25/11/2025
🇦🇱Virtuozi i Gajdes(Rrëshiq)🇦🇱
Mark Gegë Frroku Bisakë.
Djemtë e Bisakut
Në Bisakun e heshtur, nën hijen e lisave të moçëm dhe nën frymën e maleve që mbajnë gjallë legjenda e kujtime, jetoi e la gjurmë një njeri që nuk pati shkollë të shkruar, por pati një univers të tërë të gdhendur në shpirt. Quhej Mark Gegë Frroku – njeriu që e ktheu gajden në zë të malit, në kujtim të tokës, në frymëmarrje të Mirditës. Ai nuk ishte thjesht muzikant. Ishte rrëfimtar i kohëve me frymë, ishte ai që e ngjante tingullin e gajdes me zërin e shpirtit njerëzor.
Në vitin 1954, kur doli në Festivalin e Kukësit (Fani ishte si krahinë administrative me Kukësin), nuk ishte vetëm një bisakas i talentuar; ai përfaqësonte gjithë atë traditë të heshtur që rritej në odat e vjetra, ku burra e gra ruanin në zemër meloditë e brezave,. Zëri i gajdes së tij nuk ishte i mësuar në banka shkolle, por në rrugët e pluhurosura, në ahengjet e thjeshta, në netët e ftohta kur fryma e instrumentit ishte e vetmja dritë në errësirë. Kishte lindur me talent, dhe këtë talent natyra ia kishte dhënë si dhuratë, pa i kërkuar asgjë tjetër përveçse ta përdorte me shpirt. Thonë se gajdes së tij i binte me aq ëmbëlsi sa dukej se instrumenti qante e qeshte bashkë me të. Në Prizren e në Gjakovë, kur shkonte për pazar, e mbanin me ditë të tëra vetëm që ta dëgjonin. Aty gajdja e Markut nuk ishte më mjet, ishte një histori që rrëfehej vetë. Ishte si një shteg i hapur drejt një bote të vjetër, ku fjala dhe tingulli ishin njësoj të shenjta. Dhe është e dhimbshme që askush prej pasardhësve nuk e trashëgoi dot këtë art të bukur. Por arti i tij nuk humbi. Ai mbeti në kujtesë si një gurrë që s’thahet, si një kujtim që nuk vdes. Sepse artist nuk bëhesh – artist lind. E Mark Gegë Frroku ishte lindur i tillë: i pastër, i thjeshtë, i mençur, i dashur, i besës dhe i nderit. Ai ishte virtuozi i gajdes së Bisakut, një nga ata njerëz që nuk kërkuan famë, por e gjetën vetvetiu, sepse talenti i tyre nuk mund të fshihej. Tingulli i gajdes së tij i ka shoqëruar dasmat, festat, brengat e fshatit, dhe çdo notë e tij ngrihej si një falenderim ndaj tokës që e lindi. Sot, kujtimi për të është i përjetshëm. Jo vetëm nga familja, por nga të gjithë ata që e dëgjuan qoftë edhe njëherë të vetme. Emri i tij mbetet si një flamur i artit të vjetër, si një amanet që brezat ta dinë se Mirdita ka pasur burra që nuk i rriti vetëm toka, por edhe muzika, shpirti dhe dhurata e Zotit. Nderim për Mark Gegë Frrokun, njeriun që bëri gajden të flasë, të lotojë dhe të gëzojë, ashtu si vetëm zemrat e mëdha dinë ta bëjnë.
Kujtimi i tij qofte i lehtë dhe i përjetshëm, si tingulli i fundit që shkon drejt qiellit.
Botim i Revistës periodike mujore: "Kuvendi Folklorik Kombëtar", me botues Gjon Frroku (Mjeshtër i Madh)
🇦🇱Falënderojmë si gjithmonë Poetin tonë të madh dhe shumë të nderuar z Fran Laska, krijimtaria, vargjet, pena e tij kanë kapërcyer kufijtë e shqiptarisë.
“Mirënjohje Poeti ynë ”
