Muhammad salih Sakizadh

20/06/2025

اگر ایران به این اسلحه‌های هسته‌ای دست نمی‌داشت عاقبتش چی بود ؟
حملات تازه ایران به اسرائیل.
#حملات #ایران #به #اسرائيل

20/06/2025

آیا اسرائیل به تنهای خود در این جنگ موفق میشواد ؟

#ایرانی #ایران #حملات #اسرائيل

19/06/2025

چیرا میان ایران و اس++ریل جنگ شود ؟
آیا اگر اس++رالی به افغانستان حمله کند چی خواهد شد ؟
#اسرائيل #ایران #ایرانی #حملات

29/05/2025

آیا «دانشگاه» یک واژهٔ بیگانه است؟ چرا برخی میان واژه‌های «پوهنتون» و «دانشگاه» دچار تردید می‌شوند؟

این پرسش‌ها امروز ذهنم را در حیاط پوهنتون مشغول ساخته بود، آن‌گاه که دیدم روی تابلو ورودی هم «پوهنتون» نوشته شده و هم «دانشگاه». واقعاً چرا برخی گمان می‌کنند که واژهٔ «دانشگاه» خارجی یا بیگانه است؟

واژهٔ «دانشگاه» کاملاً بومی و اصیل زبان دری/فارسی است. این واژه از ترکیب «دانش» به معنای علم و آگاهی، و «گاه» به معنای جایگاه یا محل ساخته شده است؛ بنابراین، «دانشگاه» یعنی جایگاه فراگیری دانش.

در برابر آن، واژهٔ «پوهنتون» نیز از زبان پشتو ریشه می‌گیرد که «پوه» به معنای دانا و «تون» به معنای مکان است؛ پس این واژه نیز دقیقاً همان مفهوم را می‌رساند: محل دانش.

مقایسهٔ مختصر:

واژه زبان معنا

دانشگاه دری / فارسی محل علم و دانش
پوهنتون پشتو جایگاه دانایی

هردو واژه درست، ریشه‌دار، و قابل احترام‌اند و بازتاب‌دهندهٔ تنوع زبانی و فرهنگی سرزمین ما می‌باشند.

نتیجه:

«دانشگاه» نه تنها واژه‌ای بیگانه نیست، بلکه بخشی از میراث زبانی و فرهنگی فارسی‌زبانان است. همان‌گونه که «پوهنتون» واژه‌ای ارزشمند در زبان پشتو است، استفاده از هر دو واژه نشان از همزیستی و هم‌پذیری فرهنگی در افغانستان دارد. بهتر است این گوناگونی را نه تهدید، بلکه فرصتی برای هم‌فهمی و احترام متقابل بدانیم.
قریه وزغری Wazghari Wazghari Muhammad salih Sakizadh محمد صالح سخی زاده Muhammad Ajan Haqyar wazghari وزغری

22/05/2025

A Note for the People of the Heart

In a land where the flute’s song fades in the wind,
some try to pluck the leaves from the tree—
but the roots still rest deep in the earth.

There was a time when love was spoken
through the voice of the reed.
Today, some seek to silence it,
not knowing that silencing the flute
does not hush the breeze.

We are born of words—
not from stone and steel,
but from rhythm and rhyme.

If a book is closed,
its pages still echo in memory.
If a word hides,
it will still whisper
in a mother’s lullaby at night.

This house belongs to all voices.
If even one is erased,
a crack runs through the wall.

We come not to argue,
not to divide—
only to keep the lantern lit,
so that a child
does not lose their way in the dark.

fans Wazghari قریه وزغری Wazghari محمد صالح سخی زاده

11/05/2025

تاریخچه قریه وُزغری – ولایت بغلان

قریه وزغری نام خود را از منطقه‌ای در ولسوالی سیاه‌گِرد، ولایت غوربند افغانستان گرفته است. در گذشته، یکی از خانواده‌های ساکن این ولسوالی به دلایل سیاسی و مشکلاتی که با دولت وقت داشتند، مجبور به ترک زادگاه خود شدند. این خانواده در ابتدا به ولایت بغلان مهاجرت کرده و در نزدیکی مرکز شهر پلخمری، در منطقه‌ای به‌نام چشمه شفا، برای مدتی سکونت گزیدند.

از آنجا که اعضای این خانواده اهل روستا بودند و با زندگی شهری سازگاری نداشتند، پس از مدتی تصمیم گرفتند به مناطق اطراف شهر نقل مکان کنند. آنان به‌طور موقت در جنگل‌های نزدیک سرک مزار-کابل زندگی کردند. سپس، دولت وقت زمینی را در همان نزدیکی برای سکونت در اختیارشان گذاشت. در آن زمان، اعضای این خانواده تنها چهار نفر بودند.

پس از استقرار، این خانواده به تدریج تشکیل یک اجتماع کوچک دادند. آنان یک مسجد برای عبادت ساختند و سپس برای آموزش فرزندان‌شان مکتبی بنا نهادند. به‌پاس احترام به زادگاه اولیه‌شان، نام «وزغری» را برای این قریه و مکتب انتخاب کردند؛ تا نشانی از محبت و دلبستگی‌شان به سرزمین مادری‌شان در غوربند باقی بماند.

History of Wozghari Village – Baghlan Province

The village of Wozghari derives its name from a region in Siyah Gerd District, Ghorband, Afghanistan. In the past, a family residing in that area was forced to leave their homeland due to political issues and disputes with the government at the time. This family eventually migrated to Baghlan Province and temporarily settled near the center of Pul-e-Khumri city, in an area known as Cheshma-e-Shifa.

As they were originally from a rural background and found it difficult to adjust to city life, they decided to move to the outskirts of the city. For a while, they lived in the forests near the Mazar-Kabul highway. Later, the government granted them land nearby, where only four members of the family initially resided.

Over time, this small family began to form a local community. They built a mosque for worship and later established a school for their children. To honor and remember their place of origin, they named the village and the school “Wozghari,” preserving the connection and affection for their native homeland in Ghorband.

















#وزغری

11/05/2025

اسم خلیج فارس را به خلیج عرب تغییر داد.
شما چی فکر میکونید چیرا این ها این کارو کردن ؟
عرب ها چی مشکل دارند با فارسی زبان ها ؟

Call now to connect with business.

09/05/2025