Tis Grias To Pidima

Tis Grias To Pidima Είμαι η Τασσώ από την Άνδρο. Και ήρθα να σου πω τις ιστορίες μου... Και όχι μόνο!

Άκου να δεις, παιδάκι μου…τώρα που μπήκε ο Νοέμβρης κι άρχισε να μυρίζει φθινόπωρο, ήρθε η ώρα της λύρας, της κολοκύθας,...
02/11/2025

Άκου να δεις, παιδάκι μου…
τώρα που μπήκε ο Νοέμβρης κι άρχισε να μυρίζει φθινόπωρο, ήρθε η ώρα της λύρας, της κολοκύθας, όπως τη λέμε στην Άνδρο. 🎃

Είναι κούκλα μεγάλη: φαρδιά στη βάση της, λεπτή στ’ επάνω, λες κι ακούει μουσική και τεντώνει τον λαιμό της.

Παλιά τη φυτεύαμε για τα δύσκολα, τώρα τη μαγειρεύουμε για τα ωραία.

Γλυκιά, πορτοκαλί και καλοσυνάτη, η λύρα είναι απ’ τα πιο τίμια δώρα της εποχής.

Κι η Γριά σου λέει: μαγείρεψέ τη όπως σου ταιριάζει.

Στον φούρνο με πατάτες, κρεμμύδι και μπόλικο ελαιόλαδο, σε κολοκυθόπιτα γλυκιά ή αλμυρή, βραστή με πράσο και καρότο για τα πρώτα κρύα ή σούπα βελουτέ, με λίγο γιαούρτι και πιπέρι.

Όπως και να τη φτιάξεις, να τη φτιάξεις με μεράκι.

Άκου να δεις, παιδάκι μου…άλλος θα σου πει ότι προτιμάει το«τσίπουρο», άλλος το «ούζο», μα η ουσία είναι ίδια: να κάθεσα...
28/10/2025

Άκου να δεις, παιδάκι μου…
άλλος θα σου πει ότι προτιμάει το«τσίπουρο», άλλος το «ούζο», μα η ουσία είναι ίδια: να κάθεσαι με καλή παρέα,
να ‘χεις καθαρή καρδιά κι έναν λόγο να πεις «στην υγειά μας».

Τέτοια μέρα, θέλει ένα τραπεζάκι στον ήλιο, λίγο μεζέ,
κι εκείνο το γλυκό κάψιμο που σε κάνει να θυμάσαι
πως η ψυχή του τόπου μας ήταν πάντα δυνατή,
κι απ’ τα δύσκολα, και απ’ τα όμορφα, και απ’ τα μερακλίδικα.

Τσίπουρο ή ούζο λοιπόν; Ε, κι απ’ τα δύο,
γιατί έτσι τα τιμά η Γριά, με μέτρο, μα με ψυχή.

📸

24/10/2025

“H Άνδρος, από την πρώτην στιγμήν που την αντίκρυσα μου ενεποίησε εντύπωσιν αληθινού Παραδείσου. Bεβαίως και αλλού με εγοήτευσαν και με συνεκίνησαν εις την ζωήν μου ποικίλαι άλλαι φυσικαί καλλοναί, αλλά εδώ, εις την νήσον αυτήν, ησθάνθην αμεσώτερα και βαθύτερα και δια πρώτην φοράν την ποίησην που περιέχει και αναδίδει ένα τοπείον και, επίσης, ότι, ένα τοπείον ημπορεί να σημαίνη κάτι επί πλέον απ’ ότι παρουσιάζει αντικειμενικώς η φυσική του συγκρότησις - τουτέστι, ότι δύναται να ανταποκρίνεται και εις καθαρώς υποκειμενικούς όρους, εις συναισθήματα, εις εσωτερικάς αληθείας. Eις την Άνδρον, τονίζω, μου συνέβη τούτο δια πρώτην φοράν”.
(Aνδρέας Eμπειρίκος)

Άκου τώρα… Μπορεί για άλλους τα μαγνητάκια να ’ναι απλώς ένα σουβενίρ, μα για τη Γριά είναι κάτι παραπάνω. Είναι μνήμες ...
18/10/2025

Άκου τώρα…
Μπορεί για άλλους τα μαγνητάκια να ’ναι απλώς ένα σουβενίρ, μα για τη Γριά είναι κάτι παραπάνω. Είναι μνήμες που κολλάνε πάνω στο ψυγείο, να της θυμίζουν πως όσοι πέρασαν απ’ το νησί, κάτι πήραν μαζί τους κι άφησαν κι αυτοί κάτι πίσω.

Κάθε μαγνητάκι έχει την ιστορία του: ένα χαμόγελο στην πλατεία, μια ρακί που ξέφυγε απ’ το ποτήρι, ένα βράδυ που μύριζε γιασεμί και θάλασσα.

Γι’ αυτό και τα ’φτιαξε η Γριά, να τα πάρεις, να τα κρατήσεις, να σου θυμίζουν πως η Άνδρος δεν φεύγει ποτέ στ’ αλήθεια,
μένει εκεί, κολλημένη στην καρδιά σου. ❤️

Η γυναίκα της υπαίθρου δεν θέλει πολλά λόγια. 🌾Την ξέρεις από τα χέρια της, ραγισμένα, δυνατά, που μυρίζουν γη και ζυμάρ...
15/10/2025

Η γυναίκα της υπαίθρου δεν θέλει πολλά λόγια. 🌾
Την ξέρεις από τα χέρια της, ραγισμένα, δυνατά, που μυρίζουν γη και ζυμάρι.
Από τη φωνή της, που τραγουδάει και δουλεύει μαζί, πρωί με το πρώτο φως.
Από το βλέμμα της, που κουβαλάει κόπο, αλλά και μια περηφάνια που δεν σβήνει.

Εγώ τις βλέπω κάθε μέρα, τις γυναίκες της Άνδρου μου.
Στα χωράφια, στα καφενεία, στα μονοπάτια με τα καλάθια τους.
Να παλεύουν, να δημιουργούν, να κρατούν το νησί ζωντανό με τα ίδια τους τα χέρια.

Κι όσο κι αν αλλάζουν οι καιροί, αυτές μένουν ρίζες βαθιές.
Γιατί χωρίς τις γυναίκες της υπαίθρου, ούτε χωράφι θα φυτρώσει, ούτε σπίτι θα σταθεί.

Σήμερα, στη Διεθνή Ημέρα της Γυναίκας της Υπαίθρου,
η Γριά σηκώνει το φουστάνι της λίγο πιο ψηλά απ’ τη λάσπη
και λέει ένα μεγάλο μπράβο στις δικές της γυναίκες.

Εγώ να σου πω… παλιά δεν ξέραμε από «ψυχική υγεία».Λέγαμε μόνο «σφίξε τα δόντια» και «έλα μωρέ, θα περάσει».Η λύπη δεν ε...
10/10/2025

Εγώ να σου πω… παλιά δεν ξέραμε από «ψυχική υγεία».
Λέγαμε μόνο «σφίξε τα δόντια» και «έλα μωρέ, θα περάσει».

Η λύπη δεν είχε όνομα, μόνο ένα βάρος στο στήθος που το ‘παιρνες αγκαλιά και πήγαινες παρακάτω.

Μα τώρα τα πράγματα αλλάζουν, και είναι για καλό.
Μαθαίνουμε σιγά σιγά πως η ψυχή θέλει φροντίδα, όπως το χωράφι θέλει νερό.
Να τη ρωτάς πώς είναι, να τη λυπάσαι όταν κουράζεται, να της δίνεις χρόνο να ξαποστάσει.

Γιατί άμα δεν ποτίσεις την ψυχή σου με αγάπη, πώς να ανθίσει;

Άκου να δεις παιδί μου, εκεί που τελειώνει η Χώρα κι αρχίζει η θάλασσα, στέκουν τα ερείπια του Κάτω Κάστρου.Η καμάρα του...
05/10/2025

Άκου να δεις παιδί μου, εκεί που τελειώνει η Χώρα κι αρχίζει η θάλασσα, στέκουν τα ερείπια του Κάτω Κάστρου.

Η καμάρα του, χτισμένη ξανά μετά τον πόλεμο, ενώνει το νησάκι με τη στεριά, όπως ενώνει κι εμάς με όσα ήμασταν.

Όποιος σταθεί εκεί, στην άκρη του βράχου, θα νιώσει πως το Κάτω Κάστρο κουβαλάει ακόμα μέσα του τους ψιθύρους των αιώνων.

Ωρέ παιδάκι μου, η Άνδρος δεν είναι μόνο θάλασσα και παραλίες. Είναι κι η ράχη της, τα μονοπάτια της, εκεί που χτυπάει η...
30/09/2025

Ωρέ παιδάκι μου, η Άνδρος δεν είναι μόνο θάλασσα και παραλίες. Είναι κι η ράχη της, τα μονοπάτια της, εκεί που χτυπάει η καρδιά του νησιού!
Σα μπει το φθινόπωρο, δροσίζει ο τόπος κι είναι η ώρα η καλή να πάρεις το μπαστούνι σου (ή τα σπόρτινγκ παπούτσια σου, που λέτε εσείς) και να σεργιανίσεις.

Ξέρεις τι σημαίνει να περπατάς και να σε πηγαίνουν τα μονοπάτια από ξωκλήσια σε νερά που τρέχουν, καταρράκτες, πέτρινα γεφύρια και σκιερές ρεματιές.

– Θες να δεις όλη την Άνδρο; Πάρε το Μονοπάτι 3, απ’ τη Χώρα ως το Κόρθι.
– Θες πράσινο, νερά και αρχοντικά; Το 1 σε πάει ως την Μονή Παναχράντου.
– Θες πιο σύντομο; Το 8 σε φέρνει στις Στενιές και στα Γιάλια, να κατεβείς για βουτιά.
– Κι αν αντέχεις, το 18 θα σε πάει σε μέρη που μοιάζουν παραμύθι.

Μα να θυμάσαι: φόρα καλά παπούτσια, πάρε νερό και στ’ αλήθεια, άσε τον τόπο να σε οδηγήσει. Γιατί η Άνδρος το φθινόπωρο είναι άλλη ιστορία…

Καλή περπατησιά, κι άμα σε βρω σε κανένα σταυροδρόμι, κερνάω κι ελιές απ’ το ταγάρι μου. 😉

Τελειώνει κι ο Σεπτέμβρης, παιδάκι μου. Το τελευταίο του Σαββατοκύριακο ήρθε και φεύγει, σαν το κύμα που σκάει και πάει ...
28/09/2025

Τελειώνει κι ο Σεπτέμβρης, παιδάκι μου. Το τελευταίο του Σαββατοκύριακο ήρθε και φεύγει, σαν το κύμα που σκάει και πάει παρακάτω.

Κι εγώ κάθομαι με την κούπα μου, τον ζεστό μου καφέ, να μου κρατάει συντροφιά. Γιατί μπορεί να μικραίνουν οι μέρες, μα μεγαλώνει η νοστιμάδα τους. Έχουν μέσα τους δροσιά, μυρωδιά από φθινόπωρο κι εκείνη τη γλύκα που έρχεται μόνο στο κατόπι του καλοκαιριού.

Η Γριά ξέρει: μια κούπα καφέ τέτοια ώρα, δεν είναι απλώς ρόφημα. Είναι τρόπος να πεις «καλώς να μπει ο Οκτώβρης».

Άκου να δεις, παιδάκι μου… Άλλο το απλό, το ταπεινό, κι άλλο το «απελάριστο».💡Λέξη #13: Απελάριστος= ο ανυπόφορα απεριπ...
24/09/2025

Άκου να δεις, παιδάκι μου… Άλλο το απλό, το ταπεινό, κι άλλο το «απελάριστο».

💡Λέξη #13: Απελάριστος
= ο ανυπόφορα απεριποίητος

Στο χωριό, τον απελάριστο τον ξέραμε με το μάτι. Κι όσο κι αν γελούσαμε, μέσα μας λέγαμε: «Κρίμα, μωρέ, έτσι όπως κατάντησε».

Γιατί το απελάριστο, παιδί μου, δεν είναι μόνο η όψη· είναι και το μέσα. Ο νοικοκύρης φαίνεται απ’ την πόρτα του. Κι ο άνθρωπος φαίνεται απ’ το πρόσωπό του.

Κοιτάς από ψηλά παιδάκι μου και δεν μπορείς να σταματήσεις να χαζεύεις την ομορφιά της Χώρας της Άνδρου. Αρχοντική, με τ...
19/09/2025

Κοιτάς από ψηλά παιδάκι μου και δεν μπορείς να σταματήσεις να χαζεύεις την ομορφιά της Χώρας της Άνδρου. Αρχοντική, με τα σοκάκια της να τραβάνε το μάτι και τα σπίτια να στέκουν περήφανα σαν να ξέρουν τι αξίζουν.

Τούτη την εποχή μάλιστα μπορείς να την περπατήσεις όπως της αξίζει: Να χαζέψεις τα μπαλκόνια, να καθίσεις κάτω απ’ τον πλάτανο στην πλατεία και να ακούσεις τον ήχο της σιωπής –που δεν είναι σιωπή, παιδάκι μου, είναι η Χώρα να σου ψιθυρίζει την ιστορία της.

Κάποιοι λένε ότι η δροσιά που φέρνει μαζί του κάθε χρόνο ο Σεπτέμβριος κάνει κάθε τσιπουράκι, κάθε ουζάκι, κάθε μεζεδάκι ακόμα πιο γευστικό. Σε περιμένω να έρθεις να μου πεις!

📸 Captured by

Ξέρεις, παιδάκι μου, οι μέλισσες ποτέ δεν κάνουν τίποτα τυχαία. Κάθε λουλούδι που επισκέπτονται, κάθε σταγόνα νέκταρ που...
15/09/2025

Ξέρεις, παιδάκι μου, οι μέλισσες ποτέ δεν κάνουν τίποτα τυχαία. Κάθε λουλούδι που επισκέπτονται, κάθε σταγόνα νέκταρ που μαζεύουν, είναι ένα μικρό δώρο στον κόσμο. Χρυσαφένιο και γλυκό.

Κι η Γριά… κάτι ξέρει κι εκείνη από μέλισσες. Το μέλι που συλλέγω, καθαρό και ντόπιο, είναι σαν τις ιστορίες μου: Πηχτό, γεμάτο αρώματα της Άνδρου, έτοιμο να ζεστάνει την καρδιά σου χωρίς καν να το καταλάβεις.

Σύντομα θα το βρεις κι εσύ, παιδάκι μου. Εκεί που η μαστοριά συναντά τη γλύκα του νησιού, εκεί που η Γριά μοιράζεται το μέλι της με ψυχή και με αγάπη.

Σσσς… για τώρα, κρατάμε το μυστικό. 😉

Design iliminili

Address

Korthi
Kórthion

Website

Alerts

Be the first to know and let us send you an email when Tis Grias To Pidima posts news and promotions. Your email address will not be used for any other purpose, and you can unsubscribe at any time.

Shortcuts

Share

Category