23/03/2020
Het Coronavirus: een cultus van de doodsdrift of een les in leven?
Luc Vander Vennet
*
¯ COVID – 19 is momenteel een betekenaar-heel-alleen. Een S1 waaraan een S2 ontbreekt die hem een zin zou kunnen verlenen: een narratief dat een verklaring biedt en toelaat om het te lokaliseren, waardoor we het beter onder controle krijgen om de paniek te temperen. In een tijdperk waarin we geloven in de grenzeloze macht van de technologie en de wetenschap en waarin we in de illusie leven ons lot volledig in handen te hebben, herinnert het ons aan onze fragiliteit. De waarheid is dat we nog steeds een lichaam bewonen. ( José R. Ubieto| March 15th, 2020|COVID-19 / 2020 #3)
http://www.thelacanianreviews.com/a-world-in-quarantine/
*
¯ Wanneer president Trump en zijn volgelingen hardnekkig over het China-virus en dat buitenlandse vreemde virus blijven spreken, dan is dat omdat ze beseffen dat de naam die men aan dingen geeft ze determineert. Het is dan ook geen toeval dat in Spanje neofascistische bewegingen er profijt uit halen en de borst nat maken teneinde die vreemde indringer die is binnengedrongen te verjagen. Of dat men in het Verenigd Koninkrijk opteert voor een collectieve besmetting teneinde een Darwiniaanse selectie door te voeren. Het sluiten van de grenzen om al wat vreemd is buiten te houden is nu een uitgelezen testcase voor diegenen die dit in naam van de veiligheid voor politieke manipulaties willen aanwenden. Gelukkig is er ook een keerzijde aan die mondiale waanzin. Dat er collectief van op de balkons wordt gezongen toont dat er ook plaats is voor een verlangen om te leven. ( Gustavo Dessal| March 16th, 2020|COVID-19 / 2020 #4)
http://www.thelacanianreviews.com/the-fantastic-becomes-normal/
*
¯ Het Corona-virus is een nieuwe naam voor een reële dat ons lichaam affecteert en bedreigt en alle semblants van onze maatschappij aan het wankelen brengt. Het slaat een g*t in het nagejaagde beeld van een perfect lichaam. In de spiegel van ons narcisme is het een dreigende maar niet lokaliseerbare, onzichtbare alteriteit. Om deze beangstigende alteriteit te beheersen, proberen tal van theorieën en fabuleuze constructies dit symbolisch te bemeesteren teneinde dit reële als het ware tot een fobie te herleiden. Dergelijke fobie valt met handgels, ontsmettingsmiddelen en mondmaskers te behandelen. Met de zeep maken we het bijna zichtbaar en zien we het als het ware de gootsteen invloeien. In dit tijdperk van consumptie, excessief werken en nastreven van een perfect lichaam kunnen we ervan uitgaan dat dit virus overheen het vraagstuk van de gezondheid een grote en onomkeerbare impact zal hebben op onze cultuur. Laat ons erop gokken dat deze pandemie niet enkel een cultus van de doodsdrift zal zijn maar in hoofdzaak een les in leven. (Marcelo Veras| March 16th, 2020|COVID-19 2020 / #5)
http://www.thelacanianreviews.com/side-effects/