05/06/2025
Rouw.... om het verlies van een dierbare. Logisch. Maar rouwen kan ook omwille van heel veel andere redenen. Een relatie die fout loopt, het verliezen van een job, te horen krijgen dat je partner ziek is, een stilgeboorte, de zorg om je kind met een beperking, een scheiding, het uit huis gaan van je kind, het verlies van een huisdier, 'onzichtbaar' ziek zijn, ... Allemaal situaties die je 'dwingen' om op 1 of andere manier afscheid te nemen. Zelfs gewoon ouder worden is eigenlijk een constante aaneenschakeling van afscheidsmomenten (en geef toe daar kunnen we niet allemaal evengoed mee om).
Of je nu volwassen bent of nog jongere... elkeen gaat door periodes van verdriet. Nee dat zijn niet altijd rouwperiodes. Verdriet heeft zoveel mogelijke oorzaken. Wat voor jou hard binnenkomt lijkt voor een ander misschien onbenullig. Elk van ons is uniek, niemand reageert precies hetzelfde.
Maar waarin we onderling dan weer niet zo hard verschillen is dat het merendeel van ons zijn/haar verdriet voor zich probeert te houden en gaat opkroppen : das niet de moeite om mijn gezin/familie daarmee te belasten, ik heb mijn verhaal al zo vaak verteld, ze zullen het niet begrijpen of vinden dat ik overdrijf, ....
En toch. Opgekropt verdriet sluimert door je lichaam (ken der alles van 🙁 Praten daarentegen helpt. ALTIJD.
Zit je niet goed in je vel, denk je nog heel vaak terug aan een voorval van jaren terug, worstel je met iets, maak je je zorgen in je partner/kind/familielid, ben je wel gelukkig maar is het toch gelijk niet 100%.... Misschien is een objectief gesprek met een buitenstaander wel net datgene wat je nodig hebt.
Vragen? Twijfels? stuur gerust een privéberichtje of bel/mail me.
ps delen = zorgen voor een ander 😉