ROJ FM

02/10/2025

Serxwebûn dewlet e, welat e, milet e,
Azadi ye, ziman e, al e, tac e û text e,
Namûs e, bawerî ye, jiyan û bext e,
Nav dost - neyaran da him rastiye,
Him nav e, him xîret e…

26/09/2025

Mit meiner Hand griff ich nach einem Zweig,
der Ast schreckte zurück vor lauter Schmerz,
als ich nach dem Ast griff,
schrie der Stamm des Baumes auf,
als ich den Stamm des Baumes umarmte,
bebte die Erde unter meinen Füßen,
Felsen stöhnten,
und als ich eine Handvoll Erde aufhob,
ließ ganz Kurdistan
ein Wehklagen aus.

(Şêrko Bêkes)

24/09/2025

24/08/2025

Kleines Lied, grosse Bedeutung

Heute um 18:00 (MEZ) [Kurdistan ab 20:00 Uhr] auf UKW 94.0 MHz In in Wien oder weltweit im Internet LiveStream: o94.at

20/08/2025

Wenn mich Leute im Ausland fragen: “Woher kommen Sie?”, sage ich nie: “Ich komme aus der Türkei.” Ich bin richtig wütend, wenn manche Kurden das sagen.
Meine Antwort ist immer die selbe:
“- Kurde!
- Kurde aus Kurdistan!”

(Stellen Sie sich vor, im Hintergrund läuft leise Kî Ne Em-Musik … 🎶 )
🇹🇯

18/08/2025

Freies Kurdistan, die Zeitschrift, die ich vor der Radiosendung herausgegeben habe.

10/08/2025

Musik als eine kraftsvolle Form des Widerstands
Heute um 18:00 (MEZ) [Kurdistan ab 20:00 Uhr] auf UKW 94.0 MHz In in Wien oder weltweit im Internet LiveStream: o94.at

24/02/2025

Temaşe bikin ka Ahmet Altan beri 30 salan çi nivisiye?

ATAKÜRT...

Mustafa Kemal, Selanik'te değil de Musul'da doğmuş bir Osmanlı paşası olsaydı, Kurtuluş Savaşı'nı Türklerle ve Kürtlerle birlikte gerçekleştirdikten sonra kurulmasına önayak olduğu cumhuriyetin adını "Kürdiye Cumhuriyeti" koysaydı, kendisi de Meclis kararıyla "Atakürt" adını alsaydı...
Kürdiye Cumhuriyeti'nin bütün vatandaşlarına "Kürt" deneceği için hepimiz "Kürt" sayılsaydık, Taksim'e, Kadıköy'e, Kızılay Meydanı'na, Kordon'a "Ne mutlu Kürdüm diyene" pankartları asılsaydı...

"Kürdiye'de" Türk olmadığı, herkesin aslında Kürt olduğu söylenseydi, kendilerini Türk sananların aslında "deniz Kürdü" oldukları iddia edilseydi...

Kürtlerin "yedi bin yıllık" bir tarihi bulunduğunu, Anadolu'nun esas sahiplerinin Kürtler olduğunu, Moğolların, Hunların, Etrüsklerin aslında Kürtlerin atası sayıldığını, Osmanlıdaki Kürt paşalarının kahramanlıklarını derslerde okusaydık.

Teoman, Cengiz, Atilla, Osman gibi isimler almamız yasaklansaydı, Berfin, Beruj, Tiruj, Nevruz gibi isimler almak zorunda kalsaydık...

Türkçe televizyon kurulması yasak edilseydi, bütün televizyon yayınları Kürtçe yapılsaydı...

Romanlarımızı, hikayelerimizi, şiirlerimizi Kürtçe yazmak zorunda kalsaydık, yalnızca Kürt şarkıları dinleseydik, gazetelerimizi Kürtçe çıkarsaydık...

Okullarımızda yalnız Kürtçe okutulsaydı ve Türkçe okutulması yasaklansaydı...

"Biz Türküz, bizim bir tarihimiz, bir dilimiz var" dediğimizde sorgusuz sualsiz hapislere atılsaydık.

İstanbul'da, Ankara'da, İzmir'de, Bursa'da, Edirne'de polis sürekli olarak bizi izleseydi, "özel timler" bizim "Kürdiye Cumhuriyeti'ni" parçalamak isteyen "ayrılıkçılar olmamızdan" kuşkulanıp hepimize sürekli "suçlu" muamelesi yapsaydı, sırf Türk olduğumuz için hakaretlere uğrasaydık.

12 Eylül darbesinden sonra bütün batı bölgesindekiler hapishanelere doldurulsa, inanılmaz işkencelerden geçirilse, boğazlarına kadar çamurların içine battıkları hücrelere konsa, tazyikli sularla iç organları perişan edilse, azgın köpeklerle bacakları parçalansaydı...

Evlerimiz basılsa, ayrılıkçı "Türk teröristlere" yardım ettiğimiz iddialarıyla apartmanlarımız yakılsa, biz evimizden bir eşya bile alamadan çıkarılıp, Diyarbakır'a, Hakkari'ye sürgüne gönderilerek, çadırlarda yaşamak zorunda bırakılsaydık...

Biz Türkler buna razı olur muyduk, "işte hepiniz Kürdiye Cumhuriyeti'nin vatandaşı olarak birer Kürtsünüz, ayrıca Türklük diye niye tutturuyorsunuz, isterseniz başbakan bile olabilirsiniz" sözlerini bir hakkaniyet işareti olarak kabul eder miydik?

Yoksa, Türk kimliğimizin, dilimizin, kültürümüzün, bu ülkenin "eşit" vatandaşları olarak kabul edilmesinde ısrarcı mı olurduk?

Bu ülkenin Türk ve Kürt vatandaşları var ve tarih "Türk" çizgisinden yürümüş, bugün bizim "Türk" olarak kabul edemeyeceklerimizi Kürtlerin kabul etmesini istemişiz, bu yersiz istek sonunda patlamış, ülke önce teröre arkasından bir iç savaşa yuvarlanmış.

Türkiye'nin bu kanlı karmaşadan "demokrasiyle" ve Kürt vatandaşların "kimliklerinin" kabulüyle kurtulacağına inanan insanlar, bu düşüncelerini dile getirdiklerinde, bizim yöneticilerle taraftarları hep aynı soruyu soruyor:

- Nedir demokratik çözüm, nedir Kürt kimliği?

Biz Türkler, bir "Kürdiye Cumhuriyeti'nde" yaşasaydık ne isteyeceksek, bu isteklerin bugün Kürtler tarafından dile getirilmesini kabul etmektir demokrasi.

Kendimiz için isteyeceğimizi, bizimle eşit oldugunu kabul ettiğimiz insanlara vermemek için bu kadar kan dökmeye, ülkeyi bir çıkmaza sürüklemeye değer mi?

Değmez diyenler "demokrasi" istiyor işte.

Demokrasiyi getirmek çok mu zor zanaat?

AHMET ALTAN / 17 Nisan 1995

20/02/2025

Oxir be kak Beko, warê te dawîn aramiya herdemî be!

EBUBEKİR SAYDAM'I DA KAYBETTİK

Yoldaşımız Ebubekir Saydam iki ayı aşkın süredir ağır hasta idi ve Elazığ Devlet Hastanesi’nde yoğun bakımda idi. Ne yazık ki bunu atlatamadı ve gelen habere göre bugün yaşamı son buldu.

Bu nedenle çok üzgünüm. Onunla ilk kez 1972 yılında Almanya’da Konstanz’da tanışmıştım. HEVRA Örgütünün kurucularındandı. Daha sonra Kürdistan Sosyalist Partisi’ni kurduğumuzda onun ilk yurtdışı üyelerinden biri idi. Uzun yıllar KOMKAR yöneticiliği de yaptı. PSK’da ve KOMKAR’da ortaklaşa çok çalışmamız oldu. PSK’nın uluslararası ilişkilerinde çok emeği geçti. Son olarak ülkeye dönmüştü ve Elazığ’da Sivrice Gölü kenarındaki yazlığında kalmakta ve HAK-PAR çalışmalarına destek vermekte idi.

Ekteki Resim 1993 yılında Almanya’nın Köln kentindeki matbaamızda çekilmişti. Sağımdaki Cemil Turan, solumdaki ise Ebubekir Saydam’dır.

Yarın (21 Şubat Cuma günü) Elazığ’da toprağa verilecektir.
Yakınlarına, dost ve arkadaşlarına başsağlığı diliyorum. Huzur içinde uyusun.

Kemal Burkay
20 Şubat 2025

08/02/2025

Eine Falkenfrau wurde auf ihrer Reise von Südafrika nach Finnland mit einem GPS-Tracker ausgestattet.

Sie legte etwa 230 km pro Tag zurück und flog geradlinig durch afrikanische Länder, bis sie Finnland erreichte.

Sie folgte dem Weg des Nilflusses über den Sudan und Ägypten und vermied, über das Mittelmeer zu fliegen. Stattdessen überquerte sie Syrien und den Libanon und Kurdistan und lenkte sich auch vom Schwarzen Meer fern - denn wenn sie durst hätte, könnte sie nicht davon trinken.

Sie fuhr in gerader Linie weiter und erreichte Finnland nach 42 Tagen.

04/02/2025

“Die Schönheit ist ... ein grenzloser Ozean, weil der Mensch ihr immer anderen Wegen begegnet. Das Buch, das du zum ersten Mal liest und das dich glücklich macht, ist bei der zweiten Lektüre ein anderes und macht dich anders glücklich ...” (B. Ali: Die Stadt der weißen Musiker, S. 408)
🇹🇯