23/06/2025
KAGABI. May kumalabog sa likod namin habang dumadaan kami sa tapat ng city hall. Pagbaba ko, nakita kong na-bump pala kami ng isang utility vehicle... mukhang mga galing sa trabaho, pagod, gabi na rin kasi. May konting gasgas, pero di naman malala.
Yung pahinante, kita ko agad yung worry sa mukha niya. Yung driver, papaba na rin. Pero bago pa siya makalapit, tinignan ko lang saglit, then tinapik ko yung hangin, thumbs up... okay lang, bro. Kita ko yung ginhawa sa mukha nung isa. Minsan ganun lang talaga. Ayos na.
Naalala ko tuloy sa Vietnam dato... may ganitong eksena rin akong nasaksihan. Walang sigawan. Walang yabangan. Walang power tripping. Minsan, sapat na yung maintindihan mong pare-pareho tayong may pinagdadaanan, at hindi kailangang dagdagan pa ng init ng ulo.
Di lahat ng aksidente kailangan maging malaking issue. Minsan, kahit simpleng kindness, sapat na.
Isa pa, aarte pa ba ako, di naman kagandahan at fresh ang auto ko 🤣