Ζητούνται Αναγνώστες

Enola Gay ήταν το όνομα του βομβαρδιστικού B-29 που έριξε την πρώτη ατομική βόμβα και ονομάστηκε έτσι από το Enola Gay T...
06/08/2025

Enola Gay ήταν το όνομα του βομβαρδιστικού B-29 που έριξε την πρώτη ατομική βόμβα και ονομάστηκε έτσι από το Enola Gay Tibbets, το όνομα της μητέρας του πιλότου Paul Tibbets. Η βόμβα ρίχτηκε το 1945 από τις αμερικανικές αεροπορικές δυνάμεις στη Χιροσίμα της Ιαπωνίας, λίγο πριν το τέλος του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου. Το Enola Gay ήταν ένα από τα 15 ειδικά τροποποιημένα B-29 για τη ρίψη ατομικών όπλων
Την ημέρα του βομβαρδισμού, στις 6 Αυγούστου 1945 με πλήρωμα 12 ανδρών, το Enola Gay ξεκίνησε από την αμερικανική βάση στο νησί Tinian για τη Χιροσίμα, συνοδευόμενο από άλλα δύο B-29, το Necessary Evil και το The Great Artiste με επιστήμονες, εξοπλισμό για επιστημονικές παρατηρήσεις και για τη φωτογράφηση. Αν και η ζημιά που θα προκαλούσε, θα μπορούσε να μελετηθεί αργότερα, η μέτρηση της ενέργειας θα μπορούσε να μετρηθεί μόνο τη στιγμή της έκρηξης, με τη χρήση οργάνων που θα έπεφταν με αλεξίπτωτο και θα έστελναν τις πληροφορίες ασύρματα. Στις 08:15 ώρα Ιαπωνίας, το Enola Gay αφήνει πάνω από τη Χιροσίμα τη πρώτη ατομική βόμβα στην ιστορία, με το όνομα Little Boy.

Στον Αφέντη Χριστό... Αύγουστος 5, 2025, Παραμονή, ξημέρωμα 📷🎨☀️[...Παραμονή του Αφέντη Χριστού, ξημερώματα, πήραμε τον ...
05/08/2025

Στον Αφέντη Χριστό... Αύγουστος 5, 2025, Παραμονή, ξημέρωμα 📷🎨☀️

[...Παραμονή του Αφέντη Χριστού, ξημερώματα, πήραμε τον ανηφορικό χωματόδρομο με τον Κωστή, για την κορυφή του Γιούχτα. Η Ανατολή του ήλιου με φόντο τα Λασιθιώτικα βουνά γεμίζει τα μάτια και την ψυχή με δύναμη, ομορφιά κι ανάσες ζωής ξεχωριστές. Λένε πως λίγο πριν την αυγή το σκοτάδι είναι πολύ πυκνό κι είδα στην άκρη του ορίζοντα το πιο πορφυρό χρώμα να λούζει το …σύμπαν.
Κι ύστερα ένας ήλιος κόκκινος...]
https://www.patris.gr/stiles/proektaseis/ston-afenti-christo-ston-gioychta-mas-paramoni-tis-megalis-giortis/?fbclid=IwY2xjawL-fZVleHRuA2FlbQIxMABicmlkETFUV1FobEl5MWJMaFR4M3hFAR4m3mr5WnlRdeDrG5uw9vAX4XYsLjfHcS5fEhM33xLdN33fjz1zRYBbP_GPUQ_aem_1uwNZq4qCyT9ojS3hnarDg

Χρόνια μας πολλα🌏📷❤️💋🍇🧶

Χρονογράφημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, δημοσιευμένο στην εφημερίδα Νέον Άστυ στις 5 Αυγούστου 1906.... Ένα σπαρταριστ...
05/08/2025

Χρονογράφημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, δημοσιευμένο στην εφημερίδα Νέον Άστυ στις 5 Αυγούστου 1906....
Ένα σπαρταριστό στιγμιότυπο της «νεοελληνικής παθολογίας» από την πέννα του μεγάλου συγγραφέα.
― Παρακαλώ, κύριε αστυφύλακα· εδώ απάνω, στο φράχτη, κοντὰ στον δρόμο, έχουν ρίψει ένα ψοφίμι, ένα μεγάλο σκυλί… Με τέτοια ζέστη, Ιούλιον μήνα… Θα μας κολλήσῃ πανούκλα όλους εδώ… Ίσα-ίσα στο ψήλωμα, εδώ, που είν᾿ ἐξοχικὸ μέρος… όπου έρχονται οι άνθρωποι να πάρουν λίγον αέρα καθαρόν!...
Ο ομιλών ―ο κύριος Α.― ήτο παχύμισθος υπάλληλος της Κυβερνήσεως. Το δημόσιον του έδιδε, δια τας εκδουλεύσεις του, υπὲρ τας τριακοσίας δραχμὰς τον μῆνα. Αλλὰ τας δραχμὰς αυτὰς τας εθεώρει ως ιερὰς και δεν απεφάσιζε ν᾿ αποκόψῃ λεπτὰ δι᾿ ένα πτωχὸν λούστρον, όπως σκάψῃ λάκκον και θάψῃ το ψοφίμι. Τοιαύτη θυσία θα του εφαίνετο ίσως μάλλον ιεροσυλία. Η δε οικία του έκειτο πλησιέστατα εκεί, και ήτο ο πρώτος ενδιαφερόμενος.
Όθεν απηυθύνθη εις τον υπ᾿ αριθ. 3 χιλιάδας τόσα αστυφύλακα. Ο αστυφύλαξ εφόρει λευκά, κι εσύχναζεν εις το εγγὺς καφενεδάκι. Απήντησε δε λίαν προθύμως και φιλοφρόνως:
― Μάλιστα· τώρα, να πούμε εις ένα αστυφύλακα ―μπορώ να πάω κι εγω― να πάρῃ κι ένα σκουπιδιάρη, να παν’ να το πετάξουν αποκεί.
Κι εκάθισε στο καφενεδάκι, δια να διαβάσῃ τα νέα της ημέρας.
Εν τω μεταξὺ ο κύριος Α. απηυθύνθη, εν απουσία του καφετζή, προς τον υπάλληλον του καφενείου, και του είπε:
― Δεν σας ήρθε σας η βρώμα;… Ειπὲ του κυρ Τάσου (το όνομα του καφετζή) να λάβῃ τα μέτρα του… δια να μην αρρωστήσῃ όλος αυτὸς ο κόσμος που έρχεται να πάρῃ τον αέρα του εδώ επάνω.
Ο μικρὸς υπάλληλος έσεισε την κεφαλήν, ως να ήθελε να είπῃ: «Δεν βαρυέσθε: Καὶ ποιός θα φροντίσῃ; Ό,τι εφροντίσατε σεις, ο πρώτος που ανεκαλύψατε αυτὸ το σπάνιον φαινόμενον».
Ο αστυφύλαξ, ως να εκεντρίσθηκε από την δευτέραν αυτὴν αναψηλάφησιν του ζητήματος, εσηκώθη, εκοίταξε τριγύρω, και ευτυχώς εξάνοιξε μακρὰν ένα συνάδελφόν του, βαίνοντα εις πλάγιόν τινα δρόμον. Τον έκραξε, κι εκεῖνος ήλθε.
― Να σου πω, του λέγει: πας στο Τμήμα, να πης του σκοπού, να πη του σταθμάρχη, να στείλη ένα αστυφύλακα, να βρη ένα σκουπιδιάρη, να παν’ εδῶ παραπάνω, που λέει ο κύριος εδώ… είν᾿ ένα σκυλὶ ψόφιο… να το πάρουν απ᾿ εκεί, να το πετάξουν πουθενά;
― Καλά…
Και ο δεύτερος αστυφύλαξ εκινήθη βραδύς, κατερχόμενος τον δρόμον.
Την νύκτα, όταν ο κ. Α. απεσύρετο δια να απέλθῃ οίκαδε, εις το φως της
σελήνης, έστρεψε τα όμματα και την ρίνα προς το μέρος όπου είχεν ιδεί το δυσάρεστον πράγμα το πρωί. Τὸ ψοφίμι ήτο ακόμη εκεί, αναδίδον λοιμώδη οσμήν.
Ο άνθρωπος, εν μεγάλῃ αδημονία, έκλεισε τα παράθυρά του, κι εκοιμήθη. Την άλλην πρωίαν, εις τὸ μικρὸν καφενεῖον ηύρε πάλιν τον αστυφύλακα.
― Δεν εκάματε τίποτε για το ψοφίμι που σας είπα;
― Μάλιστα· έστειλα είδηση στον σκοπό… ν᾿ αναφέρῃ στο σταθμάρχη… να στείλη ένα αστυφύλακα ―μπορούσα να πάω κι εγώ― να πάρη ένα σκουπιδιάρη, να παν να λάβουν μέτρα… Και δεν το πέταξαν;
― Πεταμένο είναι από προχθές· μάλλον έπρεπε να το θάψουν.
― Ας είναι, θα φροντίσω· τώρα πάω στο Τμήμα.
Την εσπέραν, όταν ο κυβερνητικὸς υπάλληλος επανήρχετο εις την οικίαν του, το ψοφίμι ήτο πάντοτε εκεί, δηλητηριάζον τον αέρα με την δυσωδίαν του.
Το πρωί, ο κ. Α. προς τον πρώτον αστυφύλακα:
― Μα δεν έγινε τίποτε για το ψοφίμι… Ζήτημα, βλέπω, κατήντησε κι αυτό… Καλὰ που δεν συνεδριάζει πλέον ἡ Βουλή, δια να γίνῃ επερώτησις…
― Τί; Δεν το σήκωσαν αποκεί; Περίεργο! Εγω έλαβα μέτρα. Ας είναι, ησυχάσατε. Σήμερα, χωρὶς άλλο. Πάω επίτηδες να τους βιάσω, να στείλουν ένα αστυφύλακα ―μπορώ να πάω και μόνος μου― με ένα σκουπιδιάρη…
Την επομένην νύκτα, ακόμη το ψοφίμι ήτο εκεί. Ευτυχώς είχε συννεφιάσει, και ήστραπτε ραγδαίως προς τον μαίστρον, εις τὰ ΒΔ του ορίζοντος. Ο κ. Α. μόλις επρόλαβε να φθάσῃ εις την οικίαν, να κλείσῃ τα παράθυρα, κι ενέσκηψε σφοδροτάτη θύελλα, άνεμος και βροχή, δροσιστικὴ και παρήγορος.
Το πρωί, ανάμεσα εις το ηλλοιωμένον υγρὸν έδαφος, μόλις εφαίνοντο πλέον τα ἴχνη τοῦ θνησιμαίου σκύλου, ολίγα μόνον γυμνὰ κόκκαλα του σκελετού· η ραγδαία βροχὴ είχε παρασύρει τας σαπρὰς σάρκας, και είχε διαλύσει την δυσοσμίαν.
Κι έτσι δεν έγινεν επερώτησις εις την Βουλήν. Μόνον έγινε χρονογράφημα εις εφημερίδα.

150 χρόνια χωρίς τον μεγαλύτερο παραμύθα!🧶👑Χανς Κρίστιαν Άντερσεν : 2 Απριλίου 1805 - 4 Αυγούστου 1875«Οι περισσότεροι ά...
04/08/2025

150 χρόνια χωρίς τον μεγαλύτερο παραμύθα!🧶👑

Χανς Κρίστιαν Άντερσεν : 2 Απριλίου 1805 - 4 Αυγούστου 1875

«Οι περισσότεροι άνθρωποι που θα με ακολουθούν στην κηδεία μου θα είναι παιδιά γι αυτό θα ήθελα να γράψετε μουσική που θα είναι κατάλληλη για μικρά βήματα …» Χ.Κ.Άντερσεν

https://zhtunteanagnostes.blogspot.com/2020/08/145.html

@ακόλουθοι
@κορυφαίοι θαυμαστές

Πάρος 1950-55 Φωτο : Βούλα Παπαϊωάννου
03/08/2025

Πάρος 1950-55
Φωτο : Βούλα Παπαϊωάννου

Ο Ηλίας Βενέζης έφυγε από τη ζωή σαν σήμερα στις 3 Αυγούστου του 1973....«Όταν τελείωσε η πορεία, πιάσαμε δουλειά στα τρ...
03/08/2025

Ο Ηλίας Βενέζης έφυγε από τη ζωή σαν σήμερα στις 3 Αυγούστου του 1973....

«Όταν τελείωσε η πορεία, πιάσαμε δουλειά στα τρένα, συνέχισε. Αδειάζαμε βαγόνια φορτωμένα με γεννήματα. Μια εύκολη δουλειά. Ύστερα μας πήγαν σ' ένα χωριό. Ήταν χειμώνας πια κι είχε πέσει το πρώτο χιόνι. Σε κείνο το χωριό, μια μέρα, μέσα στο θολάμι που σταλιάζαμε, ήρθε και μας βρήκε ο Κιαμήλ μπέης, ένας γιατρός. Μας τράβηξε αποκεί μέσα και μας έδωσε ζεστά ρούχα. Μας ρώτησε τι κάναμε στην πατρίδα μας και του είπαμε πως πηγαίναμε ακόμα στο Γυμνάσιο. Ήταν και κείνος νέο παιδί, ότι* είχε τελειώσει τις σπουδές του κι ήμαστε οι τρεις σαν αδέρφια.
Ύστερα φύγαμε πάλι αποκεί και πιάσαμε δουλειά σ' ένα τσιφλίκι.* Ήταν ήμερα εκεί, σαν να μην ήταν πόλεμος. Μπορούσαμε να κάνουμε την προσευχή μας αν θέλαμε, μπορούσαμε να τραγουδούμε, κανένας δε μας εμπόδιζε. Όταν ερχόνταν οι αφέντες να κυνηγήσουν αγριογούρουνα, μας παίρναν και μας μαζί τους μες στο ρουμάνι.* Εκεί, σε κείνη την ήσυχη γωνιά, μας βρήκε η ειρήνη. Εμένα με πήρε η πρώτη αποστολή για την Ελλάδα. Ο Άγγελος θα ερχόταν με την άλλη, ή με την άλλη».
Σαν αποχαιρετιστήκανε, λέει, με τον Άγγελο, ο τελευταίος λόγος εκεινού ήταν νά 'ρθει στη μητέρα του και να της φέρει χαιρετίσματα. Πήγανε, λέει, μαζί με τον Άγγελο πάνω απ' τον τάφο ενός συντρόφου τους, που είχε πεθάνει ήσυχα μια απ' τις τελευταίες μέρες του καλοκαιριού. Δεν είχε τίποτα, μονάχα μια ανεξήγητη μελαγχολία, που εκείνοι δεν την καταλαβαίνανε. Τον είχανε θάψει εκεί κοντά, σ' ένα ρέμα, κάτω από μια λεύκα. Οι ροδοδάφνες γέρναν τα κλώνια τους πλάι και σαν έπαιρνε να βραδιάσει του κάναν σκιά. Εκεί που πήγε ο Αντρέας ν' αποχαιρετίσει, για τελευταία φορά, τον πεθαμένο φίλο τους, εκεί, πάνω απ' τον τάφο του, αποχαιρετιστήκανε και με τον Άγγελο. «Να πας στη μητέρα μου χαιρετίσματα και να της πεις πως είμαι καλά και δε θ' αργήσω»............................................................................
Έτσι τελείωσε το παραμύθι. Ο Αντρέας φοβόταν πως δε θα τον πιστεύανε οι δυο μητέρες. Οι εφημερίδες ήταν γεμάτες από φοβερές αφηγήσεις. Στόμα με στόμα το έπος της Ανατολής προσπαθούσε να σχηματισθεί, μέσα στη φαντασία των ανθρώπων, που δεν το έζησαν.
Γι' αυτό ο Αντρέας φοβόταν πως η θεία Μαρία δε θα τον πίστευε. Μα φαίνεται ήταν ζεστή η φωνή του. Κι έπειτα πάσχει κανείς μονάχα για να ελπίζει. Είναι, ίσως, αυτό, η πιο καθαρή συνείδηση του μέλλοντος.
— Πόσο διαφορετικά τα φανταζόμαστε τα πράματα εμείς εδώ, του είπε μονάχα η μητέρα του φίλου του. Γιατί έλεγε ο κόσμος.
— Ο κόσμος έχει φαντασία, της αποκρίθηκε. Το κακό είναι πως δεν μπορούσαμε να σας γράψουμε. Αλλιώς θα ξέρατε.
— Ναι, είπε εκείνη. Η σιωπή ήταν φοβερή."

Ηλίας Βενέζης, Γαλήνη, Βιβλιοπωλείον της Εστίας!

@ακόλουθοι
02/08/2025

@ακόλουθοι

Διαβάζεται σε 3'- Ηλικιακό κοινό: 4+ (target 5-7) - Εικονογραφημένο βιβλίο για παιδιά «Μελίνα μου, δε γίνεται αυτό που ζητάς. Η Αγάπη ούτε μετριέται, ούτε

Πάρος 1958, Φωτ: Ζαχαρίας Στέλλας!καλημέρα και καλό Σαββατοκύριακο!
02/08/2025

Πάρος 1958, Φωτ: Ζαχαρίας Στέλλας!

καλημέρα και καλό Σαββατοκύριακο!

Αύγουστος ήρθε...{...Πρωταυγουστιά σήμερα! Ο Σείριος έλαμπε στον ουρανό σήμερα πρωί πρωί λίγο πριν συναντήσει τον Ήλιο, ...
01/08/2025

Αύγουστος ήρθε...

{...Πρωταυγουστιά σήμερα! Ο Σείριος έλαμπε στον ουρανό σήμερα πρωί πρωί λίγο πριν συναντήσει τον Ήλιο, να τον καλημερίσει, να του ευχηθεί για τον ερχομό τούτου του όμορφου παλληκαριού, του τρίτου γιού του Καλοκαιριού, που όλοι το αγαπούν γιατί φροντίζει για όλους τους άλλους. Του μήνα με τις Δρίμες ή Αλουστίνες, τα μερομήνια, τις ζέστες, τις γιορτές. Με τα σύκα του και τα σταφύλια, με τις πιο ώριμες ντομάτες από ποτέ, με τους καρπούς όλους γινωμένους. Με τον Αφέντη Χριστό να υψώνει την Χάρη Του σ΄όλες τις βουνοκορφές και την Παναγιά να γιορτάζει σε όλα τα χωριά, τις πόλεις, ακόμα και στα μικρά, ξεχασμένα ξωκλήσια. Κι εκείνος ο τζίτζικας να μην σταματά ούτε για μια στιγμή το τραγούδι του, μονότονο, χαρούμενο αλλά και απαραίτητο για να θυμίζει πως «επάτησεν» πια ο χιλιόχρονος, ο πιο ερωτικός, ο Φεγγαράς, ο Συκολόγος, ο Τραπεζοφόρος, ο Πενταφάς, ο Δριμάρης Αύγουστος!

Μήνας που όλες οι νεράιδες και τα ξωτικά ζουν μια από τις καλύτερες ώρες τους. Δώδεκα μέρες χορεύουν και λικνίζονται και ανακατώνουν τα σπίτια, τα νερά και τους καρπούς. Σπέρνουν το χάος και την αταξία τούτες οι Δρίμες σαν άλλοι καλικάντζαροι που εκείνοι έρχονται ανήμερα των Χριστουγέννων και μένουν κι αυτοί για δώδεκα μέρες. Τα ξωτικά όμως τ΄Αυγούστου δεν κάνουν μόνο σκανταλιές αλλά σπέρνουν παντού τον πανικό γιατί «μαγαρίζουν» τα νερά εκτός και ρίξεις ένα καρφί ή ένα πέταλο στη θάλασσα, στο ποτάμι, στο πηγάδι, και τότε το κακό δεν θα σε βρει ποτέ. Αν όμως ξεχαστείς και λουστείς τούτες τις μέρες, τότε τα πράγματα δυσκολεύουν. Κι αν κατά λάθος πλύνεις τα ρούχα ή τα σκεπάσματα ίσως τα βρεις τρύπια και σκισμένα.
Τούτες τις δώδεκα ή έξι πρώτες μέρες μέχρι του Χριστού, ανάλογα με την περιοχή μαντεύουν και τον καιρό. Κάθε μέρα ή κάθε δυο τα λεγόμενα μερομήνια, ό,τι καιρό κάνει ή δείχνουν τα σημάδια θα ‘ ναι ο καιρός κάθε μήνα με τη σειρά, ξεκινώντας απ’ το Σεπτέμβρη....}

https://zhtunteanagnostes.blogspot.com/2025/08/blog-post.html

@ακόλουθοι
@κορυφαίοι θαυμαστές

| Antoine de Saint-Exupéry | 29 Ιουνίου 1900 - 31 Ιουλίου 1944 |Η Αλεπού σώπασε και κοίταξε ώρα πολλή το μικρό πρίγκηπα....
31/07/2025

| Antoine de Saint-Exupéry | 29 Ιουνίου 1900 - 31 Ιουλίου 1944 |
Η Αλεπού σώπασε και κοίταξε ώρα πολλή το μικρό πρίγκηπα.
-Σε παρακαλώ, εξημέρωσέ με, είπε.
-Το θέλω, απάντησε ο μικρός πρίγκιπας, αλλά δεν έχω πολύ χρόνο. Έχω να ανακαλύψω φίλους και πολλά πράγματα να γνωρίσω.
-Γνωρίζουμε μονάχα τα πράγματα που εξημερώνουμε, είπε η αλεπού. Οι άνθρωποι δεν έχουν πια καιρό να γνωρίζουν τίποτα. Τ’ αγοράζουν όλα έτοιμα απ’ τους εμπόρους. Επειδή όμως δεν υπάρχουν έμποροι που να πουλάν φίλους, οι άνθρωποι δεν έχουν πια φίλους. Αν θέλεις ένα φίλο, εξημέρωσέ με.
-Τι πρέπει να κάνω; είπε ο μικρός πρίγκιπας.
-Χρειάζεται μεγάλη υπομονή, απάντησε η αλεπού. Στην αρχή θα καθίσεις κάπως μακριά μου, έτσι, στο χορτάρι. Θα σε κοιτάζω με την άκρη του ματιού κι εσύ δε θα λες τίποτα. Τα λόγια είναι πηγή παρεξηγήσεων. Κάθε μέρα, όμως, θα μπορείς να κάθεσαι όλο και πιο κοντά…
Την επόμενη ο μικρός πρίγκιπας ξαναήρθε.
-Θα ήταν καλύτερα αν ερχόσουν την ίδια πάντα ώρα, είπε η αλεπού. Αν έρχεσαι, για παράδειγμα, στις τέσσερις τ’ απόγευμα από τις τρεις θ’ αρχίζω να είμαι ευτυχισμένη. Όσο περνάει η ώρα τόσο πιο ευτυχισμένη θα νιώθω. Στις τέσσερις πια θα κάθομαι σε αναμμένα κάρβουνα και θ’ ανησυχώ. Θ’ ανακαλύψω την αξία της ευτυχίας. Αν έρχεσαι όμως όποτε λάχει, δε θα ξέρω ποτέ τι ώρα να φορέσω στην καρδιά μου τα γιορτινά της…Χρειάζεται κάποια τελετουργία.
-Τι πάει να πει τελετουργία; είπε ο μικρός πρίγκιπας.
-Είναι κι αυτό κάτι που έχει ξεχαστεί από καιρό, είπε η αλεπού. Είναι αυτό που κάνει μια μέρα να μη μοιάζει με τις άλλες, μια ώρα με τις άλλες ώρες.

| Ο Μικρός Πρίγκηπας | μτφρ.: Μελίνα Καρακώστα | εκδόσεις Πατάκη |
https://www.facebook.com/MikroKaraviBookstore/?ref=br_rs

Address

Έβανς 5
Heraklion
71202

Alerts

Be the first to know and let us send you an email when Ζητούνται Αναγνώστες posts news and promotions. Your email address will not be used for any other purpose, and you can unsubscribe at any time.

Contact The Business

Send a message to Ζητούνται Αναγνώστες:

Share