Bitincka

Bitincka .♥ ★ ★ ★ Bitincka ★ ★ ★ ♥ вєнυηι ƒαηѕ ηυк ∂o zнgєηנєнєηι♥️

Faqja ★ ★ ★BITINCKA ★ ★ ★ eshte organizacion jofitimprures krijuar me qellim edukativ iformativ dhe zbavitje per ata qe ndodhen brenda & jashte vendit per te gjithe Bitinaret dhe Shqiptaret qe jetojne ne Shqiperi e ane e mbane botes. Nepermjet kesaj faqe interneti deshirojme t'ju percjellim miqesine, dashurine, mallin, zemerbujarine, traditat e bashkefshatareve e fshatit tone apo dhe te gjithe

popullit Shqiptar, duke ju argetuar me kenge e valle, humor, thenie te rendesishme dhe pozitive te krijuara nga vete anetaret e grupit tone apo te lexuara ne nje liber apo diku tjeter, duke ju sjelle fotot e vendlindjes tone per ta mbajtur kujtimin e saj gjalle per ata qe fati i jetes i ka shpene shume larg por qe mendjen e zemren e kane atje dhe shpresojne qe shpirti i tyre te dergjet nje dite atje, duke e bere me te njohur fshatin tone te bukur, madheshtor, qe mbart me shume mundesi e prespektiva se c'do fshat tjeter jo vetem i Devollit por gjithe Shqiperise, qe ka lindur dhe rritur shume njerez te zgjuar dhe me talente te vecanta te cilet i kane dhene emer Bitinckes tone si brenda dhe jashte vendit. Pra, le te shpresojme qe kjo faqe te na sjelle me afer njeri-tjetrit dhe fshatit tone sado e madhe distanca midis nesh...! :)

⚪️🔵🔴... Paralajmërim i fundit për presidentin francez Makron: "Zonja dhe zotërinj, i kam dëgjuar me kujdes fjalët e Pres...
23/10/2025

⚪️🔵🔴... Paralajmërim i fundit për presidentin francez Makron:
"Zonja dhe zotërinj, i kam dëgjuar me kujdes fjalët e Presidentit Emmanuel Macron, i cili theksoi fundin e hegjemonisë perëndimore dhe shfaqja e një bote shumëpolare, ka të drejtë në një pikë thelbësore: bota po ndryshon thellësisht, por ai harron të shpjegojë pse, dhe, mbi të gjitha, ai harron të pranojë se Franca dhe Perëndimi po luftojnë Rusinë sot pikërisht sepse refuzojnë ta pranojnë këtë realitet.

Sot, Rusia është shënjestra e sanksioneve, sulmeve diplomatike, ekonomike, informative dhe madje edhe ushtarake, si në Ukrainë. Pse? Sepse Perëndimi refuzon të pranojë se epoka e tij e hegjemonisë së pakontestueshme ka mbaruar. Sepse Perëndimi refuzon të shohë kombe të tjera të mbrojnë interesat, vlerat dhe sovranitetin e tyre.

Perëndimi flet për liri dhe demokraci, por çfarë ka bërë për shekuj me radhë? Franca, Anglia, Spanja, Portugalia, Belgjika, Holanda: të gjitha kanë kolonizuar pothuajse të gjithë planetin. Më tregoni ku, në cilën pjesë të botës, Perëndimi nuk ka shkelur këmbën dhe nuk ka imponuar ligjin e tij?

Në Afrikë, Franca ka vizatuar kufij arbitrarë, ka shfrytëzuar burimet dhe ka detyruar miliona njerëz të shpërngulen. Në Azi, britanikët kanë reduktuar duke skllavëruar popullsi të tëra, nga India në Kinë. Në Amerikë, fuqitë evropiane masakruan qytetërime të tëra. Dhe madje edhe sot, përmes NATO-s, ata duan të imponojnë modelin e tyre kudo.

Z. Marcon flet për frymëzimin politik të Evropës. Por ku është ky frymëzim? Evropa ndjek Shtetet e Bashkuara në të gjitha luftërat e saj, pa hezitim: Irak, Libi, Siri. Çdo herë, ajo shkakton qindra mijëra vdekje. A është ky frymëzim?

Dhe mos më thoni se Rusia është një rrezik për botën. Për më shumë se dyqind vjet, Perëndimi është përpjekur të shkatërrojë Rusinë: Napoleoni erdhi në Moskë, i bindur se mund ta nënshtronte vendin tonë. Ai u largua i mundur në dëborë. Gjermania nisi luftën më të madhe pushtuese kundër nesh. Ajo u mund në Stalingrad, në Kursk dhe madje edhe në rrugët e Berlinit. Gjatë Luftës së Ftohtë, Shtetet e Bashkuara u përpoqën të mbytin ekonominë tonë, të na rrethojnë, të provokojnë grushte shteti midis fqinjëve tanë, megjithatë ne jemi ende këtu.

Rusia ka kaluar nëpër sprova të vështira, por askush nuk ka arritur të na mposhtë. Sepse ne po luftojmë jo vetëm për tokën tonë, por edhe për qytetërimin tonë, vlerat tona dhe dinjitetin tonë.

Sot, nuk është më vetëm Rusia që refuzon hegjemoninë perëndimore; Kina po bën një hap përpara; India po pohon botëkuptimin e saj; Afrika po çlirohet gradualisht veten nga tutela e huaj; edhe Amerika Latine po gjen zërin e saj. Nuk është më një botë e dominuar nga një fuqi e vetme ose një bllok i vetëm: kemi hyrë në një epokë shumëpolare. Dhe askush nuk mund ta ndalojë atë. Kjo është arsyeja pse Franca, Evropa dhe Perëndimi mbështesin Ukrainën kundër Rusisë. Jo nga dashuria për popullin ukrainas, por sepse duan ta përdorin këtë vend si një gur shahu për të provuar të dobësojnë Rusinë, të frenojnë zhvillimin tonë dhe të parandalojnë që kjo botë shumëpolare të marrë formë.

Dua t'i them Presidentit Macron dhe kolegëve të tij evropianë: nuk mund të notoni kundër rrymës përgjithmonë. Ju flisni për vlera, por refuzoni të respektoni zgjedhjet e popujve. Ju flisni për të drejtën ndërkombëtare, por e shkelni atë sapo nuk i shërben më interesave tuaja. Paqe, por mbillni luftë kudo që ndërhyni.

Rusia nuk është armik i askujt, por ne kurrë nuk do të lejojmë askënd të vendosë për të ardhmen tonë. Ne duam bashkëpunim, por bashkëpunim në kushte të barabarta. Ne duam paqe, por jo në kurriz të lirisë sonë, identitetit tonë. Dhe le të jemi të qartë: askush nuk do ta mposhtë kurrë Rusinë. Ne kemi duruar shekuj vështirësish, kemi parë perandori të ngrihen dhe të bien, dhe Ne jemi ende këtu. Dhe do të jemi atje nesër, në këtë botë të re shumëpolare që tashmë po shfaqet.

23/10/2025
08/10/2025
05/10/2025

OMER KHAJAM
(1048-1131)

Poet, Mathematicien, Astronom, Filozof Persian

RUBAIRAT

Natën kur flija, më tha shpirti: "Pi!
Në gjumë dhe në varr s'ka lumturi;
Ngrehu,sa rron,zbras kupa, puth çupa
Ke shekuj që të flesh në qetësi".

Në ëndërr, kur agimi zbardhëllonte,
Një zë që nga Taverna po gjëmonte:
"Çohuni, djem, e Verë sillnani,
Se Fati na e dhuroi lëngun sonte."

Dhe posa në Tavernë këndoi gjeli,
Besnikët jashtë thirrën "Portat çeli!
E shkurter është jeta, ja, u mplakmë
Dhe mbetmë si kofini pas së vjeli."

A di përse këndesi po këndon
Menatë dhe nga gjumi po të zgjon?
Që shkoi një ditë po të lajmëron,
Dhe ti, çkujdesur, fle dhe ëndërron.

U gdhi, me verë zemrën e zbardhëlloj
Përdhe çdo fe të natës e dërmoj:
Në djall dërgoj parajasën e përpjetë,
Gërshetin me lahut' e lavdëroj.

Kur diellin me zjarr kurorëzuar,
E pret me gas natyra faqeshkruar,
Shoqen me mall shoh n’gjumë shtruar
E foshnjën buzëqeshur më të zgjuar.

Ja, kup' e qiellit skuqet prej agimit,
Bilbili nisi këngën e dëfrimit
Me trëndafilin: Eja, faqepjeshkë,
Natyra qesh, nem qelqin e rubinit.

Zgjohu, mëngjesi me shigjet' e grisi
Perden e natës, yjt’i arratisi,
E dielli gjahtar me rreze kapi
Çdo majë mali, pallati e lisi!

O Engjëll faqedritë, ja u gdhi,
Shtjer verë dhe këndo me ëmbëlsi!
Xhamshidi e Khosroj qysh lulëzuan,
Qysh dimërojnë sot në varrvërri.

Ja, Mars'i ri dëshirat na valon,
Çdo shpirt i mënçur n’Gërmadh shkon
Ku dor' e Moisiut zbardh nga degët
Dhe frym' e Krishtit tokën gjelbëron.

Mbi lulet po pikojnë vesë retë,
Dhe me një zë qiellor, Bilbil' i shkretë:
Ah, Verë! Verë! Verë! Trëndafil,
I lyp t'i skuqë faqëzën e zbehtë.

Bilbili nëpër kopshtet në Prënverë
Sheh Lilin Kup' e Trëndafilin Verë
Dhe thotë: "Puthuni e pihuni!
S'e gjeni këtë ditë tjatër herë."

Shiko luadhe, lule, bukuri,
Lumenj kristali, kronj e brohori:
Nga dimri ferr prënvera qiell na ndriti,
Gëzo mbi dhè parajsën me furi

Qesh trëndafili e thotë:”Lulëzonj
Dhe botës bukurinë po ia shtoj:
Pastaj e hap kuletën e mëndafshtë
Përmbi kopsht thesarin po e shtroj".

"Jam, thotë, lulja e Josefit t'ri
T'Egiptes, xhevahir, zemërflori:
Ja edhe rrob' e kuqe gjak, e çjerur
Prej vllezërve dhe gruas Petefri".

Tufani kopshtin kur ma shkatërron
Rrot' e Fatit shpresat m'i dërrmon,
Pështillem si burbuq' i Trëndafilit,
Po zemra gjak përbrenda më pikon.

U dogja dhe u përvëlova: Verë!
Nga vrer'i lotëve u shova: Verë!
Në qelq rubin, e dashur, dhe llahutën
Dhe nga ky zjarr shpëtova: Verë!

Me ver' e vajza, me llahut' e valle,
Me fyell e me këngë po s'u çmalle,
Jeta s'vlen hiç: Se pa këto nuk është
Veç pemë helmi, pus e tym vërdalle.

Nga njëra dorë Trëndafil e Grua,
Nga dora tjatër patsha rrush e krua:
"Zotit-po thon', i ardhtë keq për mua!"
Po as m'a fal pendimin, as ia dua.

Një Engjëll më tërhiqte në xhami,
Një djall po më zvarrniste në dolli;
Po ver' e kuqe e fitoi davanë:
Gërshet këtej-edhe andej hardho.

Në prehrin e urisë kur gëzohesh
Veten humbet, e veten gjen, bekohesh
Kur pi kungatën shpirtrrëmbenjëse,
Përsipër jetës, vdekjes lartësohesh.

N’Shpell' e Verës kemi hedh mendjen
Dehemi, puthim t’mbledhim mendjen
C'pyet? Gjykim e tru na kanë rrjedhur,
Se Vajzat na e kanë vjedhur mendjen.

"Pse s'pi më pak?" më thonë njerëzia,
"Për ç'arësye s'ka kufi dollia?"
Një: faq’e vajzës; dy: Rubin'i Verës,
Ja shkaqe si kristal nga qartësia.

Drit' e Kungatës vlen çdo mbretri
N'Evropë dhe n'Afrikë dhe n'Asi:
Rënkim'i Vajzës mallëngjen më rëndë
Se çdo shamat' e turmës në Xhami.

Fito një Zemër, puthe dhe rrëmbeje,
Dhe adhuroje si Altar prej Feje:
Një qind Qabera s'vlejnë sa një Zemër
Zemër kërko, Haxhi, jo Gur Qabeje.

Si mjer' ay që Dashuri s'ka ndjerë
Dhe zemra s'i ka ndritur në prënverë:
Pa Ver' e Dashuri çdo dit' e shkuar
Prej meje s'nëmërohet asnjëherë.

S'ka hir apo shëmtim në Dashuri,
Për Ferr e për Parajsë s'ka mërzi,
As për pallate a kasolle a shpella
As për mëndafsh a rrecka a stoli.

Kjo zemr' e marr' e mbytur në mjerime
Pa prerë vuan e lëshon rënkime:
Kur më dha Zoti Verë Dashurie,
Mbushi kupën gjak prej zemrës sime.

E prisja! Si rrufeja më tronditi!
E Dashura më shkoi, më neveriti:
S'e çmoja kur e kisha... Ah, çma priti!
Në Ferrin nga Parajsa më vërviti.

Rënkoj e psherëtij, se s'të kam pranë,
M'u çorë zëmra, sa mënt s'më lanë,
Askujt s'ia qaj dot hallin, djall' o punë:
Vrermjalt' e flagëves' e qiellhapsanë!

Nga hidhërim' i ndarjes jam përpirë,
Sa e sa herë zemra m'është grirë:
Ty natën të kujtoj e psherëtij,
Nga malli digjem, si qiriri kam shkrirë

Kur s'dhëmb e shemb s’është Dashuri
Pa Ferr s'gjen dot Parajsë dhe Huri:
Kur zjarr' e ke në gji, me nat' e ditë
Sot ndrit me gas e nesër ndes më zi.

Te rrug' e Trëndafilit plot me gjëmba
Pikova gjak, u çora dhe u shëmba:
Pa qindra plag' e çpojtje s'qepet krehri
Në flokët e së Dashurës me dhëmba.

Zemrën me sy e dashura ma ndes,
Zemraqiri me flakën rron e vdes:
Te flak' e bukur zemraflutur turret,
Kurban e tëra digjet pa kujdes.

Me syrin bukuri e dritë shpall,
Në zemrën Dashuri e zjarr më kall:
Ti s'më vë re aspak ose më tall,
Kur unë pshertij për ty me mall.

Zefire, fryre, syri im të pa,
Nga gjoksi zemra m'iku dhe më la
Dhe duke fluturuar pas të ra:
Banesën sot në gjoksin tënt e ka.

Selvia që më bëri skllav e mbret
Tani më nisi prapë muhabet;
Qesh me buz' e sy, se shpirti i thotë:
"Bëje të mirën dhe e hith në det".

E dashura shkëlqeu, më vërboi,
Zemra më fliste gjuha më pushoi:
Kush pa me sy torturë kësisoj?
Nga etja u dogja u shova mund te kroj.

Kush në Gërmadhe të ka prurë, kush?
Kush ta ka çfaqur natën mirë, kush?
Kush të ka fryrë të më ndezësh furrë
Nga Dashuria të sëmurem, kush?

Në këtë Dhé pa prehje, pa pushim,
Jam lodhur me kërkim e udhëtim:
Të bukur Qiparis si ti s'kam parë,
S'të kapërcen as hëna në shkëlqim.

O ti mbi Dhé m'e zgjedhura Selvi,
M'e shtrenjtë je se shpirt' e syt' e mi:
Gjë më të çmuar se sa jeta s'ka;
M'e çmuar një qind herë më je ti!

Si në mëngjes burbuqi i vesuar
Me rrezet buzëqesh i ngushëlluar,
Më ndrit me gas fytyra e përlotur
Zemrën ma ngroh me syt' e shkruar.

Ti, që me faqe Rrushn' e kapërcen,
Dhe që me zë Bilbilin e gënjen,
Një sy i luan Mbretit t'Babilonës
Dhe mbretëresh' e kulla ia rrëmben.

Për ty bëj be t’hedh në det dhe nderin;
N’shkelça fjalën,shkelmin nem e vrerin
Në mos mjaftoftë jeta ime e zezë,
Laj borxhin t’Fundmin Gjyq me Ferrin.

Sa kohë munt, e Dashur, ngushëllomë,
Nga barr' e vrerit zemrën lehtësomë;
Se bukuria jote s'rron për jetë;
Shpejt! Nesër zbresim të dy në Llomë.

Buzët gjak, Sirenë, dehm' e mpimë,
Me dhëmbët e thonjtë çirm' e grimë:
Me krah' e gërshetë mbytm' e shtrimë,
Me syt' e tu të zjarrtë tretm' e shkrimë!

Bukë sa për shpirt, me Hën' e Zanë,
Me Ver' e Harp' e Vjersha e ty pranë
N’Pjergull t’Gërmadhës jam m'i lumtur
Se në pallat a fron një qint Sulltanë.

"Bukur të jesh Mbret!" disa mendojnë;
"Sa ëmbël në Parajsë!" ca besojnë:
Ah, merr paran' e that e ler kusurin,
Daullet, pompat larg le të gjëmojnë.

Në botë kotësira mos lakmo
Të mirat e të ligat ia harro:
Kthjelloje zemrën si ky Qiell i kaltër,
Si Yll më ndrit, si Diell perëndo.

Shpirti për ku m'u bë prej Perëndie?
Për Qiell a Ferr? S'e di, po veresie
S'lë gas të saktë, Ver', Vajz' e Këngë,
Për profka, ëndrra, prralla shenjtërie.

02/10/2025
Un grande ringraziamento ai miei nuovi follower! Sono felice di avervi tra noi! Majlinda Collaku, Moza Mome, Lila Guri, ...
17/09/2025

Un grande ringraziamento ai miei nuovi follower! Sono felice di avervi tra noi! Majlinda Collaku, Moza Mome, Lila Guri, Sabrina Asia Ansi Spaho, Ana Olti, Endro Gjatari

Në një fshat të qetë jetonin dy familje, derë më derë.Në njërën shtëpi dëgjoheshin shpesh zënka: të bërtitura, dyer që p...
17/09/2025

Në një fshat të qetë jetonin dy familje, derë më derë.
Në njërën shtëpi dëgjoheshin shpesh zënka: të bërtitura, dyer që përplaseshin, akuza të pafundme.
Në tjetrën… ndjehej dashuria në ajër. Të qeshura të lehta, fjalë të buta, heshtje të qeta.

Gruaja e shtëpisë së parë nuk e kuptonte dot:
«Si është e mundur që e duan kaq shumë njëri-tjetrin? Kjo nuk është normale!»

E shtyrë nga zilija, i tha burrit të saj:

— Shko shiko çfarë bëjnë ata të dy. Ndoshta mund të mësojmë diçka edhe ne…

Burri, paksa i bezdisur, por i intriguar, pranoi.
Hyri në shtëpinë e fqinjëve pa u vënë re dhe u fsheh në një qoshe për të vëzhguar.

Gruaja, me përparëse në bel, këndonte lehtë ndërsa pastronte.
Po vendoste një vazo – nga ato të bukurat dhe të shtrenjtat – por pa e kuptuar, e la shumë afër buzës së tavolinës.
Në atë moment ra zilja e telefonit. Ajo u hutua dhe doli nga dhoma.

Pak çaste më vonë hyri burri, me nxitim, duke kërkuar çelësat.
Pa dashje goditi tavolinën…
Vazoja ra. U thye copë-copë.

Fqinji mbajti frymën.
«Tani do plasë sherri…» mendoi ai.

Por gruaja u kthye, pa atë që kishte ndodhur, psherëtiu dhe tha:

— Zemra ime, më fal. Ishte faji im. E lashë aty pa menduar.

Burri e pa me butësi dhe iu përgjigj:

— Jo, dashuria ime. Ishte faji im. Hyra me ngut dhe nuk pashë.
E rëndësishme është që jemi mirë ne të dy. Vazoja blehet prapë.

Fqinji mbeti pa fjalë. U kthye në shtëpi i tronditur.

— Epo? — e pyeti gruaja. — E kuptove sekretin e tyre?

Ai u ul, i menduar thellë, dhe tha:

— Po. Sekreti i tyre është se atje… secili merr fajin mbi vete.
Kurse këtu… të gjithë duan të kenë të drejtë.

✨ Morali:
Në një shtëpi ku të gjithë duan të kenë të drejtë, dashuria avullon.
Por në një shtëpi ku dihet të thuhet “më fal”, ku tjetri vihet përpara krenarisë…
aty lind paqja.
Aty jeton dashuria.

13/09/2025
13/09/2025
Bir, më lejo të të rrëfej diçka.Shumica e dhimbjes që kam parë gjatë jetës sime nuk erdhi nga njerëzit e këqij. Erdhi ng...
11/09/2025

Bir, më lejo të të rrëfej diçka.
Shumica e dhimbjes që kam parë gjatë jetës sime nuk erdhi nga njerëzit e këqij. Erdhi nga njerëz të dobët.

Burra të dobët që nuk mund të thoshin jo.

Burra të dobët që rrinin të heshtur kur duhej të flisnin.

Burra të dobët që zgjodhën rehatinë në vend të guximit, dhe justifikimet në vend të disiplinës.

Dhe kur pluhuri u qetësua, ata nuk u penduan vetëm për momentin. Ata u penduan për gjithë jetën e tyre.

Kam parë burra të dobët të humbasin familjet e tyre sepse nuk mund të përballeshin me një grua pa respekt.

Kam parë burra të dobët të humbasin fëmijët e tyre sepse nuk mund të luftonin një sistem të shtrembër.

Kam parë burra të dobët të pinin vetem sepse nuk kishin fuqi të përballeshin me frikën e tyre.

Bir, dobësia nuk është e padëmshme.

Shkatërron gjithçka që prek. Dhe plagët e saj nuk zbehen me kalimin e kohës - ato rriten më fort në keqardhje.

Burrat e fortë bëjnë gabime. Burrat e dobët jetojnë në to.

Një njeri i fortë mund të rrëzohet, por ai mëson.

Një njeri i dobët bie, dhe pastaj pretendon se kurrë nuk mund të kishte qëndruar në këmbë.

Një njeri i fortë pranon dështimet e tij.

Një njeri i dobët i fsheh derisa ta varrosin të gjallë.

Dhe kur vitet kalojnë, burrat e dobët shikojnë prapa dhe kuptojnë se nuk e kanë humbur vetëm kohën.

Ata e harxhuan trashëgiminë e tyre.

Bir, më lejo të jem i qartë:

Një njeri i dobët nuk mund të mbrojë fëmijët e tij.

Një njeri i dobët nuk mund ta ruajë emrin e tij.

Një njeri i dobët nuk mund të udhëheqë shtëpinë e tij.

Ai do t'i përkulet presionit. Ai do t'i përkulet manipulimit. Ai do t'i dorëzohet frikës.

Dhe një ditë, kur të shohë rrënojat e asaj që lejoi - ai do të qajë lotët më të fortë nga të gjithë.

Sepse nuk ka keqardhje më të rëndë sesa të dish se ke fuqi të qëndrosh, por ti zgjodhe të rrëzohesh.

Kështu që ndërtoni forcë ndërsa jeni të rinj.

Jo vetëm në trupin tuaj, por në mendjen tuaj.

Në disiplinën tënde.

Në besimin tuaj. Në zgjedhjet e tua.

Sepse dobësia është një zakon. Dhe sa më gjatë ta ushqesh, aq më e vështirë është ta vrasësh.

Kurrë mos e harro këtë, bir: Bota është plot me burra që pendohen që nuk luftuan, nuk udhëheqën, nuk mbrojnë, nuk flasin.

Pendimet e tyre janë më të forta se çdo dhimbje që një njeri i fortë ka duruar ndonjëherë.

Burrat e dobët krijojnë pendimet më të forta.

Mos u bëj njëri prej tyre!

E DHUROI GJYSMËN E PASURISË…Në një televizion arab po bëhej një fushatë ndihme për një të sëmurë që kishte nevojë për nj...
06/09/2025

E DHUROI GJYSMËN E PASURISË…

Në një televizion arab po bëhej një fushatë ndihme për një të sëmurë që kishte nevojë për një operacion, dhe duheshin 150 mijë dollarë.

Në transmetim të drejtpërdrejtë, njerëzit thërrisnin njëri pas tjetrit: dikush jepte 1000, dikush 2000 dollarë.

Njëri telefonoi dhe tha:
– “Unë j*p 2 dollarë.”

Moderatorja e pyeti:
– “Pse pikërisht 2 dollarë?”

Ai tha:
– “Sepse gjithë pasuria ime është 4 dollarë, dhe po e j*p gjysmën. Jam i papunë.”

Pas tij, një tjetër telefonoi dhe dhuroi 8000 dollarë.

Tha:
– “4000 për të sëmurin, 4000 për vëllain tonë që dha 2 dollarë.”
Pas tij telefonoi një tjetër dhe dhuroi 10 mijë dollarë.

Tha:
– “5000 për të sëmurin, 5000 për atë vëlla që dha 2 dollarë.”

Brenda një ore, u mblodh e gjithë shuma që i duhej të sëmurit për operacion. Por njëkohësisht u mblodh edhe një shumë e konsiderueshme për atë të papunë.

Të nesërmen, moderatorja bëri një emision të veçantë për të papunin. Dhe atë shumë që ishte mbledhur për të ia dorëzoi atij.
Gjatë programit telefonuan kompani të mëdha, i ofruan punë dhe i thanë: “Zgjidh cilën të duash.”
Kështu, ai fitoi edhe para, edhe një punë të mirë.
___________
Mësimi:
Nuk ka rëndësi sa jep, por si dhe me çfarë zemre jep.
Ndoshta gjëja më e bukur në botë është një mirësi e vogël.

Nga webi

04/09/2025

Bota mbahet nga ajo pjesë e njerëzimit që nuk bën zhurmë, por punon shumë, do, tregon solidaritet me më të dobëtit, respekton mjedisin dhe të gjitha qeniet e gjalla. Njerëz që bëjnë gjithmonë pjesën e tyre, që nuk bërtasin dhe nuk fajësojnë gjithmonë të tjerët. Njerëz bujarë, të përulur, që jetojnë, punojnë dhe bëjnë mirë me diskrecion, që e duan jetën. Pavarësisht gjithçkaje. Njerëz që tashmë po e bëjnë botën një vend më të mirë. Dhe që nuk pushojnë kurrë së ëndërruari për një botë më të mirë për të gjithë. Njerëz që janë një dritë e fuqishme dhe e ndritshme në errësirën e natës."

Address

Bilishti

Website

Alerts

Be the first to know and let us send you an email when Bitincka posts news and promotions. Your email address will not be used for any other purpose, and you can unsubscribe at any time.

Contact The Business

Send a message to Bitincka:

Share