02/08/2025
Edouard Leve “Kimim Ben?” sorusu üzerine düşünmüş ve yazmaya başlamış sanki.
Bir bilinç akışına şahitlik edip insanın kendisini tanımaya çalışırken yaşadığı açmazlara, aydınlanmalara, ters düşmelere, toplumsal ve bireysel riyalara denk gelmek biraz sert bir farkındalık yaratıyor okurda.
Bu kitap hayata verilmiş bir cevap.
Cevaplar yazarı giderek bir çıkmaza götürse de..
Son cümlelerinden birinde “Neden yazdığımı bilmiyorum.” diyor. Bence sadece kendini anlamak için yazmış. İnsanın kendini anlama çabasını çok değerli buluyorum. Ardından alınması zor kararlar, çıkılması mümkün olmayan yolculuklar gelir. İnsanın hiç bitmeyen sınavları gibi de biraz.
Bazı son cümleler bize çok şey anlatır, gösterir. Otoportre’nin son cümlesi de öyle:
“Yaşamımın en güzel günü belki de geçti.”
Yazarı intihara götüren şey, belki de daha yaşayacağı güzel günlerin olduğuna dair inancını kaybetmesiydi. Peki ‘inanma ihtiyacı’ insanı buralara getirebilir mi sahi?
Olaylara değil, insana ve onun dünyasına meraklı olanların okuyabileceği, pek de kolay olmayan bir anlatı.
“Birinin bana kötü davrandığını anlamam zaman alır, bunun olmasına da çok şaşırırım: Kötülük bir anlamda gerçek dışı bir şey.”
“Saygınlık arayışı içimde acıma duygusu uyandırır.”
“Kendimi haklı göstermeye daha az çalışır oldum gitgide.”
Reposted: .goren
