26/02/2023
Բալայան Քրիստին Գրիգորիի- Balayan Christin գրում է իր Ֆեյսբուքյան էջում`
🇦🇲Շուտով կլրանա իմ՝ Արցախի ներդրումային հիմնադրամ դեմ պայքարի 1 տարին։ Ավելի ճիշտ՝ ՊԱՅՔԱՐԻ ՀԱՆՈՒՆ ԱՐԴԱՐՈՒԹՅԱՆ« ԸՆԴԴԵՄ ԿԵՂԾԻՔԻ ԵՎ ԿՈՌՈՒՊՑԻԱՅԻ, որը շարունակում է «ծաղկել» Արցախում՝ չնայած պատերազմի աղետալի հետեւանքների եւ հետպատերազմական ծանր իրավիճակի։
Ո՞ր պետությունում ենք մենք ապրում, այնտեղ, որտեղ թքած ունեն հասարակ մարդկանց վրա, ովքեր մտերիմ չեն քաղաքական վերնախավի հետ եւ նրանց հանցավոր սխեմաների մաս չեն կազմում, թե՞ այն պետությունում, որտեղ գոնե երբեմն ընդունակ են դեմքով շրջվել դեպի օգնության կարիք ունեցող քաղաքացիները։
Կան սոցիալական ծրագրեր, որոնք անհնար է իրականացնել առանց պետական աջակցության։ Եվ հենց այդպիսի ծրագրերի իրագործումը, այդ թվում, բնութագրում է պետությունը եւ շատ ավելի բարձր է խոսում պետականության մասին, քան այն պաթոսախառը, անպետք եւ պսեւդոհայրենասիրական «բաժակաճառերը», որոնք ժամանակ առ ժամանակ հնչում են մեր հրապարակում։ Այո', հենց «պսեւոդո», քանի որ սեփական ազգի ճակատագրի մասին հոգածությունը ոչ թե խոսքերով, այլ գործով է պետք ապացուցել։
Ես հավատում եմ՝ ինքլյուզիվ մանկապարտեզ Արցախում լինելու է, իսկ բոլոր դավաճանները, վախկոտներն ու գողերը, որոնք թալանել եւ շարունակում են առայսօր գողանալ սեփական ժողովրդից, ՊԱՏԺՎԵԼՈՒ ԵՆ։
🇷🇺Скоро год, как началась моя борьба с инвестфондом. Вернее, борьба за справедливость, борьба против лжи и коррупции, которая продолжает цвести пышным цветом, несмотря на катастрофические итоги войны и тяжелейшую послевоенную ситуацию.
В каком государстве мы живём - в том, где плевать на людей, если они не приближённые к его верхушке и не часть её мутных схем? Или в том, которое всё-таки иногда способно повернуться лицом к своим гражданам, нуждающимся в помощи?
Есть социальные программы, которые практически невозможно воплотить в жизнь без господдержки. Реализация, в том числе, таких программ и характеризует государство, и говорит о нем намного громче, чем никчёмные пафосные псевдопатриотические "тосты", время от времени звучащие с трибуны на нашей площади. Да, именно "псевдо", потому что забота о судьбе своего народа не в словах, а в делах.
Я верю: инклюзивный детский сад в Арцахе будет, а ещё будут наказаны все предатели, трусы и воры, которые крали и продолжают красть у своего народа.
ENG It's almost a year since my struggle with the investment fund began. Or rather, the struggle for justice, the struggle against lies and corruption, which continues to flourish despite the catastrophic outcome of the war and the very difficult post-war situation.
In what state do we live - in one that doesn't care about its people if they are not close to its top and not involved in its muddy schemes? or in one that is still able to turn its face to its citizens in need of help?
There are social programs that are almost impossible to implement without state support. The implementation, among other things, of such programs characterizes the state and speaks about it much louder than the useless pretentious pseudo-patriotic "toasts" that sound from the podium in our square from time to time. Yes, it is "pseudo", because concern for the destiny of the people is not in words, but in deeds.
I believe that the inclusive kindergarten will be established in Artsakh, and all traitors, cowards and thieves who stole and continue to steal from their people will be punished.
FR Ça fait déjà un an que j'ai commencé ma lutte contre le fond d’investissement et plus précisément ma lutte contre le mensonge et la corruption qui continue à se développer vivement malgré le résultat catastrophique de la guerre et la situation désastrueuse d’après-guerre.
Dans quelle République vit-on? La où on se fiche des gens qui ne sont pas proches des autorités et ne font pas une partie de leur schéma sombre?
Ou bien dans une République qui est parfois capable de se tourner vers ses citoyens ayant besoin d'aide.
Il existe des projets sociaux qui sont presque impossible de mettre en œuvre sans soutien de l’État.
La réalisation de ces projets caractérise donc l’État et en parle plus fort que les “toasts” pathétiques et patriotiques sans valeurs qui sont annoncés depuis les tribunes de notre Place. Oui, des toast exactement “pseudo” car prendre soin de la destinée de son peuple n’est pas dans les paroles mais dans les actions.
Je continue toujours de croire: on aura une maternelle inclusive en Artsakh mais aussi tous les traîtres, les lâches et les voleurs qui continue toujours de voler à son peuple seront punis.
