09/05/2025
Η λογοτεχνία δεν ξεπλένει τη γενοκτονία...
Το έγκλημα που εκτυλίσσεται στην Παλαιστίνη είναι αδύνατο να μας αφήσει ασυγκίνητους και ασυγκίνητες.
Μετά από τους ισοπεδωτικούς βομβαρδισμούς που ακόμη συνεχίζονται, την εκτέλεση δεκάδων χιλιάδων αμάχων, χιλιάδων παιδιών, την καταστροφή νοσοκομείων, σχολείων ακόμη και προσφυγικών καταυλισμών, εδώ και 65 μέρες έχει έρθει η πείνα και ο λιμός. Εδώ και 65 μέρες η δολοφονική μηχανή του στρατού του Ισραήλ απαγορεύει κάθε είδους πρόσβαση σε ανθρωπιστική βοήθεια. Οι παλαιστίνιοι και οι παλαιστίνιες δεν έχουν πρόσβαση σε τρόφιμα και φάρμακα. Λιμοκτονούν και εκτελούνται καθημερινά κατα χιλιάδες. Για το κράτος του Ισραήλ και τους συμμάχους του, όπως το ελληνικό κράτος που συνδράμει και αυτό στην εξόντωσή τους, οι παλαιστίνιοι δεν είναι άνθρωποι, ή τουλάχιστον δεν λογίζονται σαν τέτοιοι. Η πρόσφατη ανακοίνωση της ισραηλινής κυβέρνησης για προσάρτηση, επίσημα, της Λωρίδας της Γάζας και ο εκτοπισμός εκατομμυρίων παλαιστινίων στις διπλανές χώρες, δεν αφήνει καμία αμφισβήτηση. Είναι μια σχεδιασμένη εθνοκάθαρση, μια γενοκτονία και ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.
Την ίδια στιγμή με θλίψη και οργή πληροφορηθήκαμε ότι η πρεσβεία του Ισραήλ, οι εκπρόσωποι δηλαδη αυτής της δολοφονικής κυβέρνησης, θα πραγματοποιήσει, το Σάββατο 10/5 στις 17.00 στο περ. 14, λογοτεχνική εκδήλωση στα πλαίσια της Διεθνούς Εκθέσεως Βιβλίου Θεσσαλονίκης. Αναρωτιόμαστε πώς μπορεί η λογοτεχνία να γίνει το φύλο συκής για να κρυφτεί αυτή η φρικαλεότητα, πόσα βιβλία μπορούν να εξωραΐσουν την γενοκτονία, πόσες σελίδες μπορούν να εξαφανίσουν τις βόμβες που χτυπούν ακόμη και πλοία με ανθρωπιστική βοήθεια;
Η σιωπή είναι συνενοχή.
Δεν θα μπορούσαμε να μιλάμε με ειλικρίνεια με τους αναγνώστες μας, δεν θα μπορούσαμε να εκδίδουμε βιβλία για την κοινωνική αλλαγή, για τις μικρές και μεγάλες αντιστάσεις των καιρών μας, αν δεν μιλούσαμε για την Παλαιστίνη, στο σήμερα και στο τώρα. Η ντροπιαστική εκδήλωση της πρεσβείας του Ισραήλ δεν πρέπει και δεν μπορεί να πραγματοποιηθει.