02/07/2025
Mommy,
Alam kong hindi naging madali ang mga pinagdaanan natin. Sobrang dami na nating hinarap na hirap — luha, tampuhan, kawalan, pagod, at mga gabing parang gusto na lang sumuko. Pero kahit kailan, kahit gaano kabigat, ikaw pa rin ang pinipili ko. Araw-araw.
Inaamin ko, may mga araw na gusto kong sumigaw, lalo na kapag tamad na tamad ka na parang wala nang pakialam sa mundo, o kapag sobra kang maldita at kahit simpleng tanong may kasamang init ng ulo. Pero alam mo kung bakit hindi kita sinusukuan?
Kasi sa likod ng lahat ng 'tampo', ikaw pa rin ‘yung babae na kasama kong lumaban sa buhay. Ikaw pa rin ‘yung tumayo kahit ilang ulit tayong nadapa. Ikaw ‘yung nagpakatatag kahit pagod ka na. At ikaw ‘yung nagbigay sa’kin ng dahilan para magpatuloy kahit minsan wala nang lakas o pag-asa.
Mahal na mahal kita. Hindi dahil perpekto ka — kundi dahil totoo ka. Ikaw ang tahanan ko sa gulo ng mundo. Kaya kahit anong ugali pa ‘yan, kahit ilang beses kang magalit, kahit minsan parang ako na lang ang todo effort — hindi ako aalis. Hindi ako susuko. Hindi ako lalayo.
Kasama mo ko. Hanggang dulo. Laban lang, tayong dalawa. Kahit ilang bagyo pa ang dumaan, basta hawak mo pa rin ang kamay ko, kakayanin natin lahat.
Salamat dahil kahit sa pinaka-magulong bersyon mo, minahal mo pa rin ako. At salamat kasi pinaparamdam mong ako pa rin ang pipiliin mo, kahit kulang, kahit sablay.
Walang perfect na relasyon, pero nandito ako — hindi para sukuan ka, kundi para alalayan ka. Sa hirap, sa ginhawa, sa antok, sa inis, sa iyak, sa tawa…
Mahal kita. Araw-araw. Palagi. Walang kondisyon. ❤️
- Daddy
