Mohammad Ali Rahmani

21/08/2025

RIP the best judge in the world.

21/08/2025

در کشوری که فرصت‌های کاری محدود و نابرابری گسترده است، استقلال مالی یعنی جرئت نوآوری، ایجاد کارآفرینی کوچک، یا حتی یادگیری مهارت‌های نوین که با دنیای امروز هماهنگ باشد. این استقلال، کلید رهایی نسل نو از چرخه‌ی وابستگی، فقر و استثمار است و اگر جوان امروز برای به‌دست آوردنش تلاش نکند، فردا نیز مجبور خواهد بود آینده‌اش را در گرو تصمیم و ترحم دیگران ببیند.

21/08/2025

20/08/2025

کسی‌که بتواند بدون اتکا به کمک‌های خانوادگی، نهادهای خیریه یا وعده‌های پوشالی سیاسی زندگی‌اش را تأمین کند، نه‌تنها آزادی فردی می‌یابد، بلکه در برابر فشارهای اجتماعی و مذهبی نیز مقاوم‌تر می‌شود.

19/08/2025

به قول سقراط: انسانی که از ثروتش مغرور است، نباید به خاطر آن ستایش شود؛ مگر آنکه معلوم شود چگونه آنرا به دست آورده است.

18/08/2025

برای یادگیری طریقه درآمد از فیسبوک، گرفتن کورس‌های پولی خیلی واجب نیست. ویدئوهای رایگان زیادی در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده‌اند، می‌توانید استفاده کنید.

در این پلی‌لیست ویدئوهای در ارتباط با کسب درآمد از فیسبوک بارگزاری می‌شوند.

18/08/2025

افغانستان چند بار مستقل شده است؟

16/08/2025

در افغانستان، دواخانه‌ها و بسیاری از داکتران به جای آن‌که سنگ سلامت مردم را به سینه بزنند، به بازارچه‌های سود و تجارت بی‌رحمانه بدل شده‌اند. مریضی که با امید تداوی وارد کلینیک می‌شود، اغلب با نسخه‌ای بیرون می‌آید که پر از دواهای غیرضروری و گران‌قیمت است؛ نه برای بهبود او، بلکه برای پر کردن جیب داکتر و دوا فروش. این خیانت آشکار، تنها جیب فقیرترین قشر جامعه را خالی نمی‌کند، بلکه جان‌شان را نیز به خطر می‌اندازد؛ دواهای بی‌رویه و بی‌جا، بیماری‌های تازه می‌آفرینند و درد را دوچندان می‌سازند. وزارت صحت که باید پاسدار جان مردم باشد، در خواب غفلت فرو رفته و این جنایت خاموش را نظاره می‌کند. آیا جان مردم تا این حد بی‌ارزش شده است که سلامت‌شان به بازیچه‌ی طمع داکتران و بی‌توجهی دولت تبدیل گردد؟
لطفا نظر دهید.

15/08/2025

ویدئوی جدید منتشر شد، برای تماشا به چینل یوتوب علی رحمانی مراجعه فرمائید.

15/08/2025

پانزدهم آگست، سالروز سقوط دولت جمهوری افغانستان، یادآور رویدادی است که همچون یک تیغ دولبه، هم باعث شد حقیقت‌های تلخ جمهوریت حذف شود و هم ویرانی‌های عمیق برای مردم بر جای گذاشت. این سقوط بدبختی‌های را از بین برد که در آن بخش بزرگی از کارکنان دولت جمهوری به غرور کاذب، خودبرتربینی و بی‌اعتنایی به مردم رسیده بودند؛ مردمی که باید خدمت می‌شدند، در نگاه بسیاری از این کارمندان حکومت جمهوری، حتی انسان کامل شمرده نمی‌شدند. فساد به یک فرهنگ تبدیل شده بود؛ کارها تقریباً همیشه در بدل رشوت پیش می‌رفت و در بسیاری از رویدادهای جنایی و امنیتی، رد پای همکاری پنهانی همین کارکنان با گروه‌های هراس‌افگن دیده می‌شد؛ همکاری‌ای که مستقیماً خون مردم بی‌گناه را در جاده‌ها، مراکز آموزشی و باشگاه‌ها بر زمین می‌ریخت.
اما روی دیگر این سقوط، زخمی عمیق‌تر بود که بر پیکر ملت نشست: خانه‌ها و کاشانه‌های هزاران خانواده ویران شدند، امکانات آموزشی به‌ویژه برای دختران مسدود گردید، و سهم اقوامی چون تاجیک، ازبیک و هزاره در قدرت و تصمیم‌گیری تقریباً به صفر رسید. بدتر از همه، ضربه‌ای بود که بر نسل متولدین دهه‌های 70 و 80 خورشیدی وارد شد؛ نسلی که تازه با پایان دانشگاه و کسب تجربه‌های ارزشمند کاری، آماده‌ی ورود به میدان پیشرفت و ساختن آینده بود. این نسل، در یک چشم به هم زدن، دید که تمام آرزوها، برنامه‌ها و سال‌ها تلاشش بر باد رفت، و حالا باید در سایه‌ی ناامیدی و محدودیت، برای بقا بجنگد. سقوط جمهوریت، اگرچه پایان یک فساد گسترده بود، اما آغاز دوره‌ای شد که هزینه‌اش را بیشتر مردم عادی، به‌ویژه جوانان و اقلیت‌ها، پرداختند.

14/08/2025

اگر می‌خواهید مسیر ورود تان به بهشت آسان و به جهنم مشکل گردد از این صفحه دیدن کنید.
لینک: https://www.youtube.com/.rahmani

13/08/2025

در افغانستان، مشکل مطالعه نه‌تنها در کمبود کتاب‌خوانی، بلکه در نوع کتاب‌هایی است که خوانده می‌شود. بسیاری یا اصلاً مطالعه ندارند، یا اگر هم کتابی به دست می‌گیرند، اغلب آثار فرسوده و کهنه‌ای است که سرشار از توهمات، خرافه و اندیشه‌های غیرواقعی است. صفحه‌هایی که نه ذهن را می‌سازد و نه زندگی را. این در حالی‌ست که جهان امروز با سرعتی سرسام‌آور در حال پیشرفت است و نیاز جامعه ما به دانشی نو، بیش از هر زمان دیگری است. به‌جای غرق شدن در متون بی‌ثمر، باید به کتاب‌های جامعه‌شناسی برای شناخت ساختارهای اجتماعی، به ادبیات برای پرورش اندیشه و تخیل، و از همه مهم‌تر، به منابع مرتبط با تکنولوژی و علوم نوین روی آورد تا بتوانیم با دنیای معاصر هم‌گام شویم. آینده از آنِ کسانی است که با دانش تازه زندگی می‌کنند، نه با افکار پوسیده‌ی قرن‌ها پیش.