Khatra Reaction

03/08/2025

03/08/2025

अन्तिम चिठी लेखें तिमीलाई —
तर त्यो पनि आँसुले बग्यो।
शब्दभन्दा गहिरो चोट थियो
तिमी नफर्कने निर्णयमा।

03/08/2025

झ्यालबाट हेर्दा पुराना रुखहरू
अझै पनि तिमीलाई पर्खिरहेका छन्।
हावा, जसले तिम्रो सास जस्तो लाग्थ्यो,
अब निश्चल भएर बित्दै गएको छ।

03/08/2025

तिमी छाडेर गयौ —
शब्दले बुभ्‍नै नसक्ने खालको चुप्पीमा।र म ?
म त तिम्रो यादसँगै
हरेक बिहान थकित आँखामा ब्यूँझिरहेछु।

03/08/2025

घामको रङ उडिसक्यो,
तिमी नआएपछि साँझ पनि रित्तिएको छ।
मनभित्र बोल्न खोज्ने शब्दहरू
अहिलेसम्म कागजमा रोइरहेछन्।

01/08/2025

जय पाथीभरा🙏🙏🙏🙏

31/07/2025

सानो गाउँमा रमेश भन्ने एक युवक बस्थ्यो। गरिब परिवारमा जन्मिएका रमेशको सपना थियो – राम्रो शिक्षाको माध्यमबाट आफ्ना बाबुआमालाई गर्व गराउने। तर गरिबीले उनलाई धेरैपटक घुँडा टेकेर बस्न बाध्य बनायो।

विद्यालय जाँदा उसले जुत्ता लगाउन पाउँदैनथ्यो, कहिले काहीँ किताब नभएकै कारण शिक्षकले झर्किन्थे। साथीहरूले खिल्ली उडाउँथे, तर उसले भन्थ्यो – “आजको दुःख भोलिको शक्ति हो।”

एक दिन उसले विद्यालयको भित्तामा लेखिएको एउटा भनाइ पढ्यो – “आफ्नो भाग्य आफैं कोर्ने कोशिश गर, अरूले लेखिदिएको कथा त तिमी होइनौ।” त्यस दिनदेखि उसले अाफ्नो जीवन आफैं परिवर्तन गर्ने कसम खायो।

दिनभरि खेतमा काम गर्ने र रातभरि मैनबत्तीको उज्यालोमा पढ्ने क्रम चलिरह्यो। उसले दसौं र बाह्रौंमा जिल्लामै प्रथम स्थान ल्यायो। गाउँलेहरू चकित भए।

रमेश पछि काठमाडौं गयो – सस्तो कोठा, सस्तो खाना, तर महँगो सपना बोकेर। उसले छात्रवृत्ति पायो, पढाइ पूरा गर्‍यो, अनि अन्ततः विदेशमा राम्रो जागिर पायो।

केही वर्षपछि फर्केर ऊ गाउँमा विद्यालय स्थापना गर्‍यो – “सपना विद्यालय”। त्यस विद्यालयको मूल मन्त्र थियो – “हाम्रो कथा हामी लेख्छौं।”

पाठ:

संसारले तिमीलाई जहाँ पन‍ि थिच्न खोज्छ, तर तिमीभित्रको अठोटले तिमीलाई माथि उठाउँछ। बाधा अघिल्तिर हो, रोक्न होइन, बलियो बनाउने।

30/07/2025

दुस्मन बनाउनु छ भने
पैसा सापती दिनुस🤣🤣
Yes/No
Comment👍👍

30/07/2025

🙏🙏Most-Popular Journalist Ramesh prasai and his wife Nanda Singh ♥️😍🙏👍🌺🌺❤️❤️

30/07/2025

K xa sathi haru
❤️❤️❤️❤️

28/07/2025

यो भिडीयो सक्दो शेयर गरेर Bhojraj Thapa सम्म पुगोस🙏🙏🙏