06/12/2025
😴 Waarom moeders zo moe zijn (en neen, dat los je niet op met een dutje)
Lies: "ik ben moe. Niet “oei, slechte nacht”-moe. Maar moe in mijn hoofd, mijn lijf en mijn hart. Ik ben zot van mijn wolven van zonen, écht, ze maken mijn leven warmer en luider. Maar soms… ben ik gewoon uitgeput van iets waar niemand ooit over praat.
Niet van wasmanden of nachtvoedingen. Maar van het gevecht.
Het gevecht tegen een wereld die niet gemaakt is voor ouders (laat staan solo-ouders).
"Moe van het altijd ‘aan’ staan. Ook als ze slapen. Ook als ik thee drink. Zelfs als ik niets doe, draait mijn hoofd verder op moeders-standby-modus: “Is er nog brood?” “Heeft iemand buikpijn?” “Wanneer is dat oudercontact?” Stilte bestaat niet meer. Alleen mentale ruis!"
"Ja ,er is een papa in de andere weken. Maar ik ben degene die weet welk truitje niet in de droogkast mag en welke zoon vandaag eigenlijk gewoon een extra knuffel nodig heeft. Dat is het verschil tussen helpen en dragen. En dragen… dat weegt."
"En ja ik heb last van het eeuwige schuldgevoel. Werken? Schuld. Niet werken? Schuld. Me-time? Groot schuldgevoel.Geen me-time? Nog groter. Welkom op Moederplaneet!"
We doen dit allemaal met liefde. Maar ook liefde kan zwaar zijn, als je ze altijd alleen moet dragen.
👉 En daarom zijn moeders zo moe. Niet omdat we te weinig slapen, maar omdat we te veel dragen.
En daar mogen we wél over praten.
>> Het hele artikel lees je vandaag op Maison Slash!
💬 Voel jij dit ook? Wat put jou het meest uit als ouder? Deel het hieronder 👇