06/11/2025
Happy birthday Ithan 🫡
Ο αιωνίως συμπαθής Ίθαν Χοκ συμπληρώνει σήμερα 55 χρόνια ζωής, και εμείς ανατρέχουμε σε μια πολύ ενδιαφέρουσα καριέρα, που ξεκίνησε με το Explorers (1985) του Τζό Ντάντε (του σκηνοθέτη δηλαδή των Gremlins), την ταινία όπου πραγματοποίησε το ντεπούτο του και ο Ρίβερ Φίνιξ. Στα τέλη των 80s, ο Χοκ είναι ένας από τους μαθητές που εμπνέει ο Ρόμπιν Γουίλιαμς στο Dead Poets Society (1989) του Πίτερ Γουίαρ, ενώ στις αρχές των 90s πρωταγωνιστεί στον Ασπροδόντη (White Fang, 1991) του Ράνταλ Κλάιζερ.
Το 1992 τον βλέπουμε στο πολεμικό δράμα Midnight Clear του Κιθ Γκόρντον, το 1993 στο Alive του Φρανκ Μάρσαλ, που αναπλάθει την τραγική ιστορία των επιζώντων της αεροπορικής τραγωδίας του αεροσκάφους που μετέφερε την ομάδα ράγκμπι της Ουρουγουάης, το 1994 έρχεται το αγαπημένο Reality Bites του Μπεν Στίλερ, το 1995 τον ερωτευόμαστε παρέα με τη Ζουλί Ντελπί στο Before Sunrise του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ, στην απαρχή μιας μακροχρόνιας συνεργασίας μεταξύ των δύο, το 1997 είναι εξαιρετικός στο Gattaca του Άντριου Νίκολ, το 1998 τον βλέπουμε στο Great Expectations του Αλφόνσο Κουαρόν, μοντέρνα διασκευή του ομότιτλου μυθιστορήματος του Ντίκενς, ενώ η δεκαετία κλείνει με το Snow Falling on Cedars του Σκοτ Χικς.
Τα 00s ξεκινούν με Hamlet (2000) του Μάικλ Αλμερέιδα, όπου ενσαρκώνει έναν σύγχρονο Άμλετ, το 2001 αποσπά οσκαρική υποψηφιότητα στην κατηγορία του Β΄ Ανδρικού Ρόλου με το Training Day του Αντουάν Φουκουά, ενώ τον βλέπουμε και σε δύο ταινίες του κολλητού του, Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ, στο Waking Life και στο Tape, το 2004 έρχεται μια δεύτερη οσκαρική υποψηφιότητα στην κατηγορία του Διασκευασμένου Σεναρίου με το Before Sunset του Λινκλέιτερ, το 2005 συμμετέχει δυστυχώς στο remake του Assault on Precinct 13 του Ζαν-Φρανουά Ρισέ, που δεν είχε τίποτα από τη γοητεία της πρωτότυπης ταινίας του Κάρπεντερ, την ίδια χρονιά τον βλέπουμε και στο Lord of War του Άντριου Νίκολ, το 2006 έχουμε Λινκλέιτερ και πάλι με το Fast Food Nation, ενώ το 2007 είναι εξαιρετικός στο Before the Devil Knows You're Dead, το κύκνειο άσμα του τόσο σπουδαίου Σίντνεϊ Λούμετ.
Η επόμενη δεκαετία ξεκινά με Πάβελ Παβλικόφσκι και The Woman in the Fifth (2011), το 2013 αποσπά τρίτη οσκαρική υποψηφιότητα και πάλι στην κατηγορία του Διασκευασμένου Σεναρίου με το Before Midnight του Λινκλέιτερ, την ίδια χρονιά πρωταγωνιστεί στην ταινία τρόμου The Purge του Τζέιμς Ντε Μόνακο, το 2014 βρίσκεται υποψήφιος για Όσκαρ Β΄ Ανδρικού Ρόλου για το Boyhood του Λινκλέιτερ, το 2015 ενσαρκώνει τον Τσετ Μπέικερ στο Born to Be Blue του Ρόμπερτ Μπουντρό, πρωταγωνιστεί στο Regression του Αλεχάντρο Αμενάμπαρ, αλλά και στο Maggie's Plan της Ρεμπέκα Μίλερ.
Το 2016 τον βλέπουμε στη συμπαθητική sports movie The Phenom του Νόα Μπούσελ, το 2017 δίνει ρέστα στο First Reformed του Πολ Σρέιντερ, το 2018 πρωταγωνιστεί στο Stockholm του Ρόμπερτ Μπουντρό, που παραπέμπει στη θρυλική ληστεία του 1973, που γέννησε τον ψυχολογικό όρο «Σύνδρομο της Στοκχόλμης», ενώ το 2019 τον βλέπουμε στο La Vérité, την πρώτη ταινία που γύρισε ο Χιροκάζου Κόρε-έντα εκτός Ιαπωνίας.
Τα τελευταία χρόνια τον έχουμε δει στο The Guilty (2021) του Αντουάν Φουκουά, ατυχές remake της πρωτότυπης δανέζικης ταινίας του 2018, στο The Northman (2022) του Ρόμπερτ Έγκερς, στο μικρού μήκους A Strange Way of Life (2023) του Πέδρο Αλμοδόβαρ, την ίδια χρονιά σκηνοθέτησε το Wildcat, όπου η κόρη του, Μάγια Χοκ, ενσαρκώνει την υπέροχη συγγραφέα Φλάνερι Ο' Κόνορ, ενώ το 2025 ήρθε το Blue Moon του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ.
Από εμάς, χρόνια πολλά και ανθηρά!
