Ο Κορυδαλλός είναι περιοχή, μέρος του πολεοδομικού συγκροτήματος Αθηνών και ανήκει διοικητικά στο δήμο Κορυδαλλού της περιφέρειας Αττικής, έχει έκταση 4,324 τετραγωνικά χιλιόμετρα, ενώ παλαιότερα ανήκε διοικητικά στη Δυτική Αττική. Συνορεύει δυτικά και νότια με τη Νίκαια, ανατολικά με την Αγία Βαρβάρα, ενώ βόρεια με το Χαϊδάρι, όπου υπάρχει και το μοναδικό δάσος στο Όρος Αιγάλεω.
Ο Κορυδαλλός είν
αι ένας οικισμός που τα ίχνη του εμφανίζονται στην Ελληνική μυθολογία. Ο μύθος ήθελε να κατοικεί εδώ, στους ανατολικούς πρόποδες του όρους Αιγάλεω, ο Προκρούστης, μέχρι τη μοιραία αναμέτρησή του με τον Θησέα.
Ξένοι ερευνητές εντόπισαν κατάλοιπα του αρχαίου ηρώου, ίχνη δρόμων, τμήματα οικισμού και νεκροταφείου. Στην αρχαιότητα, ήταν ένας από τους 100 δήμους της Αθήνας που ίδρυσε ο μεγάλος Αθηναίος πολιτικός Κλεισθένης, στο τέλος του 6ου αιώνα π.Χ.. Ανήκε στην ιπποθοωντίδα φυλή και ήταν τμήμα του άστεως της Αρχαίας Αθήνας. Η θέση του προσδιορίζεται στους ανατολικούς πρόποδες του όρους Αιγάλεω, γνωστή από το Στράβωνα.
Μετά την αρχαιότητα, χάνονται τα ίχνη του δήμου. Το όνομά του αναφέρει ξανά ο λόγιος, κληρικός και φιλόσοφος Θεόφιλος ο Κορυδαλλεύς (1563-1646). Διακόσια χρόνια μετά, ο Κορυδαλλός αποτελούσε το κέντρο ενός μεγάλου τσιφλικιού, που ανήκε στον Εμμανουήλ Κουτσικάρη, ο οποίος έδωσε το όνομά του σε όλη τη περιοχή (Κουτσικάρι). Από τον επόμενο ιδιοκτήτη, η περιοχή πήρε το όνομα Παχύ.
Το 1923, η περιοχή πήρε ξανά το όνομα που είχε τα χρόνια της αρχαίας Αθηναϊκής δημοκρατίας : Κορυδαλλός. Το 1928, 2.500 κάτοικοι ανέπτυξαν τους πρώτους οικισμούς. Το 1934 με προεδρικό διάταγμα ο Κορυδαλλός ανακηρύχθηκε αυτόνομη κοινότητα και το 1946 αναγνωρίστηκε σε δήμο. Από τότε, τα διοικητικά του όρια δεν έχουν μεταβληθεί, καθώς τόσο το πρόγραμμα Καποδίστριας όσο και το πρόγραμμα Καλλικράτης δεν συνένωσαν τον Κορυδαλλό με γειτονικό δήμο. Η πόλη αναπτύχθηκε ραγδαία με το μεγάλο εσωτερικό μεταναστευτικό ρεύμα της πρώτης μεταπολεμικής δεκαετίας, για να πλησιάσει σήμερα σε πληθυσμό τους 100.000 κατοίκους.
