12/05/2025
مور هغه ستر نعمت دی چې الله تعالی هر انسان ته د خپل رحمت په توګه ورکړی دی. د مور زړه د مهربانۍ، صبر، او قربانۍ يوه بېمثاله سرچينه ده. هغه له موږ سره له زېږېدو مخکې مینه پيلوي، نه ستړې کېدونکې شپې تېروي، زموږ لپاره دعاوې کوي، او زموږ د خوښۍ لپاره هر ډول سختۍ زغمي.
د مور مينه بېشرطه ده؛ هغه نه زموږ د ښکلا، عقل او مال له امله مينه راکوي، بلکې يوازې د دې لپاره چې موږ اولادونه يې يو. د هغې دعا د آسمان دروازې خلاصوي، او د هغې خوښي د الله تعالی رضا ده.
هغه زموږ لومړۍ ښوونکې ده، زموږ د خوږو شېبو ملګرې، او زموږ د دردونو دوا ده. د مور لاسونه که څه هم نرم وي، خو د ټولې نړۍ له هر ځواک نه قوي دي، ځکه دا لاسونه د محبت، روزنې، او قربانۍ نخښې دي.
هر څوک بايد د خپلې مور قدر وکړي، ژوند يې اسانه کړي، او تل يې دعاوې تر لاسه کړي، ځکه جنت د مور تر پښو لاندې دی، او د مور رضا د دنيا او آخرت خوښي ده.
ډېر ښه! دلته يوه ښکلي او احساسي نظم (شعري بڼه) کې ليکنه ده د مور په اړه:
مور
مور د ژوند د خوږو شېبو نغمه ده
مور د مينې، د دعاو نرمه فهمه ده
مور د صبر، د زغم لوېه کيسه ده
مور د زړه د مينې يوه خزانه ده
د شپې له خوبه پاڅي، سترګې لمدې شي
د اولاد په درد ژاړي، زړه يې ماتيږي
د مور لاسونه خو د خوږو دعاوو دي
په دعا يې خدای پوره کړي آرمانونه
که دنيا ده يا آخرت، دواړه ښاديږي
چې مور خوشاله وي، هر څه سمېږي
جنت د مور له پښو لاندې لټوله
په رضا يې خدای رضا را بښي، پوهه کړه
راځه! د مور قدر زده کړه، مه خپه کوه
ژوند يې خوږ کړه، دعاوې يې هېرول مه کوه
