Was ist die Webseite?

https://www.gofundme.com/f/spfag-ne-mbeshtetje-te-njerezve-te-semure

Shqiptarët për Shqiptarët, 828 schwarzenburgstrasse 828, Bern (2025)

31/10/2025

Dritë shprese për tre vajza shqiptare... bamirësit zemërmirë❤ mbledhin 165 mijë dollarë në 24 orë për shërimin e tyre

Një lajm i mrekullueshëm në këto orë të mbrëmjes që na mbush me gëzim. Daniela, Altea dhe vogëlushja Dajma do të marrin kurimin e specializuar. Sonte gëzojmë tre familje, tre vajza. Falë jush bamirës shqiptarë. U mblodhën brenda 24 orëve plot 165 mijë dollarë për shërimin e tre shqiptareve tona. Zoti ju bekoftë🤲

“Sot kemi patur një natë të veçantë, për faktin se flasim për tre vajza. Të gjithë që na ndjekin, e ndjejnë shumë, thellë, atë hall që e kanë shqiptarët. Ne që jemi prindër, e ndjejmë edhe më shumë. Çdo prind e ndjen thellë problemin e sëmundjes së fëmijës.
Tek këto tre vajza që ne flasim në emision, i kanë ikur ledhat, i ka rënë sprova. Por në këtë shqiptari të madhe, ka shumë njerëz të mirë, të begatë. Ne jemi mbledhur, jemi këtu vetëm me një qëllim, që të tregojmë se jemi në rrugë të drejtë.
Graciano është vëllai Alteas. Graciano shtype këtë buton, sepse lekët për motrën e vajzat e tjera janë mbledhur.
Zoti i shëroftë vajzat”- tha Elvisi.

31/10/2025

E motra 6 vjeçe me tumor, vëllai shpërthen në lot: Kam frikë se Altea nuk vjen më në shtëpi... më shpëtoni motrën😭🤲

Lotët e Gracianos nuk pushojnë prej javësh. Në shtëpi pa mbetur vetëm. Atje gjithçka duket e zbrazët... sepse motra, Altea 6 vjeçe, është diagnostikuar me një tumor agresiv në veshka. 10 vjeçari thotë se ka shumë frikë.

“Motra ime ka një sëmundje të vështirë, shumë të rënë. Unë kam frikë se nuk vjen më në shtëpi... unë nuk kam me kë të rri, me kë të luaj (qan). Me kë të dal, me kë të qesh. S’kam si të vizatoj më.
Kur luanim bashkë, luanim hapa dollapa. Ne vizatonim bashkë, me stilolapsa. Unë vizatoja motrën e ajo mua. Altea vizatonte bukur (qan) Motra ime është e ëmbël, e dashur. Ne ndonjëherë zihemi kur bëjmë gabime të vogla... por unë e dua shumë. Zemra ime e di ktë.
Ne flasim shumë në telefon. Më thotë të dua (qan). Dua që të vijë shumë shpejt te shtëia motra.”-thotë mes lotëve vëllai i 6 vjeçares.
Altea ka nevojë për ne: https://gofund.me/52e9e151b

31/10/2025

E bija me tumor të rëndë, babai në lot: Ajo më mësoi si të jetoj... u lutem si baba me dorën në zemër, më ndihmoni!😞💔

Ulur në stolat poshtë dhomës ku e bija po lufton për jetën. Të dëshpëruar. Me ditët që bëhen netë, e që me vete marrin shpresën dhe i afrojnë tek ëndrra më e keqe... po sikur të jetë ajo ditë kur vajza do të mbyllë sytë e nuk do t’i hapë më?
Babai i 6 vjeçares me tumor, shpërthen në lot kur thotë se e bija e mësoi si të jetojë, si të ndjejë, si të dojë...

“Princesha ime ka lindur në orën 10 e gjysëm. Kam foton e parë të saj që ka bërë me mua, vetëm një orë pas lindjes... Altea më mësoi si të dua. Ajo më ka mësuar si të duroj, si të nxitoj, si të vrapoj. Jo se unë nuk kam vrapuar më parë, por për t’u kthyer tek ajo unë fluturoja. Unë nuk i kam pas ditur këto ndjenja, ajo më ka mësuar të ndjej... më mësoi gjithçka, si të jetoj. Unë s’mund të bëj dot pa të.
Unë s’dua të mendoj asgjë të keqe... e sikur. E sigurt është, që unë do të iki para saj. (qan)
Do t’u lutesha të gjithëve, me zemrën në dorë, që të ndihmojnë Altean time. Për të luftuar një sëmundje të pabesë që këtu, nuk e fitojmë dot.”-thotë babai i Alteas.

Të bëhemi bashkë për vogëlushen: https://gofund.me/d6f01dcf6

31/10/2025

Gjyshja Alteas në lot: Më është copëtuar zemra,💔 mbesa 6 vjeç përballë një tumori kaq të rëndë

Lotët i kanë mbetur. Lutjet. Prej mëse dy muajsh gjyshja e 6 vjeçares është e tronditur. Lotët nuk mbarojnë prej javësh. Mbesa që deri dje ishte një shtysë për të pritur ditën e nesërme, sot dergjet në spital, pa njërën veshkë dhe në rrezik për jetën.
“Altea përballet me një tumor në veshka (qan). Ajo është vetëm me një veshkë. Oh Zot... o shpirti i nënës. Kudo që hedh hapin, lotë kam ndër faqe. Ajo është e vogël e po mban këtë sëmundje të rëndë. Na ka sëmurë të gjithëve. Më rëndë nuk ka... një bombë na ka rënë. Altea ka qenë e buzëqeshur, e dashur, ajo është zemra jonë.
Po bën dy muaj që nuk shkon në shkollë. I thoshte të ëmës, më çoni në shkollë. E merr malli.
Unë dua që ajo të kthehet e buzëqeshur, me dritën në sytë e saj. Zemra ime është copëtuar, nuk po mbaj dot më...”-thotë mes lotëve gjyshja.

Të bashkohemi për të shpëtuar Altean: https://gofund.me/0853cae63

31/10/2025

E bija 6 vjeç me tumor, përlot nëna: Para operimit vajza më tha... “mami a do mërzitesh për mua sikur të shkoj diku larg?”😭💔

Pas lajmit se e bija kishte tumor, dëshpërimi e të zezat u bënë përditshmëri për këtë nënë. Me lotët që i shkojnë në fytyrë e zërin që i dridhet, ajo rrëfen një ndër momentet më të vështira të jetës. 😞Doktorët do të ndërhynin për t’i hequr njërën veshkë të bijës 6 vjeçe e një ditë para, Altea i bën një pyetje që Sarës i është ngulitur si thikë në shpirt...🥺

Linku i GofundMe: https://gofund.me/e54b48a2f

“Një ditë para se të futej në sallë të operacionit, vajza më bëri një pyetje... o mami, do të mërzitesh ti? Po babi, do të mërzitet?
I thashë po pse të mërzitet mami me ty o shpirt. E aty vajza më tha... po sikur të shkoj unë diku larg, a do të mërziteni ju për mua? “ rrëfen mes lotëve Marjeta, nëna e 6 vjeçares.
Shëndeti i Alteas vetëm po përkeqësohet. Biopsia pas ndërhyrjes tregoi se sëmundja është ende në trup të vogëlushes. Ajo duhet të niset sa më parë jashtë shtetit.
“Ne marrim frymë për të, është oksigjeni jonë. Na jep dashuri, na jep dashuri të jetojmë, ajo na e ndriçon ditën neve (si prindër). Vajza është jeta ime. Unë dua që ajo të shërohet sa më shpejt (qan). Unë dua ta kem pranë time bijë, çdo moment, çdo sekondë, çdo orë... nuk dua t’i ndodhë asgjë vajzës sime.
Dua të qaj me të madhe, të ulëras... por nuk e bëj dot për vajzën. Ajo po lufton për jetën e saj e unë nuk e shikoj dot më ashtu. Sikur të vinte momenti, se unë do merrja një përgjigje se ime bijë do të mbyllë sytë... pas saj do të jem dhe unë. Unë nuk jetoj dot pa vajzën.”-thotë Marjeta.

31/10/2025

“Vajza kishte dhimbje barku... kur doktori na tha tumor, aty për ne mbaroi gjithçka”😞🤲

Ishte fillim korriku kur Marjeta dërgoi të bijën në spital. Altea 6 vjeçe shkoi për të vjella e dhimbje barku, por shumë shpejt gjendja e saj shëndetësore u përkeqësua.

“Vajza ka qenë më datë 3 korrik me dhimbje barku e të vjella. E kemi dërguar në spital. Filloi t’i zbardheshin sytë. Vajza ra në koma... Më mirë të kisha vdekur, sesa ta shikoja fëmijën në atë gjendje. Gjatë kohës, vajza u bë mirë. Doli nga spitali.”-rrëfen nëna e 6 vjeçares.

Por ditët e vështira nuk kishin mbaruar për këtë familje. Më e keqja sapo kishte trokitur. Altea sëmuret sërish, e kësaj here lajmi që u erdhi prindërve i gjunjëzoi.

“Një ditë kur kthehet nga shkolla, e i ati e mori në krahë, shikon një fryrje në anë, në veshkë. Pas analizave, doktorët na thanë se vajza ka tumor. Aty qielli na ra mbi kokë, për ne mbaroi gjithçka.”-thotë mes lotëve Marjeta.😭

Altea ka nevojë për ndihmë: https://gofund.me/e54b48a2f

31/10/2025

“Hapi syçkat o zemra mamit” Çaste që të thyejnë zemrën💔... nëna duke qarë pranë të bijës së intubuar

Momente që na mbushën me lot...😭
Dajma 6 ditëshe ëshë në gjendje kritike. Nëna e saj Sara ka 6 ditë që nuk mbyll sytë dhe vetëm lutet për të bijën. Prej 6 ditësh ajo i flet të bijës fjalët më të bukura që mund të gjejë në këto ditë kaq të zeza për të...

“Dajma syri im i bukur... të kam shpirt o zemër (qan). Dajmushe mamit, hapi syçkat o mam, o shpirt i zemër. Të gjithë dolën me bebat e tyre, mami doli vetëm... nuk të pa mami ty o zemër. Nuk të shikon dot mami kështu o shpirt. Ne e kishim menduar se do të të gëzonim në shtëpi, jo të rrinim këtu. I ka bërë mami të gjitha të gjitha o shpirt. Karrocën, rrobat, fustanet (qan) o shpirti im, o zemër... vetëm hajde ti o zemër, bëhu çupë e fortë.”

O Zot na bëj bashkë për këtë foshnje.
Të shpëtojmë Dajmën: https://gofund.me/ea1c025af

31/10/2025

Sa e dhimbshme o Zot...💔😭

Nëna e Dajmës meket nga të qarat: Nëse vajza qëndron këtu, ne do ta humbim

Prej 6 ditësh jeton në spital, pranë të bijës që po ashtu, ka vetëm 6 ditë jetë. E gjithë bota i është kthyer përmbys Sarës. Priste të bëhej nënë për herë të parë, por e bija ndodhet në intubim e në gjendje kritike.
Rrëfimi i saj është me të vërtetë drithërues, ndërsa zyri i saj meket prej të qarave të pafundme që e shoqërojnë ditë e natë, për një javë me radhë.

T’ja pushojmë lotët kësaj nëne, të ndihmojmë Dajmën e vogël: https://gofund.me/7ba512973

“Në datën 3 unë jam bërë nënë për herë të parë. Aty ishte situata më e vështirë e jetës ime. Që nga momenti që lindi, Dajma hyri në inkubator. Ditën e nesërme u dallua që kishte një problem në zemër. Nuk e kam marrë asnjëherë në krahë, për t’i ndier erën.
Të gjithë dilnin me duart plot nga materniteti. Kurse unë (qan me dënesë) mbeta duarbosh. Ne mezi e prisnim. Fëmijën tonë të parë. Unë dje mbusha 28 vjeç dhe ishte dita më e keqe e jetës sime. Nuk e di si jam. E shokuar, e mërzitur, e lodhur. Çdo gjë është kthyer përmbys.
Ne i kishim marrë të gjitha. Karrocën, rrobat... (qan me dënesë) por vajza asgjë nuk veshi. Asgjë nuk pa. As ato rroba nuk i shikoj dot më (qan) Dajma rrezikon shumë, nga momenti në moment rrezikon shumë (qan).
Zemra e saj mund të pushojë nga momenti në moment. Nëse ajo qëndron këtu, Dajmën do ta humbim. Shpresoj me zemër e shpirt (qan) që vajza të ketë një zgjidhje.”-thotë Sara, ndërsa zëri i meket nga të qarat.🥺

Babai i Dajmës ndërkohë është thellësisht i tronditur. Ai nuk ka mundësi ta dërgojë të bijën për kurim. I drobitur nga lodhja, thotë se qëndron me celularin në dorë gjatë gjithë kohës, me frikën se do vijë një moment i hidhur, kur celulari të bjerë dhe...

“Njëra anë mendoja si po shkonte Sara, nga njëra anë ishte vajza. Arritëm në Tiranë me urgjencë. Aty na thanë që vajza ka problem të rëndë në zemër. Për ne ishte fundi jetës aty... Dajma për mua është gjithçka. Unë jetën e rrotulloja rreth saj. Mendoja, të tre ato netë pa gjumë do t’i shijonim derisa vajza të rritej, por jo... ne tani rrimë me telefonin në dorë, me frikën se nga momenti në moment, do të vijë telefonata për të na lajmëruar...”-thotë babai i foshnjes 1 javëshe.

31/10/2025

“Në të gjithë jetën time kurrë nuk jam ndjerë kaq i hidhëruar, varrit do t’ja tregoj... gjej cepa rrugëve e qaj për mbesën”😞💔

Thinjat i janë shtuar këtij burri këto 6 ditë. Thotë se kurrë nuk ka provuar një dhimbje kaq të madhe edhe pse mbi shpatulla mban dekada e dekada jetë. Por këto 6 ditë, mjalti i mjaltit, vajza e vajzës... është e shtruar, në intubim. Dajma po lufton për jetën e gjyshi thotë se ndjehet i pafuqishëm. S’mundet të bëjë dot asgjë veçse të durojë një dhimbje që shpirti kurrë s’ja ka provuar.

Dajma është 6 ditëshe, ka nevojë për ndihmën tonë: https://gofund.me/d79fc2c6d

“Unë jam Ardian Fejzollari, babai i Desarës që më ka dhuruar një mbesë e cila fatkeqësisht është në fije të perit, për shkak të një anomalie në zemër. Po e mbajnë aktualisht në jetë artificialisht. Unë shkoj rrugëve, gjej cepa e qaj atje... (përlotet) nuk e di. Kurrë në jetën time nuk jam ndjerë më i hidhëruar, më bosh e më keq se këto 6 ditë. Kanë qenë 6 ditë tmerri. Varrit do t’ja tregoj. Në shtëpi nuk më vihet. Nuk mundem. Dal jashtë, e mundohem të gjej cepa ku mund të shfryj. Nuk është e lehtë për një burrë të qajë, ma besoni... 😭
Gjatë gjithë këtyre ditëve, shikoj njerëz që ecin përdore me fëmijë, me kalamaj nëpër karroca... shpresoj o Zot, shpresoj shumë, ta bëj këtë me mbesën time. Të dilja me vajzën e mbesën, të dilja me to. Do ishte më e madhja kënaqësi, të dëgjoja fjalët e saj të para, të më thoshte gjyshi...”-rrëfen mes lotëve Ardiani.

31/10/2025

“Po pëlcas, po plas nga brenda” Gjyshja në lot për mbesën e intubuar😞💔

Dajma i ka vetëm 7 ditë në këtë botë. Jeton në spital. E intubuar për shkak të probleme me zemrën. Jo shumë metra larg saj, në stolat e spitalit, dëgjohen të qarat e gjyshes së saj.
Lotët nuk i ndalen, teksa thotë se i duket se nga momenti në moment, zemra e saj do të plasë për mbesën. Mes lotësh, ajo rrëfen se as të bijës (Sara, nëna Dajmës) nuk mundet t’i dalë më dot përpara.😭

"Po pëlcas... (qan) po pëlcas. Nuk e mendoj dot Sarën (vajzën) nëse i ndodh gjë mbesës. Kur e shikoj vajzën, nuk e shoh dot në dritë të syrit. Nuk i them dot mos u mërzit, mos qaj...”-thotë gjyshja foshnjes.

Dajma është veçs 7 ditëshe. Ta ndihmojmë ëngjëllin të jetojë: https://gofund.me/d79fc2c6d

31/10/2025

“Ka gjithmonë shpresë” Letra e një vajze, drejtuar të gjithë atyre që sot përballen me një sprovë❤

Mesazhi i Teadrias, 17 vjeçares që i shpëtoi vuajtjeve të mëdha që i solla sëmundja, falë bashkimit të shumë zemrave shqiptare. Sot ajo përcjell këtë letër, këto mesazhe që rrëfejnë jo vetëm sprovën e saj, por edhe një të vërtetë të madhe... mos u dorëzoni përpara sprovave që vijnë në jetën tuaj.🤲
LETRA
Ka qenë një kohë kur, gjithçka për mua ndaloi. Isha ende fëmijë, aty kur fillova të dashurohem me pikturën. Strehën, vendi ku gjeja paqen që nuk e gjeja në asnjë vend tjetër. Mënyra e vetme që flisja me botën, të tregoja atë që nuk e thoja dot me fjalë.
Por ngadalë dora që dikur mbante penelin, me aq pasion e dëshirë, nuk e mbajti dot më. Telajot që dikur mbusheshin me ngjyra, mbetën bosh. Çdo ngjyrë në shpirtin tim, u zhduk. Nuk mendoja më për ëndrrat, nuk buzëqeshja më. As forca që më mbante në këmbë, nuk më përgjigjej më.
Skolioza nuk ishte vetëm një sprovë, apo sfidë fizike. Ishte një betejë me vetveten, me frikën e shpesh herë me vetminë. Kishte momente që mendoja se nuk do të mundesha më. Se rruga ime kishte mbaruar. E megjithatë, brenda meje kishte diçka që nuk u shua kurrë. Një zë i vogël që më pëshpëriste... mos u dorëzo.
Në mes të asaj errësire, një dorë u zgjat, e më pas një tjetër. E më në fund, shumë të tjera. Ishte dashuria, zemra e solidariteti i shqiptarëve kudo. Njerëz që nuk më njihnin, por që u prekën, që besuan, që më ndihmuan. Ndjeva që nuk isha vetëm.
Sot jam këtu. E drejtë. E fortë, e gjallë dhe plot mirënjohje. Ata që u bënë pjesë e forcës, shpresës e ëndrrës sime që priti në heshtje derisa unë të mundja sërish. Sot kur mbaj penelin në dorë pas gjithë asaj kohe, nuk është thjesht pikturë, por shërim.
Çdo ngjyrë që vendos në telajo, është kujtim i dhimbjes, dëshmi e ringritjes. Dhimbja më mësoi të vlerësoj jetën, ndërsa dashuria e njerëzve, më bëri të besoj në mrekulli.
Sot unë dua të bëj krenar prindërit e mi që më mbajtën gjallë me dashurinë e tyre, por dhe çdo shqiptar që më ndihmoi, më mbështeti dhe më dha forcë. Ju jeni arsyeja se pse unë mund të them me zemër plot. Unë ia dola, falë jush, bashkimit, dashurisë e zemrës shqiptare.

31/10/2025

“Vajza më ka thënë nuk e dua më jetën, do të vetëvritem... kam shumë frikë, pa të unë marr fund”💔
O Zot sa e dhimshme.😭🤲
Nëna e Danielës, vajzës e cila vuan prej 16 vitesh nga skolioza, rrëfen mes lotëve se e bija i ka treguar se ka menduar t’i japë fund jetës sepse nuk mundet dot më të përballojë dhimbjet e jetën.
Nëna Danielës e bën thirrjen për ndihmë përmes lotëve të saj.
Të ndihmojmë 16 vjeçaren me skoliozë: https://gofund.me/704153657

“Në vitin 2008, me shkuesi jam martuar me tim shoq. Pas dy tre muajsh mësova se jam shtatzënë. Ishte bekim për ne. Mezi prisja të vinte në jetë vajza. Por unë nuk e dija, se çfarë do të vinte pas.
Që e vogël, e kemi kuptuar që kishte skoliozë. Barku i shkonte në anë, shumë në një anë. Ne i vumë korse... e pastaj na thanë, vajza është vetëm për operacion. Sa më shumë rritet, aq më keq po bëhet. Unë vetëm këtë vajzë kam. Kur e shoh kështu, është shumë e vështirë (qan).
Vajza rri e mbyllur, nuk del... më ka thënë nuk e dua jetën, do të vras veten (qan)... më ka thënë, nuk e dua jetën kështu. Kam shumë frikë. E mendoj përditë e po të ikë ime bijë, unë marr fund.”-tregon nëna e Danielës.

Shqiptarët për Shqiptarët

31/10/2025

31/10/2025

31/10/2025

31/10/2025

31/10/2025

31/10/2025

31/10/2025

31/10/2025

31/10/2025

31/10/2025

31/10/2025

31/10/2025

Adresse

Telefon

Webseite

Benachrichtigungen

Service Kontaktieren

Verknüpfungen

Teilen

Kategorie