06/11/2025
“कोशिश करने वालों की कभी हार नहीं होती!”
Ironman Malaysia – माझा एक अविस्मरणीय प्रवास!
✍️ लेखन – Ironman महावीर कदम
कोशिश करने वालों की कभी हार नहीं होती,
लहरों से डर कर नौका पार नहीं होती!
या दोन ओळी माझ्या जीवनावर अक्षरशः खऱ्या उतरतात.
1 नोव्हेंबर 2025 — हा दिवस मी कधीच विसरू शकणार नाही.
मलेशियातील लंगकावी येथे झालेल्या Full Ironman Malaysia स्पर्धेत मी सहभागी झालो होतो, आणि हा अनुभव माझ्या आयुष्यातील सर्वात मोठा आणि भावनिक क्षण ठरला.
🏊♂️ स्विमिंगची सुरुवात आणि पहिला धक्का
मी मागील वर्षी Ironman Australia स्पर्धा 13 तास 41 मिनिटांत पूर्ण केली होती. त्यामुळे या वेळी माझं लक्ष्य होतं — 14 तासांच्या आत रेस पूर्ण करायची.
मलेशिया येथील स्पर्धा ही जगातील सर्वात कठीण स्पर्धांपैकी एक मानली जाते. 38 ते 40 अंश से. तापमान,70 ते 90% दमट हवामान, 3.8 किमी स्विमिंग, 180 किमी सायकलिंग (तेही डोंगराळ भागात!) आणि शेवटी 42.2 किमी रनिंग — असे एकूण 226 किमी अंतर 17 तासांच्या आत पूर्ण करावे लागत
मी गेल्या 1 वर्षापासून प्रचंड मेहनत घेतली होती.
स्विमिंगचा भाग अतिशय जोशात झाला — 1 तास 27 मिनिटांत मी 3.8 किमी स्विमिंग पूर्ण केली आणि बाहेर पडलो.
पण बाहेर आल्यानंतर लगेच माझ्या कुटुंबीयांनी सांगितलं —
तुमचे ट्रॅकिंग बंद झालं आहे!”
ते ऐकून धक्का बसला. म्हणजे संपूर्ण रेसचं डेटा आणि टायमर दोन्ही बंद झालं होतं!
मला पुढच्या क्षणाला सायकलिंग सुरू करायचं होतं, पण टायमर आणि ट्रॅकिंगशिवाय पुढे जाणं शक्य नव्हतं.
मी लगेच आयोजकांकडे धाव घेतली. त्यांनी सांगितलं —
तुम्ही पुढील कंट्रोल पॉइंटवर तक्रार नोंदवा, तिथून नवीन ट्रॅकिंग सेटअप मिळेल.”
या सगळ्या प्रक्रियेत माझा सुमारे 35 मिनिटांचा वेळ वाया गेला.
🚴 सायकलिंगमध्ये संकटावर संकट
मी सायकलिंग सुरू केली, आणि सुरुवातीलाच घाटाचा भाग आला.
अजून फक्त 15 किमी पूर्ण झालं होतं आणि उंच चढावर जाताना सायकलचा “कॉलर पार्ट” तुटला — हा तोच भाग असतो जो गियर बदलण्यासाठी वापरला जातो!
मी थेट जमिनीवर पडलो.
वॉलंटियर्सनी मला उभं केलं, धीर दिला आणि मेकॅनिकला बोलावलं.
मेकॅनिक आला आणि तपासून म्हणाला —
ही सायकल दुरुस्त होणार नाही. तुम्हाला ही रेस सोडावी लागेल.”
त्या क्षणी माझं सगळं मनोधैर्य कोसळलं.
मी वर्षभर झोपेचा त्याग करून, आहारावर नियंत्रण ठेवून आणि शेकडो तास ट्रेनिंग करून ही रेस गाठली होती.
मी त्यांना विनंती केली —
कृपया काहीही करा, पण मला ही रेस पूर्ण करायची आहे.”
शेवटी त्यांनी प्रो-मेकॅनिकला बोलावलं. त्याने सायकल तात्पुरती दुरुस्त केली आणि स्पष्ट सांगितलं,
ही सायकल आता फक्त एका गियरवरच चालेल.
जर गियर बदललात, तर पार्ट तुटेल आणि अपघात होऊ शकतो.”
‘Quit’ हा शब्द मनातून काढून टाकला
मी विचार केला — “जे होईल ते होईल, पण हार मानायची नाही.”
दुरुस्तीच्या प्रक्रियेत आणखी 45 मिनिटे गेली, म्हणजे एकूणच माझा जवळपास दीड तास वाया गेला होता.
पुढे 165 किमी सायकलिंग करताना मी पूर्णवेळ संयमाने गियर न बदलता सायकल चालवली. प्रसंगी चढावर कधी सायकलवरून उतरून घाट पायी चढलो, पण थांबलो नाही.
शेवटी मी सायकलिंग निर्धारित वेळेच्या 10 मिनिटं आधी पूर्ण केली.
जर हा वेळ ओलांडला असता, तर आयोजकांनी मला पुढे जाण्याची परवानगीच दिली नसती.
शेवटचा संघर्ष – रनिंग
सायकलिंगनंतर 42.2 किमी रनिंग उरलेलं होतं — तेही दमट, उष्ण वातावरणात.
शरीर थकलं होतं, पण मन अजूनही मजबूत होतं.
प्रत्येक पावलागणिक मी स्वतःशीच लढत होतो.
शेवटी 16 तास 28 मिनिटांत मी संपूर्ण रेस पूर्ण केली!
त्या क्षणी मी आनंदाने भारावून गेलो — कारण ही फक्त स्पर्धा पूर्ण करणं नव्हतं,हे होतं स्वतःला जिंकण होत
या रेसमध्ये जो स्पर्धक पहिल्या क्रमांकावर आला, त्यापेक्षा कित्येक पटीने मला आनंद झाला होता
कारण मी ही स्पर्धा निर्धारित वेळेत पूर्ण करून हातातून गेलेलं यश पुन्हा खेचून आणलं होतं.
माझ्यासारख्याच अनेक स्पर्धकांना सायकलिंगमध्ये अडचणी आल्या —
त्यापैकी जवळजवळ सर्वांनी रेस सोडून दिली.
पण मी ठरवलं होतं —
जोपर्यंत वेळ संपत नाही, तोपर्यंत मी प्रयत्न थांबवणार नाही, प्रयत्न करत राहणारा!”
जीवनाचं सार
ही रेस मला आयुष्याचं खरं तत्त्व शिकवून गेली —
“आपलं जीवनसुद्धा ह्याच Ironman स्पर्धेसारखं आहे.”
इथे अडचणी, अडथळे आणि संकटं येतात —
काही नैसर्गिक, काही कृत्रिम.
पण त्यांना घाबरून नव्हे, तर संयम, आत्मविश्वास आणि सातत्याने सामोरं जायचं.
आपण कितीही तयार असलो, तरी समस्या सांगून येत नाहीत.
त्या नेहमी हातात हात घालून येतात.
पण प्रयत्न करणारा कधी हरत नाही —
हे मी त्या दिवशी माझ्या मनावर कोरून घेतलं.
शेवटचा शब्द
Ironman Malaysia ने मला शिकवलं —
“हार मानणं हे पर्याय नाही.
प्रयत्न करत राहिलं की यश नक्की झुकतं!”
आपला,
IRONMAN – महावीर कदम 🏅
