The Afghanistan Women In Exile/ زنان افغانستان در تبعید

19/08/2025

برگزاری برنامه ویژه چهارمین سالروز سقوط افغانستان توسط جنبش زنان افغانستان در تبعید در پاکستان!

به مناسبت ۱۵ اگست، چهارمین سالروز سقوط افغانستان، **جنبش زنان افغانستان در تبعید** در پاکستان برنامه‌ای ویژه برگزار کرد که محور آن یادآوری رنج‌ها، مقاومت و امید زنان افغان در برابر سلطه طالبان بود
برنامه با نمایش یک مستند آغاز شد که دوره سقوط و روایت‌های تلخ و شجاعانه زنان افغان را به تصویر کشیده بود؛ زنانی که با بازگشت طالبان با موجی از محدودیت‌ها، خشونت‌ها و محرومیت‌ها مواجه شدند. این اثر تصویری با نشان دادن صحنه‌هایی از زندگی واقعی، صدای خاموش‌شده هزاران زن را به گوش حضار رساند.

بیشتر بخوانید... https://www.thewomeninexile-hub.com/?p=770

16/08/2025

برگزاری برنامه ویژه چهارمین سالروز سقوط افغانستان توسط جنبش زنان افغانستان در تبعید در پاکستان
به مناسبت ۱۵ اگست، چهارمین سالروز سقوط افغانستان، **جنبش زنان افغانستان در تبعید** در پاکستان برنامه‌ای ویژه برگزار کرد که محور آن یادآوری رنج‌ها، مقاومت و امید زنان افغان در برابر سلطه طالبان بود
برنامه با نمایش یک مستند آغاز شد که دوره سقوط و روایت‌های تلخ و شجاعانه زنان افغان را به تصویر کشیده بود؛ زنانی که با بازگشت طالبان با موجی از محدودیت‌ها، خشونت‌ها و محرومیت‌ها مواجه شدند. این اثر تصویری با نشان دادن صحنه‌هایی از زندگی واقعی، صدای خاموش‌شده هزاران زن را به گوش حضار رساند
در ادامه، یک میزگرد با حضور فعالان و مدافعان حقوق زن برگزار شد. شرکت‌کنندگان در این نشست، از «سقوط» گفتند، اما پیام‌هایشان برای آینده سرشار از امید و دعوت به مقاومت بود. آنان تأکید کردند که دختران و زنان نباید تسلیم فضای سرکوب شوند و باید راه‌های تازه‌ای برای ایستادگی پیدا کنند

**فرزانه رضائی**، بنیان‌گذار جنبش زنان افغانستان در تبعید، در سخنرانی خود یادآور شد
«بعد از سقوط، تنها کسانی که مبارزه کردند، ثابت ساختند که زنان دیگر حذف‌شدنی نیستند.»
او همچنین بر ضرورت **اتحاد و همبستگی زنان** تأکید کرد تا بتوانند در میزهای تصمیم‌گیری حضور واقعی داشته باشند، نه صرفاً با شعار
در پایان برنامه، **قطعنامه جنبش** قرائت شد که در آن خواسته‌های مشخصی مطرح گردید
عدم به‌رسمیت‌شناختن طالبان به‌عنوان حکومت مشروع؛
محکومیت سکوت جامعه جهانی که نوعی همدستی با طالبان تلقی می‌شود؛
به‌رسمیت‌شناختن **آپارتاید جنسیتی** در افغانستان؛
اقدام فوری برای جلوگیری از **نسل‌کشی و کوچ اجباری مردم افغانستان
این بانوان بار دیگر یادآور شد که صدای زنان افغانستان در تبعید همچنان بلند است و آنان با روایتگری، همبستگی و دادخواهی، مبارزه خود را ادامه می‌دهند

06/08/2025

داستان زندگی من

نام من ظریفه، بنت محمد فرهاد است. متولد سال ۱۳۷۰ خورشیدی در ولایت کندز
چهارده پاس هستم، فارغ‌التحصیل از دارالمعلمین در رشته تعلیم و تربیه. همزمان با تحصیل، در یکی از مکاتب دولتی تدریس می‌کردم و بعد از فراغت، شش سال این شغل را با علاقه و تعهد ادامه دادم
اما زندگی برای من همیشه مسیر صاف و روشن نداشت
در سال ۱۳۹۲ ازدواج کردم، اما شوهرم با ادامه کارم شدیداً مخالفت کرد. او نه‌تنها اجازه نداد وظیفه‌ام را ادامه دهم، بلکه با ذهنیت محدود و زن‌ستیزانه‌اش مرا به خانه‌نشینی وادار ساخت. در حالی که دوست داشتم مستقل باشم، کار کنم، پیشرفت کنم و الگویی برای فرزندانم باشم، مجبور شدم در سکوت بسوزم و بسازم
پس از سقوط جمهوری و حاکمیت امارت اسلامی، با وجود تمام محدودیت‌ها، دو سال در یکی از مکاتب خصوصی تحت نظر نظام جدید وظیفه انجام دادم. اما بازهم با فشارهای همسرم و فضای پر از ترس و محدودیت، نتوانستم دوام بیاورم
شوهرم آزادی مرا نمی‌پذیرد، با بیرون‌رفتنم، با پیشرفتم و با خودکفایی‌ام مشکل دارد. در چنین فضایی، هم از طرف حکومت و هم از طرف خانواده، آزادی من پایمال شده است. روح و روانم آسیب دیده، افسرده‌ام، نگران آینده فرزندانم هستم و می‌ترسم که آن‌ها هم قربانی همان چرخه‌ی دردناک خاموشی و سرکوب شوند
من، مثل هزاران زن دیگر، فقط یک چیز می‌خواهم
یک زندگی انسانی
یک زندگی با حق تصمیم‌گیری، با حق شغل، با حق نفس کشیدن در فضای آزاد
بعد از سال‌ها صبر، حالا باور دارم که هیچ تغییر مثبتی در اینجا در انتظار من نیست. یگانه راه نجات من و فرزندانم، بیرون شدن از افغانستان است؛ تا بتوانم دوباره نفس بکشم، زندگی کنم، مادری باشم که آینده فرزندانش را می‌سازد، نه قربانی گذشته‌اش
اگر صدای من را می‌شنوید، بدانید که هزاران زن مانند من در این خاک زیر فشار اند، در سکوت فریاد می‌زنند، و تنها چیزی که می‌خواهند، زندگی شرافتمندانه و انسانی است

https://youtube.com/shorts/R1zmsEtwKJE?feature=share

https://youtube.com/shorts/R1zmsEtwKJE?feature=share

29/07/2025

از زمان بازگشت طالبان به قدرت در آگوست ۲۰۲۱، افغانستان شاهد تحول عمیق و گسترده در عرصه حقوق بشر، به‌ ویژه در حوزه حقوق زنان و دختران بوده است. در حالی که طالبان در سطح بین‌المللی ادعا کرده‌اند که به‌دنبال حکمرانی شمول‌گرا و مبتنی بر ارزش‌های اسلامی‌اند، شواهد میدانی و تصمیمات حقوقی آن‌ها در تضاد آشکار با این ادعا قرار دارد. با تکیه بر داده‌های مستند و تحلیل حقوقی، در این مقاله به بررسی قوانین، فرمان‌ها، و عملکردهای حاکمیت طالبان می‌پردازم که منجر به حذف سیستماتیک زنان از حیات عمومی و نهادی‌سازی تبعیض جنسیتی شده است.

بیشتر بخوانید

https://www.thewomeninexile-hub.com/?p=712

26/07/2025

امروز، شنبه 2025/27/julyگروهی از فعالان حقوق بشر، پناهندگان افغان، و مدافعان حقوق زنان، در مقابل ساختمان وزارت خارجه آلمان در برلین گرد هم آمدند تا به تصمیم دولت آلمان مبنی بر پذیرش دو نماینده منصوب‌شده از سوی طالبان در سفارت افغانستان در برلین اعتراض کنند.

https://youtu.be/R5YvFk2xfjE?si=LrROgvgnbcb1I5G1

امروز، گروهی از فعالان حقوق بشر، پناهندگان افغان، و مدافعان حقوق زنان، در مقابل ساختمان وزارت خارجه آلمان در برلین گرد هم آمدند تا به تصمیم دولت آلمان مبنی ب...

22/07/2025

اعتراض فرزانه رضائی در پیوند به گرفتاری دختران وزنان افغان با نزدیک شدن در استانه چهارمین سال سقوط افغانستان بدست رژیم زن ستیز طالبان

22/07/2025

اعتراض اعضای جنبش زنان افغانستان در تبعید در پیوند به دستگیری های اواخر دختران وزنان افغان در نقاط مختلف شهر کابل

20/07/2025

در روزهای اخیر، ده‌ها زن و دختر جوان در نقاط مختلف شهر کابل توسط نیروهای
(امر بالمعروف و نهی از منکر) طالبان بازداشت شده‌اند.
خبرنگار! رسانهٔ زنان افغانستان در تبعید، با شماری از شاهدان عینی و باشندگان محل گفت‌وگو کرده‌اند که مشاهدات تلخ خود را چنین روایت کرده‌اند:
باشندگان شهرنوکابل میگوید که روز پنج‌شنبه، نیروهای طالبان با حضور در جاده‌های عمومی، شماری از زنان جوان را به‌اتهام (بدحجابی) سوار بر موترهای نظامی کرده و با خود برده‌اند. یک شاهد عینی به رسانهٔ ما گفت است.
حتی زنانی که برقع یا چادر داشتند هم بازداشت شدند. طالبان تیر هوایی شلیک می‌کردند تا مردم پراکنده شوند
در نواحی مکروریان و شهرک امیدسبز نیز حداقل ۱۳ زن و دختر بازداشت شده‌اند. یکی از شهروندان محل که خواست نامش فاش نشود، گفت
خواهرم دربازار برای خریدن سودا با لباس بلند و چادر، از سوی طالبان گرفته شد. ما بعد از سه روز او را با واسطه آزاد کردیم؛ گفتند باید پدرش تعهد بدهد که دیگر از خانه بیرون نشود.
در مناطق غرب کابل، به‌ویژه دشت‌برچی، شماری از خانواده‌ها اظهار داشته‌اند که فرزندان‌شان بدون هیچ دلیل مشخصی بازداشت و سپس با اخذ وثیقه‌های سنگین آزاد شده‌اند
طالبان گفتند دخترت با چادر بیرون شده، اما چادرش رنگی بود، نه سیاه
طبق اسناد و گفتگوهای صورت‌گرفته، طالبان بسیاری از زنان بازداشت‌شده را پس از چند شب بازداشت، در صورتی آزاد می‌کنند که خانواده‌های‌شان تعهدنامه‌ کتبی امضا کنند، ویا وثیقه نقدی بپردازند، و ضمانت دهند که (زنان‌شان دیگر بدون محرم یا با پوشش رنگی از خانه خارج نخواهند شد)

17/07/2025

سارا گوهری، دانشجوی ۲۹ ساله افغانستانی رشته جامعه‌شناسی در دانشگاه تهران، روز 15 ژوئیه (2025)
درمرز تایباد هنگام انجام تحقیقی مستقل درباره اخراج مهاجران افغان از ایران بازداشت شد:
بازداشت بدون احضاریه قضایی و توسط نیروی اطلاعات ایران انجام شده و تا زمان نگارش گزارش هیچ‌گونه پرونده قضایی یا اطلاعات رسمی در این خصوص منتشر نشده است .
خانواده او برای بیش از ده روز تماس نداشتند تا اینکه به جای نیروی انتظامی، مشخص شد که وی در بازداشتگاه وزارت اطلاعات واقع در مشهد نگهداری می‌شود. این خبر از سوی وکیلش، آقای رضا شفاخواه، از طریق تماس تلفنی با او تأیید شده است.
تا اکنون هیچ توضیحی درباره اتهامات، وضعیت حقوقی، دسترسی به وکیل یا شرایط جسمی او ارائه نشده و بازداشت این دانشجوی مهاجر نگرانی‌های بین‌المللی را به همراه داشته است:
علت بازداشت: او پیش‌تر در اینستاگرام اعلام کرده بود می‌خواهد روایت‌های اخراج‌شدگان افغان را ثبت و مستندسازی کند. این موضوع ظاهراً واکنش و نگرانی دستگاه اطلاعاتی را برانگیخته است.
این بازداشت هم‌زمان با روند گسترده اخراج مهاجران افغان از ایران (بیش از ۴۵۰٬۰۰۰ نفر از اوایل ژوئن ۲۰۲۵ تا کنون) انجام شده که منتقدانی به عنوان "موج مسئول‌زدایی و فشار امنیتی" از سوی دولت ایران توصیف کرده‌اند:
با توجه به بحران اخراج‌ها و تنش‌های اجتماعی، فعالیت‌های پژوهشی روی موضوع مهاجران به یکی از حوزه‌های حساس تبدیل شده است.
سارا 12 روز است که بدون رسیده گی قضایی در بازداشت به سر میبرد.
خانواده و وکیل او خواهان اطلاع از وضعیت حقوقی، دسترسی به پرونده و آزادی فوری او هستند.
نهادهای حقوق بشری خواستار شفاف‌سازی و تضمین حقوق اولیه او شده‌اند: