Torontohye/Թորոնթոհայ, Toronto, ON (2025)

Թորոնթոհայ ամսագիր
թորոնթոհայութեան ձայնը՝ 2005-էն ի վեր

Torontoհye monthly
the voice of Toronto Armenians since 2005

* * *

Տեսլական/Vision
Աշխոյժ թորոնթոհայ համայնք մը, որ հաւաքաբար կը նշէ իր յաջողութիւնները

A vibrant Toronto Armenian community that collectively celebrates its successes

Առաքելութիւն/Mission
Ըլլալ թորոնթոհայութեան բոլոր շերտերը ներկայացնող հարթակը

To be the platform that

represents all the facets of the Torontohye community

Առաջնորդող սկզբունքներ/Guiding principles
Մեր համայնքը՝ մեր կիզակէտը
Թորոնթոհայ համայնքի կարիքները մեր առաջնահերթութիւնն են

Community focus
We will put the needs of the Toronto Armenian community first

Ներառում
Իւրաքանչիւր թորոնթոհայու թերթն ու հարթակն ենք` անկախ յարանուանական, քաղաքական եւ համայնքային պատկանելիութենէ, տարիքէ, դաստիարակութենէ կամ այլ որակաւորումներէ

Inclusion
We are for all Toronto Armenians, regardless of politics, religious affiliation, age, upbringing, or any other qualifier

Լեզուի եւ մշակոյթի ջատագով
Թորոնթոհայ համայնքի եւ մեր լեզուաբանական ու մշակութային ժառանգութեան միջեւ կապը կը սերտացնենք

Stewards of our heritage
We will nurture the bond between the Toronto Armenian community and our linguistic and cultural heritage

Քաջալերանք
Մեր բովանդակութեամբ ու տեսակէտով կը հաստատենք դրական մօտեցում եւ լուսարձակի տակ կ’առնենք համայնքիս յաջողութիւններն ու ձեռքբերումները

Encouragement
We will maintain a positive outlook in our content and showcase the community’s accomplishments

11/22/2025

Կարդացէ՛ք մեր «Արցախն այս շաբաթ» արեւմտահայերէն լուրերու ամփոփումը․

- Սվարանց գիւղին մէջ կառուցուած առաջին տասը տուները յանձնուեցան Արցախէն բռնի տեղահանուած ընտանիքներուն

Թուֆէնկեան հիմնադրամին կողմէ, 18 նոյեմբերին, Սիւնիքի մարզի Տաթեւ համայնքի Սվարանց գիւղին մէջ կառուցուած առաջին տասը տուները յանձնուեցան Արցախէն բռնի տեղահանուած ընտանիքներուն։
Տուներու յանձնման արարողութեան մասնակցեցան հիմնադրամի ղեկավար կազմը, Սիւնիքի մարզպետարանի ներկայացուցիչները, միջազգային եւ հայաստանեան գործընկեր կազմակերպութիւնները, Տաթեւի համայնքապետարանի ներկայացուցիչներն եւ Սվարանցի բնակիչները։
Միջոցառման ծիրէն ներս «Թուֆէնկեան»-ի հոգաբարձու Անդրանիկ Գասպարեան ընդգծեց, որ հիմնադրամը իր 25-ամեայ գործունէութեան ընթացքին միշտ ուշադրութիւն դարձուցած է այն համայնքներուն ու խոցելի խումբերուն, որոնք առաւելագոյնս աջակցման եւ հոգածութեան կարիքը ունին։
«Այս նորակառոյց թաղամասը Սիւնիքի վերաբնակեցման մեր ծրագրի կարեւոր բաղադրիչներից մէկն է եւ Արցախից բռնի տեղահանուած ընտանիքների համար իրականացուող այն սակաւաթիւ նախաձեռնութիւններից, որի հիմքում ընկած է արցախահայերի համախմբուած վերաբնակեցման գաղափարը։ Մեր առաքելութիւնը չի սահմանափակւում թաղամասի կառուցմամբ միայն, մենք երկարաժամկէտ ներդրում ենք կատարում ընկերային եւ տնտեսական պայմանների եւ ենթակառուցուածքների բարելաւման ուղղութեամբ՝ դրական փոփոխութիւն բերելով համայնքում», նշած է Գասպարեան։
«Ե՛կ Սվարանց» բնակեցման ծրագիրը նախատեսուած է տեղահանուածներուն աջակցելու, միաժամանակ ապահովելու արցախահայութեան լեզուի, մշակոյթի և համայնքային կեանքի գոյատեւումը։
Միջոցառման ընթացքին հիւրերը շրջեցան նորակառոյց թաղամասին մէջ, ծանօթացան ժամանակակից արհեստագիտութեամբ կառուցուած տուներուն ու անասնագոմերուն, ինչպէս նաեւ բնակավայրին մէջ իրականացուող ընկերային եւ տնտեսական այլ նախաձեռնութիւններուն։
Հիմնադրամի գործադիր տնօրէն Գրիգոր Պետեանի խօսքով՝ նոր թաղամասը նոր կեանքի սկիզբ կը խոստանայ Արցախէն բռնի տեղահանուած ընտանիքներուն համար։
Նոր թաղամասի շինարարութիւնը սկիզբ առած էր 2025-ի կէսերուն՝ օգտագործելով յառաջադէմ շինարարական արհեստագիտութիւն, արցախցի ընտանիքներու համար նախատեսուած տուներու կառուցման նպատակով։
Յիշեցնենք, որ «Ռեքս տրանսֆորմրս» ընկերութեան նուէրին շնորհիւ նորակառոյց թաղամասը օժտուած է ելեկտրական փոխակերպիչով (transformer) մը։ «Ռեքս տրանսֆորմրս» ընկերութեան տնօրէն՝ թորոնթոհայ Ռաֆֆի Հասըրճեան նշած է, որ «Մեր հայրենակիցներուն ամբողջ կեանքերը իրենց աչքերուն առչեւ քանդուեցան: «Ե՛կ Սվարանց»-ի նման ծրագիրները առիթը կ’ընծայեն, որ մեզմէ իւրաքանչիւրը իր բաժինը բերէ, իր «քարը» դնէ, որ անոնց կեանքերը կրկին կառուցուին: Ինչ որ կ’ընենք, մեր փոքր բաժինն է»։

***
- Մինսքի խումբին գործունէութիւնը պաշտօնապէս պիտի աւարտի 1 դեկտեմբեր 2025-ին

Մինսքի խումբը իր գործունէութիւնը պաշտօնապէս պիտի աւարտէ 1 դեկտեմբերին, կը յայտնեն ԵԱՀԿ-էն՝ պատասխանելով ազրպէյճանական «Էյ.Փի.Էյ.» գործակալութեան հարցումին։
«Ըստ 1 սեպտեմբեր 2025-ին, Նախարարներու խորհուրդին կողմէ տրուած որոշումին` կը ձեռնարկուին քայլերու Մինսքի գործընթացի դադրեցման ուղղութեամբ», ըսին կազմակերպութեան ներկայացուցիչները` աւելցնելով, որ այդ գործընթացը պիտի աւարտի 1 դեկտեմբերին։
Այդ օրէն սկսեալ Մինսքի գործընթացի ծիրին մէջ եւ այդ գործընթացին հետ կապ ունեցող կառոյցներուն մէջ իրականացուող բոլոր գործողութիւնները պիտի դադրին, կը նշեն ԵԱՀԿ-էն:
Մինսքի խումբը ստեղծուած է 1992 թուականին` Արցախեան հակամարտութեան խաղաղ կարգաւորման ուղիներ փնտռելու համար: Մինսքի խումբի համանախագահ երկիրներն էին Ռուսիան, Միացեալ Նահանգները եւ Ֆրանսան: Անոր կազմին մէջ էին՝ Հայաստանը, Ազրպէյճանը, Պելառուսիան, Գերմանիան, Իտալիան, Թուրքիան, Ֆինլանդիան եւ Շուէտը: Փաստացի, խումբի աշխատանքը կանգ առած էր 2022 թուականին: Մինսկի խումբի լուծարման դիմումը Հայաստանի եւ Ազրպէյճանի արտաքին գործոց նախարարները ստորագրած էին 8 օգոստոս 2025-ին, Ուաշինկթոնի մէջ եւ 11 օգոստոսին զայն ուղարկած էին կազմակերպութեան:

***
- Քսանեօթ ծերակուտականներ կը պահանջեն ապահովել հայ գերիներու ազատ արձակումը եւ Պաքուի նկատմամբ պատժամիջոցի կիրառումը

ՀՅԴ Հայ դատի կեդրոնական գրասենեակը կը տեղեկացնէ, որ ԱՄՆ քսանեօթ ծերակուտականներ` Էտ Մարքիի եւ Շելտըն Ուայթհաուսի գլխաւորութեամբ, ինչպէս նաեւ Սենատի ժողովրդավարներու խումբի առաջնորդ Չաք Շումըրի աջակցութեամբ, նամակ ուղարկած են արտաքին գործոց նախարար Մարքօ Ռուպիոյին` Թրամփի վարչակազմին կոչ ընելով՝ պահանջել Ազրպէյճանի կողմէ պահուող բոլոր հայ ռազմագերիներն ու քաղաքական առաջնորդները անյապաղ եւ անվերապահ ազատ արձակել: Նամակին մէջ Թրամփի վարչակազմին կոչ կ’ուղղուի պահանջել, որ միջազգային դիտորդները մուտքի արտօնութիւն ստանան Պաքուի մէջ իրականացուող կեղծ դատավարութիւններուն, ինչպէս նաեւ «Մակնիսքիի օրէնք»-ով պատժամիջոցներ կիրառել ազրպէյճանցի այն պաշտօնեաներուն նկատմամբ, որոնք պատասխանատու են մարդու իրաւունքներու խախտումներուն համար:
Մեկնաբանելով Հայ դատի յանձնախումբի կողմէ օժանդակուող այս նամակին հրապարակումը` Հայ դատի Ուաշինկթոնի գրասենեակի պատասխանատու Արամ Համբարեան նկատել տուած է․ «Այն փաստը, որ Սենատի քսանեօթ դեմոկրատներ` կազմի կէսէն աւելին, ներառեալ առաջնորդ Չաք Շումըր, ստորագրած են այս նամակը` պահանջելով Ազրպէյճանի կողմէ պահուող հայ պատանդներու անյապաղ ազատ արձակումը, կը բարձրացնէ հայկական հարցերու դերը ԱՄՆ արտաքին քաղաքական օրակարգին մէջ` զգալիօրէն բարձրացնելով անոնց նշանակութիւնը Հանրապետական կուսակցութեան եւ Թրամփ–Վենսի վարչակազմին համար»: Ծերակուտականները նամակին մէջ մասնաւորապէս կ’ըսեն, որ զեկոյցները ցոյց կու տան, որ այս քաղաքական պատանդները ենթարկուած են բռնութիւններու եւ նուաստացուցիչ վերաբերմունքի, մինչդեռ գաղտնիութիւնն ու ընթացակարգային խախտումները Պաքուի ռազմական դատարանին մէջ լուրջ կասկածներ կը յարուցեն դատավարութիւններու արդարութեան եւ օրինականութեան վերաբերեալ․․․ Ազրպէյճանի կողմէ Կարմիր խաչի միջազգային կոմիտէի, միակ կազմակերպութեան, որ կրնար այցելել հայ գերիներուն, արտաքսումը եւս աւելի կը վտանգէ հայ բանտարկեալներուն անվտանգութիւնն ու ապահովութիւնը»:
Նամակին մէջ կ’ընդգծուի նաեւ երկու տարի առաջ Արցախի վրայ Ազրպէյճանի շրջափակումն ու ռազմական յարձակումը, որուն հետեւանքով ստիպողաբար շրջանի հարիւր քսան հազար քրիստոնեայ հայեր տեղահանուեցան, որ միջազգային իրաւունքի մասնագէտներու կողմէ կը գնահատուի որպէս ցեղային զտում:
Նամակին մէջ անդրադարձ կը կատարուի ԱՄՆ միջնորդութեամբ ձեռք բերուած համաձայնութիւններուն, որոնց մէջ կը բացակայի որեւէ դրոյթ` ուղղուած հայ գերիներու ազատ արձակման: Մակնիսքիի պատժամիջոցները կարեւոր առանցքային գործիք են` ռազմագերիներու ազատ արձակումը ապահովելու եւ Հայաստանի դէմ յետագայ յարձակումը զսպելու համար:
Ծերակուտականները կ’եզրափակեն. «ԱՄՆ-ի համար ե՛ւ բարոյական, ե՛ւ ռազմավարական հրամայական է ձեռնարկել վճռական քայլերու` ստիպելու Ազրպէյճանին ազատ արձակելու անօրինական կալանաւորուած հայ գերիներն ու ապահովել, որ տարածաշրջանային խաղաղութիւնը հիմնուած ըլլայ պատասխանատուութեան, արդարութեան եւ Լեռնային Ղարաբաղէն տեղահանուած հայերու վերադարձի հիմնարար իրաւունքին վրայ»:

11/21/2025

Լոյսով՝ լոյսին. զրոյց՝ Համազգայինի կեդրոնական վարչութեան անդամ եւ «Գլաձոր» մասնաճիւղի Գրական յանձնախումբի ատենապետ Թամար Տօնապետեան Գուզուեանի հետ

«Թորոնթոհայ»- Համազգայինի անդամ էք երկար ատենէ ի վեր. ի՞նչն է որ ձեզ կապեց։

Թամար Տօնապետեան Գուզուեան- Համազգայինը մանկութենէս ի վեր կեանքիս ուղեկիցը եղած է։ Պէյրութի մէջ անդամակցած եմ Հայ մարմնակրթական ընդհանուր միութեան (ՀՄԸՄ), Ս. Նշան եկեղեցւոյ կրտսերաց դպրաց դասին, Հայ յեղափոխական դաշնակցութեան (ՀՅԴ) «Բ. Սիւնի» պատանեկան միութեան: Բոլորը սիրելի են ինծի համար, սակայն Համազգայինը մէջս շարժած է բան մը աւելի, որ ապագային պիտի ծլարձակուէր։ Պէյրութի մէջ հասակ առած ատենս Համազգայինի համալիրը, ուր կը գործէին «Ն. Փալանճեան» ճեմարանը, Հայագիտական հիմնարկը, «Վ. Սէթեան» տպարանը, գրախանութն ու «Վասպուրական» սրահը, քալելով հինգ վայրկեան էր մեր տունէն։ Ծնողքս առիթ չէին փախցներ մեզ տանելու Համազգայինի կազմակերպած ձեռնարկներուն։ Փոքր տարիքէս սիրած եմ գիրքերու շուրջ ըլլալ. թատրոնի ներկայացումներու, պարախումբի երգչախումբի, ասմունքի երեկոներու ներկայ ըլլալ։

Հայրս այդ տարիներուն թէ՛ «Ազդակ»-ի, թէ՛ Համազգայինի «Վ. Սէթեան» հրատարակչատան մէջ կ՚աշխատէր: Թերթը, գիրքը մասունքի պէս բաներ էին մեր տան մէջ, ու են՝ մինչ օրս։ Մայրս ալ Հալէպի մէջ Համազգայինի վարչական անդամ եղած էր, երգչախումբերու մէջ երգած էր։ Ուրեմն՝ մշակութասէր ծնողքի հոգածութեան ներքեւ հասակ առինք։ Տան մէջ մեր շուրջ բոլորը գիրք էր. գիրքերուն մեծ մասին վրայ ալ «Հ» գիրն էր։ Եկեղեցին, դպրոցները (ներառեալ՝ «Ս. Խանամիրեան» ազգային քոլեճը, ուր յաճախած ենք ես ու քոյրս), Համազգայինը մեր շրջակայքն էին։ Մուշեղ Իշխանը միայն գիրքի մէջ չէր, դուրսն էր, թաղերուն մէջ կենդանութիւն էր։ Հիմա որ կը մտաբերեմ՝ այս միջավայրին մէջ ծնունդ եւ հասակ առնելը մեծ առաւելութիւն էր, թէեւ այո՛, պատերազմ էր այդ տարիներուն. հրթիռ, ռմբակոծում, առեւանգութիւն, տունքանդ... կը խօսիմ եօթանասունականներու, ութսունականներու Լիբանանի մասին։ Այս բոլորին վրայ կ’աւելցնեմ հայ լեզուին եւ գիրին հանդէպ սէրս եւ այն հաւատքը որ մէջս աճեցաւ Համազգայինի հանդէպ։ Երբ ստիպուեցանք հեռանալ Լիբանանէն, պատանի էի։ Բնականաբար հոս եւս Համազգայինը պիտի դառնար երկրորդ տունս եւ դպրոցս։ Եւ այսօր, երախտապարտ կը զգամ «Գլաձոր» մասնաճիւղին, որ բաց գիրկով ընդունեց ու իր հովանիին տակ առաւ զիս, պատանի տարիքէս։

«Թորոնթոհայ»- Համազգայինէն ներս ստանձնած էք զանազան դերեր, բայց գրական գործունէութիւնը կը մնայ ձեր գլխաւոր հետաքրքրութիւնը: Ինչո՞ւ։

Տօնապետեան Գուզուեան- Հետաքրքրութիւններս շատ են։ Բոլոր դերերը, որոնք վստահուած են ինծի, սիրով ստանձնած եմ։ Բոլորն ալ կը կարեւորեմ, ըլլան ատոնք վարչական, յանձնախմբային, կազմակերպական թէ ղեկավարման դերեր։ Համազգայինի բազմաշերտ գործունէութեան մէջ, սկսեալ թատրոնէն, բոլոր մարզերը զիս կը հետաքրքրեն։ Բայց հայ լեզուն եւ գրականութիւնը տարբեր ազդեցութիւն ունեցած են վրաս։ Այնքան մը որ մագիստրոսի երկրորդ վկայականս հայագիտութեան մէջ է ։ Փոքրուց սիրած եմ հրատարակութիւնը, թերթը, ընթերցումը, գիրը, ասմունքը։ Վազած եմ Համազգայինի «Վ. Սէթեան» տպարանի աստիճաններէն վար, որ տեսնեմ թէ ինչպէս հօրս ու հօրեղբօրս արագընթաց մատներու զարկէն կապարը վար կը սահէր՝ իրենց դիմաց ցցուած մեքենաներէն, ի վերջոյ շարուելու, տպուելու ու վերածուելու «Բագին»-ի, կամ «Զարթօնք»-ի, կամ «Մնաս բարով մանկութիւն»-ի... ։ Սիրած եմ բանալ էջերը՝ նորութիւններ յայտնաբերելու․ ինչի՞ մասին գրած են, ի՞նչ գրած են, ինչպէ՞ս, ինչո՞ւ... ի՞նչ բառեր օգտագործած են։ Բազմահատոր Մալխասեանց բառարանն ալ, որ ինծի եւ քրոջս նուիրած էր ընտանիքի բարեկամ եւ ծանօթ մտաւորական Սիմոն Սիմոնեանը, մահճակալիս քովն էր միշտ, Պէյրութի մեր տան մէջ։ Գիրը կեանքի կոչելը սիրած եմ։ Մանաւանդ երբ ստեղծագործական գրականութիւն է, որ պէտք է հասկնալ, ըմբռնել, որպէսզի արժէքը կարենաս գնահատել, այլապէս շարուած բառեր են, որոնք թերեւս բան մը չըսեն կարդացողին կամ լսողին։ Կայ նաեւ մէջս այդ ձայնը, որ անընդհատ կը յուշէ լեզուի, գիրի վտանգին մասին։ Նորութիւն չէ անշուշտ։ Բայց վտանգ հնչեցնելէն բան դուրս չի գար, եթէ պիտի սպասենք որ վերէն փրկութիւնը հասնի։ Հետաքրքրութիւն արթնցնել եւ յստակ նպատակով ու իրագործելի ընթացք ապահովել. այս է որ կը փորձէ ընել Համազգայինը։

«Թորոնթոհայ»- «Գլաձոր» մասնաճիւղի Գրական յանձնախումբը զանազան ծրագիրներ ունի. կրնա՞ք նշել այդ ծրագիրները։

Տօնապետեան Գուզուեան- Համազգայինի «Գլաձոր» մասնաճիւղը իր հիմնադրութենէն՝ 1969-էն ի վեր Թորոնթոյի մէջ ծաւալած է բեղուն եւ բազմաշերտ գործունէութիւն , որուն մաս կը կազմեն գրական բնոյթի ձեռնարկները, որոնք յիշատակելի ըլլալէ անդին՝ ուսանելի ձեռնարկներ եղած են։ Այսօր, Գրական յանձնախումբի ծիրէն ներս մնայուն ծրագիրներ են Գրասէրներու խմբակի հաւաքներու շարքը, Փոքրերու պատմութեան ժամն ու ձեռային աշխատանքը, տարեկան Արտասանական մրցոյթն ու Զարգացման մրցոյթը։ Ասոնցմէ անդին, յոբելենական հանդիսութիւնները եւ սիրերգութեան երեկոները մեծ ընդունելութիւն գտած են։ Այս բոլորը կը միտին ստեղծելու միջավայր մը, ուր լեզուն կենդանի մնայ ու ծաղկի, ուր հայերէնը մտնէ մեր առօրեայ հաղորդակցութեան մէջ, ուր փոքրը, պատանին կամ երիտասարդը չվախնայ հայերէնով արտայայտուելու թէ՛ բանաւոր, թէ՛ գրաւոր, ուր կեանքի կոչուի հայ գրողը, ուր զարգանայ մշակութային գիտելիքներու պաշարը, ուր գրել ուզողը սկսի գրիչ շարժել։

Համազգայինի «Գլաձոր» մասնաճիւղի Գրական յանձնախումբը կը գիտակցի անշուշտ, որ հոսանքին դէմ է իր գործը։ Հոս փակագիծ մը բանալով պէտք է ընդգծել, որ Թորոնթոյի հայ համայնքին համար բախտաւորութիւն է ունենալ Հայ կեդրոններու համալիր, ուր գոյութիւն ունի դպրոց, անվերջ բանող գրադարան՝ Համազգայինի «Յ. Մանուկեան» գրադարանը, «Համազգային» թատերասրահը, ուր հայ աշակերտը կամ երիտասարդը կամ մշակութասէր մարդը հնարաւորութիւն ունի իր հետաքրքրութիւնները զարգացնելու։

«Թորոնթոհայ»- Համազգայինի գրասէրներու խմբակի հաւաքներու շարքը իր տեսակին մէջ եզակի երեւոյթ կը համարուի։ Ի՞նչ ձեւով կ'ընթանան հաւաքները, ո՞վ կ’առաջնորդէ, որո՞նք են մասնակցողները եւ ի վերջոյ ի՞նչ է գլխաւոր նպատակը։

Տօնապետեան Գուզուեան- Սկսիմ նպատակէն, որ շատ պարզ է. միջավայր ստեղծել` յաճախակի հաւաքներու ընդմէջէն հայ երիտասարդը մօտեցնելու հայ գրականութեան ու այսպիսով լեզուի գործածութիւնը զարգացնել։ Երբ փետրուար 2012-ին, Գրական յանձնախումբի նախաձեռնութեամբ ծայր առաւ Համազգայինի գրասէրներու խմբակի հաւաքներու շարքը, ընդամէնը չորս երիտասարդներ կային մեր շուրջը։ Տարիներու ընթացքին հետաքրքրութիւնը աւելցաւ, մօտեցանք այլ գրասէրներու, կարգ մը պարագաներու իրենք մօտեցան մեզի, եկան նաեւ այլ երիտասարդներ, որոնք մէկ երկու անգամ մասնակցեցան, բայց մնայուն կորիզ մը սկսաւ ժամանակի ընթացքին կազմուիլ։ Եկան նորերը ու տակաւին պիտի գան ուրիշներ։ Շատ հարազատ ու մտերիմ միջավայր է. ցարդ ունեցած ենք եօթանասունի մօտ հաւաքներ. ամսական հերթականութեամբ սկսանք, սակայն համաճարակէն ետք ու մինչ օրս երկու ամիսը մէկ հաւաք կ’ունենանք։ Կարեւորը այն է որ խմբակին հետ կապը կը շարունակուի տարուան ընթացքին եւ շարունակուեցաւ նոյնիսկ համաճարակի օրերուն, երբ տեսանիւթերու վրայ աշխատեցանք, քանի որ անձամբ քով-քովի գալը հնարաւոր չէր այդ օրերուն։

Ծրագիրը ես կ’առաջնորդեմ։ Նիւթը մօտեցումը, պարունակութիւնը խմբակի անդամներուն հետ խօսելով կ’եզրակացնենք։ Ապա միասին կ’աշխատինք իւրաքանչիւր կտորի վրայ, կը քննարկենք, կը փորձենք մտնել գրողին աշխարհէն ներս, ծանօթանալ կենսագրութեան, ժամանակաշրջանին, ապա նայիլ ստեղծագործութիւններուն։ Փորձերու, քննարկումներու միջոցով կը փորձենք հասցնել տեղ մը, ուր ներկայացնող երիտասարդը հանգիստ զգայ այդ բանաստեղծութիւնը ասմունքելու կամ արձակը մեկնաբանելու ժամանակ։ Հաւաքները սովորաբար Համազգայինի «Յ. Մանուկեան» գրադարանը տեղի կ՚ունենան։ Գրեթէ մէկ ժամ տեւողութեան մէջ, երիտասարդ մասնակիցները իրենց փորձերուն արդիւնքն է որ կը ներկայացնեն։

«Թորոնթոհայ»- Ցարդ ի՞նչ նիւթեր ներկայացուած են. կարելի՞ է նշել մի քանին:

Տօնապետեան Գուզուեան- Տարուան սկիզբը երբ Գրական յանձնախումբը իր ծրագիրը կը կազմէ, հոն հաւաքի նիւթերուն մասին ալ կը խօսինք, սակայն, վերջնական նիւթերը մեր երիտասարդ անդամներուն հետ կ’որոշենք։ Երբեմն մէկ գրողի կամ գրողի մը մէկ գործին վրայ կեդրոնացած կ’ըլլան հաւաքները, երբեմն ալ ընդհանուր նիւթի մը շուրջ: իբրեւ օրինակ՝ հայ կին գրողները տարիներու ընդմէջէն, հայ քնարերգութիւնը, դիւցազներգութիւնը, սէրը գրականութեան ընդմէջէն, թարգմանութիւնը գրականութեան մէջ, նահատակ գրողներ եւ այլն։ Խմբակին առաջին հաւաքը Տէրեանի մասին էր, առաւելաբար իր սիրային ստեղծագործութիւններէն ներկայացումներ էին. Թումանեան, Վարուժան, Դուրեան, Եսայեան, Սիպիլ, Սահեան, Շիրազ, Սարաֆեան, Զարիֆեան, Լեռ Կամսար, Դաւթեան, Զահրատ, Խրախունի, Նարդունի, Ն. Պէշիկթաշլեան, օրինակներ են: Խմբակի անդամները Գէյմպրիճի Տաթեւ մասնաճիւղի հրաւէրով քանի մը անգամ Գէյմպրիճի մէջ եւս հանդէս եկած են։

«Թորոնթոհայ»- Գրասէրներու խմբակի յաջորդ ներկայացումը 30 նոյեմբերին է՝ «Համազգային» թատերասրահին մէջ. ի՞նչ կարելի է ակնկալել «Լոյսը» խորագիրը կրող այս երեկոյթէն։

Տօնապետեան Գուզուեան- Այո, «Լոյսը» գրասէրներու հաւաքներու սեղմ պարունակէն դէպի աւելի լայն բեմ պիտի փոխադրէ մեզ։ Գրական յանձնախումբը մտադիր է տարին մէկ անգամ աւելի լայն տարողութեամբ կազմակերպել ներկայացում մը՝ Գրասէրներու խմբակի անդամներուն մասնակցութեամբ, աւելի լայն բեմ տրամադրելով այս երիտասարդներուն, որոնց նուիրուածութիւնը այս ծրագրին ողջունելի է։ Անոնց մէկ մասը Թորոնթօ ծնած է, մէկ մասը Հալէպ կամ Պէյրութ, արդէն երկար ատենէ ի վեր կը բնակին Թորոնթօ, մեծ թափով ու սիրով կը մասնակցին։ Խմբակէն Ռիթա Խաչոյեան, որ նաեւ Գրական յանձնախումբի մէջ վարչութեան ներկայացուցիչն է, կ՚ըսէ՝ «Հայերէնս պիտի նահանջէր, առանց Գրասէրներու խմբակի հաւաքներուն»։ Լոռի Պէրպէրեան կ՚ըսէ՝ «Գրասէրներու խմբակի հաւաքներուն միջոցաւ կեանքի դասեր կը քաղեմ հայութեան ամենէն իմաստուն միտքերէն»:

«Լոյսը» (30 նոյեմբեր 2025) Դանիէլ Վարուժանի (1884-1915) եւ Ռուբէն Սեւակի (1885-1915) կեանքին ու գրական գործերուն մասին գեղարուեստական համադրում մըն է։ Երեկոյին ընդմէջէն պիտի ներկայացուին զոյգ բանաստեղծներուն ներաշխարհը ցոլացնող բանաստեղծական գոհարներ։ Գրասէրներու խմբակէն տասը երիտասարդ պիտի մասնակցի ասմունքներով, ընթերցումներով։ Նաեւ պիտի ունենանք երգի, նուագի եւ պարի բաժիններ։ Մէկ խօսքով՝ հոգեպարար երեկոյի մը կը պատրաստուինք (ծանուցումը՝ մեկնաբանութիւններուն մէջ):

«Թորոնթոհայ»- Անդրադառնալով Համազգայինի կեդրոնական վարչութեան գործունէութեան, միութիւնը զանազան կրթական եւ մշակութային ծրագիրներ ունի. ինչպէ՞ս կը կարեւորէք այս ծրագիրները սփիւռքի ներկայ պայմաններուն մէջ։

Տօնապետեան Գուզուեան- Համազգայինը կը գործէ աշխարհի տարածքին՝ տասնինը շրջաններու մէջ, որոնցմէ է Գանատան իր չորս մասնաճիւղերով։ Իւրաքանչիւր շրջան ունի իր ծրագիրները։ Իսկ Կեդրոնական վարչութեան շարունակական ծրագիրներուն մաս կը կազմեն կրթական օճախները՝ «Մ․ եւ Հ․ Արսլանեան ճեմարան»-ը, Սիտնիի Գոլստըն ճեմարանը, որ Աւստրալիոյ շրջանին մաս կը կազմէ, Մարսիլիոյ ճեմարանը եւ Իսի լէ Մուլինոյի (Փարիզի կից արուարձան) Թարգմանչաց-Համազգային վարժարանը: Այսօր հայկական կրթական օճախները վերելքի ճամբուն վրայ պահելը ինքնին մեծ մարտահրաւէր է յայտնի պատճառներով։ Բայց հպարտութեամբ կարելի է ըսել, որ փայլուն արդիւնքներ կ’արձանագրեն բոլորը։ Կրթական ծրագիրներուն մէջ է նաեւ հայերէնի ուսուցիչներու եւ տնօրէններու պատրաստութեան ծրագիրը, որ Համազգայինը կ՚առաջնորդէ՝ Երեւանի պետական համալսարանի եւ Հայկազեան համալսարանի գործակցութեամբ։

Համազգայինը կը տանի բեղուն հրատարակչական աշխատանք, որուն ծիրէն ներս է դասագիրքերու հրատարակութեան ծրագիրը։ «Բագին» եռամսեայ հանդէս, pakine.net կայք եւ «Բագին» մատենաշար, որոնց պտուղները կը վայելէ ընթերցող հասարակութիւնը։ Փոքրերու «Լալան ու Արան» խաղերու, պուպրիկներու ծրագիրը, Մտամարզ ծրագիրը, որ լաւ առիթ կ՚ընծայէ ընտանիքներուն միասին զարգացնելու իրենց գիտելիքներու պաշարը։ Պատանիներու ուղղուած «Փեթակ» ճամբարը տեղի կ’ունենայ Փենսըլվենիոյ մէջ ամէն ամառ, երկու շաբաթներու ընթացքին, իսկ երիտասարդներու ուղղուած երեսնամեայ ուսանողական հաւաքը (Ֆորում) Հայաստանի մէջ, առաւել՝ Հիւսիսային Ամերիկայի Արթլինքս եւ Եւրոպայի Եութլինքս եռօրեայ ծրագիրները, որոնց մասին կարելի է շատ երկար խօսիլ։ Անգլիախօս երիտասարդութեան ուղղուած է h-pem հարթակը, ուր լոյս կը տեսնեն զանազան հետաքրքրաշարժ նիւթեր։ Կան այլ ծրագիրներ ալ , որոնց նախօրօք անդրադարձած ենք ու ապագային աւելին կարելի է յայտնել։ Որոշ ծրագիրներու իրականացման մէջ դեր ունին Գալուստ Կիւլպէնկեան հիմնարկութեան Հայկական համայնքներու բաժանմունքը, նաեւ նուիրատուներ եւ բարերարներ, որոնք կը գործեն Համազգայինի հետ՝ հաւատալով հայկական մշակոյթը սփիւռքի տարածքին ապրեցնելու կարեւորութեան։ Կարելի է այցելել Համազգայինի կայքէջը կամ հետեւիլ ընկերային ցանցերու վրայ Համազգայինի համատարած գործունէութեան։ Մեր շնորհակալութիւնը կ՚երթայ բոլորին, ամենէն դոյզն ներդրումը ունեցողէն ամենէն մեծ աշխատանք տանողին, կամաւորին ու գեղարուեստի ղեկավարին, իւրաքանչիւր անդամի ու բարերարի։ ֎

***

Այս զրոյցը լոյս տեսած է «Թորոնթոհայ»-ի նոյ. 2025 ( #219) թիւին մէջ: Լուսանկարը՝ Յակոբ Գուզուեանի:

11/19/2025

Bayrakdarian set for a Toronto homecoming with ‘Ancestral songs, prayers, and lullabies’ at Koerner Hall

The acclaimed soprano returns Nov. 22 with a program of sacred music, Komitas works, and Armenian playsongs brought to life with visuals by artist Kevork Mourad.

TORONTOYE—When acclaimed soprano Isabel Bayrakdarian returns to Toronto on Nov. 22 to perform ‘Ancestral songs, prayers, and lullabies’ at Koerner Hall, the evening will carry a significance that goes beyond the standard concert experience. For her, stepping onto that stage in this city connects her earliest musical foundations with the work she continues to shape today as an Armenian artist on the international stage.

Before Bayrakdarian’s voice was heard in opera houses from Salzburg to San Francisco, before she was featured in the Grammy Award-winning soundtrack of ‘The Lord of the Rings: The Two Towers,’ before the The JUNO Awards and the academic work, there was Toronto: her conservatory training, her first voice lessons, and her formative experiences within the Armenian community here.

“Toronto is indeed a very special place as my metamorphosis as an artist took place there,” Bayrakdarian told Torontohye. “Whenever I sing in Toronto, and particularly at the Koerner Hall and RCM where I began my first voice lessons back in 1993, I feel an incredible and overflowing sense of love and gratitude.”

She also spent part of her early years in Toronto singing in the choir of St. Mary Armenian Apostolic Church, strengthening her first musical ties within the local Armenian community and grounding her earliest experiences in Armenian liturgical song. That personal history has never faded from her memory. “From the stage, I physically feel the love coming to me from my audience, most of whom have been on my journey since my teenage days, so it feels like the entire city is my family who is rooting for me. In turn, on the wings of the song, I send blessings to everyone in my audience, and their loved ones.”

The upcoming program reflects years of artistic focus on Armenian repertoire, memory, and cultural preservation. ‘Ancestral songs, prayers, and lullabies’ brings together sacred music, works by Komitas, and traditional playsongs and lullabies preserved through his students Parsegh Ganatchian and Mihran Tumajan. Bayrakdarian describes the structure of the evening as deliberate, beginning with sacred Armenian music—the oldest layer of the program—and moving into material rooted in community and family life.

“The profound sacred music has sustained all Armenians’ faith, identity, and language for two thousand years. I have no doubt that the listener’s DNA will recognize this music and be moved and soothed by it,” she said. The Komitas segment, she added, will speak to Armenians whether their families came through historic Western Armenia, the Middle East, the Republic of Armenia, or anywhere across the diaspora. “These playsongs and lullabies were sung by our grandmothers and grandfathers when they were mischievous children, in faraway lands that no longer exist. All those who perished, and all the children whose voices were silenced prematurely because of their Armenian ethnicity and Christian religion, will come alive again through the songs that sustained them and brought them joy and comfort in their living years.”

For many in the Toronto Armenian community, this music is intergenerational. It has travelled through upheaval, displacement, immigration, resettlement, and now cultural renewal. The fact that it will be presented on a major Canadian stage with Armenian content at the forefront is not lost on Bayrakdarian, especially when she compares today’s atmosphere to the arts world she entered in the 1990s.

“The world today is very different than when I started out. It is more interconnected, inclusive, and curious. To be able to curate and present a concert of ancestral songs, most of which are obscure material and in the Armenian language, was something unfathomable 30 years ago,” she said. “I believe the field is wide open now for artists of any background to present projects that offer a personal perspective and a unique story with an authentic voice.”

A major creative element of the concert will be the on-stage collaboration with Kevork Mourad, the Syrian-Armenian visual artist whose live drawings will unfold in real time. Mourad, who has performed at the Aga Khan Museum, Carnegie Hall, the The Metropolitan Museum of Art, New York, Walt Disney Concert Hall, and with Yo-Yo Ma’s Silkroad Ensemble, approaches storytelling through imagery. His presence will anchor the evening's visual dimension.

Bayrakdarian, who also serves as Director of Opera Theatre and Opera Outreach at the UC Santa Barbarahas devoted much of her work to audience education through performance. “My goal for this project was always to make it an educational experience for the audience, a chance for them to learn more about Armenian history, our lost music, our endangered languages—Grabar (Classical Armenian) and Western Armenian—and our art. Since we humans learn through our senses, what better way to enhance that learning experience than by engaging our two senses: the ears and the eyes.”

She was drawn to Mourad’s approach long before this collaboration took shape. “He is a brilliant storyteller through his art, and I am thrilled to be working with him. We share the experience of being Armenian Diaspora artists, grandchildren of Genocide survivors, born and raised in the Middle East, and now building our lives and careers in North America. That experience is familiar to Armenians everywhere.”

The evening will begin with a 7 p.m. prelude recital by Royal Conservatory students, followed by the main performance at 8 p.m. Bayrakdarian supports the decision to include young musicians in the program, especially on a night grounded in cultural continuity. For her, early opportunities in Toronto opened doors that later led to international stages; seeing young performers start on the same platform feels fitting.

Koerner Hall, which has hosted Bayrakdarian in earlier phases of her career, will again serve as the setting—a hall known for its acoustics, its audience, and its location at the heart of the city’s cultural corridor. For many Armenian Torontonians, it will also offer something specific: the chance to hear treasured repertoire in a major venue, presented by an artist who grew up in their midst and never lost her connection to the community that helped raise her.

Tickets are available through the Royal Conservatory box office for the Nov. 22 performance of ‘Ancestral songs, prayers, and lullabies,’ featuring Isabel Bayrakdarian with live visual art by Kevork Mourad. The prelude recital begins at 7 p.m. and the concert begins at 8 p.m. ֎

***

This article was published in Torontohye's Nov. 2025 ( #219) issue. Photo courtesy of Isabel Bayrakdarian.

11/17/2025

Հայկական ակունքներուն զնգիւնը Գանատայի մէջ
Տիրուկ Մարգարեան Կարապետեան

«Ակունք» համոյթը ( AKUNQ Ethnographic Ensemble) ազգային հպարտութեան հոգեթով պահեր պարգեւեց թորոնթոհայութեան

Հայ երգը՝ մեր ժողովուրդի շունչը, մեր գոյութեան ամենէն հին ու անջնջելի վկայութիւնն է։ Երբ ան հնչէ, ժամանակը կը կանգնի եւ մեր նախնիներու ձայնը կը դառնայ ներկայ։

Ահաւասիկ այդ ձայնն էր, որ կրկին հնչեց Գանատայի մէջ, երբ Հայաստանի «Ակունք» ազգագրական պետական համոյթը իր գունագեղ ու հոգեթով ելոյթներով վերակենդանացուց մեր հին երգերն ու պարերը, մեր բարբառներն ու սովորութիւնները։ Անոնք միայն չյայտնուեցան բեմին վրայ, այլ մտան սրտերուն մէջ, դարձան հպարտութեան լոյս եւ ազգային ոգիի նոր թափ։

Հայ երգի նուիրեալ բանահաւաք եւ մեծանուն երգիչ Հայրիկ Մուրատեանի «Հայ մնալ ու հայ ապրիլ» յորդոր-խնդրանքը կը շարունակէ հնչել անցեալէն այսօր՝ իբրեւ կանչ մը դէպի մեր արմատներուն խորքը։ Արդարեւ, «Հայկական է, պատուական է» արտայայտութիւնը լիովին արդարացաւ վերջին երկու շաբաթներու մշակութային եռուզեռի ընթացքին, երբ՝ Համազգայինի Գանատայի շրջանային վարչութեան ջանքերով եւ նախաձեռնութեամբ՝ Գանատա հիւրընկալուած «Ակունք» համոյթին համերգաշարը՝ ազգագրական փառատօնի վերածուելով, գրաւեց գանատահայերուն սրտերը՝ Մոնթրէալէն մինչեւ Գէյմպրիճիմւ Թորոնթօ։

1974-ին, բանահաւաք եւ ազգագրագէտ Մարօ Մուրատեանի հիմնած «Ակունք» համոյթին առաքելութիւն առաջին իսկ օրերէն եղած է պահպանել, ներկայացնել եւ տարածել հայ ժողովրդական երգերն ու պարային, մշակութային արժէքները՝ որպէս հայ ազգային ինքնութեան անբաժանելի ժառանգութիւն։
Համոյթը, որ իր մէջ կը համախմբէ Արեւմտեան եւ Արեւելեան Հայաստանի բազմերանգ երգերն ու պարերը, տարազներն ու բարբառները, 4 հոկտեմբերին, իր երրորդ եւ եզրափակիչ համերգով՝ Թորոնթոյի «Համազգային» թատերասրահին մէջ, բեմ բարձրացաւ՝ իր առինքնող ու հոգեթով ներկայացումով։
Մթնշաղի շողերով լուսաւորուած բեմին վրայ տեղադրուած փայտեայ օրօրոցը, խնոցին, կաւէ կուժը, ճախարակը եւ ձեռարուեստի նմուշները արդէն կը բանային միտքի դռները դէպի մեր բնօրրանը՝ այն ճանապարհով, ուրկէ անցած են մեր նախնիները։

Համազգայինի շրջանային վարչութեան անդամ եւ օրուան հանդիսավար Յարութ Տոնոյեան բեմ բարձրացաւ, ողջունեց հանդիսատեսը Համազգայինի անունով եւ ըսաւ․ «Մեծ պատիւ է կատարել այս գեղեցիկ երեկոյի բացումը՝ նուիրուած մեր ժողովուրդի հարուստ երաժշտական ու պարային ժառանգութեան։ Այսօր հաւաքուած ենք ո՛չ միայն երաժշտութիւն լսելու, այլ զգալու հայի հոգին՝ երգին, հնչիւնին եւ շարժման միջոցով»։ Ան նաեւ անդրադարձաւ համոյթի պատմութեան եւ անոր գեղարուեստական ղեկավար, կոմիտասագէտ Արթուր Շահնազարեանի անսակարկ նուիրումին՝ ընդգծելով, թէ անոր մասնագիտական խորագիտութիւնն է, որ կը պահէ համոյթին անաղարտ ընթացքը թէ՛ հայրենի բեմերուն, թէ՛ աշխարհի զանազան երկիրներու բեմերուն վրայ։

Երբ բեմին վառ լոյսերը փայլեցան, գունազարդ տարազներով երգիչ-երգչուհիները ներս մտան եւ իրենց տարազներու գոյներով բեմը վերածեցին Սարեանի հնչուն կտաւներէն մէկուն։ Երկու բաժիններով, մօտաւորապէս երեք ժամ տեւողութեամբ, հանդիսատեսին առաջ բացուեցաւ այնպիսի ներկայացում մը , որուն ընթացքին հնչեցին հարսանեկան, տօնական, աշխատանքային, օրօրոցային, քնարական, մանկական, պատմական եւ հայրենասիրական երգեր՝ պատմական Հայաստանի գրեթէ բոլոր գաւառներէն։ Համոյթին ներկայացումը ոչ միայն կատարողական էր, այլ նաեւ գիտական ու ազգագրական աշխատանք մը, որ հաւաքած, վերակենդանացուցած եւ բեմադրած էր մեր ժողովուրդի երբեմնի մոռցուած գանձերը՝ մաքրամաքուր ձայնով ու անխաթար հայկական հնչիւններով։

Առաջին բաժինը սկիզբ առաւ «Բարի լուսոյ»-ով, իսկ աշխատանքային երգերու շարքով վարուցանքի ամբողջ արարողութիւնը պարզուեցաւ հանդիսատեսին առաջ․ երգիչները արեւին առաջին շողերուն հետ արտ հասնելով՝ եզներուն հետ զրուցեցին, իրենց հնչեղ ձայնով գութանը պատրաստեցին ու հոն Վարուժանի «Ցորեանի ծովեր»-ը արթնցան ու մեղմօրէն երգեր փսփսացին ունկնդիրներուն ականջին։ Սեբաստիոյ պարով երջանկութիւն սփռուեցաւ ամենուրեք, «Աշուղ ա էկել», «Ջուր կու գէր» «Մեր տան իտեւ», «Տրինա» ժողովրդական երգերու եւ «Ուրֆանէ» պարի կատարումներէն ետք երգչուհիներուն երգած օրօրոցայինները սրտեր շարժեցին։ Բազմազան բարբառներով երգուող օրօրոցայինները Համազգայինի բեմէն շատ քաղցր հնչեցին ու մեր հարուստ լեզուի բարբառներուն ճոխութիւնը եւ հայ մայրերուն հոգատարութիւնը յայտարարեցին արար աշխարհին։ Չյուզուիլը անհնար էր։

Կատակ երգ «Իշու դնչուկ»-ով եւ «Նարէ» քնարական երգ ու պարով աւարտին հասաւ առաջին բաժինը։ Հայկական դհոլն ու զուռնան անընդհատ ընկերակցեցան հայկական զգացաշարժ տուտուկի մեղեդիներուն ու հայկական աւանդոյին ու մշակոյթի մասնիկներուն վառ օրինակը հանդիսանալով՝ հմայեցին հանդիսատեսը։

Երկրորդ բաժինով՝ սեւ ու ոսկեգոյն, ասեղնագործ տարազներով բեմ բարձրացան «Ակունք»-ի ինը երգիչ-երգչուհիներ եւ «Զողորմի»-ով, «Ռոստոմի»-ով, «Կիլիկիոյ տապքէ»-ով, «Թամզարա»-ով, Սասունի երգերու շարքով եւ «Ալաշկերտի քոչարի»-ով ճոխացուցին մթնոլորտը։ Ուրախ եւ դրական յոյզերով լիցքաւորուած հանդիսատեսը ծափողջիւններով միացաւ համոյթին։ Հանդիսատեսը «Իշխանական» պարի ընթացքին ծափ զարկաւ, «Հադիգոյ» եւ «Շիրխանի» խնճոյքի եւ հարսանեկան երգերուն եւ հանրածանօթ «Կտրիճ Դաւօ» երգին հետ քէֆ ընող հարազատներու ուրախութեան համն ու հոտը զգալով՝ միաբերան երգեց։

Կարգը հասած էր հայրենասիրական երգերու շարանին, որուն կատարման ժամանակ նոյնպէս՝ ամբողջ զգայարանքը ձայնին մէջ տեղաւորած, երգիչ-երգչուհիներուն հետ բարձրաձայն երգեց ոգեւորուած հանդիսատեսը։ Երբ հնչեցին «Նայ նայ»-ն ու «Հանինա»-ն, ապա «Քոչարի»-ն եւ «Եարխուշտա»-ն, սրահը դարձաւ հայկական բարձրավանդակ, ու բոլորը զգացին անպարտ եւ յաղթական հայի ոգիին ներկայութիւնը բեմին վրայ։
Ազգային հպարտութիւն ու երախտագիտութիւն կար բեմին վրայ ու սրահին մէջ։ Հայկական մշակոյթի թարմ շունչը իր էութեամբ զգացող խանդավառ հանդիսատեսը յոտնկայս ծափահարեց՝ «Ակունք» համոյթին, որ իր երգացանկով եւ կատարողութիւններով յաջողութեամբ պսակեց իր առաքելութիւնը, Համազգայինի Գանատայի շրջանային վարչութեան, որ նախաձեռնողն ու կազմակերպողն էր այս շրջագայութեան՝ Մոնթրէալէն Գէյմպրիճ ու Թորոնթօ, ինչպէս նաեւ տեսլականը իրականացած «Սանահին», «Տաթեւ» եւ «Գլաձոր» մասնաճիւղերու վարչութեանց եւ յանձնախումբերուն։
Յարութ Տոնոյեան Գ․ Էմինի «Սասուցիների պար»-էն տողեր արտասանեց ու բեմ հրաւիրեց Գանատայի շրջանային վարչութեան ատենապետ Թամար Շահինեանը եւ Օնթարիոյի խորհրդարանի անդամ Արիս Պապիկեանը՝ եզրափակելու այս բացառիկ երեկոն։

Պապիկեան բարձր գնահատեց համոյթին ելոյթը՝ ըսելով․ «Իւրայատուկ երեւոյթ մըն էր այս երեկոն։ Դուք մեզ տարիք պապենական հողերու փառքի օրերը։ Դուք էք յոյսն ու լոյսը հայ մշակոյթի զարթօնքին։ Դուք անաղարտ հայ երգարուեստը կը փոխանցէք մեր ապագայ սերունդին եւ անոր ճաշակը կը բարձրացնէք»։

Երեսփոխանը իր անունով գնահատագիրներ նուիրեց «Ակունք»-ի իւրաքանչիւր անդամին, առ ի գնահատանք իրենց տարած ազգապահպան աշխատանքներուն։ Ինչպէս նաեւ փոխանցեց նահանգապետ Տակ Ֆորտի գնահատագրերը՝ մէկը Շրջանային վարչութեան, իսկ միւսը՝ «Ակունք» համոյթին։

Թամար Շահինեան Համազգայինի շրջանային վարչութեան անունով յուշանուէր մը նուիրեց համոյթին՝ հետեւեալ գրութեամբ․ «Հայաստանի «Ակունք» պետական ազգագրական համոյթին՝ առ ի գնահատանք հայ մշակութային ժառանգութեան եւ ազգային աւանդութիւններու պահպանման ու տարածման ազնիւ առաքելութեան»։

Շահինեան վարչութեան անունով խորին շնորհակալութիւն յայտնեց համոյթի անդամներուն ու խումբի ստեղծագործական ղեկավար Արթուր Շահնազարեանին, Ժողովրդական երաժշտութեան եւ պարի ազգային կենդրոնի ղեկավարութեան, որոնց համագործակցութեան արդիւնքով կատարեալ յաջողութեան դափնիով պսակուեցաւ Գանատայի մէջ կայացած այս համերգաշարը։ Ատենապետը նաեւ շնորհակալութիւն յայտնեց ներկաներուն, հովանաւորներուն, նուիրատուներուն, աջակից կամաւորներուն, Համազգայինի երեք մասնաճիւղերուն եւ Համազգայինի կեդրոնական վարչութեան ներկայացուցիչ Թամար Տօնապետեան Գուզուեանին, միշտ իրենց կողքին գտնուելուն եւ անխոնջ աշխատանքին համար, ապա ըսաւ․ «Կը հաւատանք, որ «Ակունք»-ի առաքելութիւնը նոյնն է, ինչ որ է մեր առաքելութիւնը, իբր Համազգային՝ պահպանել եւ տարածել հայկական մշակոյթը եւ զայն փոխանցել սերունդէ-սերունդ։ Եթէ իրենց առաքելութիւնը այդ է հայրենիքէն ներս, ապա մերը նոյնն է՝ հայրենիքէն դուրս, եւ մենք այս մէկը չենք կրնար իրականացնել առանց իրենց»։

Այսպէս, զուլալ հայկական ոգին նոր շունչ ստացաւ Գանատայի հողին վրայ։ «Ակունք»-ը դարձաւ կենդանի կամուրջ՝ անցեալէն դէպի ապագայ, իսկ անոր կրած յաջողութեան արձագանգը ներկայի եւ ապագայի հայ սերունդները ոգեւորող։ ֎

***

Այս թղթակցութիւնը լոյս տեսած է «Թորոնթոհայ»-ի նոյ. 2025 ( #219) թիւին մէջ:

(լուսանկարը՝ «Նոր հայ հորիզոն»-ի տեսանիւթէն)

Address

Toronto, ON

Telephone

+14164912900

Website

http://torontohye.ca/

Alerts

Be the first to know and let us send you an email when Torontohye/Թորոնթոհայ posts news and promotions. Your email address will not be used for any other purpose, and you can unsubscribe at any time.

Contact The Business

Send a message to Torontohye/Թորոնթոհայ:

Torontohye/Թորոնթոհայ