19/03/2025
داستان 🔥
وفهمیده
استاد فرزانه ای به خوبی و خوشی با خانواده اش زندگی میکرد ، زنی بسیار وفادار و دو پسر عزیز داشت.
زمانی بخاطر کارش مجبور شد چندین روز از خانهدار دور بماند.
در آن مدت هر دو فرزندش در یک تصادف اتومبیل کشته شدند.
مادر بچّه ها در تنهایی رنج فقدان فرزندانش را تحمّل کرد. امّا از آنجا که زن نیرومندی بود و به خدا ایمان و اعتقاد داشت ، با متانت و شجاعت این ضربه را تحمّل کرد. اما چطور میتوانست این خبر هولناک را به شوهرش بدهد.
شوهرش هم به اندازه ی او مؤمن بود ، امّا او مدّتی پیش بر اثر بیماری قلبی در بیمارستان بستری شده بود و همسرش می ترسید خبر این فاجعه ، باعث مرگ او بشود.
تنها کاری که از دست زن بر می آمد ، این بود که به درگاه خدا دعا کند تا بهترین راه را نشانش بدهد. شبی که قرار بود شوهرش برگردد ، باز هم دعا کرد و سرانجام دعایش اجابت شد و پاسخی گرفت.
روز بعد ، استاد به خانه برگشت ، همسرش را سلام واحوال پرسی کرد و سراغ بچّه ها را گرفت. زن به او گفت فعلا نگران آنها نباشد و حمّام بگیرد و استراحت کند.
کمی بعد ، نشستند تا ناهار بخورند.
زن احوال سفر شوهرش را پرسید و او هم برای همسرش از لطف خدا گفت و باز سراغ بچّه ها را گرفت.
همسرش با حالت عجیبی گفت: نگران بچّه ها نباش ، بعدا به آنها می رسیم. اوّل برای حل مشکلی جدّی ، به کمکت احتیاج دارم.
استاد با اضطراب پرسید: چه اتّفاقی افتاده؟
به نظرم رسید که مضطربی ، بگو در چه فکری ، مطمئنّم به لطف خدا میتوانیم هر مشکلی را با هم حل کنیم.
زن گفت: در مدّتی که نبودی ، دوستی سراغمان آمد و دو جواهر بسیار با ارزش پیش ما گذاشت تا نگه داریم.
جواهرات بسیار زیباییست! تا حالا چیزی به این قشنگی ندیدم. حالا آمده تا جواهراتش را پس بگیرد و من نمیخواهم آنها را پس بدهم. خیلی دوستشان دارم. چکار باید بکنم؟
استاد گفت: اصلا رفتارت را درک نمیکنم!
تو هیچ وقت زن بی تعهدّی نبوده ای.
زن گفت: آخر تا حالا جواهری به این زیبایی ندیده ام! فکر جداشدن از آنها برایم سخت است.
استاد با قاطعیت گفت: هیچکس چیزی را که صاحبش نباشد ، از دست نمی دهد.
نگهداشتن این جواهرات یعنی دزدیدن آنها، جواهرات را پس میدهیم و بعد کمکت میکنم تا فقدانش را تحمّل کنی. همین امروز اینکار را با هم می کنیم.
زن گفت: هرچه تو بگویی عزیزم ، جواهرات را بر میگردانیم. در واقع ، قبلا آنها را پس گرفته اند. این دو جواهر ارزشمند ، پسران ما بودند. خدا آنها را به ما امانت داد ، وقتی تو در سفر بودی ، آنها را پس گرفت.
استاد قضیه را فهمید ، همسرش را در آغوش کشید و با هم گریه کردند. او پیام را دریافته بود و از آن روز به بعد ، سعی کردند فقدان فرزندانشان را با هم تاب بیاورند .
فَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِيلًا
صبر جمیل داشته باش