11/09/2025
Mursia, nga fshatrat më të zhvilluar të Shqipërisë, por me një plagë të hapur: ish-kinemaja
Mursia është një ndër fshatrat më të zhvilluar në Republikën e Shqipërisë. Bukuri natyrore, histori dhe tradita e pasur e bëjnë atë një vend krenarie për banorët e vet. Por, mes gjithë këtij zhvillimi, një objekt i veçantë të bie në sy – ish-kinemaja e fshatit.
Nga krenari në harresë
Dikur, kinemaja e Mursisë ishte një ndërtesë funksionale dhe e dashur për banorët. Aty organizoheshin mbrëmjet e rinisë, koncertet, estradat që vinin nga qytete të tjera, shfaqeshin filmat dhe zhvilloheshin mbledhje e aktivitete të rëndësishme shoqërore. Për brezat e fëmijëve dhe të rinjve të asaj kohe, kinemaja ishte një qendër argëtimi, kulture dhe bashkimi.
Sot, ajo është e katandisur në një gjendje të mjerueshme: çatia e rrëzuar, muret që çahen çdo ditë, dhe e përdorur fatkeqësisht si një banjë publike. Në brendësi, ka mbirë edhe një fik i egër, që dëshmon vitet e gjata të braktisjes.
Kujtime të zbehura dhe realitet i hidhur
Kinemaja nuk është më vend kujtimesh të gëzuara. Pas mureve të saj, që sot janë të mbushura me papastërti, dikur gjysherët dhe baballarët tanë kalonin kohën duke luajtur letra, duke pirë kafe dhe duke ndarë momente shoqërore. Sot, është turp të hedhësh sytë nga ajo ndërtesë e braktisur.
Kush duhet të reagojë?
Kanë kaluar mbi 28 vite dhe asgjë nuk është bërë. Kinemaja që dikur ishte krenari, sot duket si një anije e kalbur, me vela të rëna, pa kapiten, në mes të oqeanit.
Është e qartë se ky nuk është një problem i një individi të vetëm. Zgjidhja duhej të ishte gjetur shumë kohë më parë nga ata që kanë pasur pushtetin me votat e mursiotëve. Mund të ishte restauruar dhe kthyer në një qendër komunitare, ose të paktën të ishte prishur e zëvendësuar me një shesh të bukur, me kënde lojërash për fëmijët dhe stola për të moshuarit.
Ky nuk është vetëm një problem i Mursisë. Është një pasqyrë e mungesës së kujdesit ndaj trashëgimisë dhe hapësirave publike në shumë zona të Shqipërisë. Banorët meritojnë më shumë. Ata meritojnë një qendër kulturore ose një hapësirë publike që t’i shërbejë fshatit dhe brezave të ardhshëm.
Është koha që vendimmarrësit të mos e anashkalojnë më këtë çështje.
✍️ Autori: Mihal Beruka – Mursioti
