Revista Obelisk, Tirana (2025)

15/08/2025

Nga botimet më të fundit të shtëpisë botuese ADA

FJALA, “PIKA, PIKA ARI”
Autorja: Thale Jorgaqi Llaci

Formati:14x20 cm

Botimi i parë, 2025
Copyright © 2025 by Thale Jorgaqi Llaci

Shtëpia botuese “ADA”
Adresa: Rr. Mihal Grameno Pall. 32. Ap. 7
Cel: 068 22 190 16
www. botimetada.com
Tiranë, 2025

Ndihmoi në botimin e këtij libri Z. Besnik Mustafai

CIP Katalogimi në botim BK Tiranë
Llaci, Thale
Fjala, ”pika, pika ari” : poezi /
Thale Jorgaqi Llaci.
- Tiranë: Ada, 2025.
184 f. ; 20 cm.
ISBN: 978-9928-95-026-0
1.Letërsia shqipe 2.Poezia
821.18 -1

FJALA, PIKA, PIKA ARI

Çdo fjalë që nxjerr nga goja
e ka kuptimin e vet
Lum kush përcjell xhevahire
gëzime e mirësi do të ketë.

E sikur të mundja në këtë kohë
do thoshja e flisja me maturi
Çdo fjalë nga unë kur të dilte
të pikonte *ar"për çdo njeri.

Më parë mëndja më thotë
helmin dhe mllefin t'i mbyt
Ëmbël me plot kënaqsi
e gëzuar të jetoj çdo ditë.

Kur kërkon gjen mundësi
në luftë me veten fiton
Të sotmen gëzon shëndet
edhe vetminë e sfidon.

Çdo ditë e nis me ndjenjë
i falem të madhit Zot
Në këtë jetë të më mbaj
buzëqeshur e mos derdh lotë.

Bukuria e vetes njeriun e josh
do t'a njësoja me një gatim special
Kur për mirë e njeh dhe e shijon
kënaqesh të duket vetja me krah.

Kjo ditë nuk mund të kthehet më
t'a jetojmë si të fundit ditë
Gjithçka duhet shijuar e përcjellë
e nesërmja bukur ka me mbrit.

14/08/2025

… Mjafton të kesh dëshirë të sfidosh një dhimbje, do përpiqesh të gjesh mënyrën për ta sfiduar. Unë kam gjetur gjithmon rrugën e poezisë, në kërkim të dritës, të shpresësh dhe të dëshirës për të fituar mbi çdo gjë…

TITULLI: Unë?!... Ajo, që isha
AUTORE: Xhuljeta Kondi
Redaktor & korrektor: Çelik Petriti

Të gjitha të drejtat i takojnë autores

Përgatiti për botim: Roland Lushi

Shtëpia botuese “ADA”
Adresa: Rr. Mihal Grameno Pall.32 Ap. 7
www. botimetada.com
Cel: 068 22 190 16
Tiranë, gusht 2025

CIP Katalogimi në botim BK Tiranë
Kondi, Xhuljeta
Unë?!... Ajo, që isha : poezi /
Xhuljeta Kondi ; red. Çelik Petriti.
- Tiranë : Ada, 2025.
112 f. ; 20 cm.
ISBN: 978-9928-95-027-7
1.Letërsia shqipe 2.Poezia
821.18 -1

DY FJALË PËR LEXUESIN

Mjafton të kesh dëshirë të sfidosh një dhimbje, do përpiqesh të gjesh mënyrën për ta sfiduar. Unë kam gjetur gjithmon rrugën e poezisë, në kërkim të dritës, të shpresësh dhe të dëshirës për të fituar mbi çdo gjë. Të shkruash poezi, për mua do të thotë një arsye për t’u ringritur sërisht, është njëherësh sfidë ndaj shtjellave të jetës. Sepse Poezia është më shumë se një prelud që përshfaq ngjyrat e shpirtit në tabllonë e jetës. Është forca që të tërheq duke të magjepsur me muzikalitetin fjalë-shpirt, që të bën të harrosh gjithçka duke harmonizuar fjalën dhe shpirtin për të përfituar ndjesitë më te thella.
Këto poezi, në librin e titulluar “ Unë ?!....Ajo që isha“, nëpërmjet personazhit tim, ia kam dedikuar krijesës më delikate dhe të brishtë, krijesës më të fortë dhe të guximshme, Gruas . Nëpërmjet vargjeve të mia kam dashur të përcjell atë që gruaja përjeton si këngë e si vajtim. Si shpresë e si lëngim. Si të mirë e të keqe...
Këto vargje vijnë si shkak, e si pasojë, por edhe si arsye, edhe si instikt i femrës në jetën e përditëshme, ku gruaja vuan më shumë ato plagë që edhe pse të përthara, ende djegin.
Ajo nuk ka frikë të zhveshi shpirtin e saj me të vërtetën e padiskutueshme ndaj të keqes dhe ligësisë së sotme. Ajo kërkon të rrëfejë të vërtetën, atë që as shtrëngatat e saj nuk e mposhtin duke mos ndryshuar veten, por duke qëndruar në këmbë ajo që është.
Ky është dhe qëllimi im, që nëpërmjet këtij titulli të vërtetë “Unë ?!....Ajo që isha “ dhe realitetit tim që mbeta në këtë jetë pa ndryshuar asgjë nga ajo që isha më parë, dua të përcjell mesazhin tim që nuk ka arsye të ndryshosh vetveten në mendimet , në konceptimet për jetën dhe në sjelljet e tua për çdo gjë në këtë jetë, duke imituar apo u imponuar nga të tjerë në çdo drejtim, sepse atëhere ke humbur vetveten pa kuptuar.
Ajo që më nxit çdo herë muzën time të shkruaj vargje për gruan, është ajo e brishta dhe e lënduara në sytë e njeriut të saj të dashur kur i fyejn dashurinë dhe personalitetin e saj, duke haruar që Gruaja mban emrin “Dashuri” !

Autorja

09/08/2025

E SHTUNA POETIKE
VASIL TABAKU

Vasil Tabaku (10.9.1953 – 25.02.2020). Lindi në Lushnje, në një familje me origjinë nga Gramshi. Pas disa muajsh familja e tij do të transferohet në zonën e Mallakastrës në qytetin e Ballsh*t, ku e kaloi fëmijërinë dhe rininë. Arsimin tetëvjeçar e kreu në Ballsh, sikurse edhe atë të mesëm në Shkollën e Mesme të Bashkuar “Derivsh Hekali”.
Poeti, shkrimtari dhe publicisti Vasil Tabaku, krijimtarinë letrare–artistike e ka filluar që në bankat e shkollës tetëvjeçare, kurse botimet e para poetike i ka publikuar në vitet e shkollës së mesme, në organet e shtypit letrar të kohës.
Në vitin 1977 ka përfunduar Studimet e Larta, Fakulteti Gjuhë – Letërsi në Universitetin e Tiranës me rezultate të shkëlqyera, një vit më vonë ka dhënë provimet plotësuese dhe ka kryer edhe Fakultetin e Gazetarisë. Në vitin 1987 ka ndjekur për dy vjet Studimet e Larta pas Universitare në specializimin për skenarist i filmit artistik dhe ekranit televiziv, ku është diplomuar po ashtu me sukses të shkëlqyeshëm. Në vitin 1995 ka kryer trajnim dymujor për gazetari televizive pranë TRT - Ankara, Turqi.
Edhe pse që student botoi librin e parë dhe dhjetëra cikle poetike në gazetat letrare të kohës si dhe shumë artikuj studimor dhe publicistikë, pushtetarët komunist të asaj kohe, nuk i dhanë mundësinë të punonte në ndonjë qendër të zhvilluar apo shkollë qyteti, por “e detyruan?!”në shtator të vitit 1977 të filloj punën si mësues në fshatin Ninësh të Mallakastrës gjer në qershor të vitit 1978.
Më pas Vasil Tabakun do ta gjejmë në këto detyra dhe funksione profesionale:
• - l978 – 1986, drejtues në Pallatin e Kulturës Ballsh.
• - 1986 – 1987, gazetar në gazetën “Drita”, organ i Lidhjes së Shkrimtarëve dhe Artistëve të Shqipërisë.
• - 1987 – 1993, skenarist i filmit artistik në Kinostudion “Shqipëria e Re”, Tiranë.
• -1992 – 1993, kryeredaktor i Revistës “Film” organ i Kinostudios dhe Film – Distribucion.
• - 1993 – 1998, gazetar në Radio Televizionin Shtetëror (RTSH), Tiranë.
• - 1998, hiqet nga TVSH për shkak të bindjeve të tija politike të djathta, mishëruar edhe në emisionet e tij televizive si dhe në shumë shkrime dhe analiza të botuara në shtypin e ditës si ”RD“, ”Tribuna Demokratike“, “Republika“, ”Drita“, “Albania“ etj.
• - 1998 – 1999, gazetar në gazetën “Liria“, organ i shoqatës së ish të dënuarve politikë të Shqipërisë.
• - 1999 - 2000, gazetar në Radio Kontakt, Tiranë.
• - 2000 – 2001, gazetar në TV- ATN – 1, Tiranë.
• - 2001 – 2002, kryeredaktor i gazetës „Tirana demokratike“ organ i PD Tiranë.
• - 2002 – 2003, kryeredaktor i gazetës “Lajmëtari i Lirisë“ organ i shoqatës për integrim të ish të përndjekurve politikë.
• - 2003 – 2004, kryeredaktor i TV – ATN - 1 dhe Reporter i Radios Ndërkombëtare „IRIB“, komentator politikë në “Radio Nacional”, bashkëpunëtor i gazetës “Bota Sot”në Zvicër etj.
• - 2004 –2005, Vasil Tabaku mbetet i papunë.
• - Që nga viti 2007, Vasil Tabaku punon gazetar në Agjencinë Telegrafike Shqiptare ATSH.

Vasil Tabaku, ka botuar rreth 5450 shkrime publicistike, analiza politike, sociale, shoqërore si dhe shkrime te veçanta studimore në fushën e letërsisë, folklorit dhe kritikës letrare, në këto organe: “Drita”, “Zëri i Rinisë”, në revistat: “nëntori” e “Ylli”. Pas vitit 1991 ka botuar kryesisht në: “Rilindja Demokratike (RD)”, “Tribuna Demokratike”, ”Republika”, ”55”, ”Koha Jonë”, ”Liria”, “Ballkan”, “Sot”, ”Tema”, ”Metropol”, ”Lajmëtari i Lirisë”, ”Drita”, ”Shkodra”, ”Bota Sot” në Zvicër etj. Po ashtu Vasil Tabakun e gjemë me poezi e tregime nëpër gazeta e revista si: “Drita”, “Zëri i Rinise”, “Ylli”, “nëntori” dhe më pas edhe në: “RD”, “Republika”, “Drita”, “Tema“ etj.
- Vasil Tabaku është autor i rreth dyzet e pesë dokumentarëve artistik televiziv në TVSH dhe ATN – 1. Ka realizuar me qindra emisione televizive dhe radiofonike në “TVSH”, “ATN – 1”, në “Radio Kontakt”, “Radio Nacional” dhe së fundi edhe në Radion Ndërkombëtare “IRIB”.

VEPRAT LETRARE:
• 1. “Hyrja e Pranverës“, poezi, 1976.
• 2. “Në të gjitha ditët“, poezi, 1981.
• 3. “Me këngën time dhe jetën“, poezi, 1987.
• 4. “Ndërrimi i epokave“, studime, 1988.
• 5. “Bota në sytë e mi”, ese, 1990.
• 6. „Klithmë drite“, poezi, 1998.
• 7. “Vit i mbrapsht“, ese politike, l998.
• 8. “Zgjim i dhimbjes“, ese dhe studime social – shoqërore, 1999.
• 9. “Vështrim i ngrirë”, poezi dhe ese, 2000.
• 10. “Shqipëria në udhëkryq, apo politika e kryqëzuar?”, studime dhe artikuj politikë, 2001.
• 11. “Shkolla Iraniane dhe Shqipëria”, studime dhe intervista me akademikë dhe personalitete të shquara, 2005.
• 12. “Monumentet e munguara të Demokracisë”, libër eseistiko – publicistikë, 2006.
• 13. ”Baleti i drerit të plagosur“, roman, 2007.
• 14. “SHKOLLA IRANIANE DHE SHQIPËRIA”, është përkthyer në gjuhën persishte, Teheran, 2004.
ËSHTË PREZANTUAR:
15. Hasan Hasani: “LEKSIKONI I SHKRIMTARËVE SHQIPTARË 1501 – 2001”, Prishtinë 2003.
16. Ferdinan Laholli: “ANTOLOGJI E POEZISË MODERNE SHQIPE – ANTHELOGIE DER MODERNEN ALBANISCHEN LYRIK”, Holzminde/Germany, 2003.
Përveç kësaj veprimtarie të begatshëm që përmendëm më lart Vasil Tabaku ka në proces të finalizimit edhe dy libra, një roman dhe një libër poetik, kurse një pjese e krijimeve poetike i janë përkthyer edhe në gjermanisht, italisht dhe persisht. Ai njehë mirë italishten dhe rusishten.

FEMËR…

Bekim i ëndërrës
Trazim i shpirtit
Stuhi e dhimbjes
Dritë e puthjes
Femër…
Unë lahem
Nën vështrimin tënd
Vishem
Me dritën
E buzeqeshjes
Dhe shëndrohem
Në një zjarr përqafimi
Një zjarr
Ku ne digjemi
Pamëshirshëm
Gjer në tejdashuri
Pertej cdo cmendurie
Dhe shëndrrohemi në marrëzi…
Ti
Më bënë mua
Zot të cvirgjerimit
Femër
Perendeshë e dhimbjes
Dhe gezimit…
Femër,
Hapi elegant
I peshpërimës së ngohtë
Me fjalët e thena ëmbëlsisht
Ndersa i falim njëritjetrit
Të gjithë Botën
Dhe i vjedhim
Gjithë dashuritë…
Femër
Magjia e jetës
Nga puthjet tona
Lindin zogjë
Endërrat bëhen fëmije
Femër
Ama e dritës së njerzimit
Unë ndjej
Ngrohtësinë e trupit tënd
Të më bëj të fort si diellin
Dhe tokën
Të lind lule
Ndrësa
Humbasim
Në qiellin e puthjeve
Nëpër pyllin e pafund të yjeve
Gjersa edhe vet
Shëndrrohemi në yje…
Femër
Fillimi dhe fundi im…

DESHA VETËM TË TË THEM…

…të dua
Për të gjitha dashuritë,
Dhe gjithë brengat
Për krahët e lodhur të femrës
Në pritje
të përqafimit të munguar…
Për të gjithë puthjet e përgjakura
Dhe psherëtimat e mbetura pezull
Mbi horizontin e dhimbjes…
Për të gjithë gratë e braktisura..
dhe dashuritë e para…
Merakun e fjalës së pathënë
Dhe heshtjen
prej qeparizi të burrit…
Mjekrërrën katrore
Të parruar
Mbështetur si shpat i malit
Mbi supet e xhveshura të femrës…
Të dua
Sepse sytë e bukur të vajzës
Dua që të shëndrrohen
në nje shi prej margaritarësh
dhe gjinjtë e saj
prej pëllumbash të bardhë
të hovin në fluturim
të trembura
nga duart e ashpëra të mashkullit…
…të dua
Për flokët e pakrehur të gruas
Në pritje
të dashurisë së mohuar
Për sytë e perlotur të vajzës
Ne parvazin e dritares
Ku dashuria
thyen qelqet e kaltëra
Dhe puthja jep shpirt…
të dua
Në emër të lules që vyshket
Dhe lotit të trendafilit
që pikon në rrënjët e saj…
Në emër të dheut
dhe gurëve
Ku jeta rilind
Dhe gjelbërimi
shëndrrohet në begati…
… të dua
Për qiejtë e ngrysur të vjeshtës
si murgjër të trishtë
ku ne të dy e dashur
rrimë shtrirë lakuriq
nën mëshirën gri të shiut…
të dua…
sepse gjithmonë
kam dashur të të them
se për mua
je femra më e mirë
dhe se në buzët e tua
flenë të gjitha puthjet
zgjohen
të gjitha dashuritë
të gjitha dhimbje,
pëshpërimat,
dhe ledhatimet,
buzëqeshjet,
dhe ofshamat magjike
ku si një lum yjor
përmbytur në dritë
vërshojnë ditët tona
bëra prëj dashurishë
…ndaj
Desha vetëm të të them
…se të dua…

TI NUK E DI SE PUTHJA…

Eh, po të dije
sa e deshiroj une këtë puthje…
ndoshta
do të shendrroheshe e tëra
në një buzë të bukur,
të kuqe dhe të mrekullueshme
ku qiejt dhe dielli
do të uleshin aty
dhe do të shëndroheshin
në një...PUTHJE,
po ti nuk e di,
jo ti nuk e di
se puthja është magji,
ti nuk e di,
nuk e di
se puthja është ëndërr,
jo ti nuk e di,
nuk e di,
se puthja është
shperthim zambakësh,
vesë lulesh mbi petale
dhe drithërime ethesh dashurie
gjer në cmenduri,
jo, ti nuk e di,
nuk e di e dashur
se puthja,
është nektari i shpirtit..
Puthja
është ajo tringellima e fshehtë
e zerit tënd të drojtur
që ngre krye mbi vdekjen.
Jo ti nuk e di,
nuk e di
se puthja
është kenga jote e fundit
dhe loti që vadit dhimbjen...
Jo ti nuk e di,
dhe nuk e di
se puthja
është uji qe derdhet
mbi shkretëtirën e plasaritur nga etja,
ti nuk e di,
jo nuk e di
se puthja
është drita e fshehtë e syrit
që zgjohet
nga klithma e trishtimii,
ti nuk e di
dhe nuk e di
se puthja
është psherëtima
e kraharorit të lidhur
në çastin e keputjes së zinxhirëve...
Ti nuk e di,
jo nuk e di
se Puthja,
ësht dhurata nga Perenditë
për etjen njerëzore...
është jeta që rilind
dhe ofshama e kaltër
e trandafilit të thinjur...
Ti nuk e di
Jo, ti nuk e di…se pot a dije…

E DASHURA FËMINIA IME

Këngë të feëminisë sime
Refrene dashurishë te humbura
Belbëzime ëndërrash
Të thyera
Si degë pemësh të prera..
Dhe unë
Bredhja zbathur
nëpër rrugët gjithë gurë
i uritur dhe i zhurmëshm
Me ca gëzime të varfëra...
Me një copë buke dhimbjeje
në dorë
dhe pak gazim siper,
ku buzeqeshja magjike e nënës
e bente atë copë buke thatë
më të ëmbëlën në botë..

GJAKOVA

Frymëmarrja
përmes gjakut
të kuqes që kurr nuk u shua
Gjakova…
Një ëndërr e bukur burrash
Një puthje lirie
Me buzeqeshjen femërore
Mbi zambakët
prej qielli dhe drite…
Gjakova
Fjala e pashkruar
Zeri i pathënë
Thirrja mbi rrufete
Gajkova
Mbiemri i Kosovës…
Monument
I dhimbjes dhe shpresës…

JAM ENDE NJERI

…se edhe per lulen e këputur
Sytë e mi
kanë ende lotë
Buzët e mia
Nuk i kan mbaruar
të gjitha puthjet
Kam ende puthje...
Nëpër gurët e rrugës
Hapat e mi
Gjunjët e vrarë…
Nëpër qiell
Ka ende plagë
Lidhur
me fashat e Hënës…
Zëmra ime
Këmbëzbathur
Rend
nëpër truallin e zjarrtë
të dashurisë…
Aty këtu
Janë pikat e gjakut të saj
Margaritar dhimbjeje
Dhe pengjesh të pafund…
Oh sa dasshuri rënkojnë
Sa dashuri
Kanë mbetur
ende atje larg
Ende të paprekura
Toka të pazbuluara
Gjinjë të pa puthur
Duar të pashtërnguara
Ofshama
Të mbetura nëpër horizont
Si pëllumba të kaltër…
Perqafime
të mbetur pezull
mbi supet e brishtë
të marrezisë
me brengen e pritjes…
Jam ende njeri
Nëpër sytë e njomur
Zhuriten germadha ëndërrash
Fjalë ende të pathëna
Puthje
Ende të pa marra
Nëpër shpirtin tim
Perandori e diellit
Ngre qytete drite
Ejani miqë…
Eh, ejani po mundet
Ju pres,
Ka vend për të gjithë…

VETEM NJË

…se Shqipëria
Është frymëmarrja ime,
Është magjia e dritës
Brenda shpirtit tim..
Është edhe puthja
Edhe perqafimi
Është
Dashuria që më rrit
Shqipëria e mirë
Dora e ëmbël e nënës
Buza e dridhëshme
Dhe gishtat e lehtë
Me pëkedheljen
e papërsëritëshme
mbi të gjithë pëkëdhelitë
mbi të gjithë dashuritë
mbi të gjithë jetët
mbi të gjithë shpresat
mbi të gjithë qiejtë
mbi të gjitha buzëqeshjet…
Ka vetëm një Shqipëri
Ka vetëm një ëndërr
Ka vetem një LIRI,
Ka vetëm një lindje
Ka vetëm një vdekje
Një triumf
Mbi të gjithë triumfet
Ka vetëm
Një SHQPËRI…

RRUGËTIM

…po rruga vazhdon…
Rruga
Rrotullohet rreth meje
Me gjurmë puthjesh
Dhe fjalë të pathena
Duke më shendruar
pak e nga pak
Ne një dhimbje prej ecjeje
Me gurët e thinjur
Pemët e vajzëruara
Dhe dashurinë të shëndrruar
Në një erë të cmendur
Që më rrëmben duart
Më grabit buzët
Dhe më bën të verbër…
E dua verbërinë time
Ku dashuria më mer për dore
Drejt viseve të panjohura
Të dhimbjes…

ETYD

Mbi rrugë,
balerinat e pikave të shiut
më marrin për dore...
tej në horizont,
unë pash kalin e lodhur
të vrapimeve të mia...
një buzeqeshje
e harruar mbi pemë,
me thosh
se jeta është e bukur...
poshtë pemës,
një pellumb i vrar
dhe macja tinzare që festonte...

02/08/2025

E SHTUNA POETIKE
ESAD MEKULI

Është e vështirë përzgjedhja e poezive për rubrikën "E SHTUNA POETIKE", tashmë të njohur e të kristalizuar prej muajsh. Këtë fillimgushti po sjell para jush një emër të njohur të poezisë shqiptare.
Esad Mekuli (Plavë, 17 dhjetor 1916 - Prishtinë, 6 gusht 1993) ka qenë poet dhe përkthyes shqiptar. Ka qenë kryetari i parë i Akademisë së Shkencave dhe Arteve të Kosovës. Elsie e çmonte si atin e poezisë moderne shqiptare në Jugosllavi, dhe ndikimi i tij në Kosovë mbeti i pamatë.
Familja e tij në Plavë ishin me prejardhje nga Nokshiqi, i ati i Esadit qe hoxhë. Mësimet fillore i mori në Plavë, në gjuhën serbe.
Shkollimin e mesëm e filloi në Pejë, ku i përfundoi studimet më 1936. Më pas u regjistrua në Fakultetin e Veterinarisë në Universitetin e Beogradit. Atje ra në kontakt me idetë marksiste dhe më pas mori pjesë në lëvizjen partizane të Luftës së Dytë Botërore. Për veprimtarinë e tij politike u arrestua më 1940, u lirua më pas në prill të 1941 me amnistinë që u dha pas pushtimit të Mbretërisë Jugosllave.
Më 1949 themeloi revistën letrare "Jeta e re", kryeredaktor i së cilës ishte deri më 1971. Kreu doktoraturën në Beograd më 1959.
Si student përparimtar ai u burgos në vitin 1940 dhe qëndroi në burgun famëkeq "Gllavinjaqa", prej nga u amnistua me 2 prill të vitit 1941. Pas daljes nga burgu u paraqit vullnetar dhe punoi si veterinar ushtarak në Pejë. Këtu në vitin 1942 e burgosën për shkak të punës ilegale dhe bashkëpunimit me lëvizjet çlirimtare. Ka qëndruar i burgosur në Kullën e Sheremetit. Pas lirimit, ai u gjend herë në Zagreb, herë në Tiranë, madje edhe në Itali Esad Mekuli ishte kryetari i parë i Shoqatës së Shkrimtarëve të Kosovës, nismëtar, themelues dhe kryetar i parë i Akademisë së Shkencave dhe të Arteve të Kosovës. Vdiq në Prishtinë me 6 gusht 1993.

ANDRRA E VAJZËS

Shushuritja e leht’ e t’panjohtunit më treti fare
dhe agime t’kaltërta andrrova…
E nëpër kunor lakmish për ‘limtare-
si lulja q’i jep qiellit lulzimin,
rinin ja dhurova.
Shkëlqyen yjet e qiellit si syt e tijë
të thellë dhe të ndritshm
dhe u shafit nën te e kërthnezta fuqi…
-Sonte shushurutja e leht’e t’panjohtunit
më treti fare
dhe agimet e kaltërta andrrova

MBRAMJA

Si tufa mëndafshi t’artë në të kaltërten shami,
n’mes dy duersh t’bardha, dy kodra në borë-
flakron përëndimi…Retë mbi krye prorë
ngasin nëpër qiell dhe zhduken n’hapsi.
…Dhe drita e mbrame shuhet mbi çdo sukë:
c**a e natës shtrihet mbi fushat e përhime,
malet heshtin n’errësi si me qenë të ngrime,
si të humbet jeta-xho gja u nxi, u zhduk.
N’ajri ndihen klithmat e natës që ra-
drujt pran rrugës era i përkund…
Ndërsa drita e bardh, e tretun dikund,
shigjeta të flakta mpreh errësinës me i ra.
Terri sundon botën. Katundet e shtrime
në mes të natës prehen n’lugin me andrrime.

RINISË

Zemrat i mbush me bukurinë e përjetshme t’lumnisë,
me harresë t’këndshme vuejtjet i mbulon…
Hap rrug’t e reja – në ditët e territ e t’zisë –
me ravat e thella t’gëzimit rrëgallat e jetës lavron.
Nëpër shtigje t’reja rrugë shpëtimi i çel,
me ato fuqi që ti njeh për bukuri:
çdo ar’e plleshme nga ti asht mbjellë,
prej kah do t’mbijë fara e re me t’reja brezni.
Fuqia jote jeton me shekuj e rritet gjithmonë,
kthjellohet, gufon, vlon – ky burim gëzimi
i jetës së re! – O, e dashura rinia jonë!…
– n’orët e shekujve ndëgjoj at’far’ kumbimi.
Gërshetohet kënga e përhershme mbi t’madhnueshmen rini
–Ty, që ke le bashkë me këtë jetë!
– O, ti gëzim i vetëm i jetës, o ti lavdi,
para lumnisë sate fort n’habi kam mbetë!
Vdekja e ditës
Dielli n’perëndim
N’zjarrin flakrues
U dogj…
Dhe çdo gja u trand,
u pikllue
n’vaj për të.
N’arkivolin e heshtjeve t’muzgut,
n’dhimbje bonjake
sonte,
i dashtuni, i yni,
me lot t’pastër
u vajtue:
Psherëtima e gjethit t’barit
dhe d’nesa e prajshme e erës
me pikllim zemrën e poq…
Dielli sonte
n’zjarrin flakrues
u dogj.

NATA

Lugut t’qiellit fluturojne rete hijeranda
vedrat e territ tue derdhe mbi rruget e plasarituna-
Nata e erret horizontet i mbylli…
Qiella tash bahet si cerep’i zi…
Dhe pikat e para t’shiut
hovshem leshohen mbi rruge e pullaze.
…Diku, nji za i piklluem, si ai i nanes mbi kufomen
e birit t’vetem;
thirrje e prekshme e dikujt, si ofshame,
ne shushurimen e erret t’shiut-
si klithje e femise t’humbun ne furtune…
Bie me rreshek…Shiu end
pej t’panumert…Bie pika si plumbi,
si kazmat e randa t’puntoreve…
-O, si me dashte me shembe cdo gja ne ket
nate t’merrshme!
Kujisin bagllamet e ndryshkuna ne kapaket
e dritareve ku me hov sulmon shiu,
frushkullon ere e furishme…Lebetisin kunorat e pemeve,
ulurojne me za vajtues…
E drita e zbehte dridhet ne dhomezen e erret plot myk,
ku gurbetqaret t’rrasun fishek, nder skuta ku nuk pikon,
andrrojne shtretnit e ngroht, trupat e lodhun me i clodhe…
Era terbueshem uluron mbi pullazet e came t’shtepive,
dridhen trupat e ngrime nen leckat e mbulojes ne
skutat e erreta t’dhomes,
ne vorr per s’gjalli – te denuem per shfarosje…
Ferri i kesaj bote doren ua shtrin t’mjereve
para se me hy ne parajsen e jetes s’amshu

30/07/2025

… Pelegrin në Apokrifland është një tekst i thellë, hermetik në shtresat e tij të para, por që hap shtigje të shumta për lexim filozofik, mitologjik dhe ekzistencial. Është një vepër që nuk i përshtatet lexuesit të shpejtë, por atij që di të qëndrojë gjatë në faqe, të rrëmojë në kuptime dhe të kërkojë brenda rreshtave rrënjët e vetë ekzistencës. Ky roman është një përvojë letrare më shumë se një histori. Një lloj Apokriflande në vetvete, ku gjithçka është e mundshme dhe asgjë nuk thuhet më kot…

Autor: Albinus Joseph
Titulli i librit: Pelegrin në Apokrifland (roman)
Redaktor letrar: Edison Çeraj
Botim i parë
ISBN: 978-9928-95-022-2
© Copyright. Të gjitha të drejtat janë të autorit.
Email: [email protected]

Përgatiti për botim: Roland Lushi

Shtëpia botuese “ADA”
Adresa: Rr. Mihal Grameno Pall.32 Ap. 7
www. botimetada.com
Cel: 068 22 190 16

CIP Katalogimi në botim BK Tiranë
Joseph, Albinus
Pelegrin në Apokrifland : roman /
Albinus Joseph ; red. Edison Çeraj.
- Tiranë : Ada, 2025.
212 f. ; 20 cm.
ISBN: 978-9928-95-022-2
1.Letërsia shqipe 2.Romane
821.18 -31

29/07/2025

… Në këtë roman të veçantë, Albinus Joseph ndërton një botë ku peizazhi bëhet kujtesë, dhe ndjesia – rrugë që e ndjek lexuesin përtej fjalëve. "Turbullimi lejla i mbrëmjes" është një udhëtim i qetë dhe i ngarkuar njëherësh, i mbështjellë me një gjuhë që rrëshqet si dallgët në mëngjesin e dites...

Autor: Albinus Joseph
Titulli i librit: Turbullimi lejla i mbrëmjes (roman)
Redaktore letrare: Lila Plasari

Botim i parë
ISBN: 978-9928-95-021-5
© Copyright. Të gjitha të drejtat janë të autorit.
Email: [email protected]

Përgatiti për botim: Roland Lushi
Shtëpia botuese “ADA”

Adresa: Rr. Mihal Grameno Pall.32 Ap. 7
www. botimetada.com
Cel: 068 22 190 16

CIP Katalogimi në botim BK Tiranë
Joseph, Albinus
Turbullimi lejla i mbrëmjes : roman / Albinus Joseph ;
red. Lila Plasari.
- Tiranë : Ada, 2025.
252 f. ; 20 cm.
ISBN: 978-9928-95-021-5
1.Letërsia shqipe 2.Romane
821.18 -31

28/07/2025

...Burgjet prej guri dhe zhgualli,
ungjilli i lirisë më thoshte t’i bëja pafundësi.
A mund të gjenden flatra më të mira se qiejt
për të më çuar më larg se kapërcimi?...

Autor: Albinus Joseph
Redaktore letrar: Lila Plasari
Titulli: Viti dhjetëvjeçar (roman)
Botimi i parë, 2006 me titull „Agoni në pasqyrë„
Botim i dytë
ISBN: 978-9928-95-020-8

© Copyright. Të gjitha të drejtat janë të autorit.
Email: [email protected]

Përgatiti për botim: Roland Lushi

Shtëpia botuese “ADA”
Adresa: Rr. Mihal Grameno Pall.32 Ap. 7
www. botimetada.com
Cel: 068 22 190 16

CIP Katalogimi në botim BK Tiranë
Joseph, Albinus
Viti dhjetëvjeçar : roman /
Albinus Joseph ; red. Lila Plasari. -
Botim i dytë. - Tiranë : Ada, 2025.
244 f. ; 20 cm.
ISBN: 978-9928-95-020-8
1.Letërsia shqipe 2.Romane
821.18 -31

Ia kushtoj Brezit tim,
që mbijetoi vitet ’90,
shekullin e njëzet
dhe pragun e mijëvjeçarit të dytë.
Por edhe atyre që nuk ia dolën.

26/07/2025

…Çdo poezi është një shpërthim i sinqertë, një pasqyrim i thellë i shpirtit që kërkon të zbulohet,të kuptohet,të dëgjohet, të lërë gjurmë…

Albana Kajmaku
Gjurmët tona në letër- poezi
Redaktor: Kujtim Xhebexhiu

Formati:14x20 cm

Shtëpia botuese “ADA”
Botimi i parë, 2025

ISBN: 978-9928-95-023-9

Përgatiti për botim: Roland Lushi
©Të gjitha të drejtat i takojnë autores

Shtëpia botuese “ADA”
Adresa: Rr. Mihal Grameno Pall. 32. Ap. 7
Cel: 068 22 190 16
www.botimetada.com
Tiranë, korrik 2025

CIP Katalogimi në botim BK Tiranë
Kajmaku, Albana
Gjurmët tona në letër / Albana Kajmaku ; red. Kujtim
Xhebexhiu. - Tiranë : Ada, 2025.
32 f. ; 20 cm.
ISBN: 978-9928-95-023-9
1.Letërsia shqipe 2.Letërsia për
fëmijë 3.Poezia 4.Përmbledhje (antologji)
821.18 -93 -1 -82

PARATHËNIE

“Gjurmët tona në letër” është një udhëtim poetik nëpër mendjet dhe ndjenjat e pastra të fëmijëve,të atyre që sapo kanë nisur të zbulojnë fuqinë e fjalës,zërin e mendjes dhe forcën e penës. Janë ata, nxënësit tanë.
Në këtë përmbledhje, gjejmë pranverën që çel lule në fletët e bardha, mallin që pikon nga sytë e një zemre rinore,ëndrrat që rriten si zogjtë në qiellin e pafund.
Çdo poezi është një shpërthim i sinqertë, një pasqyrim i thellë i shpirtit që kërkon të zbulohet,të kuptohet,të dëgjohet, të lërë gjurmë.
Nga rreshtat që lozin me fjalët,te vargjet që heshtin dhimbjen e pathënë, nga dritat që ndez një mëngjes i ri, te zjarri i një shpirti që nuk lejon të shuhet.
Ky libër është një kopsht me lule të egra, lule të buta,të lira,që rriten natyrshëm, pa frikë dhe me dashuri.

“Unë, vetja ime” vjen nga nxënësja Ketrin Bajraktari me tematikë aktuale mbi identitetin njerëzor, guximin dhe përballjen me veten.
Kjo poezi është një pasqyrë intime e adoleshencës, ku autorja përshkruan betejën e brendshme me dobësitë dhe forcën për të mos u dorëzuar. Ajo përdor imazhe të ndjera si “sytë që flasin më shumë se fjalët” apo “netë që qaj pa zë”, për të shprehur brishtësinë, ndërsa përfundon me një deklaratë force dhe vetëpranimi. Vargjet janë të qarta, të ritmuara emocionalisht dhe shumë personale.

Në vargje ajo shprehet:
Kam bërë dhe gabime si çdo
njeri,
ato më mësuan të bëhem më
e mirë,
kam falur kur s’duhej, pa arsye
kam heshtur,
tani e di mirë,mes plagësh
jam rritur.
Vargu i parë vjen si një akt pranimi dhe përulësie,duke thyer tabunë e gabimit për ta shndërruar në pikënisje të rritjes, guximit, përmirësimit.
Ndjenja nuk ndalet te faji, por kthehet në një mësim jetësor, një çlirim nga kthetrrat e paragjykimit, shtypjes. Dhe vargu i fundit përmbyll idenë e forcës që lind nga vuajtja, se si dhimbja na formëson, na rrit, na bën më të mirë.

“Për çfarë?” një tjetër poezi drithëruese vjen nga nxënësja Meriana Muzhaqi me tematikë dhunën në marrëdhënie, shtypjen, fuqizimin femëror.
Një poezi shumë e fuqishme dhe tronditëse, që trajton temën e dhunës me ndjenjë, zemërim dhe revoltë. Përdor përsëritjen e pyetjes “Për çfarë?” si një mënyrë për të sfiduar arsyetimin e abuzimit. Vargjet e fundit janë një manifest për mbijetesën, për të drejtën për të jetuar dhe për të mos u zhdukur nga zëri i një tjetri.
Dashuria nuk është dhunë. Gruaja nuk është objekt. E vërteta do të mbijetojë. Zbulojmë në vargje këto mesazhe të forta universale, thirrje për identitet dhe dashuri për veten.

“Lufto” titullohet poezia motivuese e nxënëses Eriselda Dema e cila shfaqet si një aureolë frymëzuese që fton për luftë të brendshme dhe përballje me sfidat. Përdor figura të forta motivuese si (“Lufto edhe nëse plagosesh”) dhe ritëm të brendshëm që e bën tekstin të lexohet si një manifest personal i forcës. Rënia nuk është fundi. Lufta për ëndrrat është rruga drejt fitores.

“Gjurmët tona në letër”nuk është thjesht një përmbledhje poezish, është një këngë e brezit të ri, një thirrje e ëmbël e fëmijërisë dhe rinisë që kërkon të zgjohet, një frymë e re që sjell jetë në çdo faqe.

Albana Kajmaku Prill, 2025

25/07/2025

… Çdo banor i krahinës së Ishmit duhet të krenohet me intelektualët vendas, por edhe me të tjerët, që kanë dhënë kontributin e tyre, pavarësisht sa kohë kanë punuar në këtë krahinë. Krenarinë e Ishmit, autorët e kanë plotësuar me emra figurash të shquara edhe në botën akademike, jasht Shqipërisë…

Agim Lika, Shezahir Kërtusha, Laureta Kulla
112 vjet arsim në krahinën e Ishmit

Formati:14x20 cm

Shtëpia botuese “ADA”
Botimi i parë, 2025
ISBN: 978-9928-95-024-6

Përgatiti për botim: Roland Lushi
©Të gjitha të drejtat i takojnë autorëve

Shtëpia botuese “ADA”
Adresa: Rr. Mihal Grameno Pall. 32. Ap. 7
Cel: 068 22 190 16
www.botimetada.com
Tiranë, korrik 2025

CIP Katalogimi në botim BK Tiranë
Lika, Agim
112 vjet arsim në krahinën e Ishmit :
(1944-2025) / Agim Lika, Shezahir Kërtusha, Laureta Kulla.
- Tiranë : Ada, 2025.
324 f. ; 20 cm.
ISBN: 978-9928-95-024-6
I.Kërtusha, Shezahir II.Kulla, Laureta
1.Arsimi 2.Shkolla 9-vjeçare 3.Historia 4.Ishëm (Durrës)
373.2(496.536-22) (092)

PARATHËNIE

Po e nis këtë shkrim me një thënie nga Plutarku: “Lumturia e njeriut qëndron në edukimin dhe arsimimin, dhe jo në të mirat që jep dhe merr pasuria." Kështu dhe historia e arsimit në krahinën e Ishmit, paraqet njërin nga segmentet themelore të historisë së kulturës, qytetërimit dhe mendimit pedagogjik të popullit ishmak në përgjithësi.
Hulumtimet e mirëfillta studimore në historinë e arsimit dhe të mendimit pedagogjik ishmak kanë nisur relativisht vonë, megjithatë, puna hulumtuese, kërkimore e studiuesve të ndryshëm, studimet dhe monografitë e tyre, sidomos ato të zhvilluara në gjysmën e dytë të shekullit XX,nuk kanë munguar,ato hedhin dritë në shumë aspekte të saj.
Çlirimi i vendit i gjeti banorët e krahinës së Ishmit, ashtu si në mbarë vendin, në një nivel shumë të ulët të zhvillimit ekonomik e shoqëror. Kjo gjendje pasqyronte dhe prapambetjen e thellë kulturore dhe arsimore të vendit.
Megjithëse në këtë krahinë kanë funksionuar dy shkolla fillore: në Ishëm (1913-1944) dhe në Bizë(1916-1931) , në periudhën e Paraçlirimit gjendja e nivelit arsimor ishte tepër e ulët.
Në Ishëm gjendja ishte pak më mirë, pasi kishin mbaruar shkollën fillore me qindra vetë.
Duhet theksuar se në Ishëm kjo shkollë ka funksionuar shumë mirë , mësimi ka filluar në kohë dhe, më e veçanta është, se ajo ka funksionuar mirë dhe si shkollë e përzier, me djem dhe vajza. Është për t'u theksuar fakti se nga viti 1913-1944, në Ishëm, për një periudhë 31-vjeçare, detyrimi shkollor, në asnjë vit, nuk u realizua, pjesëmarrja ka qenë problem gjatë gjithë kësaj periudhe. Nuk mund të mohohet dhe ndikimi i rolit të mësimdhënësve në këtë periudhë, të cilët ishin pa arsimin përkatës, dhe prindërit nuk kishin besim tek ata. Një pjesë e mirë ishin vetëm me arsim fillor, siç ishte dhe mësuesi vendas Asllan Ademi (Ypi). Mësuesit e fesë ishin me medrese, ndërsa mësuesit e fesë në Bizë, ishin me arsim të mesëm dhe të lartë.
Mangësi të mëdhaja, në këtë periudhë, pati dhe infrastruktura shkollore. Në Ishëm ishte një godinë me dy klasa, ndërsa në Bizë, nuk kishte fare godinë shkollore. Mësimi është zhvilluar në ambjentet e kishës. Megjithëse kishte mangësi, shkolla fillore e Ishmit ishte e para që funksionoi pas Çlirimit, duke shërbyer për nisjen e sigurtë dhe të mbarë të arsimit në krahinën e Ishmit, që në javët e para të Pasçlirimit.
Në Ishëm, gjendja paraqitej më mirë. U trashëgua një godinë shkollore. Shkolla fillore e përzier i kishte dhënë frytet e saj, ndonëse mund të kishin qenë dhe më të mira. Pas Çlirimit, vetëm Ishmi kishte një mësues vendas,ndërsa në fshatrat e tjera mësuesit mungonin krejtësisht, njerëzit ishin të paarsimuar. Riorganizimi i sistemit arsimor shqiptar u realizua si një proces i komanduar nga lart, gradual dhe i përshkallëzuar.Platforma mbi ndryshimet në sistemin shkollor, ka vijuar me Reformën e gushtit 1946, e cila, për herë të parë, institucionalizoi arsimn fillor të detyruar. Kjo u shoqërua, me hapjen e shkollave fillore në çdo fshat të Ishmit. Vitet 60 shënuan futjen e shkollës shqiptare në një periudhë të re, gjatë së cilës u iniciuan një sërë ndryshimesh, të njohura me emrin “Riorganizimi i sistemit arsimor”. Ato sollën padyshim transformimet më me peshë, pas atyre që ajo përjetoi me Reformë zbatimin praktik të Reformës.
Analiza e këtij procesi, në fillimet e tij, përbën edhe objektin e punës së grupit të autorëve, për hartimin e këtij studimi, për arsimim në Krahinën e Ishmit, e konceptuar në dy periudha 1946 - 1991 dhe 1991 - 2025.
Njeriu mëson gjatë gjithë jetës. Falë arsimimit, ai mund t’i kuptojë gjërat që e rrethojnë, t’i shpjegojë dukuritë e ndryshme, të shfaqë aftësitë e tij, të përmirësohemi si individë
Arsimim pa mësues, nuk ka. Qëllimi i këtij libri është promovimi i gjeneratave të këtyre “pishtarëve”, prandaj dhe vlerat e tij janë të pallogaritshme.
Ky libër do të kishte dalë në qarkullim, disa kohë më parë, por mosdërgimi në kohë i disa CV-ve pranë grupit të autorëve, solli një vonesë të tillë,gjë që,për fat të keq, tregon një mosvlerësim të profesionit dhe të vetes, nga një masë fare e vogël e atyre që e gjejnë veten në radhët e këtij libri. Grupi i punës, i udhëhequr nga studiusi pasionant, Agim Lika, ka punuar me përkushtim për të evindentuar vlerat e atyre që dhanë gjithçka për Ishmin. Çdo banor i krahinës së Ishmit duhet të krenohet me intelektualët vendas, por edhe me të tjerët, që kanë dhënë kontributin e tyre, pavarësisht sa kohë kanë punuar në këtë krahinë. Krenarinë e Ishmit, autorët e kanë plotësuar me emra figurash të shquara edhe në botën akademike, jasht Shqipërisë. Ndoshta deri tani këta ishin të panjohur për shumë ishmakë, por, falë punës dhe hulumtimit të Agimit, u arrit të gjurmohen intelektuale e intelektualë të tillë, që janë asete me vlera të pallogaritshme, me të cilët, duhet të mburren ishmakët, sepse janë krenaria e tyre e pazbuluar. Edhe lexuesit do të njihen me ‘ta, nëpërmjet faqeve e këtij libri.

Kujtim Xhebexhiu. Prezë, Tiranë

Revista Obelisk

15/08/2025

14/08/2025

09/08/2025

02/08/2025

30/07/2025

29/07/2025

28/07/2025

26/07/2025

25/07/2025

Address

Website

Alerts

Contact The Business

Shortcuts

Share

Category