07/07/2025
Në këtë vend, jeta jote s’është e sigurt – as nga shteti
Një djalë i ri u vra. Jo nga një armik. Jo nga ndonjë kriminel. Por nga ata që mbajnë armën “në emër të ligjit”. Nga ata që shteti i vesh me uniformë dhe i paguan me taksat tona. Një jetë u mor – dhe sistemi heshti.
A është ky shteti që na thonë ta respektojmë? A është kjo drejtësia për të cilën lodhemi duke votuar, duke shpresuar, duke heshtur?
Këtu nuk kemi të bëjmë me një aksident, por me një frymë: një sistem që nuk ka frikë nga Zoti dhe nuk ndjen dhimbje për jetën. Sepse kur shteti nuk ka ndjeshmëri për popullin e vet, ai shndërrohet në bishë. Dhe kur populli nuk ka guxim të ngrejë zërin, ai shndërrohet në tufë.
Islami na mëson se një jetë është më e shtrenjtë se qiejt dhe toka bashkë.
“Kush vret një njeri pa qenë ai vrasës ose shkatërrues në tokë, është sikur ka vrarë gjithë njerëzimin.”
(Kuran, 5:32)”
Po çfarë shteti kemi ndërtuar, kur një polic mund të vrasë – dhe të mbrohet nga institucioni?
Ky nuk është thjesht një dështim. Është një tradhti ndaj vetë kuptimit të shtetit. Sepse shteti pa drejtësi është krim i organizuar. Dhe kjo nuk është më retorikë – kjo është realitet i përgjakur.
Na mashtruan me fjalë si “demokraci”, “ligj”, “institucione”, por kur një djalë i ri bie në tokë, vrasësi nuk është armik i jashtëm. Është shteti vetë. Dhe ky është kulmi i zhgënjimit: të ndihesh i pambrojtur në shtëpinë tënde.
Ky nuk është vetëm një rast. Ky është kufiri ku besimi në sistem merr fund. Dhe kur drejtësia nuk vjen nga toka, ne i drejtohemi qiellit.
Sepse Ai që krijoi jetën, do ta marrë hakun për të. E në Ditën e Gjykimit, nuk ka komunikatë për shtyp, nuk ka komisariat, as ndihmë ligjore – ka vetëm llogari.
