08/09/2016
Alexios Damaskopoulos
Καλημερα σε όλους!!!
Με αφορμή καποιες φιλικές συζητήσεις που είχα, κάποια post που διαβάζω, ψέματα και αλήθειες γύρω απο το "τι τελικά εχει γίνει όλα αυτά τα χρόνια με την ηλεκτρονική μουσική στην Ελλάδα..."(δεν εχει γινει κατι - κατα την προσωπική μου άποψη )
Εξακολουθεί να μην υπαρχει μουσική κουλτούρα στην ηλεκτρονική μουσική - όσα events και να κάνουμε/νουν - όσους dj's και να φέρουμε. Στην κουλτούρα του Έλληνα ειναι ριζωμένο το μπουζούκι !!!!(μια χαρά μουσικό όργανο ειναι - δεν μας φταίει το μπουζούκι ως μουσικό όργανο) και αυτο δεν μπορεί να αλλάξει ενώ έχουν περάσει 25-27 χρόνια περίπου, όπου κάποιοι τότε έκαναν το πρώτο βήμα να φέρουν την ηλεκτρονική μουσική στην Ελλάδα (Akis,Petros,Dennis,etc).
Περάσαμε απο την εποχή που υπήρχαν γνωστά clubs και στήριζαν την μουσική σκηνή - στην εποχή που (αν δεν κάνω λάθος) κανέναν club δεν στηρίζει αποκλειστικά την ηλεκτρονική μουσική και με αποσπασματικά events ...γίνεται οτι γίνεται !
Το μόνο που αισθάνομαι οτι μπορώ να κάνω, ειναι να "καταθέσω" την δίκη μου εμπειρία σε όλο αυτο το ταξίδι, ξεκινώντας πολλά χρόνια πίσω...
Μεγαλώνοντας στην Πάτρα, έστειλε ένας φίλος του αδερφού μου απο Αθηνα (θαμώνας του club Tessera και του Sunrise...) μια κασέτα με breaks.... ήταν η πρώτη μου επαφή με την ηλεκτρονική μουσική (έως εκείνη την στιγμή ...ήμουν μεταξύ Public Enemy - Run DMC ...).
Το πρώτο πρόβλημα που αντιμετωπισα τότε ήταν "που θα βρω δίσκους με την μουσική που μου είχε καρφωθεί στο μυαλό;!
Υπήρχε λοιπόν ένα μικρό δισκάδικο κοντά στην Πλ. Γεωργίου - το μικρό musical - όπου άρχισα να πιέζω σιγά σιγά να φέρνει δίσκους που έψαχνα ...
Και όλα ξεκίνησαν κάπως έτσι, μάζευα βινύλια(με μεγάλη δυσκολία)...και με το πρώτο πικ απ που απέκτησα (ένα technics), καθόμασταν με φίλους ( Panagiotis Damaskopoulos / Vellopoulos Vasilios Vdouble / Petros / Harris /...etc) ώρες ατελείωτες να ακούμε ξανα και ξανα τα βινύλια που μόλις είχα αγοράσει...
To be continued...