04/10/2025
عدالت، صداقت او شفافیت د بریا ریښتینې ستنې دي؛ خو کله چې شخصي اړیکې د وړتیا او لیاقت پر ځای معیار شي، نو د ټیم، د نسل او د ملت د هیلو د خړېدو او
مړینې لامل ګرځي.
کپتاني یوازې د لوبې مشري نه ده، بلکې د عدالت، انصاف او د ملت د باور یوه ستره امانتداري ده. هغه څوک چې د ټیم کپتان وي، باید د ټولو لوبغاړو استعداد، وړتیا او زحمت ته په درنښت وګوري او هغوی ته د خپلې وړتیا مطابق ځای ورکړي. ځکه هر لوبغاړی چې ټیم ته راځي، د خپل ملت د عزت او ویاړ لپاره هڅې کوي، خوبونه او هیلې لري.
خو کله چې یو کپتان د عدالت پر ځای خپل ځان او خپل دوستان مقدم ګڼي، د استعداد لرونکو ځوانانو پر ځای خپلو ملګرو ته چانس ورکوي، دا یوازې یوه کوچنۍ تېروتنه نه ده، بلکې: د ځوانو لوبغاړو د حق خوړل، د ملت دوکه کول، او د ټیم د راتلونکې وژنه ده.
ځوان لوبغاړي د ملي ټیم اصلي شتمني ده. دوی هغه اور دی چې د هېواد راتلونکی پرې روښانه کېږي. کله چې دوی د ناعادل کپتان له امله پرلپسې له لوبو محرومیږي: د هغوی زړونه ماتېږي، هیلې له منځه ځي، استعدادونه زړېږي، او ملت له خپلو اتلانو بې برخې کېږي.
د داسې ناعادلانه کپتانی پایلې یوازې د یو لوبغاړي ناکامي نه ده، بلکې دوه ستر زیانونه رامنځته کوي:
1. د ملت د باور له منځه تګ. ځکه ولس ویني چې عدالت نه کېږي او حق حقدار ته نه ورکول کېږي.
2. د ټیم راتلونکی له منځه وړل. ځکه استعدادونه له منځه ځي او ټیم یوازې په ظاهري ملګرتیاوو ولاړ پاتې کېږي.
یو کپتان که د ملت د عزت پر ځای د شخصي ګټې او خپلو ملګرو ملاتړ غوره کړي، هغه د ټیم مشر نه، بلکې د ټیم د تباهۍ عامل دی.
حقیقت دا دی چې ملت یوازې هغه وخت ویاړ ترلاسه کولای شي چې: کله چې عدالت پلی شي، هر لوبغاړي ته د خپلې وړتیا مطابق ځای ورکړل شي، او د ټیم اړیکې د انصاف او ملي احساس پر بنسټ جوړې وي.
ناعادلانه کپتاني نه یوازې لوبغاړي ځپي، بلکې د ملت عزت او ویاړ ته هم دروند زیان رسوي. له دې کبله، ټول باید په دې ستر حقیقت پوه شي چې.
عدالت، صداقت او شفافیت د بریا یوازینۍ لار ده، او شخصي اړیکو ته ترجیح ورکول د ټیم، د نسل او د ملت د هیلو وژنه ده.
✍️
