M2M love stories (2025)

03/05/2020

The end is coming.

02/05/2020

Into the Cold Fire
Chapter: 25
Author : Francia 👑

Jhajha’s POV

Hindi pa man nagsisimula ang actual party ay natigil na agad ang event dahil nasa loob raw ng palasyo sina Samuel at Shawn. Si samuel, ang kakambal ni Rommel at si Shawn naman na nagiging halimaw tuwing kabilugan ng buwan. Share ko lang. HAHAHAHA

Di ko maipaliwanag ngunit parang dismayadong dismayado si Lei matapos nilang magharap ni Samuel.

“Ok kalang ba bessy? May sugat ka ba? Nasaktan ka ba?”, sunod subod kong tanong sa kanya habang inaalalayan ko shang makaupo.

“Hindi ko na kaya bess”, mahina nyang tugon.

“Hala! Bakit? May sakit ka ba? Oh my! May tanning na ba ang buhay mo? San ka ba nag patingin? May second oponion na ba?”, OA kong mga tanong sa kanya habang hinawakan ang ibat ibang parte ng kanyang katawan.

“NAPAKA OA MO!”, Sagot nya naman

“Sorry na 😅. Ikaw naman kasi, ayaw mo pang derechuhin eh”, hirit ko.

“I just cant take anymore. Hindi ko magawang saktan si Samuel. Ayaw nya rin akong saktan. Nalilito ako. Alam kong malaking tinik sha sa laban ko sa mga Atros dahil isa sha sa kanilang mga alas pero di ko talaga kinaya. Ni hindi ko alam kung bakit di nya ako masaktan. Nung una ay malalagkit ang kanyang mga tingin at tila ba nang aasar tungkol sa nangyari samin. Tapos naiilang.......”, pinutol ko agad sha.

“Wait. Ano ulit yun? May nangyari sa inyo? Like, what do you mean?”, mausisa kong tanong.

“Like.... Ano... Alam mo na”, pautal utal nyang sagot.

“Well..... you gotta be kidding me! Dont tell me na pagkatapos ni Rommel si Samuel naman!? , naguguluhan kong tanong.

“Gaga ka! Shempre hindi! Ganto kasi tun. Akala ko si Rommel ka chukchak ko pero si Samue pala. Ayun.”, pagpapaliwanag nya.

Well, di rin naman makakaila na talagang magkamukha sina Samuel at Rommel. Shempre kambal 😅😂

“Oh my gad! So ano? Na chukchak ka lang ayaw mo nang saktan? Remember, kalaban sha!”, pangangaral ko naman sa kanya.

“Di lang yun dahil dun bess. I feel something strange for hin. Di ko alam. Parang may spark. Sana mapigilan ko to sa mas lalong madaling panahon.”, he stated

“Talagang dapat mong pigilan! That might be the reason para matalo ka sa laban mo! I set aside mo muna yang puso mo”, i added.

Tumayo lang sha iniwanan akong ng isang malalim na buntong hininga.

End of jhajha’s POV

Jason’s POV

Nagkagulo ang lahat sa loob ng palasyo. Nang magsimulamg magtakbuhan ang mga tao agad kong kinuha si Elizabeth at pinasok sa kwarto ko upang makapag tago.

“Dyan ka lang. Wag kang lalabas. Delikado ron”, paalala ko sa kanya.

Pagkatapos ng commotion, agad ko shang binalikan sa kwarto ngunit wala na sha ron.

Nilibot ko ang kwarto. Tinignan sa mga cabinets pero wala talaga sha. San naman kaya nagpunta yung batang yun.

Natapos na ang eksena and actually, mag gagagabi na peri di pa rin nabalik si elizabeth. Masama ang kutob ko. Baka may nangyari nang masamang sa kanya.

Id let everybody know then at hinanap namin sha sa boung kapaligiran.

Magkasama kami Roel at magkakasama naman sina jhajha at lei. Kasama rin sa paghahanap sina Rommel at mga kawal ng palasyo.

Sa di kalayuan ay may nakita kaming isang napaka gandang babae. Parang nagliliwanag ang kanyang boung katawan. She’s sorrounded by different animals. Parang kinakausap nya ang mga ito.

Nang mabaling ang tingin nya sa amin ay bigla itong naglahonsa hangin at maya maya pa ay lumabas na si Elizabeth from nowhere.

I felt chills all round my body.

Parang may kakaiba sa batang ito.

Pagbalik naming lahat sa palasyo ay tinanong ko si Elizabeth

“Diba sinabihan na kitang wag ka lalabas kanina? At ano namang ginagawa mo sa kagubatan?”, tanong ko sa kanya.

“Wala po. Binisita ko lamang ang lugar na laging kinukwento ni inay sakin noong nabububay pa sha. Sabi nyay madalas nya daw itong puntahan noong narito pa sila sa Majika.”, pagpapaliwanag nya naman.

I was convinced by that reason.

(Kinabukasan)

“Hey goodmorning!”, bati ko kay Lei.

“Good morning rin”, sagot nya naman.

Nakita ko shang papunta sa palikuran. Sinundan ko sha.

Naikwento nga pala sakin ni Rommel ang ginawa mo sa kanya the day before the recent event.”, pang aasar ko.

“Ahh... aannnooo.. wala yuunn”, utal utal nyang sagot.

“Kunyari kapa! Hahahah. Napaka bangis mo raw”, dagdag ko pa sabay waved ng hand ko sa air.

“Can you shut the fu**ed up?”, iritadong sagot nya naman.

“Can we give it a try? Pa experience naman ng mga papunit punit mo ng damit! Rawr!”, lalo ko pang insar.

Inis na inis na sha at di na maipinta ang kanyang mukha kayat tumalikod nako at naglakad papalabas ng palikuran.

End of Jason’s POV

Lei’s POV

Narito kami ngayon ni Jason sa palikuran at walang ginawa tong mokong na to kundi mang asar ng mang asar. And good thing! Friendship na sila ni Rommel.

Nasabi nyang naikwento daw ni rommel sa kanya ang ginawa ko at gusto nya daw ma try.

Well, akala mo ikaw lang marunong mang asar ha! May naisip akong idea. Total asaran naman ang gusto mo, ibibigay ko sayo😈.

Hindi pa man sha nakakatatlong hakbang ay umahon ako mula sa pool.

Hinila ko sha pabalik na shang ikinagulat nya. Nanlaki ang mga mata ni Jayson at tinignan ako mula ulo hanggang paa.

Hinawakan ko ang kanyang kanang pisngi gamit ang aking kanang k**ay habang nakapatong naman ang kaliwang k**ay ko sa kaliwang balikat nya.

Unti unting nababa sa kanyang katawan ang k**ay kong nasa balikat nya at unti unti ko ring nilalapit ang mukha ko sa mukha nya.

Hindi makagalaw si Jason. Para shang naging instant toud. Hahahahaha

Hinawakan ko sha sa kanyang kwelyo at hinila ng mas malapit pa papunta sakin. Umatras ako habang hawak sha at kwelyo hanggang mapasandal sa pader.

Dinikit ko ang ilong ko sa ilong nya.

Ngumiti sha at hinawakan ako sa batok.

Handa na shang sumunggab.

Nang akmang hahalikan na nya ako, agad kong binaliktad ang aming posisyon. Sha ngayon ang nakasandal sa pader.

Napangiti sha.

Sinira ko ang sout nyang damit.

“Oh ayan, sira na”, sabi ko sa kanya sabay talikod.

“Hey! San ka pupunta!”, sigaw nya.

“Diba sabi mo you wanna experience that? Oh edi ayan”, pang aasar ko sabay kuha tuwalya ko at lumabas ng palikuran.

I left him hanging.

Gusto nya naman daw ma experience yun at bilang isang mabuting kaibigan, binigay ko ang hinihingi nya. Hahahahahahaha

Pagbalik ko sa kwarto ay laking gulat ko nang may makita akong itim na uwak na may dalang sobre.

Inilapag nya ito sa aking lamesita atsaka lumipad muli papalayo.

Hindi pa man ako nakakapagpalit ng damit ay binuksan ko ang sobre.

“Haring Lei,

Maaaring ikaw ay galit sakin magpahanggang ngayon. Batid ko ang kalapastanganang ginawa ko sa iyo. Batid ko ring di ito ganon kadaling kalimutan.

Sanay pakinggan mo ang aking pagsusumamo, inaanyayahan kitang makipag kita sa akin sa bahay sa taas ng puno na gawa ni Rommel. Doon ay hayaan mo kong bumawibsa aking kasalanan.

Ikararangal at ikakasaya ko ang iyong pagpunta. Aasahan kita roon paglubog ng araw sa makalawa.

Samuel, “

The hell no! Kala nya maloloko nya pako? I know na this is a bait! This might be his way to get me and might even kill me.

He cant fool me anymore tho!

Di ko nalang pinansin ang letter na pinadala nya. In fact tinapon ko to.

Pagkatapos kong magpalit ng damit, lumabas ako at nagpatawag ng meeting.

End of Lei’s POV

Rommel’s POV

Ngayo’y batid ko bakit na lamang ako tinrato ng ganun ng mahal na hari. Ang boung akala nyay ako ang kasiping nya. Hindi ko rin naman sha masisisisi kung ganun ang boung akala nya.

Ngunit ang ikinababagabag ko ay bakit kailngang gawin iyon ng aking kakambal? Isa ba to sa kanyang mga plano upang tuluyang mawala ang hari? Balak nya bang paibigin ito upang makuha ang loob nya at isuplong sa hari sa ng Atardo at sa dyos na si Ronel? Maraming katanungan ang gumugulo sa aking isipan.

Nagpatawag ng pulong ang mahal na hari at agad naman kaming nagsidatingan.

Kanyang inilahad ang kanyang plano kung paano susugod sa Atrado upang matapos na ang lahat ng sigalot.

“Ako ang unang susugod sa Atrado. Nais kong mabaling muna ang kanilang atensyon sakin. Jhajha at Jayson, kayo ang itatalaga ko upang lipunin ang mga alipin ng Atrado. Ihatid nyo sila sa bangkang nakalaan para sa kanila. Roel at jerish, kayo naman ang sumugod sa hilagang bahagi ang Atrado. Ariel at kyle, dun kayo sa silangan at kayo naman, Ethan at Raven sa kanluran. Nais kong ipabatid na sa inyo na buhay ang dapat nating isaalang alang. Unahin ninyong makalipon ng mga alipin bago pa man magpasiklab ng labanan. Sa gangong paraan, marami tayong mga maliligtas na tao.” , pagpapaliwanag nya.

“At saan naman ako tutungo mahal na hari?,”, tanong ko.

“Dito ka lamang sa palasyo. Maaaring gamitin ni Samuel ang iyong katauhan mo upang malinlang kami.”, sagot nama nya.

“Ngunit...”,

“Makinig ka at sundin mo yun bilang utos ng hari”, pag putol nya sa sasabihin ko.

“Mas makabubuting dito ka na lamang sa Majika kasama si Elizabeth. Ang iyong tungkulin ay protektahan sha dahil baka sumunod sha sa amin. Batid ko ang katigasan ng ulo ng batang iyon”, dagdag nya.

“Masusunod mahal na hari”, tangi kong sagot.

Hindi ako mapalagay sa plano ng mahal na hari. Mas mapapanatag ang aking kalooban kung isasama nya ako. Gusto ko shang protektahan sa kung ano mang panganib ang naantay sa kanya sa Atrado. Ayokong mapahamak sha.

Binanggit nya ring isasakatuparan nya ang plano sa susunod na limang araw ngayon ngayon.

Kinabukasan........

Mas naging puspusan ang ang paghahanda ng bawat isa lalo na ng mahal na hari. Hanggang ngayoy hindi pa rin nya lubos na natututunan ang kabuuan ng kanyang kapangyarihan.

Narito lamang ako sa balkonahe. Tanaw ko mula rito ang lugar kung saan sila nag eensayo.

“Magandang araw Rommel!”, bati sakin ni elizabeth.

“Magandang araw rin munting binibini”, sagot ko naman.

Sumenyas sha sakin na lumihod raw ako.

Nakaluhod ako ngayon sa kanyang harapan at binulungan nya ako.

“Batid ko ang plano ng Mahal na hari at sa tingin koy di ka sang ayon rito”, bulong nya.

Nagulat ako sa kanyang tinuran. Paano nya ito malalaman? Sigurado akong wala sa pagpupulong dahil kami lamang ang naroon bukod sa tatlong kawal na nakabantay sa pintuan.

“Marahil ay nagulat ka sa aking tinuran. Sumama ka sakin at may mas maganda akong plano”, dagdag nya pa.

“Sino ka bang talaga?”, tanong ko sa kanyang may kunot sa noo?

“Malalaman mo rin”, tanging sagot nya at saka naglaho sa hangin.

Kinilabutan ako sa kanyang tinuran. Noon pa may iba na ang awra ng batang ito sa akin. Sa tingin koy may lihim shang pagkatao na walang nakaka alam. Sadyang napaka misteryoso.

Pumunta ako sa kanilang silid upang kausapin sha patungkol sa planong sinasabi nya ngunit wala sha roon. Nilibot ko ang boung palasyo ngunit di ko sha makita.

Nawala na naman sha.

Isa pa ito sa aking ipinagtataka. Sa tuwing nawawala ang batang ito ay lagi namin shang natatagpuan sa gitna ng kagubatan kasama ang ibat ibang uri mga hayop. Wala rin shang pinagsasabihan kung anong ginagawa nya ron.

Sa katunayan ngay hindi na sha pinapahanap ng mahal na hari sa tuwing shay nawawala dahil bumabalik rin naman sha bago pa man lumubog ang araw.

Siguro ay aantayin ko nalang ang kanyang pagbabalik upang pagusapan ang planong naiisip nya.

End of Rommel’s POV

Jerish POV

“Mukhang masyado ka yatang padalos dalos sa iyong desisyon mahal na hari?”, tanong sa hari habang nag eensayo.

“Sa tingin koy ito lang ang tanging paraan upang matapos na ang lahat ng ito. Batid kong maraming Majikero’t majikera ang patuloy na umaasang mailigtas sila sa k**ay ng mga Atros
at sa gantong paraan, maaari na natin silang mabawi”, sagot nya naman habang sinusubukang pulbusin ang mga matutulis na yelong ibinabato ko sa kanya.

“Isa pa, kung di man tayo manalo, basta may mailigtas lang tayong mga tao, sapat na sa akin yun”, dagdag nya pa matapos nyang tunawin ang pinaka malaking yelong pinakawalan ko.

“Hindi mo naiintidihan mahal na hari.....”,

“Naiintidihan ko Jerish. Alam kong maaaring buhay natin ang maging kapalit neto ngunit para saan pa ba ang pagiging hari ko kung takot lamang din akong mapaslang para sa aking sinasakupan”, wika nya matapos nyang putulin ang sasabihin ko.

“Kung ano man ang maging desisyon moy susuportahan kita. Naway patnubayan tayo ng mga natitirang dyosa sa taas at ng bathalang Larry”, wika ko sa kanya sabay tapik sa kanyang balikat.

Yinakap ako ng mahal na hari at binulungan “maraming salamat Jerish”.

Kinagabihan........

Walang humpay ang aming pag eensayo gayun rin ang iba. Pag sapit ng dilim, bumalik na kami sa palasyo upang makapalinis ng katawan at kumain ng hapunan. Bago pa man kumain ng hapunan ay nagtungo ako sa isang baknateng silid upang tawagin ang mga natitirang dyosa sa taas. Nais kong makiusap sa kanila na sa sandaling makisali and Dyos na si Ronel sa digmaan ay wag silang magdalawang isip na makisali na rin.

Batid kong isang napakalaking digmaan ang mang yayari sa susunod na limang araw. Maaaring ito na ang pinaka malaking digmaan sa kasaysayan.

End if jhajha’s POV

End of chapter 25

Magiging tagumpay kaya ang plano ni Lei? Sisipot ba sha sa tagpuan na iminungkahi ni Samuel? Sino nga ba si Elizabeth? Abangan sa susunod pang mga kabanata!

Please Let me feel appreciated by choosing any reaction , leaving comments and sharing this story. Lovelots and pls keep safe.

29/04/2020

Into the cold fire
Chapter 24
Author: Francia 👑

Jason’s POV

It was a good night after all. Ewan ko ba pero i just suddenly let go of Lei. Parang feeling ko naman kasi di talaga ako magkakaroon ng chance sa kanya kaya instead of fighting with Rommel, ive decided na makipag kaibigan sa kanya. Masaya naman ang naging inuman namin kagabi. We were so true to each other. We havent let any discomforting past moments bother us.

Naging masinsinan ang usapan namin hanggang sa napunta sa biruan. Mula sa childhood memories, kapalpakan noon and even s*x life ay na tackle din namin.

As per him he havent had s*x with anyone before. Hes indeed a virgin one. Tawa nga ako ng tawa. Binigyan ko pa sha ng samot saring tips para ma satisfied ang una nyang makaka s*x if ever. Hahahaha

Muling pumasok sa isip ko ang nakasalubong ko kagabi. Yung lalaking naka all black suit na may hoodie. Sino kaya yun. Sa katunayan ngay naitanong ko pa kay Rommel ang tungkol dun dahil akala koy sha. May hawig sila ng hubog ng katawan.

Sino kaya yun?

Bwesit! Wala naman kasing CCTVs dito kaya di ko na talaga makikilala yun.

Nevermind!

Nasa kalagitnaan kami ng tanghalian nang biglang may kawal na lumapit sa amin.

“Magandang tanghali po. Ako po ay pinarito ng pinaka matandang babaylan upang ipaalala sa inyo ang nalalapit na handaan.”, he stated habang naka yukonat nakalagay ang kanang k**ay sa kaliwang dibdib.

“At ano naman iyon?”, tanong naman ni Lei.

“Marahil ay tungkol ito sa nalalapit na pag gunita sa Araw ng mga Hari at Reyna”, singit ng mama ni Lei.

“ So it was like Kings and Queens’ day?”, tanong ni jhajha.

“Isnt too obvious?”, pang aasar naman ni Roel.

“Tama ho. Ito nga po ang araw ng pag gunita sa mga naging hari at reyna ng Majika kabilang ang kasalukuyang hari”, pagpapaliwanag ng kawal.

Matapos nyang sabihin ang kanyang mensahe ay umalis na ito. Imbis na kumain ay napalitan na ng daldalan ang ginawa namin. Hahaha

Everybody seems to be excited!

“Eh wait lang. masyado tayong excited eh di pa nga natin alam kung ito gaganapin 😅”, i stated.

“Eto gaganapin sa susunod na dalawang araw”, sagot naman ni Jerish.

“Ahhh😮” , sabay sabay naman naming sagot.

Pagkatapos kumain ay naging abala ang lahat sa pag punta sa kani kanilang mga mananahi upang magpatahi ng kanilang mga sosoutin.

I wanna wear a blue necktie and a black suit with black pants. Pang corporate attire. Hahahahaha

I was able to explaine it well sa mananahi and mukhang na gets nya naman. Hahaha

End of Jayson’s POV

Rommel’s POV

Mukhang gumaganda na ang pakikitungo sakin ni Jason. Masaya ako dahil sa wakas ay di na karibal ang tingin nya sakin. Nagkasundo na kaming di na muli pang mag aaway.

Dalawang araw nalang ay ipagdiriwang na ang Araw ng mga Hari at Reyna. Nakapag patahi na ako ng gagamitin kong kasoutan. Sa katunayan nga’y parehas kami ng istilo ng damit ni Jayson. Nagkakaiba lamang ito sa kulay.

Nakita ko ang mahal na hari na nasa palikuran. Sinundan ko sha at mukhang naiilang sha. Napansin ko na to kanina pa man. Sinubukan ko shang kausapin kung ayos lang ba sha at omoo naman sha.

“May nagawa ho ba akong mali mahal na hari?”, deretsyahan kong tanong sa kanya bago pa man nya ako iwan sa palikuran.

“Wala naman.”, matipid nyang sagot.

“Kung gayo’y bakit tila naiwas po kayo sakin. Mula pa kaninang umaga ay di ko nararamdaman ang iyong presensya.”, mausisa ko muling tanong.

Hindi nya na ako muli pang kinausap at nag derederecho sa paglalakad papalabas ng palikuran.

May nasabi akong mali? May nagawa ba akong di kaaya aya? Marahil ay di nya nagustuhan ang pakikipaginuman ko kay Jason.

Bago kami mag inuman ni Jayson ay maayos pa ang turing nya sa akin. Sa katunayan ngay bago kami mag simula ng inuman ay magkasama kaming dalwa ng hari sa pag eensayo.

Marahil ay may iniisip lamang sha patungkol sa nalalapit na piging at ayaw nya muna ng istorbo o makakausap. Hahayaan ko nalang muna sha.

(KINABUKASAN)

Abala ang lahat sa pag hahanda. Nakahanda na ang boung palasyo. May makukulay na palamuti na rito. May mga nakasabit na ring mga bulaklak sa bawat rebulto ng mga nag daang hari at reyna ng Majika. Nakuha na rin namin ang aming mga kasoutan at naisukat na rin.

Ngayon ay narito ako sa dalampasigan. Nakaupo ako sa isang malaking bato kung saan natatanaw ko ang kalawakan ng karagatan. Sa di kalayuan ay may nakita akong isang walang malay na dilag.

“Binibini!?”, pagsambit ko sa kanya habang tinatapik.

Mukhang nalunod sha sa dagat at ngayoy walang malay. Ginamit ko ang aking kapangyarihan upang matanggal ang mga tubig na kanyang katawan.

*umubo yung babae*

“Mabuti at nagising kana!”, bati ko sa kanya.

“Oh my gad! Youre my saviour! Thank you so much!”, sagot nya naman.

Wala akong naintidihan sa tinuran ng babae. Sa halip na makipag usap pa sa kanya ay dinala ko sha sa palasyo upang makapagpahinga at maimbestigahan na rin dahil baka pakawala lamang ito ng mga Atros.

End of Rommel’s POV

Jhajha’s POV

Sinalubong ko si Rommel dahil nakita kong may dala dala shang babae.

“Sino yan? Anyare dyan?”, magkasunod kong tanong.

“Sa totoo lamang ay di ko rin sha kilala. Nakita ko lamang shang nakahandusay sa dalampasigan.”, sagot naman ni rommel.

Agad kong nilapatan ng first aid si ate girl at pinahiga muna sa kwarto namin ni elizabeth. Pag gising na pag gising nya ay agad namin shang dinala sa meeting room upang tanungin ilang katanungan.

“Sino ka?”
“Taga san ka?”
“Sa anong pangkat ka nabibilang?”
“Papaano ka nakarating sa pampang?”

“Can you all just pls....”

Pinutol ko kagad ang babae ng marinig ko shang magsalita.

“You can speak english?”, agad kong tanong sa kanya.

“Ofcourse! Im a licensed English teacher”, sagot nya.

“Tapos na ang pagpupulong”, agad na sabi ni Lei.

Sa tingin koy Lei found that shes harmless. But the thing is paano sha nakarating rito sa Majika?

Pagkatapos ng pagpupulong ay agad ko shang chinika. Hahaha

A: Paano ka ba nakarating dito?

S: Well to be honest, di ko talaga alam. Pag gising ko andito nako. I tried to escape and tried to find my way home pero di ko talaga mahanap pabalik.

A: Okay. Gaano kana katagal rito?

S: Sa tingin koy nasa 3or 4 months na.

A: Oh my gad! Siguro ay di namin naisara ang lagusan at nakapasok ka roon bago pa man ito magsara.

S: Are you trying to fu**in kidding me?

A: Hello? Do i look like joking? I mean, come to think of it. Mag aapat na buwan na kami rito. So malaki ang possibility na halos magkasabay lang tayo rito. Galing rin ako sa mundo ng mga tao. I am with Jason.

S: My gad! Napaka pabaya nyo kasi! Why havent you closed that lagusan agad!?

A: My gad ka din! Bakit? Sabi ba naming pumasok ka dun?

Attitude si ate girl! Kagigil! Iniwanan ko nga sha dun sa balkonahe.

Mukhang yayamanin rin si ate. Englishera eh. At pwede rin namin shang pakinabangan sa pagtuturo ng english language sa mga kabataan rito.

Lei and I have so many plans about this place.

We ate actually planning to give such a formal eduxation para sa lahat dahil balak naming buksan ang lagusan sa tamang panahon para ma adopt ng mga bagong henerasyon ang technology sa labas. We believe na mas gaganda ang Majika if makabagong technology will take place. Pero ofcourse we would like to maintain the diversity and culture neto.

Subukan lang talaga mag attitude neto ni ate girl! Makakatikim to sakin! Total patas ang laban pareho kaming walang powers hahahah.

Kinagabihan............

Nakita kong nag uusap si Ate girl and si rommel.

Hindi ko pa kasi alam ang name nya and i dont have time to ask her. Hindi ko bet ang aura nya. Feeling ko di talaga kami magkakasundo.

Tinawag ako ni Rommel kaya lumapit ako.

“Eto nga pala si jhajha”, pakilala nya sakin.

“Hi! Im laura.”, sagot naman ni ate girl.

“Ah okay,nice meeting you”, plastik na sagot ko naman.

Biglang dumating sina Roel at Jason mula sa paliguan. Nakatapis lang silang dalawa.

Tinignan ko ulit si ate girl na parang nakakita ng artista.

“Oh my gad”, sabi nya habang nakatitig kay jason at roel.

“Hoy! Hoy! Hoy! Baka nakakalimutan mo? Bagong salta ka lang dito sa palasyo. And just so you know, boyfriend ko yang naka brown na towel (si roel)!, paglilinaw ko sa kanya.

“So what! I dont care. Andyan pa naman yung naka white towel at eto si super hero of my life”, sambit nya saba hawak sa pisngi ni rommel.

“Ay pokpokin pala ang puta”, pabulong kong sabi sabay irap.

“Sorry? “, pag lilinaw nya.

“Wala. Never mind” sabi ko naman sabay walk out.

Walang hiyang babae to! Licensed teacher? Tas ganyan ang attitude? My amgad! For heaven’s sake!

End of Jhajha’s POV

Lei’ POV

I still cant moved on about what happen last night. Nahihiya pa rin ako kay Rommel. Feeling ko wala akong mukhang maihaharao sa kanya after nun.

Pero in the dirst place bakit nga naman ako mahihiya eh sha naman ang nag aya. Isang di hamak na marupok na nilalang lang naman ako. Hehehehe🤭

Siguro ganto lang talaga pag first time. Eh tsaka kung iisipin naman eh talagang dapat di ako mahiya. Dapat talaga kung may mahihiya man samin sha yun. Sha naman lahat nag initiate nun.

Lumabas ako ng silid at nakita kong nag uusap sina jhajha si laura at si Rommel.

Nagulat ako nang makita kong hinawakan ni Laura sa mukha si Rommel. Nakita ko rin ang reaction ni Rommel na tila ba kinikilig.

Oh my gad.

Ano to? Pag tapos na tapos na? Iba naman? Ganun? Tangina netong lalaking to! Kala ko pa naman matino! Kala ko pa naman well deserved nya ang virginity ko. Tangina mo! Mamatay ka na!

Bumalik agad ako sa loob ng kwarto at nagkulong.

Nanggagalaiti ako sa galit. Ewan ko. Parang lahat ng sakit at sarap kagabi at napalitan ng tanging p**t lamang. Nakakainis.

Well if thats the case well let it be. Kung gusto nyang ganyanan, well ok. Thats perfectly fine. S*x lang walang commitments! Deal!

Natigil ang pag iinarte ko nang may kumatok sa pintuan. Si rommel.

“Mahal na hari, nakahanda na po ang hapunan”. Aya nya sakin.

“Pumasok ka”, sagot ko naman.

Well kung gusto mo ng laro, pagbibigyan kita.

Pag pasok na pagpasok nya at sinalubong ko sha ng umaatibong halik. Halatang nagulat sha at napa atras.

“Mahal na hari”, pagpupumiglas nya.

“Oh? Anong problema? Ayaw mo na ba? Nag sawa ka na ba agad?”, sunod sunod kong tanong sa kanya sabay punit sa damit pang itaas.

Lalo shang nagulat.

Para shang batang walang kalaban laban sa ginagawa ko.

Sunod ko hinalikan ang kanyang mala hercules na katawan.

Muli ko shang hinalikan at ngayoy nanlalaban na sha ng very light. Binaba ko pa ang aking ulo at na ngayoy nasa pusod na. Nang akmang huhubarin ko na ang butones ng kanyang pantalon, ay binuhat nya ako at tinignan ako ng mata sa mata.

Sobrang seryoso ng mukha nya. This should be the most serious face nya na nakita ko. Parang nagsasalita ang mga mata nya.

“Ano bang nangyayari sayo mahal na hari?”, tanong nya sakin habang nakatingin sa aking mga mata.

Bat ganun? Parang di naman sha ang kasama ko kagabi? Parang kagabi lang, hayok na hayok sha pero bat ngayon parang ayaw na nya? Di ba sha na satisfied sakin kagabi? Ginalingan ko naman ah!

Ang daming tanong ang natakbo ngayon sa isip ko at di ko nasagot ang kanyang tanong.

Napaiyak nalang ako sa disappointment. Di ko alam kung bakit biglang tumulo yung luha ko.

“Mahal na hari! Tinatanong kita, may problema ba?”, tanong nya ulit.

“Oo meron! Mero kasi mukhang di ka nasiyahan sa nagyari satin kagabi! Meron kasi akala ko totoo ang sinabi mo na mahal mo ko. At oo meron! Kasi akala ko hindi sa maling tao ko naibigay ang katawan ko!”, singhal ko sa kanya habang natulo ang luha ko.

Hawak nya pa rin ang dalawa kong braso nang mahigpit hanggang sa unti unti na itong lumumuwag.

“Anong ibig mong sabihin”?, tanong nya na tila ba naguguluhan.

“Ah! So ganun na lang yun!? Kalimutan nalang. Kalimutan nalang natin yung di maipintang mukha mo habang nakapaibabaw ka sakin? Kalimutan nalang ang mga matatamis mong salita habang binabayo moko. Kalimutan nalang ang bawat matatamis mong halik kagabi?”, prangka kong tanong sa kanya.

“Wala akong alam sa iyong mga sinasabi mahal na hari. Wala akong naalalang pumasok ako sa iyong silid kagabi. Marahil ay nakainom at nalasing kami kagabi ni Jayson ngunit wala akong maalalang may nangyari satin.”, pagpapaliwanag nya.

“Sa katunayan ngay di na kami nakatayo ni jayson sa aming kinauupuan simula nang nagsimula kaming mag inom. Kung gusto moy, maaari rin nating tanungin si jason upang maniwala ka nang lubusan sakin”, dagdag nya pa.

Natahimik ako.

Parang tumigil ang mundo ko.

Napaupo ako sa k**a ko.

Natulala.

Tinabihan ako ni Rommel at tinapik ang aking likod.

I just really cant imagine kung sino ang kasama ko kagabi. Sino ang kalampungan ko dito?

Sana mali ang naiisip ko! This cant be! Nooooooo!

Baka.... baka..... baka si.... Samuel?

Tumayo agad ako mula sa pagkakaupo and act as if walang nangyari. Humarap ako sa salamin at nagpahid ng luha.

“Tara, labas na tayo”, aya ko kay Rommel.

Sabay kaming lumbas ng kwarto. Pagdating namin sa lamesa ay gulat na gulat ang lahat ng makitang punit ang damit ni Rommel.

“Hala? Anyare sa yo rommel?”, tanong ni jhajha.

“Ah eto ba? (Sabay hawak sa damit at napatingin kay Lei) Naku! Wala ito. Muntik kasing madapa ang mahal na hari kanina at sa damit ko sha napahawak kaya nasira”, palusot nya.

Tahimik akong kumain ng hapunan.

Wala akong gana.

Di maalis sa isipan ko ang katotohanan na si Samuel ang kasama ko kagabi.

Pagkatapos kumain ay bumalik na agad ako sa kwarto. Gusto ko nang matulog. Ayakong ma stress. May event pa naman bukas.

End of Lei’s POV

Samuel’s POV

Marahil ay nasayahan ang hari sa nangyari sa amin kagabi. Kitang kita ko sa kanyang mga mata ang labis labis na galak. Sigurado akong di nya iyon malilimutan dahil ayun ang pinaka una nyang pagkakataon na makipag talik. Ang bawat pag indayog ko sa ibabaw nya ang siguradong mag mamarka sa kanyang isipan. Siguradong di sha makakatulog gabi gabi dahil mananatili iyon sa kanyang isipan.

Bukas ay ang araw ng mga hari at reyna ng Majika. Siguradong magkakaroon ng handaan at ito ang pinaka magandang oras upang salakayin sila. Nakapag handa na ako ng plano at may basbas na ito ng hari ng Atrado.

Walang nakakaalam sa ginawa ko kagabi kundi ako lamang. Ni ang mahal na hari ay di ko sinabihan patungkol rito.

Totoong nakakabighanibang wangis ng hari ng atrado.

Napaka amo ng kanyang mukha.

Dati ay pinagtatawanan ko pa sha dahil sa katabaan nya nang una kaming maglaban ngunit ngayoy di maipaliwanag ang alindog ng kanyang katawan. Mala tunay na babae at mas higit pa sa tunay sa babae ang liit ng kanyang beywang na sha namang kay sarap kabayuhan. Napakalambot rin ng kanyang balat na kay sarap simhutin.

Sa totoo lang ay tapat ang aking tinuran sa kanyang matagal ko na shang pinagpapantasyahan. Napaka swerte ko nga lang talaga at ako ang naka una sa kanya.

Pinuntahan ko si Shawn upang malaman nyang isasama ko sha bukas sa pagsugod.

Ang plano ay kaming dalawa lamang ang pupunta sa Majika at hindi kami magsasama ng mga kawal. Batid kong abala ang lahat maging ang mahal na hari sa okasyon na iti. Ito ay ang magandang pagkakataon upang ipuslit sha at dalin dito sa Atrado.

Matapos naming mag usap ni Shawn ay bumalik na ako sa aking silid upang matulog.

Marahil sa sobrang pagiisip ko sa mahal na hari ay napanaginipan ko sha.

Kami raw ay nasa iisang bahay.

“Kamusta ang iyong pagtulog mahal?”, tanong nya.

Nagugulauhan ako sa nangyayari. Wari bay totoo ang mga pangyayari.

Sinalubong nya ako ng mahigpit na yakap at binuhat ko naman sha tsaka nagpa ikot ikot.

Marami pa ang nangyari sa aking panaginip. Tila na kami ay mag asawa at masayang nagmamahalan ng biglang dumating ang dyos na si Ronel.

Naputol ang maganda kong panaginip at nagising na pawis na pawis.

Uminom ako ng maraming tubig at sinubukan muling matulog ngunit di nako makabalik sa sa pagtulog.

Inabot na ako ng umaga sa aking higaan ngunit hindi pa rin maalis sa isip ko ang aking napanaginipan. Nakapagtataka.

Makalipas ang ilang oras ay nagtungo na kami ng Shawn sa Majika. Naka pormal din kaming kasoutan upang di kami mahalata ng mga taga roon.

Nang nakarating kami sa sentro ng Mahika ay agad kong hinanap ang hari nila. Kahit saang dako ay di ko sha makita. Marahil ay nasa loob sha ng palasyo.

Nakasout ako ng berdeng kuLay ng damit at naka bughaw naman si Shawn. Pumasok kami ng palasyo ng may dala dalang bulaklak upang kunyari ay nagtungo kami rito para sa selebrasyon. Agad akong nagtungo sa rebulto ng kasalukuyang hari. nilagpasan ko lamang ang rebulto ng aking ama dahil sa p**t na nararamdaman ko sa kanya.

"talasan mo ang iyong paningin dahil hindi ka dapat makita ng dating dyosng si Jerish. Tiyak na mabubuko tayo", paalala ko kay Shawn.

Sumangayon naman sha rito.

Nakita ko ang hari ng Majika.

Isa isa nyang binati ang mga tao sa loob at napatingin sakin.

Napangiti ako. Hindi ko alam kun g bakit. Parang masaya akong nakita ko sha.

Ngunit agad naman shang umiwas ng tingin na shang ikinalungkot ko.

"Halika na Shawn, ayoko nang ituloy pa ito", aya ko kay Shawn.

"Ngunit bakit? Sabi mo ngay ito ang nakapagandang pagkakataon upang makuha ang hari ng Majika", sagot nya.

"Pag sinabi kong ayaw ko na, ayaw ko na!", bulyaw ko sa kanya dahilan upang pag tinginan kami ng mga tao sa paligid namin.

Agad na lumapit ang ina ng hari sa amin upang pakalamahin ako.

"Rommel, kumalma ka. May problema ba?", pagpapakalma nya.

Hinawakan nya ako sa braso at bigla shang nagulat. Mukhang may nakita sha sa kanyang pangitain. batid kong nakakakita sha ng pangitain. Agad kong tinanggal ang kanyang mga k**ay sa aking braso.

"Hindi ikaw si Rommel", bulong nya.

Napa atras sha at biglang sumigaw,

"Mga kawal! May nakapasok na mga Atros!", sigaw nya at agad namang nagsitakbuhan ang mga tao at agad kaming pinalibutan ng mga kawal.

Agad ring nagsi datingan ang mga alipores ng maha na hari, sina Raven,Ariel,Ethan at Kyle.

Mukhang mapapalaban kami.

Agad nila kaming inundayan ng kanikanilang mga espada.

Napaka liksi naming umiwas.

Nagpakawala nako ng napaka laking apoy papunta sa kinaroroonan ng mga alipores ng hari ngunit laking gulat ko ng bigla itong mawala.

Biglang lumabas ang hari mula sa pagitan nila.

"Ako nang bahala sa kanya. Kayo nang bahala sa babaeng butiking yan", wika nya.

Isang kumpas lamang ng kanyang k**ay ay tumilapon ako papalabas ng palasyo. Marahil ay namana nya ang kapangyarihan ng kanyang ama na makapag pagalaw ng mga bagay.

Agad akong tumayo mula sa pagkakahiga.

"Dahan dahan lang mahal na hari", wika ko.

"napaka kapal ng mukha mo! May laks ka pa ng loob na pumunta rito matapos ang ginawa mo sakin?", singhal nya sakin

"Teka, mawalang galang na hari ng Majika. Mukhang mali yata ang pag kakabigkas mo. Ginawa NATIN. Batid mong hindi kita pinilit kayat hindi mo ko maakusahang hinalay kita. Tama ba ako?", sagot ko sa kanya na may halong pang aasar.

Nakita ko sa mukha nyang medyo nakaramdam sha ng kahihiyan. Namula ang kanyang mga pisngi. Batid kong natamaan sha sa aking sinabi na lalo nyang ikina inis.

Sinugod nya ko ng kanyang sibat.

Wala akong magawa kundi umiwas dahil ayoko shang masaktan.

"Lumaban ka!", singahl nya sakin.

Tumigil ako sa pag iwas, tumayo ng tuwid at pumikit. Handa akong masaktan.

Laking gulat ko naman nang hindi ako nakaramdan ng pagsaksak o ni ano mang sakit. Dinilat ko ang aking mga mata at nakita kong naka tutok sa akin ang kanyang sibat. Nakatitig lang sha sakin sabay umiyak.

"Umalis ka na", sabi nya.

Nakaramdam ako ng kirot sa aking puso.

"Saktan moko. Kung yun lang ang paraan upang lumuwag ang iyong pakiramdam, gawin mo", sabi ko sa kanya habang nakatitig sa kanyang mata.

"Sabi ko alis!", muli nyang singhal. Agad kong tinawag si Shawn at tumakbo papalayo.

Habang natakbo papunta sa bangka ay nilingon ko muli ang hari ng Majika. Nakita ko shang nakaupo sa lupa habang nakatakip ang mukha gamit ang kanyang k**ay.

Mukhang di nya nagustuhan ang katotohanang ako ang kasama nya noong isang gabi.

End oF Samuel's POV

-----End of chapter 24

Nayabag na! Lalo nang gumulo ang lovelife ng ating bida. May namumuo na nga rin bang feelings si Lei para kay Samuel? Paano na sina Jason at Rommel.

Marami pang twists ang dapat pakaabangan! Stay tuned!

Let me feel appreciated by choosing any reaction , leaving comments and sharing this story. Lovelots and pls keep safe.

Address

Website

facebook.com

Alerts

Be the first to know and let us send you an email when M2M love stories posts news and promotions. Your email address will not be used for any other purpose, and you can unsubscribe at any time.

Contact The Business

Send a message to M2M love stories: