CoachingAzzacare

CoachingAzzacare No-Bullsh*t Coach voor Vrouwen
Stop met sorry zeggen voor wie je bent. DM 'READY' voor een Discovery Call.

Eigenwaarde | Grenzen | Zelfvertrouwen
200+ transformaties
Online coaching NL/EN

Match checken?

06/11/2025

Dat sommigen ermee geboren worden.

En anderen niet. Maar dat is niet waar.

Zelfvertrouwen is geen persoonlijkheid.

Het is een KEUZE

Een keuze die je elke dag opnieuw maakt.

Ik was niet altijd zoals ik nu ben.

Direct. Helder. Zonder excuses.

Ik twijfelde. Ik wachtte. Ik vroeg toestemming.

Tot ik begreep: niemand geeft me zelfvertrouwen.

Ik geef het MEZELF

Door te kiezen. Door te doen. Door te falen en toch door te gaan.

Elke keer dat ik iets deed waar ik bang voor was, groeide het.

Niet omdat ik moedig was.

Maar omdat ik deed alsof ik het was.

En op een dag was ik het.

Dat is wat ik vrouwen laat zien.

Niet dat ze moeten wachten tot ze zelfvertrouwen hebben.

Maar dat ze het opbouwen door te doen.

Door te kiezen. Door te beginnen. Door door te gaan.

Ook als je bang bent.

Waar zou jij beginnen als je stopte met wachten op zelfvertrouwen?

05/11/2025

Te veel druk. Te veel verantwoordelijkheid. Te weinig waardering.

Ze wilde weten: hoe zet ik betere grenzen op werk?

Maar ik zag iets anders.

Ze zei altijd ja thuis. Regelde alles. Zorgde voor iedereen.

En als ze dan op werk kwam? Was ze al leeg.

Geen energie meer om voor zichzelf op te komen. Geen ruimte om nee te zeggen.

Haar werk was niet het probleem.

Haar privéleven moest anders.

Ik vroeg haar: Wat doe je thuis voordat je überhaupt begint?

Waar geef je jezelf weg zonder dat je het doorhebt?

Ze begon te praten. En ze stopte niet.

Boodschappen voor haar zus. Oppassen voor haar vriendin. Mantelzorger voor haar ouders.

Allemaal OMDAT zij het aankon.
OMDAT het maar klein was.
OMDAT zij het toch deed.

Maar het was niet klein.

Het kostte haar alles.

Haar energie. Haar focus. Haar kracht.

En dat merkte ze pas toen ze ermee stopte. Of beter gezegd: delegeerde naar haar zussen en broers.

Ze zei nee tegen haar zus. Tegen haar vriendin. Nee tegen haar ouders.

Gewoon: nee, dit keer niet.

Ze kwam op werk aan met energie.

Ze had ruimte om voor zichzelf op te komen.

Ze kon kiezen in plaats van overleven.

Haar werk werd niet makkelijker.

Maar zij werd sterker.

Na 4 sessies had ze haar privéleven aangepakt.

En dat veranderde alles.

Herken je dit?

Dat je denkt dat het probleem ergens zit, maar het eigenlijk ergens anders begint.

04/11/2025

Motivatie werkt niet.

Niet voor mij.

Ik wilde altijd al solo reizen. De wereld zien. Mijn eigen ding doen.

En mensen zeiden: dat kan niet.

Niet als je een bedrijf runt.

Niet op jouw leeftijd. Je bent 50+. Tijd voor rust. Huisje, boompje, beestje.

Niet alleen.

En ik geloofde ze. Een tijdje.

Ik dacht: misschien hebben ze gelijk.

Misschien moet ik wachten tot het makkelijker is.

Tot ik meer tijd heb.

Tot het PAST

Maar dat moment kwam nooit.

Want er is nooit een perfect moment.

Er is alleen: NU of NiET

Eind december 2022 besefte ik: ik wacht op toestemming.

Van anderen. Van omstandigheden. Van mezelf.

Maar die toestemming komt niet.

Dus ben ik gegaan.

Solo reizen. Bedrijf runnen. Allebei.

En weet je wat er gebeurde?

Het werkte. Beter zelfs.

Omdat ik niet meer wachtte op het perfecte moment.

Maar omdat ik begreep: ik maak het moment.

50+ is niet het einde.

Het is het begin van kiezen zonder excuses.

Dat is het verschil tussen motivatie en bewustzijn.

Motivatie zegt: doe het als je er klaar voor bent.

Bewustzijn zegt: je bent er nooit klaar voor. Doe het toch.

En dat is wat ik vrouwen laat zien.

Niet dat ze gemotiveerd moeten zijn.

Maar dat ze mogen kiezen.

Nu. Niet later.

Waar wacht jij nog op❓️

03/11/2025

Maar omdat ik jarenlang sorry zei voor dingen die geen sorry nodig hadden.

Sorry dat ik bel.
Sorry dat ik iets vraag.
Sorry dat ik er ben.

Ik zei het automatisch en het werd zelfs een stop woordje. Zonder na te denken.

Tot iemand me een keer vroeg: waar zeg je nu sorry voor?

En ik had geen antwoord.

Want ik zei niet sorry voor wat ik deed.

Ik zei sorry omdat ik bang was dat mijn aanwezigheid te veel was.

Dat ik ruimte innam die niet van mij was.

Dat ik lastig was.

En toen besefte ik iets.

Dat sorry was geen beleefdheid.

Het was een overtuiging.

Een overtuiging dat ik te veel was.

En die overtuiging? Die kwam niet uit het niets.

Die zat al in me vanaf dat ik jong was.

Ik leerde dat ik ruimte moest maken. Voor anderen. Voor wat belangrijk was.

En ik leerde dat mijn behoeftes wachten konden.

Dus zei ik sorry. Voor alles.

Nu zeg ik het bijna nooit meer.

Niet omdat ik het heb afgeleerd.

Maar omdat ik begreep waar het vandaan kwam.

En als je begrijpt waar iets vandaan komt, verdwijnt het vanzelf.

Herken je dat automatische sorry zeggen ook?

Dit maakte mij wie ik ben. En dit is waarom ik doe wat ik doe. ❤️
02/11/2025

Dit maakte mij wie ik ben. En dit is waarom ik doe wat ik doe. ❤️

01/11/2025

Jaren geleden dacht ik: als ik maar de juiste woorden zeg, lost het zich op.

Maar dat werkte niet.

Want grenzen stellen gaat niet over wat je zegt.

Het gaat over waarom je het niet zegt.

Die angst om teleur te stellen. Die overtuiging dat jouw behoeftes minder belangrijk zijn. Dat stemmetje dat zegt: als je voor jezelf kiest, ben je egoïstisch.

DAAR BEGINT HET

Bij voelen wat er écht aan de hand is.

Dat is wat ik doe in mijn coaching. Ik geef je geen stappenplan. Ik laat je voelen waar je vastloopt.

Ik stel vragen die je dwingen eerlijk te zijn. Met jezelf.

Soms confronterend. Maar wel blijvend.

Want als je snapt waarom je altijd ja zegt, hoef je geen trucje meer om nee te zeggen.

Dan kies je gewoon voor jezelf.

Herken je dit? Dat quick fixes niet werken voor jou?

Dan past mijn aanpak bij jou.

Discovery Call (30 min, €45) -we checken samen waar jij staat en wat je nodig hebt. Start je daarna? Dan gaat die €45 eraf.

Traject = minimaal 4 sessies + plan + support tussen sessies door.

Klaar om te starten? DM me.

31/10/2025

You're not selfish for choosing yourself.

You're not mean for saying no.

You're done giving your energy to people who don't respect it.

And that? That's not something to apologize for.

Boundaries don't make you less.

They make you clear.

Drop a 🔥 if you owned your boundaries this week.

30/10/2025

Ze kwam bij me uitgeput van het vechten.

Ze had jarenlang dingen gepikt van haar familie. Kritiek. Opmerkingen. Bemoeizucht.

En elke keer ging ze in discussie. Legde uit. Verdedigde. Probeerde ze te laten begrijpen.

Maar het hielp nooit. Ze bleven kritiek hebben. Bleven bemoeien. Bleven pushen.

En zij bleef maar uitleggen. Tot ze er moe van werd.

Maar dit was het probleem:

Ze zette geen grenzen. Ze ging in gesprek.

En elk gesprek was een opening om haar grens ter discussie te stellen.

Wat we deden:

Ik liet haar zien wat ze deed. Al die "maar", "omdat", "snap je" - dat waren uitnodigingen. Om te overtuigen. Om haar grens onderhandelbaar te maken.

We hebben het omgedraaid. Geen uitleg. Geen discussie.

Gewoon: dat doe ik niet. Punt.

Het resultaat:
De eerste keer dat ze het deed? Stilte.

Haar moeder probeerde het gesprek te starten. Ze zei: GEWOON NIET.

Geen verdediging. Geen uitleg. En haar moeder stopte. Niet omdat ze het begreep. Maar omdat er niks te bespreken viel.

Binnen twee maanden veranderde de dynamiek. Haar familie stopte met pushen. Ze hebben nog steeds contact. Maar het voelt anders nu.

En hier is wat belangrijk is: haar familie hoefde niet te veranderen. Misschien doen ze dat ook nooit.

Maar zij hoefde niet meer te vechten. Niet meer uit te leggen.

Ze beschermt nu haar eigen energie. Niet die van hen.

Een grens is geen uitnodiging tot overleg. Het is een mededeling.

29/10/2025

Omdat ik alles aankon. Altijd oplossingen had. Nooit moeilijk deed.

Mensen zeiden het ook: "Jij redt het altijd wel."

En ik was er trots op.

Tot ik doorhad wat het me kostte.

Ik sliep slecht. Was prikkelbaar. Voelde me leeg na sociale momenten.

Ik gaf en gaf en gaf.

En voelde me daarna gebruikt. Onzichtbaar. Boos om niks.

Maar ik zei het niet.

Want grenzen stellen? Dat was zwak. Dat was moeilijk doen. Dat was eisen stellen.

En ik wilde niet die vrouw zijn.

Dus bleef ik flexibel. Begripvol. Makkelijk.

Tot mijn lijf het overnam.

Spanning. Hoofdpijn. Die knoop in mijn maag die niet wegging.

Mijn lijf zette grenzen omdat ik het zelf niet deed.

En toen snapte ik het.

Sterk zijn is niet alles aankunnen.

Sterk zijn is weten wanneer je stopt.

Ik ben grenzen gaan stellen. Klein. Ongemakkelijk. Bang dat mensen boos zouden worden.

Maar weet je wat er gebeurde?
De meeste mensen zeiden gewoon: oké.

En de mensen die boos werden? Die waren gewend dat ik altijd ja zei.

Die misten mijn beschikbaarheid. Niet mij.

Ik stel nog steeds grenzen. Elke dag.

En af & toe voelt het nog raar.

Maar raar voelt beter dan leeg.

28/10/2025

Iedereen heeft het over grenzen stellen. NEE zeggen. Voor jezelf opkomen. Helder zijn.

Maar niemand heeft het over waaróm je dat niet doet.

De waarheid? Je stelt geen grenzen omdat je bang bent voor wat er daarna komt. Niet de reactie van de ander. Maar wat jij dan voelt.

Die schuld. Die onrust. Die stem in je hoofd die zegt: zie je wel, je bent egoïstisch.

Je grenzen stellen voelt als jezelf straffen. Dus doe je het niet. En blijf je geven. Aanpassen. Ja zeggen.

Maar hier is wat je niet ziet: Elke keer dat je een grens niet stelt, train je jezelf om jezelf niet serieus te nemen. Je leert jezelf dat anderen belangrijker zijn dan jij.

En dat gevoel? Dat wordt steeds normaler. Tot je niet eens meer weet dat je grenzen hebt.

BOUNDARIES stellen gaat niet over anderen overtuigen. Het gaat over jezelf geloven.

Dat wat jij voelt, klopt. Dat wat jij wilt, telt. Dat je geen uitleg hoeft te geven voor je nee.

🟠 Herken je dit? Dat schuldgevoel na het stellen van een grens?

27/10/2025

Je snapt niet waarom je boos wordt om kleine dingen.

Een opmerking van je partner. Een vraag van je vriendin. Een mail van je werk.

Dingen waar je "normaal" niet boos over zou worden.

Maar je bent niet boos om die dingen.

Je bent boos omdat je al drie keer ja hebt gezegd terwijl je nee bedoelde.

Omdat je weer iets hebt geregeld wat niet jouw probleem was.

Omdat je jezelf weer hebt aangepast.

Die boosheid?

Dat is je grens die schreeuwt.

Die zegt: dit is genoeg.

Maar jij hoort het niet.

Je duwt het weg. Vindt jezelf overdreven. Slikt het in.

Tot je ontploft om iets stoms.

BOUNDARIES zijn niet wat je zegt tegen anderen.

Het is wat je niet meer pikt van jezelf.

Address

Sofia

Website

Alerts

Be the first to know and let us send you an email when CoachingAzzacare posts news and promotions. Your email address will not be used for any other purpose, and you can unsubscribe at any time.

Shortcuts

Share

Category