖြစ်ကြတဲ့ ‌စလော့ပ်ဂိမ်း၊ နောက် ထိုင်းထီ၊ နှစ်လုံး၊ သုံးလုံး နောက် ဘောလုံး လောင်းကစား စလို့ ယင်း အရာတွေထဲမှာပဲ နစ်မြုပ်ရင်း အကြွေးဗလပွနဲ့ ဘဝပျက်နေကြတာတွေကို အများကြီး မြင်ရတယ်။

ဒါပေမဲ့လည်း အထက်ကပြောတဲ့ လောင်းကစားခြင်း အမှုကပေးတဲ့ စွဲလမ်းမှု ဗိုင်းရပ်စ်က ကင်ဆာဆဲလ်တွေထက်တောင် အသက်ဝင်အမြစ်တွယ်နေပြီ ဖြစ်တော့ အမြစ်မဖြတ်နိုင်ကြတော့ဘဲ ဒီဝဲဂယက်ထဲမှာပဲ သံသရာလည်လျက် ရှိနေကြပါတယ်။

ရုပ်ရှည်ရည်ညွှန်း - Uncut Gems Movie ( 2019 )
#ညီလင်းအိမ်

#ခေါ်သံ

Address


Website

Alerts

Be the first to know and let us send you an email when The Call - ခေါ်သံ posts news and promotions. Your email address will not be used for any other purpose, and you can unsubscribe at any time.

Shortcuts

  • Address
  • Alerts
  • Claim ownership or report listing

  • Want your business to be the top-listed Media Company?

Share