Shqipëria e Bashkuar

28/09/2025

Jam Shqiptar nga ARBËRIA,
e jo turkofil nga arabia!

25/09/2025

Betimi i UÇK-së është ura drejt një Shqipërie të lirë e të Bashkuar.

25/09/2025

Illyricum Sacrum – aty ku toka është histori, gjuha është gjak, e kujtesa bëhet përjetësi.

24/09/2025

⚖️ 🇦🇱 Me bekimin dhe mëshirën e fuqisë hyjnore të perëndisë, ne do ta mbrojmë Atdheun tonë kundër armiqve tanë të mallkuar.

23/09/2025

Dy vajza arbëreshe 👸 🇦🇱 👸 me veshje tradicionale, të mbushura me ngjyra të ndezura dhe me motive të arta, ruajnë gjallë shpirtin e trashëgimisë arbërore në Itali. Eleganca e fustaneve të kuq me zbukurime lulesh, jelekët e qëndisur me mjeshtëri të hollë dhe stolitë e pasura tregojnë historinë shumë shekullore që arbëreshët e kanë bartur me krenari brez pas brezi. Të qeshura e plot gjallëri, ato ecin në shesh si një urë mes së kaluarës dhe së tashmes, duke dëshmuar se kultura dhe identiteti Arbëresh nuk shuhet kurrë, por mbetet gjallë në çdo hap e në çdo brez.

23/09/2025

Pa koment 🙊

23/09/2025

Pranojini njerëzit ashtu siç janë, por vendosini aty ku u takon.

Ju jeni Drejtori Ekzekutiv i jetës suaj.
Punësojini, pushojini nga puna dhe ngrijini në detyrë në përputhje me rrethanat.

22/09/2025

Unë jam Dardan, e kurrë jo Taliban!
Kush s’e nderon Gjergj Kastriotin, Flamurin Kombëtar dhe Shqiptarinë mbi gjithçka, nuk ka vend në shoqërinë time!

👉 Shpërndaje 🇦🇱👐🇦🇱

21/09/2025

Eni, eni, mori Shkina….
Edhè msoni fmín mbas sotit
Mos t' lakmojn tokës s' Kastriotit,
Pse u bjen shtrêjt, qe besa e Zotit!

🇦🇱AT’GJERGJ FISHTA-LAHUTA E MALCIS
(Mesazh për shkinat serbë)

20/09/2025

20/09/2025

Stema më e bukur në botë 🇦🇱♥️🇦🇱

20/09/2025

Leotrim Ahmeti, vetëm 7 vjeç, humbi jetën tragjikisht më 11 shtator 1998, gjatë granatimeve serbe në fshatin Rezallë të Skenderajt. Një predhë që ra pranë shtëpisë së tij i shkaktoi plagë të rënda, duke i prerë jetën fëmijërisë së tij të pafajshme. Ai u dërgua me urgjencë në Spitalin Ushtarak të Gradicës, ku mjekët nuk mundën t’ia shpëtonin jetën.

Babai i tij, Malush Ahmeti, ishte komandant i Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, i cili u vra tetë muaj pas djalit të tij, duke u bërë edhe vetë dëshmor.

Historia e Leotrimit është rrëfyer me dhimbje nga nëna e tij, Shukrie Ahmeti, e cila kujton momentin kur djali i plagosur i tha:

“Oj nanë, kqyr se edhe unë kam diçka në bark, jam s**t prej barku” kur ja kam hjek teshat ia kam parë se ju kish qky barku dhe i kishin ra zorrët, ja kam qit xhemperin me ia mbulu, më ka thënë “ma nanë, mos um prek, se po më dhem shumë”.

Kjo fjali prekëse mbetet një kujtesë e gjallë e vuajtjes që përjetuan fëmijët gjatë luftës.

Në nderim të tij, në Skenderaj është ngritur një shtatore që përkujton jo vetëm Leotrimin, por edhe qindra fëmijë të pafajshëm që humbën jetën në luftën e Kosovës. Ai sot kujtohet si simbol i sakrificës, dhimbjes dhe forcës së një populli që luftoi për liri.