Bashir Bakhtiari

02/04/2025

17/01/2025

چادر یا پتوی اوغانی
هیچ‌چیزی به اندازه این دو متر تکه که افغانستانی ها روی میگذارند، مشکل گشای روزمره شان نیست .
افغانستانی ها این پارچه اعجاز آمیز را در مهمانی ها برای زینت روی شانه میگذارند . هنگام رفع حاجت دور خود می پیچند . در سرما‌و آفتاب باز دور خود میپیچند . برای استتار از دید دیگران باز هم دور خود میپیچند . برای خشک کردن ظروف ، بجای صافی استفاده میکنند . برای جمع کردن توت و زردآلو جوالی اش میسازند . برای آبتنی لنگ و برای خواب لحاف وبالشت و برای نشستن فرشش میسازند . برای غذا خوردن دسترخوان و برای ختم غذا دستپاکش میسازند . برای انتقال حبوبات خریطه ، برای راندن مگس پشه ران و برای زدن دشمن بعنوان دره استفاده اش میکنند .پتوی افغانی برای اشاره از راه دور ، روی پالان مرکب ، بستن کمر، بادگیر دور دیگدان نیز استفاده میشود .

31/10/2024

بازنشر
اردوگاه تل سیاه مهمان خانه ولایت فقیه ایران
قسمت سوم
شب پنج شنب۱۳ ثور ۱۳۸۰ داخل اطاق 4 در 6 ما 80 نفر بعد از دو سه ساعت هنوز خود را جابجا نتوانسته بودیم و خیلی ها ایستاده مانده بودند، برخی دست یا پای شان روی دوش دیگری مانده بود که مثل هر شب سرو صدا ها داد ومغال از اطاق های مجاوربرخواست ولی صدای اطاق بغلی ما شنیدنی تر بود.
یکی فریاد میزد: آغای سرباز بخدا قسم این جا یک نفردارد میمیرد لطفن دروازه را باز کنید.
از سوی مقابل صدای سرباز دل سیاهی شب را دریده میامد که میگفت : گوربابای همه تون ریدم بزار بمیره بتو چه کره خر؟
این تبادله پیام تا صبح ادامه داشت، فردا صبح وقتی داشتیم بیرون اطاق نفس تازه میکردیم دوسه نفررا دیدم که جنازه بدون تابوت مردی را داخل کمپل خاکستری رنگی پیچیده ، روی شانه های شان گذاشته رهسپار ضلع شمالی اردوگاه گردیدند تا دفنش کنند.
یکی میگفت این پیر مرد اهل جاغوری دیروزبخاطر خوردن اب از تانکر ، مورد ضرب و شتم سربازان قرار گرفت.میگفتند وقتی اورا اوردیم کنار تا سرو صورتش را پاک کنیم از دهانش خون میامد و اسهال شدید خونی هم داشت، بلاخره تاب نیاورد و مرد.
جمعه 14 ثور - هرروز دو سه موتر بس به جمعیت ما اضافه میگردید و به میزان ازدیاد افراد، مشکلات نیز اضافه میشد. تعداد افراد زندانی قریب به 800 نفر رسیده بود . گرمای هوا اطاقت فرسا بود، تا دور دست ها حتا یک برگ درختی وجود نداشت، سایه بقدر کافی برای پناه گرفتن وجود نداشت . کناره های خلوت پر بود از فضوله آدم .
ساعت مقارن 1 روز شنبه پانزدهم ثور بعد از چاشت بود که صدای مسلسل فیر کلاش همه را سر جایش میخوکوب نمود. مردم هراسان و زهره کفک به همدیگر نگاه میکردند. من وقتی نگاه کردم دیدم که از دو برج مراقبتی به طرف دشت بیرون از اردوگاه فیر میکنند. وقتی از لای دیوارهای سیم خاردار بیرون را نگاه کردم دیدم که درفاصله ی 500 متری اردوگاه یک نفر دست ها را بالا گرفته و ایستاده است. موتر اردوگاه خاکباد کنان رفت ان نفررا اورد داخل اردوگاه.
درحالیکه حرارت بالای 40 درجه رسیده بود همه زندانیان را لین ایستاد کرد و بعد دستور داد که همه بنشینند.همه قریب به هشت صد نفر روی خاک داغ میدان نشستند. کسی حق نداشت حرفی بزند. هر پیس پیس جرم محسوب میشد . در وسط میدان یک پایه چوبی به بلندای سه متر نصب شده و روی ان یک بلند گوی کهنه آویزان بود. وقتی آن مرد را آورد شخص محمدی مسول اردوگاه که لباس خشره صاحب منصب ایرانی در تن بود از او خواست که همه لباس هایش را لخت کند، آن مرد ابتدا از خود واکنش نشان داد ولی بعد از اینکه چند قندان و کیبل به پشت و شانه هایش نشست دیگر تاب و توانش را مغلوب کردو شروع کرد به بیرون کردن لباس هایش، لباس هارا کشید ولی قبل از کشیدن شورت رو به محمدی کرده گفت : حاجی اغا بد کردیم بان که شورتم دجانم باشد. پیش از تمام شدن جمله های آن مرد محمدی با کیبل چنان به پشت هایش حواله کرد که با سه چهارضربه کیبل ان مرد تنومند نقش زمین شد و یکی از سربازها براحتی شورت اورا کشیده با سر لگد دور انداخت.
صحنه چنان دلخراش ، وحشتناک ، ظالمانه و تراژید بود که نمیشود با قلم انهارا ترسیم کرد.تنها آنهای که آن نمایش های غم انگیز را دیده اند میدانند که برانها چه گذشته است.
نفس در سینه ها حبس شده بود. ترس واسترس از درون ، حرارت آفتاب ، تشنگی ، گرسنگی و شپش زدگی از بیرون همه را تبدیل به مشتی از خمیر لرزان ساخته بود.
دست وپاهای آن مرد را با ریسمان پلاستیکی در پایه بسته بودند ، محمدی درحالیکه داشت اطراف ان مرد میگردید شروع کرد به رجز خوانی .
محمدی : این افغان پدرسوخته امروز باپاره کردن دیوار اردوگاه و فرار ازین جاقانون مارا بهم زده و مستحق مرگ است ...
درحالیکه هشت صد انسان دیگر روی خاک سوزان نشسته بودند محمدی کنار آن مرد ایستاد شده با سیم که در دست داشت شروع به زدن الت تناسلی آن مردکرد.از صدای جیغ وداد وی فهمیده میشد که دارد چه دردی رامیکشد. بعد با انبورپلاس شروع کرد به کندن موهای آلت تناسلی او. سپس رو به طرف ماهای که نشسته بودیم کرده گفت : وای بحال کسی که این صحنه را تماشا نکند اگر پیدایش کردم خودش را به این حالت می اندازم . یکی دو سرباز دیگر نیز امده با مشت و لگد به جان وی افتادند.
این بازی مرگ را محمدی و سربازان وی تا نزدیکی های ساعت 4 عصر ادا مه داد وقتی اورا ازاد کرد بچه ها ی که لباسهایش را تنش داده بودند میگفتند که سراسر بدنش را آفتاب سوختانده و ابله باران شده بود.
تعدادی که بتازگی معتاد شده بودند سر های خود را به دیوار میکوبیدند دوسه نفری که یا باصدای قهقههه میخندیدن ویا زار زار گریه میکردند بچه ها میگفتند که اینها اعصاب خودرا از دست داده و دیوانه شده اند.
ادامه دارد ...

30/10/2024

بازنشر
اردوگاه تل سیاه مهمان خانه ولایت فقیه ایران
قسمت دوم
چهار شنبه ۱۲ثور۱۳۸۰
باتهاجم صدها نفر روی یک شیر اب انهم در نیم ساعت پیدا بود که کسی موفق به نوشیدن آب نشده است. چند نفررا با چشمان خود دیدم که روی آب های ریخته روی زمین که آب الوده و سیاه بود دامن های شان را فلتر کرده از آن آب مینوشیدند. من داشتم از صحنه دورمیشدم که صدای جیغ و ناله از سمت تانکر برخواست.برگشتم تا ببینم چه شده است وقتی نزدیک رسیدم دیدم که پیرمردی دارد زیر لگد ها ی دونفر سرباز واویلا میکند. پرسیدم چه شده گفتند که : این مردم که داشته از تشنگی به جان رسیده بوده بیخود شده با تهاجم بر شیر اب خواسته که حلقش را تر کند ولی به این روز افتاد.سربازان با لگد و کیبل و ناسزا بجان آن پیر مرد افتاده بودند. سرباز ها به ان اکتفا نکرد و اورا کشان کشان زیر شیر اب برد و با ضربات کیبل وادارش کرد تا از گیل و لای چرک و سیاه زیر تانکر بخورد واو خوردن گیل و لای چرک را بر شلاق ترجیح داد. این را همه با چشمان خود میدیدیم. این صحنه هارا تا هنوز در هیچ داستانی نخوانده بودم و درهیچ فیلمی ندیده بودم ، برایم خیلی ناگوار وخورد کننده بود.
درجه ی حرارت بالای 40 درجه سانتیگیراد رسیده بود.انهای که پول داشتند میتوانستند آب،دوغ یا دیگر مواد خوراکی بخرند ولی اکثریت مردم در بیداری چشمه را بخواب میدیدند.آنانیکه میخواستند مواد خوراکی بخرندهرگز این کاررا به تنهای نمیتوانستند چون توسط دیگران چور می شدند . باید با دوسه نفر محافظ میرفت تا یک بوتل اب را بخرد.
ساعت نزدیک چهار بیگاه همه را در صف های ده نفری لین کردند،نفری که پهلویم ایستاد بود برایم گفت که مارا برای گرفتن غذا به صف کرده اند.برای هر سه نفر یک عدد دیگ آلمینیومی میداد،داخل دیگ ها مقداری برنج با دال پاکستانی و سه تکه نان بود .نان بحدی خام بود که امکان خوردنش نبود ولی با دستان ناشسته هرکدام با نوبت دستها را دراز میکردیم داخل دیگ وبرنج را گرفته میخوردیم.برنج ها جویده نمیشد بخاطریکه زیا ریگ داشت.بعد از چند لقمه که زنده زنده قورت دادم متوجه شدم که برنج نیمه کرم است ، حالت تهوع بمن دست داد ولی دونفر دیگر برایم گفت ما میدانیم که غذا نمیه کرم و ریگ است اگر میخواهی زنده بیرون بروی باید بخوری ولی من نتواستم بخورم فکر میکردم کرم های که خورده ام دارد داخل معده ام راه میروند.
بعد از غذا همه را به صف کرد و مثل شب گذشته باید میرفتیم داخل اطاق ها .نا گفته نماند که بعد از قفل خوردن دروازه ها تا صبح روز بعد بهیچ وجه هیچ دروازه ی بروی هیچ زندانی باز نخواهد شدحتا اگر چندین نفر جان بدهد.داخل هر اطاق 80 نفر باید شب را سپری میکردیم . داخل اطاق زدن و کشمکش و غالمغال ها بالا گرفت وبعدن که کمی فرکش کرد ، سرفه و استفراق ها شروع شد و بوهای تهوع آور دیشب از هرجا برخاست و بهم امیختند. تعدادی از بچه ها ضمن اسفراق دچار اسهال های حاد شده بودند . خیلی سخت بود در آن حالت آدم بخواب برود.تنها منفذ همان دریچه ی کوچک بود و بس . کمی آکسیجن. تعفن مدهش و سرو صدای زندانیان خواب را از چشمان همه ربوده بود. داخل اطاق تاریکی مطلق بود در همان تاریکی یکی از گوشه دیگر اطاق صدا زد : بچه ها من خیلی اسهال دارم نمیتوانم خودم را بگیرم. سرو صدا ها وناسزا ازهرگوشه بلند شد ، همزمان بوی بدی پیچیدن گرفت . بچه ها صدا زدند که کیسه ها و پیاله های پلاستیکی تان را جمع کنید. هرکه داشت دست به دست فرستاد نزد آنها. تا صبح هربار که ضرورت میشد شخص مریض داخل پیاله ها نجاست میگرد و بعد در همان تاریکی دست به دست میکردند تا از دریچه بیرون اندازند. داخل اطاق چنان بوی تلخی پیچیده بود که به سختی میشد نفس کشید. در همان بگیرو نمان در حالیکه بخاطر ذیقی جا نیمه نشسته بودم، داشتم خواب میرفتم که چیزی داغی به صورتم پاشید. چنان داغ و بدبو بود که نفسم در سینه قفل شد. متوجه شدم که از روبرو کسی دچار تشنج عصبی شده و چنان با سرعت استفراق کرده بود که دوسه نفررا مثل من چتل و کثیف کرده بود.من صورتم را با لباس نفر بغلی پاک کردم اما تعفن ناشی از ان حال همه را گرفت.
هرشب تا صبح صدا های ناله وداد و بیداد ازاطاق ها بگوش میرسیدند درهر اطاق چند نفری دچار اسهال و استفراق های حاد و بعضی گرفتار اسهال های خونی شده بودند.
مردم دهان شان را به دریچه گرفته جیغ میزندند و کمک میخواستند اما صدای سربازان ازدور شنیده میشد که میگفتند : گور بابای تان ریدم همه تان بمیرید. خفه شوید افغانی های کثافت. همه تان بمیرید ...
صبح هنگامی که مارا از اطاق ها کشیدند چهار- پنج نفردر حالیکه بیهوش شده بودند نتوانستند خودرا بیرون بکشند و درحالت نیمه جان مانده بودند، ما آنهارا بیرون کردیم وقتی بچه ها قطرات اب به حلق آنها ریخت وکمی هوا دمید به هوش آمدند.
وقتی همه داشتند روی میدان اردوگاه قدم میزدند آنچه که ویران کننده تر بود این بود که یک سربازدر حالیکه کیبل یا سلاح دردست نداشت بین مردم میگشت و افراد خاص را مورد خطاب قرار میداد و آنها را هیرویین و تریاک تعارف میکرد. یکی گفت : اینها دوسه روز اول با اظهار ترحم وبرای فراموشی درد ، مواد را مجانی میدهد بعد از آنکه عادت کرد صد برابر پول در برابر یک پولی مواد میگیرند.او میگفت اینها میگردند و کسانی را پیدا میکنند که پول داشته باشند بعد انهارا مواد میدهند.دیگری میگفت اینجا کسی که معتاد بیرون نرود خیلی خیلی خوش بخت است.
سرباز ها برای تفنن و خوش گذرانی به ازار مردم میپرداختند. می آمدند میان مردم بدون موجب شروع میکردند به فحاشی و ناسزا بعد دیوانه وارباهم می خندیدند. بین مردم می آمد ویکی دوتا را با هم روبرو کرده دستور میداد که با سیلی به صورت طرف مقابل بزند کسی سرپیچی نمیتوانست و شروع میکردند به سیلی زدن طرف مقابل ولی گزیدن شپش ها ازاردهنده تراز سربازان بود. بدن ها را گیرد گیرد کهیر وگرگی زده بود ، هرچه میخاریدیم عطش خارش بیشتر میگردید. درمجموع ده دوازده باب تشناب ویرانه وجود داشت که به هیچ صورت قابل استفاده نبود.مردم جلو چشمان صدها نفر دیگر سر های شان را پایین گرفته تخلیه میکردند.هیچ کناره ی خالی از فضوله نبود همه جا سرگین های کهنه و تازه آدم دیده می شد .
ادامه دارد

20/10/2024

شیرین روباه بموره
نبودوم خانه
با استفاده از تاریخی ، دیشب روباه لعین وارد بکیارد یا باغچه پشت خانه ما شده و مرغ های خانگی ما را باخود برداشته برده است . امروز صبح وقتی رفتم تا در قفس مرغ هارا باز کنم دیدم که مقداری پر روی زمین تید است و از مرغ ها خبری نیست .
خانه ما از مزارع ، باغ و جنگل کیلومتر ها فاصله دارد ، کمره های امنیتی همسایه ها نیز چیزی را درین مورد نشان نداد . نمیدانم این بلا ی بد از کجای شهر نازل میشوند ؟

14/10/2024

قصه تلخ
ریحانه همسر یهودی پیغمبر اسلام
وادی یهودی نشین مملو از نعمت و حاصلخیز خیبر در 160 کیلومتری شمال مدینه ، آنروزها در حصار از قلعه های مستحکم قرار داشت .
در سال هفتم هجری لشکر اسلام به سرقمندانی خود پیغمبر اسلام به خیبر حمله نموده پس از نبردهای سنگین، آنجا را تسخیر نموده مردان،کودکان وزنان که زنده مانده بودند را به اسارت گرفتند .
پیغمبر اسلام قبل از تقسیمات اسرا و غنایم، ریحانه دختر زید قرضی از امیران بنی قریظه نوجوان و نوعروس را که بی نهایت زیبا بود برای خود برداشت و همان شب اول کنارش خوابید .
ریحانه نه عقد پیغمبر اسلام را که قاتل خانواده و اقاربش بود قبول کرد و نه مسلمان شد . او تا آخر بعنوان کنیز کنار پیغمبر خوابید و دین پدرش را حفظ کرد و چادر نپوشید تا این که در سن 25 سالگی وفات یافت .

12/10/2024

نه مسلمانم نه ترسا نه یهود
سربه حکم عقل میارم فرود
عقل میگوید که عیش بیکران
هست در همزیستی با دیگران
دین ولی گویدکه خون کافران
گربریزی اجر داری بی کران
من بدین علت ندارم دین وکیش
تا نریزم خون همنوعان خویش
------------
مولانای بلخ

29/09/2024

خبرگزاری ها میگویند :
روزهای پیش هنگام طلوع آفتاب ساعت 6.20 دقیقه صبح در لبنان ، در عرض سه دقیقه جنگنده های اسرایلی ۸۳ تن بُمب را روی قرارگاه مرکزی حزب الله که در طبقه ششم از عمق زمین قرار داشت ریختند و در این سه دقیقه ، سی ساله سرمایه گزاری جمهوری اسلامی ایران در لبنان به باد فنا رفت .
خبرگزاری ها اضافه مینمایند که در این حمله صدها کادر پرورش یافته و متخصصین جنگی همراه با جمعی از رهبران حزب الله به شمول سید حسن نصر الله به قتل رسیده اند .

01/09/2024

یادداشتی برای نسل سوم
چگونگی ازدواج شیخ اصف با خواهر مشتاق و تبریه آن
قسمت ( 31 )
آن روزها اوج اقتدار حکومت داکتر نجیب وحضور نیروهای ارتش سرخ در افغانستان بود .
زمستان 1364 غلام نبی مشتاق از کابل آمده بود ایران . از طریق تلفن با شیخ اصف محسنی که در قم زندگی میکرد به توافق رسیده بود که مشتاق خواهرش را که بتازگی دانشگاه کابل را به اتمام رسانیده است را میخواهد برای مدتی بفرستد قم تا مدتی دروس دینی را نزد ایت الله بیاموزد و برگردد کابل و برای خانم های اونجا به تدریس دساتیر دینی بپردازد . مشتاق به نامزاد خواهرش فرهاد که پسرعموی مشتاق بود میگوید که دختر را ببرد قم . مشتاق برای اقامت خواهرش منزل شیخ اصف را انتخاب میکند زیرا هیچ مکانی امن تر از منزل محسنی که هم مجتهد است و هم رهبر و هم ریش سفید وهم ایت الله نمی یابد . خواهرش را میفرستد مستقیم خانه شیخ . آنروز ها مادر شیخ عبدالله همسر اول محسنی در باز گشت از سفر سوریه در کرج ایران با تصادف موتر عمرش را داده بود بشما و زن جوانتر محسنی مادر حفیظ در قم با کودکان خود کنار شیخ زندگی میکردند .
بهار سال 1365 مشتاق با نیروی بزرگی صدو چند نفری تحت عنوان (کاروان نور) از ایران عازم پشاور وداخل کشور میگردد .
چند ماهی که از حضور شاگرد جوان در منزل محسنی میگذرد روزی شیخ به مادر حفیظ میگوید : بیا بپاس زحماتی که درین خانه میکشی برو با بچه ها یک چکر زیارتی مشهد امشالله که من هم به اجری برسم اگر خدا بخواهد و مادر حفیظ با ذوق و تشکرکنان با عجله بار بسته بهوای زیارت و دیدار فامیل روانه مشهد میگردد .
مادر حفیظ قریب یک ماه مشهد میماند وقتی برمیگردد می بیند که چرخ گردون برایش روزگاربدی را رقم زده است . می بیندکه دختر جوان هق هق دارد گریه میکند . خانم بخاطر فرزندان دهانش را میبندد و درد هایش را قورت میدهد . در آن غیابت زیارتی ، کاری درحق خواهر مشتاق شده بود که او هم درمانده تر از مادر حفیظ هیچ راهی جز ماندن کنار شیخ اصف را نداشت .
برای مشتاق در داخل کشور توسط حسن برادر مشتاق خبر را میرساندکه شیخ اصف با امانتی اش چکار کرده است !
اوایل بهار 1366 مشتاق در قم است و شیخ اصف که قبلن تهدید ها را دریافت کرده و آمادگی داشته ، زن نو را برداشته میرود اسلام آباد . مشتاق با شتاب میرود پاکستان . محسنی میرود کویته . باشنیدن رسیدن مشتاق به کویته شیخ اصف زن نو را برداشته برمیگردد قم . محسنی بخاطر داشتن پاسپورت میتوانست هوایی سفر کند ولی مشتاق که قاچاقی این سفرهارا انجام میداد این کمک خوبی برای ایجاد فاصله و فرار راحت ترمحسنی میشد . خلاصه چند بار موش وپیشک بازی شیخ ، بعضی ها را وادار میکند که وارد کار زار شوند . از جمله سید محمد علی جاوید معاون اول حرکت اسلامی . او با دیدار های مکرر با مشتاق وبکارگیری ترفند های دینی سیاسی او را وادار میکند دست از تعقیب وکشتن شیخ اصف بردارد . شیخ اصف دختری از خویشاوندان خود را برای مشتاق میدهد و بعد از چندی مشتاق اعلامیه ی را مبنی بر اینکه اوشیخ اصف را بعنوان رهبر خود میشناسد و هیچ موضع گیری علیه او ندارد غایله ختم بظاهر میگردد . اما تهدید همچنان پابرجا بود .
این اواخر تعدادی از جمله اقای ساجدی و سید کاظم مصطفوی برادر سید فاضل نیز ادعا کرده اند که شیخ آصف مدیون آنهاست ولی حقیقتن محسنی برای زنده ماندن خود باید دست آقای جاوید را میبوسید .
پ ن - عکس من و مشتاق ، زمستان 1365 حوالی پل سرخ کابل .

01/09/2024

چه دنیای سرچپه ی داریم !
در افغانستان بجرم افغان نبودن ازبدنه دولت حذف شان میکنند .
دولت مردهای کشور به اندازه بینی برای شان حق قایل میشوند .
سهم شهروندی شان - تاراج ، مرگ و مصادره بوده است .
اما وقتی مقام ورتبه جهانی کسب مینمایند ، مینویسند : ورزشکار افغان . شناگر افغان . مخترع افغان . قهرمان افغان . افتخار افغان !!!

31/08/2024

اگر همت دارید تاریخ را تحریف نکنید
این روز ها تعدادی معدود متفقانه راه افتاده اند تا درمورد قتل سردار شفیع توسط کریم خلیلی ودارو‌ دسته اش در خانه خلیلی ، کریم خلیلی را اب کشیده تطهیر نمایند . از اینکه اینها همزمان و سازمان یافته به دفاع از خلیلی برخواسته اند شکی نیست که همه شان از یک منبع مشخص سفارش دریافت میدارند .
من در مورد افشای آن جنایت، نه سال قبل بطور مستند نوشته بودم ، در آن متن نام کسانی را که برده بودم بسیاری آنان هنوز زنده اند و همچنان از تاریخ 31 /5 /1375 فصلی و نسلی هم نمیگذرد که کسی بتواند آنرا تحریف کند .
امروز یکی از مدارک در دست مردم آن دست نوشته من است ولی این جماعت قلمفروش به یک بارگی و بتازگی از خواب پریده و شروع به فیر های بی خریطه کرده اند . با این وضع آشفته و سخیف که ما دچاریم ، شکی نیست که فردای نه چندان دور شفیع را بعنوان قاتل سید هاشمی ، سید سجادی ، باز محمد جوهری و کریم خلیلی معرفی نمایند .
تعدادی احتمالن اجیر شده در تلاش هستند که روز قتل شفیع را اول سنبله یا سی ام اسد بنویسند تا همزمانی آنرا با کشته شدن سید هاشمی و سید محمد سجادی در سی و یکم اسد یک سال بعد را تحریف نمایند .
یکی از این قلمداران بی تعهد روی صفحه اش نوشته است که : این روایت هیچ ربطی به حقیقت ندارد و تخیلی است !
دیگری نوشته است : تمامی این روایت ها تخیلی ، ذهنی و‌من در آوردی اند ! نفر بعدی که خواسته خوش خدمتی را به حد اعلای آن برساند نوشته : او مردم شکی نیست که قاتل شفیع خود این آدم نباشد ! یکی دیگر نوشته : چون بعد از قتل شفیع بختیاری بامیان را ترک نکرده حتمن از این کار استاد خلیلی راضی بوده پس خودش شریک جرم است ! همه این دوستان تنها به حاشیه رفتن اکتفا نموده وهیچ کدامن دلیل و‌مدرک مقنع در رد نوشته من نتوانسته اند بیاورند . بهتر آن بود که متهمان قتل شفیع برای استنجای خلیلی و دیگر متهمان ، متنی را برای این ها مینوشت تا با گمراه نمودن افکار عامه ، خشم و نکوهش مردم را به انحراف بکشانند .

20/08/2024

بیست و هشتمین سالروز عروج شفیع
سی و یکم اسد - 31- 5 - 1375
سردار شفیع در سی و یکم اسد سال 1375 در بامیان منزل کریم خلیلی دبیر کل وقت حزب وحدت بنا بر توطیه از قبل طراحی شده توسط کریم خلیلی و تعدادی دیگر که قبلن واضح نوشتم به قتل رسید .
یک سال بعد دقیق در ساعاتی که در 31 اسد 75 شفیع را به قتل رسانیده بود ند ، در 31 اسد 1376 طیاره عبدالرحیم غفور زی که از مزار وارد بامیان شده بود از خط خارج شده همه مسافران طیاره بغیر از دو تن سربازان شورای نظار همه بقتل رسیدند که در میان آنها بعضی از شرکای قتل شفیع نیز بودند. دقیق در همان ساعات و دقایق که شفیع را کشتند خود شان داشتند در خون خود میغلطیدند و با حالت مُسله شده جان دادند .
یک تعداد سخت در تلاش اند تا این تاریخ را تحریف نمایند . بخشی از این خناسان تاریخ قتل شفیع را اول سنبله مینویسد و بعضی های شان نیز سی اسد را تبلیغ میکنند .
مردم باید این را بیاد داشته باشند ، انرا به ذهن تاریخ بسپارند و اجازه ندهند که دشنه ی آلوده بخون شفیع شان فردا علم زیارت مردم بی خبر گردد .