05/07/2025
TURPI I BANKERS,
APO TURPI I QEVERISE SHQIPTARE?!
-Gazeta SOT, 5 Korrik 2025-
Në kopertinën e parë të gazetës “DITA” të datës 4 Korrik 2025, poshtë shënimit “Hetim – Analizë”, me germa të mëdha shkruhej “TURPI I BANKERS”, shoqëruar me një “civi” të shkurtër të marrëdhënieve të kësaj firme me qeveritë shqiptare të dy dekadave të fundit. Në këtë “civi” përmbledhtas thuhet: “Drejtori i kompanisë “BANKERS PETROLEUM”, (Kompani e shfrytëzimit të vendburimit të naftës në Patos-Marinzës), i ka caktuar vetes 1 milion euro rrogë. Kompania në fjalë për 20 vite shfrytëzim të këtij burimi naftëmbajtës, ka siguruar 4 miliard euro të ardhura, pa paguar asnjë taksë. Sipas të dhënave paraprake të hetimit që ka nisur Prokuroria e Fierit, Bankers i ka shkaktuar dëm vendit tonë në miliona euro, duke përdorur mashtrimin me TVSH-në. Për më tepër kompania në fjalë pretendon se Tatimet i kishin borxh asaj 36 milion dollar në rimbursim . . .
Ne qytetarët kishim kohë pa dëgjuar se ç’bëhej me naftën tonë. Kryeministri aktual, Edi Rama, kur erdhi në pushtet në vitin 2013, pati marrë zotim se në sektorin e naftës do ta ndryshonte situatën. Por në vend të realizimit të premtimit, sh*ti për skrap edhe të vetmen uzinë përpunimi të naftës në Ballsh, duke u justifikuar se “nafta jonë është e dobët dhe nuk mund të përpunohet si duhet”. Një vit më parë sikur na u ringjallën shpresat nga “SHELL-i” i Kanadasë me perspektivën e zbulimit të naftës në Shpirag. Por shumë shpejt optimizmi i Kryeministrit, që pati dhënë lajmin e daljes në “Selamet”, u shua, e paralel me të, edhe buzëqeshja jonë u kthye në ngërdheshje. Kjo e fundit na e fiku shpresën se do të takohemi ndonjëherë me naftën tonë, e cila, siç po dukej, ishte “arratisur” në dhena të tjera.
Si rastësisht, para disa ditësh ndoqëm një intervistë të një gazetari televizioni me një kryeinxhinier nafte, që vijonte punën në sektorin e naftës në Kuçovë (dikur Qyteti Stalin). Inxhinieri, midis të tjerave na tregoi se para vitit ’90 prodhoheshin rreth 200 – 250 ton naftë bruto në ditë, ndërsa tani prodhohen 80 ton në ditë. Ndoshta gabojmë në shifra, sepse intervistën e inxhinjerit për naftën nuk e prisnim, ngase ajo tashmë ishte “palosur” dhe përcjellë importit nga vende të tjera. Por hetimet e Prokurorisë së Fierit dhe lajmi që dha gazeta DITA për burimin naftëmbajtës Patos – Marinzë, shoqëruar me allishverishet e kompanisë shfrytëzuese në marrëdhënie me qeverinë tonë, na nxorën nga dremitja për naftën, të cilën do ta kishim harruar fare, sikur të mos na ngrinte nervat me çmimin nga më të lartët në rajon dhe më tej tij.
Unë nuk jam kompetent për të analizuar problemet e naftës dhe të marrëdhënieve apo allishverisheve të qeveritarëve tanë me të. Ama një gjë duket shesh*t: Titulli i shkrimit të gazetës DITA, “Turpi i Bankers” duhet ndryshuar dhe të shkruhet, “Turpi i Qeverisë Shqiptare”. Madje më tej se turpi, sepse korrupsioni në fjalë i kalon permasat e zakonshme të korrupsionit permanent, që e kemi të pranishëm prej 34 vitesh, një korrupsion që pa frikë mund të emërtohet tradhëti kombëtare. E cilësojmë me këtë epitet të fundit, sepse ky korrupsion me naftën, me siguri lidhet edhe me mineralet tona të dobishme, si bakër, krom, hekur, nikel, etj., burimet e të cilëve u janë sh*tur firmave të huaja, dhe qytetarët nuk dëgjojnë asnjë lajm për fatin e tyre.
Që korrupsioni ka në themel vjedhjen e grabitjen, kjo dihet nga të gjithë. Dhe që vjedhja e grabitja është bërë pjesë e administratës qeverisëse nga më i ulti gjer tek më i larti, edhe kjo dihet. Majfton të lexosh listën e gjatë me ministra, zëvendës ministra, drejtorë drejtorishë, kryetar Bashkishë dhe nëpunës të tjerë, me “stazh” burgun, arrestin në shtëpi, apo në kërkim ndërkombëtar”, të bindesh me konkluzionin e mësipërm. Por le të ndalemi shkurtimisht tek historia 20 vjeçare e Naftës, që lidhet me “Bankers” dhe dy qeveritë tona të kryesuara nga dy persona, Sali Berisha dhe Edi Rama:
Po të flitet për naftën, nga viti 2006, që shënon nisjen e konktratës me kompaninë “Bankers”, gjërat janë tepër të qarta. Kryeministër në këtë vit, e në nënshkrimin e marrëveshjes në fjalë ka qenë Sali Berisha. Ky emër tashmë është tepër i njohur dhe i stërvitur në fushën e korrupsionit politik dhe ekonomik, veçanërisht për naftën, qysh në vitet 1996 – 1998, kur “kapërcente” edhe sanksionet ndërkombëtare, duke i dërguar naftë kondrabandë ish Jugosllavisë, e cila kishte nisur gjenocidin në masë kundër boshnjakëve dhe shqiptarëve. Ndërsa personazhi i dytë i kësaj historie korrupsioniste, është Edi Rama, i cili në vitin 2013 mori në dorëzim pushtetin, dhe siç treguan bathët, korrupsionin e nisur nga Berisha e zgjeroi, e thelloi dhe e modernizoi akoma më tej.
Nuk dua të them se në fushën e allishverisheve me asetet pasurore të vendit, Rama është “idem” me Berishën. Qëllimi është i përbashkët, të sigurojnë mbështetjen e të huajve, ndërkombëtarëve, për të fituar e mbajtur pushtetin e pamerituar. Ndërsa taktikat e këtij marifeti i kanë paksa të ndryshme. Berisha shkonte gjer tek koncesionet e njohura tashmë me të gjitha shtetet ku kishte regjistruar vasalitetin. Ndërsa Rama, përveç koncesioneve, futi në lojë edhe Pi Pi Pi-të. (Partneritet Publik- privat), që thonë se i’a këshilloi Toni Bler, kur ky i fundit mori rolin e këshilltarit të Kryeministrit tonë. Por Rama, kishte një mangësi më tepër se Berisha, në njohjen e punëve të shtetit. Berisha, duke shërbyer gjithë jetën afër “piramidës” së shtetit, kishte mësuar edhe djallëzitë diplomatike, që vendet përdorin në marrëdhëniet midis tyre. E kundërta me Ramën, i cili gjer sa u bë Kryeminstër, as që i shkonte mendja të pyste se cilat janë detyrat e Kryeministrit të një vendi. Dy kryeministrat tanë të kohës më të madhe të tranzicionit janë Berisha e Rama, përveç të përbashkëtave, kanë edhe të kundërta: Berisha i vendosur dhe i krisur në qëllimet dhe synimet e tij, ndërsa Rama modernist pervers i pandreqshëm, në çfardo pozicioni ta vendosësh. Ramën kurrë nuk e kemi parë të bëjë një mbledhje serioze të qeverisë, apo të punojë në zyrë si një nëpunës serioz i shtetit, dhe me plane e planifikime të hollsishme. Mbledhjet e tij qeveritare organizohen e zhvillohen nëpër lokale, pa dosje e pa protokolle, ku pasi leshon batutat e gatshme, që i krijon aty për aty, del nga mbledhja, duke i lënë vartësit me dilema e pikëpyetje pa përgjigje. Më gjeni një Kryeministër si Rama, që mbush muret e zyrës me piktura, apo zhgaravina, të cilat nuk kanë lidhje me funksionin e tij. Më gjeni një nëpunës shteti që shkon në zyrë, në takim serioze, e madje edhe në takime kombëtare e ndërkombëtare, me kostum të zi e atlete të bardha, apo me brekushe të tipit të Kavajës, dhe këmishë të zbërthyre e lëshuar siper brekëve, më falni brekusheve. Nëse do të kontrolloni nëpër dosjet e punës së qeverisë, nuk bësoj se do të gjeni ndonjë plan, projekt, apo platformë të saktë qeverisjeje, përveçse ndonjë shkresë, që siç thotë edhe vetë, e ka firmosur ashtu: “fappp, fappp, fappp . . . !
Ama, kur e merr vesh se ka ndodhur ndonjë e pabërë, lëshohet si luan, duke kritikuar, mallkuar e shkarkuar nëpunësat që i dalin përpara. Siç veproi këto ditë me drejtorët dhe administratorët e Bashkisë së Vlorës.
Duke i lënë mënjanë fjalët pa bereqet, që shpesh na zënë rrugën, le të flasim edhe dy fjalë për situatën tepër serioze që lidhet me të ardhmen e vendit tonë. Sidomos me pasuritë e tij, me të cilat vendi duhet t’i zotërojë për të siguruar një zhvillim harmonik në të gjithë sektorët kryesorë të jetës dhe veprimtarisë politike e socialekonomike.
Jam i bindur, se nëse vijohet t’i besohet drejtimi i shtetit markave të tipit Berisha e Rama, të cilët kanë dhënë e po japin çdo ditë prova negative të jashtëzakonshme, Shqipëria shumë shpejt do të kthehet në një neokoloni pa asnjë peshë në oborrin e pritshëm të Bashkimit Europian. Sh*tja e aseteve kombëtare të vendit tonë ka filluar qysh në kohën Berishës dhe vijon tashmë dukshëm dhe pa u ndalur, edhe në kohën e Ramës. Nafta, kufiri dhe sipërfaqja detare, ishulli i Sazanit, okupimi i bregdetit nga turistët e huaj, investitorët strategjikë, paketa e maleve e gjithlloj formash koncesionare e ato të Pi, Pi, Pi-ve, do të çojnë shumë shpejt humbjen edhe të “Kopështit Shkëmbor të Europës Juglindore”, për të cilin krenohej dikur Faik Konica.
Mendoj se SPAKU, ka rastin që, së bashku me Prokurorinë e Fierit, e cila ka nisur nga hetimi, të bashkëpunojnë për të çuar në bankën e akuzës të gjitha ata që kanë lozur e po lozin me pasuritë tona mbi e nëntokësore. Në këtë “ata”, me patjetër bëjnë pjesë, madje janë më kryesorët, dy kryeministrat më të fundit, Sali Berisha dhe Edi Rama.
-----------------------------------
