11/12/2025
Shpejtësia në segmentin Lezhë–Shëngjin nën kufij të pazakontë: 40 km/orë në vajtje, 30 km/orë në kthim
Drejtuesit e mjeteve që qarkullojnë në aksin Lezhë–Shëngjin, një rrugë e klasifikuar si rrugë interurbane dytësore, po shprehin pakënaqësi për kufijtë e shpejtësisë të vendosur aktualisht, të cilët bien ndesh me standardet që përcakton vetë Kodi Rrugor i Republikës së Shqipërisë.
Sipas sinjalistikës së instaluar, në drejtim të Shëngjinit kufiri maksimal i shpejtësisë është 40 km/orë, ndërsa në kthim surprizisht zbret në 30 km/orë. Ky kufi i ulët, i vendosur në një segment që vetëm në një pjesë të tij prek zonë të banuar, konsiderohet i tepruar dhe i pajustifikuar nga drejtuesit, të cilët theksojnë se kjo sjell ngadalësim të qarkullimit, krijim trafiku dhe rritje të mundësive për masa administrative ndaj qytetarëve.
Sipas Kodit Rrugor (Ligji nr. 8378, datë 22.7.1998, i përditësuar me ndryshimet e mëvonshme):
Neni 1 – Kufijtë e shpejtësisë
• 80 km/orë – për rrugët interurbane dytësore
• 40 km/orë – për rrugët brenda qendrave të banuara
Kodi parashikon se entet pronare të rrugëve mund të vendosin kufij më të ulët shpejtësie vetëm kur ka arsye të jashtëzakonshme, duke e justifikuar me kritere teknike dhe sinjalistikë të qartë. Nëse këto arsye pushojnë së ekzistuari, ata kanë detyrimin ligjor t’i rikthejnë kufijtë normalë.
Kodi Rrugor përcakton:
C – Rrugë Interurbane Dytësore
• Rrugë me një karrexhatë, me të paktën një korsi për sens dhe bankina.
• Janë rrugë që lidhin qendrat urbane me zona të tjera të vendit.
Në pikën 6 të nenit 2 parashikohet se rrugët interurbane (përfshirë kategorinë C) konsiderohen:
• Rrugë shtetërore, kur lidhin zona turistike, industriale, porte ose qendra me rëndësi për ekonominë kombëtare.
Superstrada Lezhë–Shëngjin, që lidh qytetin me një prej zonave turistike më të vizituara të vendit dhe portin e Shengjinit hyn pikërisht në këtë kategori.
A është i justifikuar kufiri 30–40 km/orë?
Sipas kuadrit ligjor:
• Kufizimi i shpejtësisë 30 km/orë në rrugë interurbane dytësore nuk përputhet me kriteret standarde të nenit 1, përveç rasteve kur ekziston arsye specifike e dokumentuar (punime, rrezik i përhershëm, defekte teknike etj.).
• Vendosja e kufirit më të ulët në kthim sesa në vajtje (30 kundrejt 40 km/orë) nuk gjen mbështetje në Kod, përveç rasteve kur ka diferencime të qarta infrastrukturore, të cilat nuk janë të komunikueshme për publikun.
Drejtuesit e mjeteve theksojnë se kufiri i vendosur:
• rrit trafikun, sidomos gjatë sezonit turistik,
• ngadalëson qarkullimin në një aks të rëndësishëm ekonomik,
• dhe i ekspozon drejtuesit ndaj gjobave të shumta, pasi kufiri është shumë më i ulët sesa ai standard i përcaktuar nga Kodi.
Në këto kushte, qytetarët kërkojnë një rishikim nga autoritetet rrugore, duke u bazuar në ligj dhe në kriteret teknike që parashikon vetë Kodi Rrugor.