Arka e Noes Editions

13/09/2025

Shkrimtari Enkelejd Lamaj në një intervistë me Egla Xhemali në SYRI.net për romanin e porsa botuar "Gjithçka që dua" 📚📖🔪🪶

Enkelejd Lamaj sjellë librin 'Gjithçka që dua', autori: Historia do trondisë lexuesinShkrimtari Enkelejd Lamaj ka sjellë librin “Gjithçka që dua”, pjesën e d...

12/09/2025

GJITHÇKA QË DUA • Enkelejd Lamaj

○ Katër vjet nga Flutura e Zezë, Sidorela Ejlezi ka ndërtuar një jetë të re; një shkrimtare e njohur, me romanet e saj që tashmë marrin jetë edhe në ekran. Por nata kur burri dhe djali i saj zhduken pa gjurmë, e kthen gjithçka në hi. Një vit më pas, Tirana dhe Prishtina tronditen nga një valë krimesh të përbindshme: vajza të reja gjenden të masakruara në mënyrë barbare. Në shtëpitë e tyre, një detaj i pashpjegueshëm përsëritet: fotografi të djalit të Sidorelës, të vendosura mes librash që ajo i njeh shumë mirë… Por nga kush? Dhe pse?
A është kjo një thirrje për ndihmë? Një kërcënim? Apo diçka shumë më e errët, e së shkuarës që nuk pranon të vdesë?
Për të zbuluar të vërtetën, Sidorela duhet të përballet me demonët, me të cilët bashkëjeton; të zbresë deri në skutat më të errëta të dhembjes, akoma edhe më thellë në ferrin që e ka mbajtur gjallë, dhe të ndjekë gjurmët e një mendjeje të sëmurë, a ndoshta të vetes, atje ku kufiri mes reales dhe paranojës mjegullohet; në një territor ku frika nuk ka emër dhe e kaluara kafshon më fort se kurrë.
Sepse diku aty, në errësirë, dikush e di shumë mirë gjithçka që do.
Pas “Gjithçka që ke”, historia vazhdon me një roman të ri, të errët, hipnotik dhe tronditës deri në faqen e fundit. Në një thriller që të merr frymën ngadalë... si një dorë në fyt. ○

05/09/2025

KREDHJA E BAZILISKUT • Gloria Canestrini

○ Një gjarpër vigan fluturues me kokë dragoi, me sy të zjarrtë dhe me krahët e një shpendi grabitqar: ky është Bazilisku. Gjuha e tij është prej flake dhe aq shumë ia përvëlon gojën krijesës mitike, saqë ajo detyrohet të zbresë në ujërat e Lenos, ku e kredh gjuhën për t’ia shuar nxehtësinë. E gjitha kjo sjell fatkeqësi: fëmijët vdesin, ndaj përbindëshi duhet vrarë.
Diku në një masiv shkëmbor ekziston një lloj portali, në të cilin besohet se po të kalojnë përmidis, njerëzit shërohen dhe gratë shterpa mbesin shtatzëna. Kështu i ngjet rrëfimtarit Amedeo Guljelmo Fiorit, të cilit një ditë, befas, një prej klienteve të rregullta të barnatores i shpall lajmin se pret fëmijën e tij dhe... ata jetojnë të lumtuar përgjithmonë. ○

06/07/2025

Me Rudina Magjistari në Tvklan për vëllimin poetik "Hekubë", botimet Arka e Noes

, një program nga autorja dhe moderatorja , një prej emisioneve më të ndjekur dhe të dashur për publikun duke ofruar tema të larmishm...

26/06/2025

LETËR BABAIT • Franz Kafka

"Gjithçka është faji i babait: nëse kam shqetësime prej seksualitetit, nëse nuk arrij të martohem, nëse shkruaj, nëse nuk mund të shkruaj, nëse rri kokëulur në këtë botë, nëse kam qenë i detyruar të ndërtoj një botë tjetër, tërësisht shkretëtinore. Ndërkaq, kjo letër, është shumë e vonuar. Kafka e di shkëlqyeshëm se asgjë në të nuk është e vërtetë: paaftësia për t'u martuar, të shkruarit, joshja nga ajo botë shkretëtinore, janë motive plotësisht pozitive nga pikëpamja e libidos, dhe s'janë veprime që vijnë nga marrëdhënia me babain. [...] Sidoqoftë, interesi i letrës qëndron tek një lloj efekti rrëshqitës: Kafka kalon prej një Edipi klasik, i tipit neurotik, ku babai i dashur është i urryer, i akuzuar, i shpallur fajtor, tek një Edip shumë më pervers, që zmbrapset te hipoteza e një babai të pafajshëm, te një "shkatërrim" i përbashkët babë dhe bir." - [Deleuze&Guattari]

25/06/2025

• Ti zotëroje për mua të mistershmen që e zotërojnë të gjithë tiranët, e drejta e të cilëve është e ngritur mbi personin e tyre dhe jo mbi mendimin. Së paku mua kështu më dukej. • Letër Babait

24/06/2025

"Ndoshta Kafka ka kërkuar ta shkatërrojë veprën e vet, ngaqë i dukej e dënuar të rriste keqkuptimin universal" • Maurice Blanchot, Nga Kafka te Kafka

17/06/2025

MIRGORODI • Nikolai Gogol

○ Një panair ku njerëzit personifikojnë zallamahinë dhe zallamahia personifikon njerëzit, djalli përfiton të ngatërrohet midis gjindjes, gati për të gjetur shkas të korruptojë shpirtrat njerëzorë. Ky djall i cili guxon gjer edhe të rrëmbejë hënën prej qiellit sa herë që i teket, e mandej ta kthejë pas aty ku e mori, përfundon në thasët e ngarkuar me personazhe burrash qesharakë të dhënë pas epsh*t, por nuk e arrin asnjëherë atë çka dëshiron.
Vasha të bukura aq sa për të marrosur djemtë që t’u hyjnë aventurave veç për të fituar zemrat e tyre; njerka të liga; baballarë matufë; burokratë të vegjël që asnjëherë nuk zgjidhin çështje por rrinë dhe i soditin ato; miqësi pothuaj vëllazërore të krisura për një fjalë goje, e cila në këtë rast është fyerja “patok” ndaj tjetrit; – në një klimë midis njerëzish e shtrigash, gazmimit e mallkimeve, Nikolai Gogol gërsheton legjendat ukrainase me jetën e njerëzve përreth tij, ashtu siç vetëm një mjeshtër i rrëfimit si ai mundet. ○

Përkthim prej origjinalit nga Bujar Doko

29/05/2025

Është ndarë sot nga jeta në moshë 87-vjeçare Ngugi Wa Thiong'o, një prej autorëve më të vlerësuar kenian dhe botëror, kandidat për çmimin Nobel.

Letërsia e tij ishte një rrëfim përvoje mbi tiraninë, popujt e kolonizuar dhe nevoja për dekolonizim të mendimit te secili individ, si dhe një krahasim dhe përballje midis miteve dhe qytetërimit.

"Me lumin midis" ka qenë libri që foli edhe në gjuhën shqipe, përkthyer me mjeshtëri nga Alina Karaulli prej origjinali dhe botuar nga Arka e Noes më 2021.

29/05/2025

“Me lumin midis” është një histori dashurie e vendosur në periudhën koloniale, njëfarë Romeo dhe Zhuljeta afrikane, ku rrëfehet dashuria midis dy të rinjve të fiseve kundërshtare Gikuju të kreshtave, si dhe përpjekja e tyre për të shuar mërinë e lashtë midis fiseve të tyre. Romani rrëfen Kenian para-koloniale dhe atë koloniale, ardhjen e “një populli të veshur me flutura” të cilët ishin britanikët, sjelljen e kulturës së tyre, fetare dhe administrative. Ndërkohë, popullsia jeton ende me zakonet e vjetra që janë shtylla e mbijetesës së tyre, të forcës, besimit dhe pastërtisë. Përplasja midis dy fiseve është gjithashtu ballafaqimi me kolonizatorët, po aq sa dhe vendimi për t’iu nënshtruar atyre apo të qëndruarit të paepur në besimin e lashtë që i ka udhëhequr.

Përkthimi nga origjinali Alina Karaulli
Çmimi 800 lekë

29/05/2025

Është ndarë sot nga jeta në moshë 87-vjeçare Ngugi Wa Thiong'o, një prej autorëve më të vlerësuar kenian, kandidat për çmimin Nobel.

Letërsia e tij ishte një rrëfim përvoje mbi tiraninë, popujt e kolonizuar dhe nevoja për dekolonizim të mendimit te secili individ, si dhe një krahasim dhe përballje midis miteve dhe qytetërimit.

"Me lumin midis" ka qenë libri që foli edhe në gjuhën shqipe, përkthyer nga Alina Karaulli dhe botuar nga Arka e Noes më 2021

26/05/2025

HEBRENJTË, NJË POPULL VETMITAR • Emil Cioran

○ Ka dy tekste të Cioranit mbi hebrenjtë: i pari gjendet te “Transfigurimi i Rumanisë” (1936), një libër plot maja e gremina estetike, dhe i dyti te ky që po i paraqitim lexuesit, shkruar njëzet vite më vonë. Në librin e parë ai i cilëson hebrenjtë si një racë që karakterizohen nga vampirizmi, vitaliteti agresiv, vullneti për të akaparuar gjithçka. Nga pikëpamja antropologjike, hebreu nuk është i ngjashmi ynë: ai zbret nga një racë tjetër majmunësh, e ndryshme nga e jona. Lotët e neveritshëm të  hebrenjve shkëlqejnë si yje në një qiell të kthyer alltys. Por ai s’i ka këputur kurrë frutet e zeza të lotëve. Ky është dhe shkaku përse vuajnë nga obsesioni i parajsës. Nëse unë do të isha hebre, thotë autori, do të vrisja veten. Hebrenjtë përbënin një rrezik për Rumaninë dhe për këtë shkak duheshin dëbuar prej saj.
Në librin e dytë Ciorani ka ndryshuar qëndrim. Na duhet të vëmë në dukje se për atë ishin të neveritshme bindjet e pandryshueshme, që çojnë në sisteme të ngurtësuara, gjithë smërç në mekanizmat e tyre të brendshëm. Po çfarë thotë vetë ai për këtë?: “Në moshën njëzet vjeçare i doja gati me keqardhje që s’isha i tyre. Pak kohë më pas, duke mos mundur t’ua fal që kishin luajtur një rol parësor në rrjedhën e kohës, fillova t’i urrej me tërbimin e një dashuri-urrejtësi. Shkëlqimi i kudopranisë së tyre më bënte ta ndieja më mirë obskurantizmin e vendit tim, i cili, siç e dija, ishte i dënuar të mbytej e të zhdukej; ndërsa ata, e ndieja po aq mirë se, çfarëdo të ndodhte, do të mbijetonin… Por, cilatdo të kenë qenë ndjenjat e mia ndaj tyre në çaste të ndryshme të jetës, në një gjë nuk kam ndryshuar kurrë: lidhjen që kam pasur me Testamentin e Vjetër, kultin që kam pasur gjithmonë ndaj librit të tyre, providenca e shpërthimeve dhe hidhërimeve të mia” - Përkthyesi