30/07/2025
Historia tronditese e vajzes se re qe u gjend e vdekur ne Tirane😳
Ne nje mengjes te zakonshem pranvere, Tirana u zgjua me një lajm që fillimisht tingëllonte si një tragjedi personale: një vajzë 23-vjeçare, Evgjeni Baxho, ishte gjetur e pajetë në banesën e saj ne rrugën "Teodor Muzaka" në zonën e Ali Demit. Mediat njoftuan me nxitim se shkaku i vdekjes ishte një infeksion në dhemballë. Por ndërsa orët kalonin dhe dokumentet e para hetimore nisën të qarkullonin në heshtje, ngjarja mori trajten e diçkaje shumé me te erret. Diçka qe nuk mund të shpjegohej me analiza mjeko-ligjore. Trupi i Evgjenisë, i ftohtë mbi krevatin e një dhome modeste me qira, nuk ishte thjesht pa jetë. Ishte i shënuar. Nga kerthiza deri ne ezofag shtrihej nje vije e trashë, me ngiyrë te kuqe, si e vizatuar me ngulm. Në shpinë, tre simbole te tjera, me te njejten ngiyre, te gdhendura jo me thikë, por te dukshme si gjurme të lëna me substance që ngjante me gjakun - ose diçka shumë të ngjashme. Sipas dokumenteve të Policise Gjyqësore, këto nuk ishin tatuazhe, nuk ishin as lojëra rinore. Ato perbënin një ritual.
Gazetarja Anila Hoxha, e vetmja që mundi të sigurojë dokumentin hetimor, raportoi se né vendin e ngjarjes u gjetën fletë të mbushura me figura dhe shkrime të panjohura, disa me ngiyrë te kuqe, disa jeshile, të cilat nuk i perkisnin asnje gjuhe te njohur. U gjet nje tampon i lagur me ngiyrë të kuqe, një ditar i copëtuar, dhe një fletë e shkruar me dorë ku lexohej fjalia enigmatike:
"Vet nga fjala virtualizëm..", për t perfunduar me "DISK DEFRAGMENT".
Nje déshmitar anonim pretendon se disa dité para vdekjes së saj, kishte parë dy djem dhe një vajze te veshur me rroba të zeza, me kapuç të madh, duke hyrë në pallat naten vonë. Ata qendruan vetem disa minuta.
"Nuk folën me askënd. Sytë i kishin të ulur. Sikur nuk donin të shiheshin," - tha ai.
Kjo fjali çoi hetuesit në një tjetër pistë: Evgjenia kishte qenë pjesë e një grupi, ndoshta një sekti të vogël por shumë të strukturuar, që përdorte izolimin emocional, literaturë ezoterike, dhe "ndriçimin" si mekanizma për kontrollin e mendjes. Pr ata qe "zgjedheshin" e më pas largoheshin, kishte një fund të heshtur.
Edhe pas pesë vitesh nga ajo ditë e errët, nuk eshtë arrestuar askush. Dosja u mbyll ne heshtje. Zyrtarisht, vdekja e saj shtë klasifikuar si "komplikacion shëndetësor". Asnjë analize për substanca të panjohura, asnjë perpjekje për të deshifruar simbolet. Asnjë gjurmë të "vizitorëve të natës". Asnjë emër. Asnjë fajtor.
Por për ata qe i panë vizatimet e kuqe me sytë e tyre, për mjekun ligjor që nuk guxon te flasë publikisht, për profilistin qe hodhi alarmin ne media, dhe per ata qè e njihnin Evgjeninë nga afër - një gjë eshtë e qartë:
Evgjenia nuk vdiq - ajo u prdor.
U sakrifikua në heshtje, nën një ritual që nuk e kuptoi plotësisht.
Dhe më e frikshmja nga të gjitha: Ata që e bënë, mund të jenë ende aty jashtë. Të lirë. Duke kërkuar "të ardhshmen e radhës."
