02/05/2021
Helemaal mee eens!
Peter Adriaenssens:
“Als je na enkele maanden corona over de ‘verloren generatie’ schrijft, omdat jongeren een aantal maanden geen school hadden, dan moet je beseffen dat er jongeren zijn die die taal horen, en die boodschap overnemen. Er is nood aan de taal van relativering.”
“Het is belangrijk om niet louter met de buik te denken, maar daar ook een nuchtere kijk aan te koppelen en naar de mogelijkheden te kijken. Als volwassenen moeten we naar de geschiedenis durven te kijken en zien dat er altijd vooruitgang is geweest. Niemand kon na de Tweede Wereldoorlog voorspellen dat er zo’n explosie van kennis en mogelijkheden zou komen.”
“Je kunt met boeken als ‘Hoe word ik gelukkig in 10 stappen?’ huizen bouwen. Maar de basiswaarheid is eigenlijk: leer gelukkig zijn met wat je hebt, en in de eerste plaats met de mensen rondom je.”
“Het is jammer dat jongeren zoveel op de schoolbanken zitten. Wat als ik je verplicht om zes uur op je stoel te blijven zitten? En wat als je naar het toilet wil of zin in koffie hebt, en dat niet gaat? Veel volwassenen houden dat niet vol. Waarom gaan we met onze jongeren niet de straat op, kijken we niet naar de situaties die zich voordoen?”
“Onze samenleving doet te weinig beroep op tieners, om iets voor die samenleving te dóén. Waarom vragen we tieners niet een speeltuin te superviseren of een groen perkje mee te onderhouden? Erken jongeren niet alleen als consumenten, maar vooral als participanten aan de samenleving. Zo geef je erkenning en verantwoordelijkheid aan die jongeren.”
Bron: deMens.nu Magazine april 2021
