04/07/2025
🖤
Ήταν 4 Ιουλίου του 1976, στο θρυλικό underground χώρο του Black Swan στο Sheffield όπου θα δινόταν μια εμβληματική συναυλία του punk συγκροτήματος S*x Pistols που τότε έμπαινε στο μάτι της βρετανικής αστικής τάξης και αριστοκρατίας, λίγο πριν η Μάργκαρετ Θάτσερ διαλύσει σχεδόν ολοκληρωτικά τον κορμό της βρετανικής κοινωνίας.
Στο Opening Act ένα νέο συγκρότημα με βαθιά πολιτικό και εξεγερτικό στίχο και μια καινούρια φόρμα μουσικής που τρεμόπαιζε ανάμεσα στο πανκ, στο ροκ και σε αυτό που θα ονομαστεί "εναλλακτική μουσική".
Το όνομα τους: The Clash.
Ο Joe Strummer, o frontman του συγκροτήματος έρχεται να συγκλονίσει τα πλήθη με τα φωνητικά του σε τόσο μεγάλο βαθμό ώστε την επόμενη ημέρα όλοι να μιλάνε για αυτό το νέο συγκρότημα και λιγότερο για τους ίδιους τους S*x Pistols.
Τα επόμενα χρόνια, οι Clash θα έβγαζαν μερικούς από τους πιο μεγαλειώδεις δίσκους μουσικής που ηχογραφήθηκαν ποτέ και ταυτόχρονα, τους πιο πολιτικούς.
Θα κάνουν κριτική στον νεοφιλελευθερισμό, στην ισοπεδωτική πολιτική της Θάτσερ, στον ιμπεριαλισμό και τη στρατιωτικοποίηση.
Θα μιλήσουν για τους Σαντινίστας και τη Νικαράγουα, για τα δικαιώματα των μαύρων και των αυτοχθόνων, αλλά και για τον λαό που μονίμως σφαγιάζεται από εκείνες της "σφαίρες της Ουάσιγκτον" σε πολέμους διάρκειας.
Και πάνω από όλα, θα καλούν συνεχώς το Λονδίνο να κηρύξει τον ταξικό πόλεμο, θυμίζοντας πως καμιά άλλη χώρα του κόσμου δεν υπήρξε ποτέ τόσο βαθιά ταξική όσο η Μεγάλη Αυτοκρατορία, φτύνοντας στα μούτρα τους χαρτογιακάδες δολοφόνους που κοσμούν τη Ντάουνινγκ Στριτ.
Και είναι η αλήθεια πως συγκροτήματα όπως οι Clash -όπως και όλη αυτή η σκηνή- είναι που κάνουν το Νησί αρκετά πιο υποφερτό από ότι του αξίζει.
London calling to the faraway towns
Now war is declared, and battle come down
London calling to the underworld
Come out of the cupboard, you boys and girls...
Mika Agrafiotou
