Εκδόσεις Αιώρα

26/09/2025

«Τι είναι το πεπρωμένο;» Η καστανιά μισογέλασε.
«Το πεπρωμένο είναι ένας δρόμος που πρέπει να ακολουθήσεις για να βρεις τον εαυτό σου». [...]
Ο άγγελος είπε «Το πεπρωμένο είναι σαν ένα μεγάλο κουβάρι μαλλί. Αυτό το κουβάρι ξετυλίγεται αργά αργά και φτιάχνει τη ζωή. Μερικές φορές ξετυλίγεται με ευκολία, άλλοτε κάνει κόμπους. Το σημαντικό είναι να κρατάς πάντα την άκρη του νήματος».

Από το βιβλίο της Σουζάνα Ταμάρο «Ο Τοβίας και ο άγγελος: ένα παραμύθι της πόλης», μετάφραση Άρης Λασκαράτος.

Ένα 8χρονο κοριτσάκι το σκάει από το σπίτι των τσακωμένων γονιών του και περιπλανιέται στην πόλη. Με λέξεις-κουβέρτες που ζεσταίνουν την καρδιά, η Σουζάνα Ταμάρο μας μυεί στον κόσμο των μικρών, στη γλώσσα των πραγμάτων, στη διακριτική παρουσία των αγγέλων, στα παράθυρα της ζωής, στη δύναμη της αγάπης.

25/09/2025

«Το να ελπίζεις σε δύσκολους καιρούς δεν είναι ανόητος ρομαντισμός. ... Αν δούμε μόνο το χειρότερο, αυτό θα καταστρέψει την ικανότητά μας να κάνουμε οτιδήποτε. ... Και, αν δράσου με, σε οσοδήποτε μικρή κλίμακα, δεν χρειάζεται να περιμένουμε για κάποιο μεγάλο, ουτοπικό μέλλον. Το μέλλον είναι μια άπειρη διαδοχή από παρόντα και το να ζούμε σήμερα όπως πιστεύουμε ότι πρέπει να ζουν οι άνθρωποι, αψηφώντας όλα τα άσχημα γύρω μας, αποτελεί από μόνο του μια θαυμαστή νίκη».

Από την «Αυτοβιογραφία» του Χάουαρντ Ζιν, μετάφραση Νίκος Σταμπάκης, Εκδόσεις Αιώρα.

#ιστορία #πολιτικήιστορία #αυτοβιογραφία #διαβάζωιστορία #βιβλία #διαβάζω #βιβλιοφάγος #ηπα #πρόταση #βιβλίαιστορίας #ηνωμένεςπολιτείες #ΗΠΑ

22/09/2025

«Για άλλη μια φορά, εγώ ένα δισδιάστατο πλάσμα, αισθάνθηκα να ανυψώνομαι στον Χώρο. Ήταν όπως το είχε πει η Σφαίρα. Όσο μεγαλύτερη απόσταση είχαμε από το αντικείμενο που παρατηρούσαμε, τόσο μεγαλύτερο ήταν το οπτικό πεδίο. Η πόλη που γεννήθηκα, το εσωτερικό κάθε σπιτιού και όλα τα πλάσματα απλώνονταν μπροστά μου σαν μινιατούρες. Ανεβήκαμε πιο ψηλά και μεμιάς τα μυστικά της γης, τα βάθη των ορυχείων, ακόμα και οι πιο βαθιές σπηλιές στους λόφους, κείτονταν ορθάνοιχτα μπροστά μου».
Ταξιδέψτε στην Επιπεδοχώρα του Edwin A. Abbott με το βιβλίο «FLATLAND, Η Επιπεδοχώρα: Μια μυθιστορία πολλών διαστάσεων», μετάφραση Φωτεινή Μωράκη, Εκδόσεις Αιώρα

#λογοτεχνίατουφανταστικού #λογοτεχνία #διαβάζω #βιβλία #βιβλιοπροτάσεις #φαντασία #χωροχρόνος #γεωμετρία #οπτικοποίηση #σάτιρα #επιστημονικήφαντασία #μαθηματικά

21/09/2025

«Θέλω να κατατάξω τους καιρούς στην απαλή τους τάξη, με γνώμονα τα βάσανα και τις ελπίδες. Πού να υπακούσουν όμως οι αναμνήσεις, διχασμένες ανάμεσα στην επιθυμία να μηδενιστούν και τη θέληση να μου κλέψουν το παρόν μου. Ανάβω την ιστορία και σβήνω τον εαυτό μου. Στο τέλος αυτών των γραπτών θα είμαι και πάλι μια σκιά χωρίς φωνή».

Από το βιβλίο «Υπνοβάτισσα γη» του Μία Κότο, μετάφραση Ελένη Αθανασοπούλου, Εκδόσεις Αιώρα.

Με φόντο την πολυτάραχη Μοζαμβίκη, η ποιητική γραφή του Μία Κότο, αντλώντας στοιχεία από τους θρύλους της αφρικανικής παράδοσης, μας μεταφέρει σ’ένα μαγικό τόπο, όπου τα όρια ανάμεσα στη ζωή και στο θάνατο, την πραγματικότητα, τη φαντασία και το υπερφυσικό, είναι δυσδιάκριτα, αν όχι ανύπαρκτα. Η Υπνοβάτισσα γη θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα αφρικανικά μυθιστορήματα του εικοστού αιώνα.
https://www.aiorabooks.com/el/?p=6086

#αφρικανικήλογοτεχνία #αφρική #έθνικ #μαγικόςρεαλισμός #λογοτεχνία #διαβάζω #διαβάζωπαντού #βιβλιοπροτάσεις #βιβλίο #βιβλιοφάγος #εκδόσειςαιώρα

20/09/2025

«Έλα να σου δείξω εγώ, η γριά και η πολλακαμένη, τον τόπο μας τον αγιασμένο, που εμαρτύρησε! Έλα να σε σεργιανίσω στα σοκάκια της Χώρας μας, να σου δείξω τους πλατάνους που επότισε το αίμα μας, έλα να σου δείξω πού εξεψύχησε ο θείος σου ο Μικές και πού ο πάππους σου! Έλα, κορούλα μου, γλυκιά, να δεις πού επρωτόδε φως η άμοιρη η μανίτσα σου, πού ετραγούδησε, πού ήκλιαψε… Έλα να σκύψεις στο πηγάδι μας, ν΄ ακούσεις τον αντίλαλό σου, να σμίξει με όλα τα απεθαμένα μας και τους αχούς τους.
Κι ύστερις, ξαναγύρισε στον τόπο σου, στον άντρα σου και τα παιδιά σου και πε τως τι είδες και τι ήνιωσες. Βάλε τα φυλαχτό μες στην καρδούλα σου, Αννού μου, σα μπου τα ’χω κι εγώ στο νου και στην ψυχή μου και λέω –λιγάκι πριν το τέλος μου– τι πλούτος αξιώθηκες, Βγερού μου, σε όλο σου το βίος!»

Από το βιβλίο «Βγερού γλυκά φανού» του Γιώργου Χατζόπουλου.

Μία νουβέλα-μαρτυρία για την ανθρώπινη αγριότητα, μία νουβέλα-διαμαρτυρία ενάντια στη χρήση της βίας διαχρονικά και στη σιωπή της ανοχής που την περιβάλλει, μία νουβέλα-καταβύθιση στον ψυχισμό της Ελληνίδας και στα άδυτα της συλλογικής μας μνήμης.
https://www.aiorabooks.com/el/?p=6074

#διαβάζω #προτάσεις #βιβλία #λογοτεχνία #εκδόσειςαιώρα #ιστορίες

19/09/2025

🐵 Οποιαδήποτε ομοιότητα με τα ανθρώπινα είναι... συμπτωματική.

🐒 «Η δημιουργία αποδιοπομπαίων τράγων είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική διαδικασία, επειδή εξυπηρετεί ταυτόχρονα δύο σκοπούς. Πρώτον, διαλύει την ένταση μεταξύ των κυρίαρχων. Η επίθεση σ’ έναν αθώο παριστάμενο είναι προφανώς λιγότερο επικίνδυνη από μια επίθεση προς τον πραγματικό αντίπαλο. Δεύτερον, συσπειρώνει τα ανώτερα κλιμάκια της ιεραρχίας γύρω από έναν κοινό σκοπό. Καθώς απειλούν τον αποδιοπομπαίο τράγο, συμμαχούν μεταξύ τους, μερικές φορές με καβαλικέματα και αγκαλιές, δείχνουν ότι στέκονται ενωμένοι».

Από το βιβλίο του Frans De Waal «Ο πίθηκος μέσα μας», μετάφραση Μαργαρίτα Μπονάτσου, Εκδόσεις Αιώρα.

#βιβλίο #ανθρωπολογία #διαβάζω #μαθαίνω #προτάσεις

19/09/2025

Δύο καθηγητές του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης έκαναν γυμνισμό στο ποτάμι. Τη στιγμή που σκουπίζονταν στην όχθη, πέρασε μια βάρκα γεμάτη φοιτήτριες. Ο ένας καθηγητής αμέσως σκέπασε το κάτω μέρος του σώματός του με την πετσέτα, ενώ ο άλλος σκέπασε το πρόσωπό του. «Γιατί το έκανες αυτό;» ρώτησε ο πρώτος. «Οι περισσότεροι άνθρωποι με αναγνωρίζουν από το πρόσωπό μου», απάντησε ο δεύτερος.

Και είχε δίκιο. Όπως αναφέρει ο Μάικλ Κορμπάλις στο βιβλίο «Στο λαβύρινθο του μυαλού», παρότι όλοι έχουμε δύο μάτια, μία μύτη κι ένα στόμα τοποθετημένα με τον ίδιο τρόπο, καταφέρνουμε να ξεχωρίζουμε και να θυμόμαστε πρόσωπα επειδή μια ιδιαίτερη περιοχή του εγκεφάλου μας στον κροταφικό λοβό, γνωστή ως Ατρακτοειδής Περιοχή Προσώπων, κωδικοποιεί πληροφορίες που σχετίζονται με πρόσωπα και παρέχει άμεση πληροφόρηση για το αν γνωρίζουμε κάποιον ή όχι.

Michael Corballis, Στο λαβύρινθο του μυαλού, μετάφραση Θεοδώρα Πασαχίδου, Εκδόσεις Αιώρα.
https://www.aiorabooks.com/el/?p=6564

#άνθρωπος #άνθρωποι #ανθρωπολογία #διαβάζουμε #βιβλίο #βιβλιοπροτάσεις #εκλαϊκευμένηεπιστήμη

17/09/2025

Λίγη ποίηση για σήμερα
με τους στίχους του Ν.Εγγονόπουλου
από το ποίημα
Στα όρη της Μυουπόλεως
μετάφραση στα αγγλικά από τον David Connolly
από το βιβλίο Cafés and Comets After Midnight, εκδόσεις Αιώρα

16/09/2025

Η αγάπη –συζυγική, μητρική, αδελφική, φιλική– αναδεικνύεται στην αυτοβιογραφία της ως ο απόλυτος ηθικός νόμος, υπεράνω κανόνων και κοινωνικών περιορισμών. Σε ένα από τα πιο διαφωτιστικά αποσπάσματα του βιβλίου, αντιπαραθέτει την κανονιστική ηθική και τις θρησκευτικές κατευθύνσεις με την ανεξέλεγκτη, σχεδόν άναρχη δύναμη της αγάπης, που δεν υποτάσσεται σε κανέναν θεσμό. Και ενώ η εποχή της υπήρξε βαθιά συντηρητική, η φωνή της προειδοποιεί για τους κινδύνους μιας αγάπης που καταπιέζεται ή εξιδανικεύεται σε βάρος της αλήθειας. Πρόκειται για μια σκέψη που συναντά το σήμερα: η αγάπη, στις ποικίλες μορφές της, ως ρυθμιστής της ζωής και ως μέτρο της ελευθερίας. Γράφει χαρακτηριστικά: «Φτιάξαμε κανόνες και ηθικούς νόμους […] Έχουμε θρησκείες και φιλοσοφίες […] αλλά τα καθήκοντα της ψυχής μάς τα διδάσκουν ελάχιστα. […] Για παράδειγμα, δεν βλέπω πού είναι η κατήχηση της αγάπης, κι ωστόσο η αγάπη, κάτω απ’ όλες της τις μορφές, εξουσιάζει ολόκληρη τη ζωή μας […]. Η αγάπη είναι παντού, είναι η ζωή μας η ίδια. Ε λοιπόν, η αγάπη διαφεύγει από όλους τους νόμους […]. Αυτό τον κανόνα ο άνθρωπος δεν τον βρήκε ακόμη. Να γιατί λέω πως ζούμε σαν τους τυφλούς». Η Σάνδη εδώ αναδεικνύεται όχι μόνο ως σημαντική συγγραφέας, αλλά και οξυδερκής φιλόσοφος της καθημερινότητας.

H Αγάθη Γεωργιάδου γράφει στο .gr για το βιβλίο της Τζορτζ Σαντ «Έτσι όρισα τη ζωή μου», μετάφραση Μαρία Παπαδήμα.

Η George Sand (Γεωργία Σάνδη, 1804-1876), μία από τις πιο εμβληματικές μορφές των γαλλικών γραμμάτων του 19ου αιώνα, υπήρξε συγγραφέας, διανοούμενη και μια πολιτική προσωπικότ

12/09/2025

Μεθυσμένοι που έχουν αποκοιμηθεί!

Εκτός από τη μουσική για τις Τέσσερις εποχές, ο Βιβάλντι έγραψε και σονέτα για να συνοδεύσουν τα τέσσερα μέρη. Η ποίηση δεν είναι σπουδαία, είναι όμως παραστατική. «Το φθινόπωρο», για παράδειγμα, «Γιορτάζει ο χωρικός, με τραγούδια και χορούς / Τη χαρά μιας άφθονης σοδειάς». [...]
Ο Βιβάλντι έγραψε επίσης ιδιόρρυθμες οδηγίες προς τους μουσικούς. Το δεύτερο μέρος της «Άνοιξης» πρέπει να παιχτεί σαν «γάβγισμα σκύλου», το πρώτο μέρος του «Καλοκαιριού» πρέπει να μοιάζει με «χαύνωση από τη ζέστη» και το δεύτερο μέρος του «Φθινοπώρου» πρέπει να θυμίζει «μεθυσμένους [που] έχουν αποκοιμηθεί».

Από το βιβλίο «Η μυστική ζωή των μεγάλων μουσουργών» της Elizabeth Lunday, μετάφραση Νίκος Σταμπάκης.

Ακούστε το Φθινόπωρο!
https://www.youtube.com/watch?v=UIdwCrfDNjU

#βιβλίακαιμουσική #βιβάλντι #φθινόπωρο #σπουδαίοισυνθέτες #τέσσεριςεποχές #βιβλίο #διαβάζω #μυστικήζωή #μουσική #προτάσεις

12/09/2025

Ξανατυπώνεται το σημειωματάριο Κ.Π. Καβάφης.
Διανθισμένο με το ποίημα “Όσο μπορείς”, στα ελληνικά και στα αγγλικά -μεταφρασμένο από τον David Connolly-, το σημειωματάριο έχει χαρτί σαμουά υψηλής ποιότητας, πρακτικό σχήμα.
Ο ζωγράφος Γεώργιος Κόρδης έχει φιλοτεχνήσει το έργο του εξωφύλλου.