Ζεύξις Magazine

16/12/2025

Ζεύξις Magazine Argiris Karavoulias

16/12/2025

https://www.zefxismagazine.gr/

ΖΕΥΞΙΣ MAGAZINE ΠΡΟΒΑΛΛΕΙ ΤΟ ΚΑΛΟ!

15/12/2025

Ξεχάσαμε να συνυπάρχουμε, να βιώνουμε τα πράγματα στο φως της εκδήλωσης πρωτόγνωρων συναισθημάτων, να μας αγγίζει η αλήθεια της μορφής πλάθοντας με τις σχέσεις μας την μορφή της αλήθειας.

Χωρίς την πνοή του ζώντος απομακρυνόμαστε ως κοινωνία όλο και περισσότερο από την κοιτίδα του ανθρώπινου, δεν ανταλλάσσουμε πια το βίωμα στην εκτυφλωτική διάσταση της ψυχικής πραγματικότητας.

Ονομάσαμε έξυπνες τις συσκευές κρυμμένοι πίσω από τα ελάχιστα ίχνη αντίληψης των προβλέψιμων νοημάτων μας, χωρίς φυσική νόηση δρασκελίζουμε στα τυφλά το τεχνητό όνειρο της νοημοσύνης.

Χωρίς ζεύξη με το νοτισμένο χώμα της ουράνιας φαντασίας σταματήσαμε να γεννάμε το αυθεντικό, ακολουθούμε σαν μαριονέτες ρυθμισμένες από τα αόρατα νήματα
εκ-βαρβαρισθέντων τεχνοθεών, το πλαστό και το κίβδηλο.

Η αληθινή ζωή είναι στο φως του ήλιου και στο φως των συναισθημάτων, στην βίωση της γλώσσας ως ολότητα, στο άγγιγμα με την ζωή και την αφτιασίδωτη αλήθειά της, στο μεθυστικό νανούρισμα των κυμάτων στην αμμουδιά του χρόνου, χωρίς τεχνητές μεσολαβήσεις ας ενσκήψουμε στην χαρά και στον πόνο του άλλου.

Είναι καιρός να ξελογιαστούμε από τα δέντρα και τα άρρητα μυστικά τους, να ξενυχτήσουμε με τα αστέρια ανταλλάσσοντας διευθύνσεις, να μοιραστούμε τις αισθήσεις μας με την ποίηση, να ποτίσουμε με το νερό των λέξεων την ρίζα της θεϊκής καταβολής μας.

Αργύρης Καραβούλιας © @ακόλουθοι @κορυφαίοι θαυμαστές Argiris Karavoulias

29/11/2025

Λογοκλοπή

Από την αρχαιότητα μέχρι τις μέρες μας το να ιδιοποιηθείς πνευματικό έργο ως δικό σου, αυτούσιο ή μέρος του, αποτελεί μια διαρκή περίπτωση ενός άτυπου κανόνα όπου οι δημιουργοί και το έργο τους αλώνονται από κάθε λογής επίδοξους και καιροσκόπους που με σύμμαχο την αυθαιρεσία τους , επιδιώκουν να φανούν... κρύβοντας άλλους.

Το παράδειγμα του Κοπέρνικου ο οποίος μίλησε για το ηλιοκεντρικό σύστημα που στην εποχή του ξεθεμελίωσε τις παγιωμένες απόψεις για τον κόσμο και τη θέση του , ήταν τόσο ρηξικέλευθες που από την εποχή εκείνη ο όρος revolution από περιστροφή (μιλώντας για την περιστροφή της γης γύρω από τον ήλιο) πλέον θα σήμαινε και επανάσταση.

Ο ίδιος ο Κοπέρνικος όμως, δεν είχε την παραμικρή ευαισθησία να αναφέρει την πρώτη πηγή της «θεωρίας του» ,τον Αρίσταρχο τον Σάμιο, παρόλο που γνώριζε (σύμφωνα με συγγράμματα της εποχής) ότι ο Αρίσταρχος ήταν ο εισηγητής και θεμελιωτής αυτής της θεωρίας.

Το παράδειγμα αυτής της ιδιοποίησης του πνευματικού έργου αφορά στον χώρο της επιστήμης αν και εδώ επικεντρώνομαι στον χώρο της λογοτεχνίας της οποίας τα πνευματικά έργα έμπαιναν στο στόχαστρο λογοκλόπων που ήθελαν , ένεκα της δικής τους καλλιτεχνικής στειρότητας, να τα ιδιοποιηθούν για να τα περάσουν ως δικά τους.

Σίγουρα μόνο μια εσωτερική ένδεια θα επέτρεπε σε κάποιον να συμπεριφερθεί με τέτοιον τρόπο απέναντι στον πνευματικό μόχθο κάποιου άλλου, ένδεια συναποτελούμενη με μια αήθη συμπεριφορά.

Τελικά μάλλον είναι θέμα αξιοπρέπειας , τέτοια που σου επιτρέπει μια ελάχιστη αυτογνωσία ως προς το τι είσαι και το τι προβάλλεις στους άλλους.

Άνθρωποι ενδεδυμένοι με μια εγωτική υπερφούσκα προσπαθούν, ένα κενό που εν πολλοίς είναι δυσαναπλήρωτο , να το γεμίσουν με προβολές άλλων αφού η δική τους κατάσταση δεν τους αφήνει να δείχνουν αυτό που είναι.

Σήμερα στην ηλεκτρονική εποχή και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης , η λογοκλοπή, η αυθαίρετη ιδιοποίηση χωρίων από συγγραφείς και η επαναπροβολή τους ως έργα αυτόνομα ανώριμων αντιγραφέων που αυτοχρίζονται δημιουργοί, φαντάζει πιο εύκολο από ποτέ.

Έτσι η κοινότητα του facebook βρίθει ανάλογων παραδειγμάτων. Είναι σύνηθες να προβάλλονται καθημερινά λόγια και σκέψεις συγγραφέων και στοχαστών χωρίς να αναγράφεται η πηγή, να φτιάχνονται ανούσια συμπιλήματα από μίξεις λογοτεχνικών κειμένων και οι λογοκλόποι «δημιουργοί» τους να τα παρουσιάζουν ως δικά τους.

Αυτό μόνο ως γελοιότητα μπορεί να εκληφθεί από κάθε σοβαρό αναγνώστη , απ΄ αυτόν δηλαδή που σέβεται τον δημιουργό κάθε έργου και που ξέρει να αναγνωρίζει και να απολαμβάνει τη γνησιότητα του κειμένου.

Έτσι οι άνθρωποι που γι΄αυτούς το βιβλίο αποτελούσε μάλλον διακοσμητικό στοιχείο των επίπλων λόγω facebook και με στόχο τα likes….. !!!! αραδιάζουν αποσπάσματα χωρίς να αναφέρουν την πηγή, φτιάχνοντας μια αποπνιχτική κοινοτοπία , καταθέτοντας έτσι στο ηλεκτρονικό τους προφίλ το υπαρξιακό τους κενό, δημιουργώντας παράλληλα το ψυχολογικό τους προφίλ προς ικανοποίηση κάθε επίδοξου ψυχοθεραπευτή…

Το γεγονός παραμένει το ίδιο. Ο δημιουργός αφήνει το αιώνιο στίγμα του στο έργο του χαράζοντας την πορεία του από την εποχή του κατά μήκος ενός ατέρμονου χρόνου ενώ των αντιγραφέων τα ίχνη θα σβηστούν με το πρώτο φύσημα του ανέμου…

Αργύρης Καραβούλιας ©

@ακόλουθοι @κορυφαίοι θαυμαστές Argiris Karavoulias

19/11/2025

Οι διανοητικά ισχυροί, δηλαδή οι άνθρωποι που σκέφτονται για λογαριασμό τους, δεν φοβούνται, αγαπούν την ζωή με όλες τις διακυμάνσεις της, αψηφούν τα πάντα γιατί ζουν τα πάντα, βρίσκουν στο καθετί την ομορφιά, διψάνε για το άγνωστο.

Είναι οι πρωτοπόροι που δεν συναγελάζονται με την μετριότητα, ζουν πάντα έξω από τις νόρμες και τα κατεστημένα, δεν είναι η κοινή γνώμη, διψάνε για γνώση και ζουν για τη γνώση.
(Πάντες άνθρωποι τού είδέναι ορέγονται φύσει, σημεΐον δ’ή των αισθήσεων άγάπησις-Αριστοτέλους Μετά τα Φυσικά Α).

Για την αληθινή γνώση που είναι πολύπλευρη, πολυεπίπεδη, πολυπρισματική και ενιαία.

Ασφαλώς γνώση δεν είναι τα αναρίθμητα παρακλάδια των εξειδικεύσεων που έχουν γεννήσει οι αποσπασμένες από την ολότητα επιστήμες και μάς κομίζουν ως γνώσεις…

Δεν είναι τα γνωστικά εργαλεία χειραγώγησης που μάς πλασάρουν τα παγκοσμιοποιημένα Ινστιτούτα…

Δεν είναι τα ρηχά και ασήμαντα μηνύματα αφύπνισης που εκπορεύονται από τα social media και υπέρ αυτών ξιφουλκούν οι «αφασικοί…» δάσκαλοι πουλώντας εύπεπτη "γνώση"…

Η Γνώση είναι μία και αληθινή, κβαντική κι ολιστική, απόλυτη και θεϊκή!

Οδηγεί στην αφύπνιση και στην απελευθέρωση, στην μέθεξη της ουσιαστικής ζωής και στην μύησή μας για να κατακτήσουμε την συμπαντική εν-όραση!

Σ΄ αυτήν την Γνώση προσέρχονται:
Οι αληθινοί
Οι εφευρετικοί
Οι ανυπάκουοι
Οι ανιδιοτελείς
Οι αθώοι και ειλικρινείς
Οι επαναστάτες και οι ριψοκίνδυνοι.

Οι άνθρωποι που περπατούν περήφανα πάνω στην γη, ανήκουν στην εκλεκτική αριστοκρατία του πνεύματος, οι άνθρωποι που ζουν πάντοτε με σκοπό!

Αργύρης Καραβούλιας ©

@ακόλουθοι @κορυφαίοι θαυμαστές Argiris Karavoulias

11/11/2025

ΤΕΧΝΗΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ

Γίναν οι σκέψεις των μηχανών αντανάκλαση
Το τεχνητό παρόν του χρόνου είναι διάθλαση
Οι οθόνες γεμίζουν συνεχώς το μυαλό μας
Ο κόσμος έγινε το ψηφιακό όνειρό μας.

Η τεχνητή νοημοσύνη μ’ εξιτάρει
Την ευφυία μου την έχω πακετάρει
Σ΄ ένα τσιπάκι πυριτίου η χαρά μου
Έχω τον αλγόριθμο του μέλλοντος μπροστά μου.

Συστήματα ελέγχου μας τρολάρουν
Τον παράδεισο στο μάτριξ αβαντάρουν
Διαδρομές εικονικές σε συνδεμένα μονοπάτια
Άραγε θα δουν ποτέ τον ήλιο τα ψηφιακά μου μάτια;

Η τεχνητή νοημοσύνη μ’ εξιτάρει
Την ευφυία μου την έχω πακετάρει
Σ΄ ένα τσιπάκι πυριτίου η χαρά μου
Είναι ο αλγόριθμος του μέλλοντος μπροστά μου.

Ναυαγός στην θάλασσα του προγραμματισμού
Ψάχνοντας την σωτηρία του αριθμού
Οι λέξεις μου απέδρασαν από το νόημά τους
Ο Λόγος κούφιο κέλυφος της τεχνητής σκλαβιάς τους.

Η τεχνητή νοημοσύνη μ’ εξιτάρει
Την ευφυία μου την έχω πακετάρει
Σ΄ ένα τσιπάκι πυριτίου η χαρά μου
Είναι ο αλγόριθμος του μέλλοντος μπροστά μου.

ΣΤΙΧΟΙ: copyright © all rights reserved ΑΡΓΥΡΗΣ ΚΑΡΑΒΟΥΛΙΑΣ - ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ, ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ

ΑΘΗΝΑ 20.7.2025

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ: ΦΕΝΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ

ΜΟΥΣΙΚΗ - ΤΡΑΓΟΥΔΙ: AI

ΦΩΤΟ: WEB

Το παρόν video δεν διατίθεται για εμπορική χρήση - εκμετάλλευση

ΤΕΧΝΗΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΓίναν οι σκέψεις των μηχανών αντανάκλασηΤο τεχνητό παρόν του χρόνου είναι διάθλασηΟι οθόνες γεμίζουν συνεχώς το μυαλό μαςΟ κόσμος έγινε το ψ...

06/11/2025

ΟΙ ΣΥΓ - ΓΡΑΦΕΙΣ ΤΟΥ ΑΠΕΙΡΟΥ

Ο Μπόρχες σχεδιάζει το εξώφυλλο του σύμπαντος βαδίζοντας στους ατέρμονους Λαβύρινθους της γραφής

Ο Μπάροουζ κεραυνός στην αιθρία του κόσμου

Ο Ουώλτ Ουίτμαν τραγουδάει νέα οράματα στα Φύλλα Χλόης του ουρανού

Ο Έζρα Πάουντ ανυψώνοντας σε φωτεινά αλίπεδα το ανθρώπινο γένος

Ο Βερλαίν επίμονος ονειροσυλλέκτης

Ο Ρεμπώ ταραχοποιός και κομιστής θαυμάτων

Η Πάττι Σμιθ να τραγουδάει με την φωνή των ποιητών

Ο Τομ Ρόμπινς - Τρυποκάρυδος απαγγέλει τα χαλ-άσματα του κόσμου

Ο Σαρλ Μπωντλαίρ, στον μυστικό κήπο της ύπαρξης… ευωδιάζει με Τα Άνθη Του Κακού

Ο Έντγκαρ Άλαν Πόε γίνεται Κοράκι για να δαμάσει την ερημιά του κόσμου

Ο Γέητς να συλλαβίζει τους μύθους στα οράματα της νύχτας

Ο Παζολίνι ενάντια στην βαρβαρότητα εκφέρει το αιώνιο Θεώρημα της τέχνης

Ο Σάλιντζερ δραπέτης της πραγματικότητας με τον Φύλακα της Σίκαλης

Ο Τζόζεφ Κόνραντ λουσμένος στο φως απαγγέλει την αυγή στην Καρδιά του Σκότους

Η Σύλβια Πλαθ μεταμορφώνει τον πόνο σε άγγελο της ποίησης

Ο Αλμπέρ Καμύ, ο Ξένος στον καθρέφτη σου, σκιά αδιόρατη της ύπαρξης

Ο Πωλ Βαλερύ αποθεώνει την Νεαρή Μοίρα του ανθρώπου

Ο Τολστόι ψηλαφώντας την ψυχή του ανθρώπου στο βλέμμα της Άννας Καρένινα

Ο Προυστ αγκαλιάζει την αιωνιότητα Αναζητώντας τον Χαμένο Χρόνο

Ο Πεσσόα ασύλληπτος επινοητής της ύπαρξης, μεταμορφώνει τα όντα

Ο Κρόουλι με τον νόμο του Θελήματος γεμίζει τα κενά του ουρανού σε μια παρτίδα σκάκι χαρτογραφώντας την Ουτοπία…

Ο Μαρκ Τουέιν φύλακας της ονειρικής ηλικίας του ανθρώπου

Η Λεονόρα Κάρινγκτον αφήνει ανοιχτή την Πέτρινη Πόρτα ανάμεσα σε ουρανό και γη

Ο Τζόυς αιωνίως άγρυπνος Οδυσσέας στο μυθικό της ύπαρξης ταξίδι

Ο Κέρουακ φυγάς στην αιωνιότητα

Ο Γκίνσμπεργκ αγκαλιά με την τροχιά του όντος

Ο Ζεράρ ντε Νερβάλ μας συστήνει την Αυρηλία του πνεύματος

Ο Γκυ Ντεμπόρ εμπρηστής με φλεγόμενα οράματα στα ιστορικά πλατώματα

Ο Λόρκα ντυμένος με το νερό των ποταμών στολίζει με αστέρια τον Ματωμένο Γάμο των ανθισμένων ίσκιων

Ο Έλιοτ ονειρικός επισκέπτης στην Έρημη Χώρα

Η Βιρτζίνια Γουλφ με τον Φάρο της γραφής της φωτίζει το απέραντο έσω-διάστημα

Ο Κάφκα σκιά της αιωνιότητας στην Μεταμόρφωση της γραφής

Ο Φλομπέρ ιδανικός εραστής της Μαντάμ Μποβαρύ

Ο Λούις Κάρολ τραγουδιστής παραμυθιών στην αθέατη όψη του κόσμου

Ο Έρμαν Έσσε ακολουθεί τα ίχνη του Λύκου της Στέπας μέχρι την εξώπορτα του Νου

Ο Χέρμαν Μέλβιλ με τον χείμαρρο της έμπνευσης αντιστέκεται στον Μόμπυ Ντικ του πεπερασμένου

Ο Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ παραληρεί καθώς ξεμακραίνει από την Τρυφερή Νύχτα

Ο Οκτάβιο Παζ σμιλεύοντας την Ηλιόπετρα του ονείρου του

Ο Φουκώ στοχαστής της Ουτοπίας

Ο Φώκνερ κυνηγός αδίστακτος των λέξεων

Η Έμιλι Ντίκινσον ποτίζει με λέξεις μυστικές το δέντρο της Γνώσης

Ο Στέφεν Κινγκ ανιχνεύοντας το μυστήριο πίσω από τις λέξεις…

Ο Φράνκ Ζάππα φλεγόμενος κομήτης στην πλήξη του κόσμου

Ο Ταρκόφσκι με την Νοσταλγία της παιδικής αθωότητας στον Καθρέφτη του χρόνου

Ο Όρσον Ουέλς, να μας χαρίζει μαγικά σύμπαντα

Ο Τσέχωφ αγκαλιά με τον γλάρο του απείρου

Ο Ντίκενς προσδοκώντας το αύριο ανοίγει μια χαραμάδα φως

Ο Πίτερ Ουστίνοφ αιωρούμενος αναγιγνώσκει…

Ο Μπουκόφσκι σπάει μεθυσμένος το καλούπι της μορφής για την Αγάπη που έρχεται σαν Σκύλος Από Την Κόλαση

Ο Αντρέ Μπρετόν εκστατική ηχώ στα υψίπεδα της τέχνης

Η Μπιορκ ακροβατώντας στο διάστημα πάνω στο τεντωμένο σχοινί της έμπνευσης

Αργύρης Καραβούλιας © Απρίλιος 2019

https://www.youtube.com/watch?v=YK6l67xKcH0&embeds_referring_euri=https%3A%2F%2Fwww.zefxismagazine.gr%2F&source_ve_path=OTY3MTQ

https://www.zefxismagazine.gr/2024/04/blog-post_11.html

ΖΕΥΞΙΣ MAGAZINE ΠΡΟΒΑΛΛΕΙ ΤΟ ΚΑΛΟ!

05/11/2025

Το βιβλίο είναι το παράθυρο του χώρου που βλέπει το άπειρο του χρόνου, οι σελίδες του οι ατέρμονοι διάδρομοι της Γνώσης.

Οι λέξεις του τα φωτεινά αστέρια από τον ουρανό του Νου!

Τα βιβλία αποτελούν τον. διάκοσμο του κόσμου, τα αιθερικά σημεία στίξης του διάστικτου από φως σύμπαντος.

Σέλας Σελίδων
Αργύρης Καραβούλιας

@ακόλουθοι @κορυφαίοι θαυμαστές Argiris Karavoulias

03/11/2025

Argiris Karavoulias

03/11/2025

Αλλάζει τον ρου της Ιστορίας η Γραφή.
Την Εικόνα του Κόσμου εκτροχιάζει η Λέξη.
Στην αγκαλιά της Αιωνιότητας παραδομένοι…

Αργύρης Καραβούλιας

30/10/2025

Έρωτας … Αλήθεια κι Ελευθερία

Το να γράφεις για τον έρωτα σημαίνει να γράφεις για κάτι που δεν χωράει σε καμία γραφή.

Καμία γλώσσα δεν μπορεί να αποδώσει το ανείπωτο τρικύμισμα μιας καρδιάς που μετουσιωμένη χοροπηδάει στους ουρανούς για την ευλογία που δέχθηκε, να γεμίσει με έρωτα, να ερωτευτεί.

Αυτή είναι η φύση της, η φυσική της κλίση και η έλξη της από την αρχή της γέννησής της.

Στην αρχή του κόσμου, όταν ακόμα ο δημιουργός ήταν παιδί, όταν ακόμα ο θάνατος εμφανιζόταν σαν σκιά πίσω από την κουρτίνα της ύπαρξης καθώς το φως του κόσμου γεννούσε την πραγματικότητα, ο έρωτας δεν ακολουθούσε τις νόρμες και τις επιταγές καμίας κοινωνίας, δεν χωρούσε σε καμία σύμβαση και δεν αφορούσε κανένα στερεότυπο.

Ο έρωτας από την γέννησή του τάχθηκε στο πλευρό της αλήθειας και της ελευθερίας, έδωσε στο όνειρο των ανθρώπων την πραγματική του υπόσταση.

Οι άνθρωποι πλέον μπορούν να ονειρεύονται πως η μοναξιά τους είναι κάτι μικρό και ψεύτικο, εγκόσμια παρένθεση στο αέναο παραμύθι της ψυχής.

Εκείνο το παραμύθι που έφτιαξε ο έρωτας για να χωρέσει στην θνητότητα, για να γεμίσει με αστρική ύλη την πεζή πραγματικότητα.

Για να φωτίσει τον κόσμο το φως του άχρονου και να αγγίξουν με τα δάχτυλα των σωμάτων τους οι άνθρωποι τους τρυφερούς μίσχους του απείρου.

Ο έρωτας ξεκινάει σαν απορία στα μάτια του άλλου, αντηχεί την αφήγηση της καρδιάς στην καρδιά, αφηγείται τον κόσμο σαν χαμόγελο, εκστομίζει το φως σαν παραμύθι!

Τον καταλαβαίνουν μόνο οι ερωτευμένοι και οι τρελοί, είναι στην αυλή της παιδικότητας και δεν τον αφορά η γειτονιά των ανθρώπων καθώς υπάκουα... ακολουθούν τους νόμους τους, πληρώνουν τους φόρους τους και προσκυνάνε τους θεούς τους.

Ο έρωτας πίσω από την θνητή διαδρομή μας, στο χείλος της εγκόσμιας κοίτης, μάς παρασέρνει σε έναν χορό στην αιωνιότητα.

Μας παραδίνει ακοίμητες φλόγες στον πυρήνα της ουσίας μας.

Γεννάει τα έργα τέχνης σμιλεύοντας στα χέρια του δημιουργού την μορφή της μούσας.

Γίνεται ο ίδιος η τέχνη και η έμπνευσή της, το δώρο και η έκστασή του.

Δεν υπάρχει έργο τέχνης, δεν υπάρχει τέχνη που να μην αφορά στον έρωτα και την πολλαπλότητά του, κάθε ποίημα που γεννιέται, κάθε πίνακας, όλα του έρωτα σταγόνες είναι...

Κάθε δάκρυ που κυλάει στην θάλασσα το ξημέρωμα, από το ποτάμι του έρωτα πηγάζει!

Δεν υπάρχει φύλλο δέντρου που να μην απηχεί το ερωτικό θάμβος της φύσης στην καρδιά του ερωτευμένου...

Δεν υπάρχει σταγόνα αίματος στον κόσμο που να μην την γέννησε ο έρωτας….

Ερωτευθείτε, δηλαδή μάθετε να υπάρχετε για πάντα….

© Φύλλα έρωτα στον χρόνο
Αργύρης Καραβούλιας

Argiris Karavoulias @κορυφαίοι θαυμαστές

16/10/2025

Αγαπώ σημαίνει…

Αγαπώ σημαίνει υπερβαίνω τον εαυτό μου, αναπνέω εσένα, αναρριχώμαι στον ήλιο για να σου φέρνω αχτίδες να πιείς, γίνομαι θάλασσα για να ταξιδεύεις, πουλί θαλασσινό που διώχνει με τις άκρες των κυμάτων τις λύπες σου, αετός που σμίγει τους ορίζοντες στα βλέφαρά σου…

Ακολουθώ το νήμα της αγάπης όχι από συνήθεια, όχι επειδή ενέσκηψα στις απαιτήσεις της λογικής, όχι από ανάγκη και συμβατικότητα, αλλά από φρενήρη επιθυμία να έχω στα χέρια μου τα δικά σου, από τρελό πόθο να αγγίζω τη σιωπή σου, να αγκαλιάζω τα κενά σου, να ανθίζω στα μάτια σου, να αναγεννιέμαι στο γέλιο σου...

Όταν η αγάπη μοιράζεται ανάμεσα στις ζωές μας καταργείται κάθε απόσταση, η αγάπη δεν φεύγει όταν πονάει, δεν υποχωρεί όταν πληγώνεται, δεν δειλιάζει στον κεραυνό, δεν προσκυνά τον θάνατο.

Η αγάπη ζει με την έκπληξη της καρδιάς, ανεβαίνει στο ψηλότερο σημείο του νου για να υποστηρίξει από εκεί κάθε της πράξη, αγκαλιάζει τα λάθη και τις παραλείψεις.

Ταξιδεύει με το ασημένιο σύννεφο της φαντασίας για να μαγέψει τις μέρες με την αλλόκοσμη αίσθησή της, με την μαγική της χρυσόσκονη, κατεβάζει το ουράνιο τόξο στα μαλλιά σου, σε σκεπάζει απαλά με τα μεταξένια πέπλα του ουρανού.

Αγαπώ θα πει να νιώθω βαθιά μέσα μου τον δικό σου παλμό, αυτό είναι επικοινωνία. Αγαπώ θα πει να αντηχούν οι λέξεις σου στα κύτταρά μου όταν στην σιωπή αντικρίζω το πρόσωπό σου.

Αγαπώ θα πει όταν σκαλίζω τα ιερογλυφικά του έρωτα στον καθρέφτη της πραγματικότητας και αδειάζει από είδωλα ψεύτικα ο κόσμος…

Στην αγάπη οι σταγόνες της βροχής γίνονται κοσμικά γράμματα που μεταφέρουν το μήνυμα της αιωνιότητας που μας δένει με το χρυσό της δίχτυ, ο άνεμος ακολουθεί το νεύμα του βλέμματος καθώς παρασύρεται στην μαγική μας αύρα.

Η αγάπη λαμβάνει το κάλεσμα από το αδιόρατο, παίρνει μορφή από το ασχημάτιστο, μιλάει ψιθυριστά και αντηχεί στο σύμπαν η ευγνωμοσύνη…

Η αγάπη ακολουθεί αβίαστα τα βήματά μας χωρίς να σκέφτεται τον προορισμό, απλώνει τα χέρια στο σήμερα χωρίς να νοιάζεται για το αύριο, υπερβαίνει μαζί μας τον χρόνο.

Εγώ και η αγαπημένη μου είμαστε η δόνηση μιας συμπαντικής λάμψης που γεμίζει φωταύγεια την καρδιά και από αυτή την λάμψη φωτίζεται ο κόσμος, παίρνουν μορφή τα πράγματα.

Το αιώνιο δώρο της αγάπης είναι η ανύψωση, η εξέλιξη, η υπέρβαση του φθαρτού και η εκτίναξη στο άπειρο, η επιστροφή στις αστρικές μας καταβολές.

Τώρα ξέρεις, δεν είσαι εσύ, είσαι η αγάπη Μου…

Αργύρης Καραβούλιας © Φύλλα έρωτα στον χρόνο

Argiris Karavoulias @κορυφαίοι θαυμαστές

#Τέχνη