29/08/2025
Παιδί μου, ουράνιο παιδί μου, παντοτινά ξενιτεμένο μου παιδί,
Σήμερα θα γινόσουν 40 ετών. Ισως να έβλεπες την πρώτη άσπρη τρίχα στα κατάμαυρα μαλλιά σου και να ένιωθες το χρόνο να βαραίνει τους ώμους σου. Η φλόγα της καρδιάς σου όμως θα ήταν το ίδιο ζωηρή και φεγγοβολα.
Σήμερα θα γινόσουν 40 ετών, και θα ήσουν μαζί μας, θα έπαιζες με την ανιψούλα σου και θα γελούσαμε με τις ατάκες και τα αστεία σου. Θα τρώγαμε όλοι μαζί και μετά θα έβγαινες για ποτό με τα αδέρφια και τους φίλους σου. Θα μάζευα τα ρούχα σου από το πάτωμα και θα σου μαγειρευα. Η καρδιά μου θα ήταν ολόκληρη και οι χαρές μου δεν θα ήταν πικρές.
Η ζωή του καθενός μας είναι ένα ρυάκι με γάργαρο νερό που ξεκινά από την πηγή και διασχιζοντας κακοτραχαλους και ευφορους τόπους καταλήγει στον απέραντο ωκεανό και ενώνεται με τα άλλα ρυάκια. Το ρυάκι της δικης σου ζωης στέρεψε νωρίς και δεν έφτασε ποτέ στον ωκεανό γιατί η κακία και η μισαλλοδοξια έφραξαν την πηγή της ζωης σου.
Εύχομαι από τα βάθη της ψυχής μου να υπάρχεις στον κόσμο που ονειρεύτηκες και πάλεψες για να φτιάξεις. Σε έναν κόσμο όπου θα είσαι ελεύθερος να εκφράζεσαι όπως θέλεις, να φοράς τα ρούχα που θέλεις και να αγαπάς όποιον εσύ θέλεις. Σε έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι δίνουν και παίρνουν αγκαλιές, χαρά, καλοσυνη, και βιώνουν την αλήθεια και την παρηγοριά. Αυτός ο κόσμος σου αξίζει παιδί μου.
Rest in peace and in love.
Η μαμά
