9,58fm ΕΡΤ3

03/11/2025

“Ποτέ δεν είναι αρκετός ο θόρυβος που κάνουμε για τον ανθρώπινο πόνο»

Μόλις ολοκληρώθηκε η συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε η Ιζαμπέλ Ιπέρ ως επίτιμη προσκεκλημένη του 66ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης . Ο 9.58 ήταν εκεί και στις 2.00-4.00 η Ελένη Κουρτίδου και Γιάννης Δημητρούδης μεταδίδουν πρώτοι όλα τα νέα από τη συζήτηση της Γαλλίδας σταρ με τον Γιώργο Κρασακόπουλο και τους διαπιστευμένους δημοσιογράφους, μαζί τους ο Νινος Φενέκ Μικελίδης και στη συνέχεια ο Αντώνης Μποσκοίτης που θα μιλήσει για την τιμητική βράβεση βετεράνων που πρωταγωνίστησαν σε μερικές από τις πιο καθοριστικές στιγμές του ελληνικού σινεμά της δεκαετίας του 1960. Επόμενοι καλεσμένοι στο δίωρο, η Εύη Καλογεροπούλου για την Gorgona, την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της που έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Βενετίας και διαγωνίζεται στο Διεθνές Διαγωνιστικό, ο Γιώργος Γκικαπέππας, που μετά την «Έρημη Χώρα» και το «Βραχιόλι της Φωτιάς», παρουσιάζει τη νέα του σειρά για την ΕΡΤ, το «Αύριο» και η Ildikó Enyedi, βραβευμένη με τη Χρυσή άρκτο στο Βερολίνο για την ταινία «Σώμα και Ψυχή», που επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη με τη νέα της ταινία «Σιωπηλή Φίλη».

Thessaloniki International Film Festival

03/11/2025

δΓιαμάντΓια με τον Γιάννη Γ. Σημαντήρα | Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2025
((click and listen))

Didjits vs Supersuckers (then and now) // ‘Killed By Deaf – A Punk Tribute to Motorhead’ is out! // The Damned // Ashes And Diamonds vs ‘Ashes in the Snow’ from Mono (Live in Japan with Orchestra Pitreza)’ // Dury Dava (interview to come)

ΞΕΚΙΝΗΣΑΜΕ ακριβώς όπως και προχτές: με το τραγούδι ‘Jerry Lee’ των Didjits, το οποίο επιλέξαμε από την περσινή συλλογή ‘Strictly Dynamite: The Best of Didjits’, τραγούδι που φέρει ανάγλυφη την ταυτότητα της ακατέργαστης ορμής τους. Κεντρικό πρόσωπο εδώ (και τι περφόρμερ!): Rick Sims. Ο Sims, εκτός από βασικό μέλος των Didjits, ήταν στους Gaza St*****rs, πέρασε για ένα διάστημα από τους Supersuckers, ενώ εμφανίστηκε και στους Lee Harvey Oswald Band με το ψευδώνυμο Dredge, στο ιστορικό και πυρακτωμένο ροκενρόλ άλμπουμ ‘Blastronaut’. // Ο Ρικ Σιμς συμμετείχε στους Supersuckers ως κιθαρίστας για την ηχογράφηση του άλμπουμ ‘The Sacrilicious Sounds of the Supersuckers’ (σε παραγωγή Paul Leary/Butthole Surfers), που κυκλοφόρησε το 1995 από τη Sub Pop, και μάλιστα τραγούδησε εκεί κι ένα τραγουδάκι. To ‘Run Like a Motherf**ker’. Το τραγούδι ξεχωρίζει (λόγω τής φωνής τού Sims) από τα υπόλοιπα του άλμπουμ. // Η σύνθεση των Supersuckers έχει σταθεροποιηθεί, κατά τα πρόσφατα έτη, ως εξής: Eddie Spaghetti (και για τις ανάγκες τού νέου άλμπουμ: Edward Carlyle Daly III, όπως είναι το πραγματικό όνομά του) στο μπάσο και στο μικρόφωνο, ‘Metal’ Marty Chandler στην κιθάρα και Chris ‘All Nighter’ von Streicher στα τύμπανα, το βασικό/συμπαγές/στιβαρό τρίο, που είδαμε λάηβ και στη Σαλόνικα καναδύο χρόνια πριν. Στις 3Οκτ, η εν λόγω τριάδα παρέδωσε στην κυκλοφοργιά το νέο άλμπουμ ‘Liquor, Women, Drugs and Killing’, όπου το τρίτο track στην αποψινή παιζωλίστα των δΓιαμαντΓιών, το τραγούδι ‘Let Down, Forgotten, and Alone’. // Κατόπιν, επισκεφτήκαμε ένα άλμπουμ που έχει βγει σήμερα, και το περιμέναμε πώς και πώς! Mιλάμε για τη διασκευοσυλλογή ‘Killed By Deaf: A Punk Tribute to Motοrhead’. Απόψε, επιλέξαμε τους Lagwagon, οι οποίοι στο ταμείο τής εν λόγω κολεξχιόν καταθέτουν τη δική τους φουριόζικη εκδοχή για το ‘RockNroll’, τιμώντας το θρυλικό τραγούδι που «άνοιγε» το ομότιτλο οροσηματικό άλμπουμ των Motοrhead το 1987. Οι Lagwagon, με ιστορία από το 1990 και δισκογραφία που ισορροπεί ανάμεσα στο skate punk και το μελωδικό hardcore, παραμένουν πιστοί στο νεύρο και την ένταση –και πολύ ορθώς πράττουν. Το tribute άλμπουμ περιλαμβάνει επίσης διασκευές από Pennywise, Rancid, The Bronx, FEAR, GBH, Murphy’s Law, Slaughterhouse, The Casualties, Anti-Nowhere League, Love Canal, Soldiers Of Destruction, Wisdom In Chains και Motοrhead και The Damned. (Το 2002, οι The Damned συνεργάστηκαν με τους Motοrhead για μια από κοινού ηχογράφηση του ‘Neat Neat Neat’, η οποία παρέμεινε ακυκλοφόρητη για πάνω από δύο δεκαετίες. Η εκδοχή αυτή, με τη χαρακτηριστική φωνή τού Lemmy και την ωμή ενέργεια των δύο συγκροτημάτων, κυκλοφόρησε επίσημα για πρώτη φορά τον Σεπτέμβριο του 2025, ως σινγκλ τής αφιερωματικής συλλογής ‘Killed By Deaf: A Punk Tribute to Motοrhead’.) // Οι Damned κυκλοφόρησαν σήμερα το single ‘There’s A Ghost In My House’, διασκευή τού τραγουδιού τού R. Dean Taylor, ως προπομπό τού άλμπουμ (διασκευοάλμπουμ) ‘Not Like Everybody Else’, που θα κυκλοφορήσει στις 23 Ιανουαρίου 2026. Το άλμπουμ ηχογραφήθηκε σε πέντε μέρες στο Λος Άντζελες, και σηματοδοτεί την επιστροφή τού συνιδρυτή Rat Scabies στα τύμπανα μετά από …αιώνες. Είναι αφιερωμένο στον Brian James, ιδρυτικό κιθαρίστα τού συγκροτήματος, που πέθανε στις 6 Μαρτίου 2025. Dave Vanian, Captain Sensible, Paul Gray, Rat Scabies: κλασική σύνθεση των Damned. // Σήμερα, επίσης, βγήκε το Ashes and Diamonds. Στους Ashes and Diamonds ο Daniel Ash (Bauhaus, Tones on Tail, Love and Rockets) αναλαμβάνει φωνή, κιθάρα, E-bow και σαξόφωνο. Ο Bruce Smith (Public Image Ltd, The Pop Group) παίζει ντραμς, κάνει προγραμματισμό και δεύτερη φωνή. Ο Paul Spencer Denman (Sade, Sweetback) παίζει μπάσο και επίσης κάνει δεύτερη φωνή. Ακούσαμε ‘Ice Queen’ από το σημερινό ντεμπούτο άλμπουμ των Ashes and Diamonds // και μετά μάς ταίριαξε να ακούσουμε το ‘Ashes in the Snow’, από το νέο (σημερινή κυκλοφορία) live album των Mono. Το ‘Forever Home: Live in Japan with Orchestra Pitreza’ ηχογραφήθηκε σε κατάμεστη αίθουσα τού Τόκιο. Το setlist περιλαμβάνει ολόκληρο το άλμπουμ ‘Oath’, το πιο πρόσφατο στούντιο έργο τους, με τη συνοδεία 12μελούς ορχήστρας υπό τη διεύθυνση του Chad McCullough. Η συναυλία ολοκληρώθηκε με τα ορόσημα στην πορεία των Γιαπωνέζων: ‘Ashes in the Snow’ και ‘Everlasting Light’, που παραπέμπουν στην πρώτη τους και μεταρσιωτική ορχηστρική εμφάνιση στη Νέα Υόρκη το 2009. Η ηχογράφηση και η μίξη έγιναν από τον Matt Cook, μόνιμο ηχολήπτη στις περιοδείες τού συγκροτήματος. Το ‘Forever Home’ αποτελεί μέρος τής επετειακής περιοδείας ‘OATH Orchestral World Tour’ για τα 25 χρόνια των Mono, η οποία διαρθρώθηκε σε 20 συναυλίες σε Ευρώπη, Ασία και ΗΠΑ στα τέλη τού 2024. Η συγκεκριμένη συναυλία που αποτυπώνεται εδώ, δόθηκε στις 20Νοε24, κι αξίζει να σημειωθεί ότι εκφράζει την επιστροφή τους στην Ιαπωνία για πρώτη φορά μετά από 15 χρόνια με πλήρη ορχήστρα. // Ακόμα, χαρίσαμε ραδιοφωνικό χρόνο στο νέο άλμπουμ των Dury Dava, το οποίο παρουσιάζουμε σε αποκλειστικότητα, αναγγέλλοντας τη συνέντευξή τους στα δΓιαμάντΓια μας την Τρίτη 04 Νοε 25, ενόψει και της ερχόμενης συναυλίας τους στη Σαλονίκη.

Didjits vs Supersuckers (then and now) // ‘Killed By Deaf - A Punk Tribute to Motorhead’ is out! // The Damned // Ashes And Diamonds vs ‘Ashes in the Snow’ from Mono (Live in Japan with Orchestra Pitreza)’ // Dury Dava (interview to come)

03/11/2025

Αλλαγή ώρας της εκπομπής μας. Από σήμερα θα σας κάνουμε συντροφιά καθημερινά στις 19.00.
Σήμερα θα ακούσουμε μουσική των: Johann Sebastian Bach, Joseph Haydn, Wolfgang Amadeus Mozart, Frantisek Antonin Rössler-Rosetti, Alexander Borodin, Richard Heuberger και Ludwig van Beethoven.

Δευτέρα 3 Νοεμβρίου στην Ωρα για κλασικές συναντήσεις, στις 20.00 στον 9.58 της ΕΡΤ 3. Επιμέλεια και παρουσίαση της εκπομπής Μαρία Βλαχοπούλου.

02/11/2025

66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: 4η Ημέρα

Ο 9.58 εκπέμπει και σήμερα από την καρδιά του Φεστιβάλ με τη Μάρα Τσικάρα να ανοίγει το τετράωρο ζωντανό πρόγραμμα στη 1.00 το μεσημέρι και την Πία Μπακογιώργου να το ολοκληρώνει 4.00 με 5.00 το απόγευμα.

Από τις 2.00 έως τις 4.00, η Ελένη Κουρτίδου και Γιάννης Δημητρούδης υποδέχονται στην Αποθήκη Γ΄:

Το σκηνοθετικό δίδυμο Ελέν Κατέ και Μπρουνό Φορζανί, για το αφιέρωμα που ετοίμασε το φεστιβάλ στο τολμηρό τους φιλμικό σύμπαν που έχει ως βασικό ζητούμενο την αισθητηριακή απόλαυση και τον… κινηματογραφικό οργασμό.

Την σκηνοθέτρια Alex Burunova που διαγωνίζεται με την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της Satisfaction στο Διεθνές διαγωνιστικό Τμήμα.

Τον Δημήτρη Κερκινό, επικεφαλής των αφιερώματων της φετινής διοργάνωσης .

Τον Σπύρο Δερβενιώτη και τον Θανάση Πέτρου, δημιουργούς του graphic novel ΘΒ – Η γαλέρα της ζωής μου, που ιχνηλατεί τη ζωή και το έργο του Θανάση Βέγγου. Το βιβλίο παρουσιάζεται σήμερα στις 6.00 το απόγευμα στο Green Room του Ολύμπιον στο πλαίσιο των παράλληλων εκδηλώσεων του Φεστιβάλ.

Thessaloniki International Film Festival

01/11/2025

Magical Mystery Tour // 65 Years the Beatles (1960—2025). Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2025 11.00-13.00 95,8 Fm, ΕΡΤ3 και διαδικτυακά: https://www.ertecho.gr/radio/958fm/ Με τη Φωτεινή Μπαλογιάννη

01/11/2025

«ΒΟΥΣΤΡΟΦΗΔΟΝ» - ΕΥΗ ΚΑΡΚΙΤΗ
Κυριακή 2/11/2025 στις 6:00 μ.μ.
Η δημοσιογράφος και συγγραφέας Εύη Καρκίτη μιλά, στον 958fm της ΕΡΤ3 και στον Γιώργο Καλιεντζίδη, για το μυθιστόρημά της «Ο Ιερώνυμος στην έρημο», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κριτική. Αναφέρεται στη διαδικασία γραφής του, στο πώς αυτή η γραφή συναντιέται με την μυθιστορηματική όψη της (γραφής), καθώς η μια από τις ηρωίδες του βιβλίου είναι συγγραφέας, στην προσέγγιση του τραυματικού παρελθόντος και στη λυτρωτική ή όχι εκδοχή του.
Επιμέλεια ήχου και μοντάζ: Ζωή Μούσιου
Διαδικτυακή ακρόαση κατά τη μετάδοση: https://www.ertecho.gr/radio/958fm/ίδες
Αρχείο εκπομπών «Βουστροφηδόν»:
https://www.ertecho.gr/radio/958fm/show/voustrofidon/

Βιοεργογραφικό
Η Εύη Καρκίτη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1965, όπου και ζει. Είναι δημοσιογράφος και ραδιοφωνική παραγωγός. Η εκπομπή της Ολίγη κίνηση του δρόμου και των μαγαζιών" μεταδίδεται κάθε πρωί στις 8 από τον 9.58fm, το πολιτιστικό ραδιόφωνο της ΕΡΤ3. Διατηρεί στήλες σε περιοδικά και παρακολουθεί στενά την εκδοτική κίνηση. Είναι η δημιουργός της ομάδας πολιτιστικών διαδρομών Thessaloniki Walking Tours, με δράση σε όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό. Έχει τελειώσει το Τμήμα Ευρωπαϊκού Πολιτισμού στο ΕΑΠ και είναι τελειόφοιτη στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα Δημιουργικής Γραφής στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας. Διηγήματά της έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και σε μία ανθολογία. «Ο Ιερώνυμος στην έρημο» είναι το πρώτο της μυθιστόρημα.

01/11/2025

Σήμερα στις 17.00 μέσα από τη συχνότητα του 9,58fm ΕΡΤ3 η εκπομπή "Ανάμεσα στους ήχους της πόλης" με αφορμή το 66ο διεθνές φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης φιλοξενεί τον Κωνσταντίνο Ζαμάνη σκηνογράφο της ταινίας "Κότα" του Ούγγρου σκηνοθέτη Γκιοργκι Πάλφι, καθώς και τον "ιδιαίτερο" κριτικό κινηματογράφου Ηλία Φραγκούλη, ας κάνουμε σινεμά στο ραδιόφωνο
Επιμέλεια-Παρουσίαση: Μερσιάννα Ελευθεριάδου
Ακρόαση μέσω διαδικτύου: https://www.ertecho.gr/radio/958fm/

31/10/2025

In Memoriam Jack DeJohnette (1942–2025) | Tribute to the Legendary Jazz Drummer. Σάββατο 1 Νοεμβρίου 2025 11.00-13.00 95,8 Fm, ΕΡΤ3 και διαδικτυακά: https://www.ertecho.gr/radio/958fm/ Με τη Φωτεινή Μπαλογιάννη

31/10/2025

Από τις 3 Νοεμβρίου και στο εξής, θα σας κρατάμε συντροφιά κάθε απόγευμα στις 7, από Δευτέρα μέχρι και Παρασκευή. Ελπίζουμε να συνεχίσετε να είστε μαζί μας, να κάνουμε αυτή τη νέα ραδιοφωνική μας συνάντηση μια αγαπημένη καθημερινή συνήθεια.

31/10/2025

ΦΩΝΕΣ ΑΡΧΕΙΟΥ του 958fm της ΕΡΤ3
ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΗΚΑΣ & ΜΠΕΤΤΥ ΒΥΤΙΝΑΡΟΥ
και «ΑΠΟ ΒΑΡΥ ΖΕΪΜΠΕΚΙΚΟ ΜΕΧΡΙ ΣΚΛΗΡΟ ΡΟΚΑΚΙ»,
την Παρασκευή 31/10/2025, στις 7μ.μ.

Εκπομπή 27η
Ο τραγουδοποιός και μουσικοσυνθέτης Γιώργος Ζήκας (1949-2019) συνομιλεί με την επαγγελματία χορεύτρια, χορογράφο και χοροδιδάσκαλο Μπέττυ Βυτινάρου, που αναφέρεται στην πορεία της στο χώρο του χορού, στις σπουδές της στην Ανώτερη Επαγγελματική Σχολή Χορού της Ραλλούς Μάνου και στη Γυμναστική Ακαδημία Αθηνών, στη συμμετοχή της στο του Ντανιέλ Λομέλ, στη συνεργασία της με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και άλλες θεατρικές σκηνές, στη δημιουργία σχολής χορού στο Ντεπό Θεσσαλονίκης το 1991, στο στα Ξυλάδικα το 1995, στις προσπάθειές της για μιας συνεχούς κίνησης στον χορό. Η εκπομπή μεταδόθηκε πρώτη φορά στις 27/2/2000.
Επιμέλεια-Παρουσίαση: Γιώργος Ζήκας
Επιμέλεια ήχου: Λίζα Λεπτοκαρίδου
Επεξεργασία ήχου: Ζωή Μούσιου
Επιμέλεια ΑΡΧΕΙΟΥ: Γιώργος Καλιεντζίδης
Πηγή φωτογραφίας: https://www.facebook.com/betty.vytinarou
Πηγή βιογραφικού: https://www.independent.gr/
Η Μπέττυ Βυτινάρου γεννήθηκε στη Δράμα και μεγάλωσε στον Πειραιά, κατάγεται δε, από την Τρίπολη. Οι γονείς της, και οι δυο εκπαιδευτικοί, αποτέλεσαν σημείο αναφοράς για το ήθος και για τον χαρακτήρα της. "Μεγάλωσα σε μια οικογένεια με πολλή αγάπη, κατανόηση και σύμπνοια... Ο πατέρας μου, πολυτάλαντος και πολυπράγμων, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του ήθους και του χαρακτήρα μου... Με μύησε από παιδί στη λογοτεχνία", λέει η ίδια. Από πολύ νωρίς είχε πλούσια καλλιτεχνικά ερεθίσματα από τη θεατρική και χορευτική σκηνή του Πειραιά και της Αθήνας. Ήταν ιδιαίτερα ταλαντούχα με ό,τι καταπιανόταν και είχε πάμπολλες αθλητικές διακρίσεις και έφεση στο θέατρο, τη ζωγραφική και τον χορό.
Δεκατεσσάρων ετών, με αφορμή μια παράσταση χορού, αποφασίζει ότι αυτό που θέλει πραγματικά από τη ζωή της είναι να γίνει χορεύτρια. Έτσι, ξεκινά μαθήματα στη Σχολή Χορού της Ρούλας Παπαδημητρίου στον Πειραιά. Με την ενηλικίωσή της επιλέγει σπουδές στην επιστήμη και την τέχνη της κινητικής συμπεριφοράς: αποφοίτησε παράλληλα από τη Γυμναστική Ακαδημία Αθηνών και από την Ανώτερη Επαγγελματική Σχολή Χορού της Ραλλούς Μάνου. Ακολούθησαν δύο χρόνια μετεκπαίδευσης στη Σχολή Χορού "Stella Mann School of Dancing" και σεμινάρια στις Σχολές Χορού "The place" και "YMCA" στο Λονδίνο. Επιστρέφοντας στην Αθήνα συνεχίζει να ενημερώνεται για κάθε σύγχρονη μέθοδο και καλλιτεχνικό ρεύμα, όπως. π.χ. κάνοντας καθημερινά μαθήματα με τον Λεωνίδα Ντε Πιάν, τον Χάρη Μανταφούνη, κ.α. και παρακολουθώντας ανελλιπώς σεμινάρια χορού με εισηγητές από εξωτερικό.
Το ντεπούτο της ως επαγγελματίας χορεύτρια το έκανε στο "Ελληνικό Χορόδραμα" της Ραλλούς Μάνου, όπου συνέχισε για τέσσερα χρόνια, με ταξίδια στη Βουλγαρία, στη Γιουγκοσλαβία, στην Κύπρο, τη Γαλλία και τη Γερμανία. Η χορευτική της καριέρα, που ακολούθησε, ήταν ιδιαίτερα πλούσια: χόρεψε για την Εθνική Λυρική Σκηνή, για το "Πειραματικό Μπαλέτο" του Γιάννη Μέτση, τις Ομάδες Χορού του Χάρη Μανταφούνη και της Χάρις Ανταχοπούλου, καταλήγοντας στο "Αέναον Χοροθέατρο" του Ντανιέλ Λομμέλ, που αποτέλεσε και την αφορμή για να έρθει στη Θεσσαλονίκη, όπου και έμεινε, αφιερώνοντας "σ' εμάς" την πιο δημιουργική της περίοδο. Το 1991 εγκαταλείπει τη μετεξέλιξη του "Αέναου Χοροθέατρου", το " Χοροθέατρο Κ.Θ.Β.Ε.", ώριμη όντας και έτοιμη να δημιουργήσει τις δικές της εστίες καλλιτεχνικής και πολιτισμικής δράσης.
Ως χοροδιδάσκαλος, με την αποφοίτησή της εργάσθηκε στις Σχολές Χορού του Γ. Γεωργιάδη και της Β. Παππά στην Αθήνα, και αργότερα στην Επαγγελματική Σχολή Χορού της Κατσούλη. Ακολούθως δίδαξε σε πολλές Σχολές Χορού της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, καταλήγοντας στη Δραματική Σχολή του Κ.Θ.Β.Ε. και το North College. Η πρώτη της συνεργασία ως επαγγελματίας χορογράφος ήταν με την "Πειραματική Σκηνή της Τέχνης" στη Θεσσαλονίκη με το έργο "Αχαρνής" του Διονύση Σαββόπουλου. Άλλες αξιοσημείωτες συνεργασίες της ήταν με το "Θέατρο Ένατης Ημέρας" ως χορογράφος και ηθοποιός, με την Πειραματική Σκηνή της Τέχνης, με το Κ.Θ.Β.Ε. και το "Θέατρο Σοφούλη".Οι πιο πρόσφατες συνεργασίες της ως χορογράφου ήταν στη θεατρική παράσταση της "Ορέστειας", σε σκηνοθεσία Λεωνίδα Λοϊζίδη, η οποία βραβεύθηκε στη Νέα Υόρκη και στην παράσταση "Ο Τζακ και η φασολιά" σε σκηνοθεσία Χάρη Σώζου, ενώ συνεργάστηκε και με το μουσικό συγκρότημα "Dilemma".
Πέρα από μια πολυτάλαντη ερμηνεύτρια και χορογράφος, η Μπέττυ Βυτινάρου είχε και διοικητικές ικανότητες τις οποίες δεν άφησε ανεκμετάλλευτες. Το 1990 εγκαινίασε την πρώτη της Σχολή στη Θεσσαλονίκη. Την ίδια χρονιά ίδρυσε το Χοροθέατρο "Παρουσίες" για το οποίο χορεύει και χορογραφεί μέχρι σήμερα, σε συνεργασία πλέον με τους μόνιμους συνεργάτες της Γιώργο Μιχαηλίδη και Τζώρτζια Βοργιά. Με αφορμή την ανάγκη στέγασης του Χοροθεάτρου "Παρουσίες" σε θεατρική σκηνή, το 1995 δημιούργησε το γνωστό "Θεατράκι" στα Ξυλάδικα, έναν πολιτιστικό χώρο που από το 1995 έως το 2000 φιλοξένησε πάνω από πεντακόσιες παραστάσεις θεάτρου, χορού και μουσικής. Το 2010 ίδρυσε δεύτερη Σχολή Χορού στον Πειραιά, ενώ το 2011 ίδρυσε, και πάλι στον Πειραιά, την Ομάδα Χοροθεάτρου "Cast". Τέλος, στον ελεύθερό της χρόνο, ασχολείται ερασιτεχνικά με τη ζωγραφική, συμμετέχοντας συχνά σε εκθέσεις στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη.
Κοινωνικό έργο:
Η ερμηνεία της έδωσε περιθώρια προσωπικής εξέλιξης, τελειοποίησης, δυνατότητες άμεσης έκφρασης και επαφής με το κοινό, ο δε ρόλος της ως χορεύτριας εξυπηρέτησε την εκπαίδευση και την ψυχαγωγία του καλλιτεχνικού κοινού της Θεσσαλονίκης. Όλες αυτές τις εμπειρίες, είχε την ανάγκη και και κατάφερε να τις μεταλαμπαδεύσει στους νεότερους καλλιτέχνες ως χορογράφος και χοροδιδάσκαλος.
Πέραν της έντονης δράσης της ως χορεύτριας, χοροδιδασκάλου και χορογράφου, είχε πλούσια κοινωνική και καλλιτεχνική δράση ως συνεργάτης και σύμβουλος σε διάφορα θεατρικά σχήματα και καλλιτεχνικούς οργανισμούς. Έτσι, συχνά αποτελούσε στέλεχος θεατρικών θιάσων, διατήρησε μακροχρόνια συνεργασία με το "Θέατρο ΣΟΦΟΥΛΗ" για καλλιτεχνικούς σκοπούς, διετέλεσε δε σύμβουλος χορού στη "Θεσσαλονίκη-Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης 1997" και καλλιτεχνική διευθύντρια του Θεάτρου "ΒΙΛΚΑ". Στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων της αναβάθμισε το θεατράκι του ΒΙΛΚΑ, παρέχοντας και μαθήματα χορού για το κοινό της Θεσσαλονίκης, και καινοτόμησε με το "Παιδικό Χοροθέατρο" του ΒΙΛΚΑ.
Πέραν τούτων, ιδιαίτερα σημαντική προφορά της αποτέλεσε και η ενθάρρυνση και ενίσχυση των μαθητών της, ώστε να συνεχίσουν τις σπουδές τους στη δραματική ή την ορχηστική τέχνη, με αποτέλεσμα πολλοί από αυτούς να ακολουθήσουν επιτυχημένη καριέρα στο χορό, το θέατρο και τη σκηνοθεσία: Τζώρτζια Βοργιά, Ζερβού Αλεξάνδρα, Ελπίδα Ιακωβίδου, Γιώργος Μιχαηλίδης, Ελένη Μόσχα, Εύη Πάνου, Χριστιάνα Σαρασίδου, Δήμητρα Τασούδη, Νίκη Ρωμανίδου, Ελενη Τσομπανάκη, Αιρστοτέλης Ζαχαράκης και Μάνος Καρδαράς (χορευτές και ηθοποιοί), Χρήστος Λίγκας & Παυλίνα Χαρέλα (ηθοποιοί) κ.α.
Το 2007 βραβεύθηκε για την προσφορά της στον έντεχνο χορό, μετά από γκάλοπ που διεξήγαγε για κάθε τέχνη το καλλιτεχνικό περιοδικό της Θεσσαλονίκης "Αυλαία".
Η Μπέττυ Βυτινάρου, μια καλλιτέχνις που άφησε το δικό της στίγμα, ύφος και ταυτότητα, δημιούργησε η ίδια τις ευκαιρίες της, διεκδίκησε τις επιτυχίες της και επέλεξε παράλληλες καλλιτεχνικές διαδρομές που χαρακτηρίζονται από μαχητικότητα και αποφασιστικότητα. Ενσάρκωσε με μεγάλη επιτυχία διαφορετικές καλλιτεχνικές ταυτότητες, ώστε να ορίζεται ως μια πολυτάλαντη, πολυμήχανη και αστείρευτη πηγή ζωής και ενέργειας. Το ΘΕΑΤΡΑΚΙ της και το ΠΑΙΔΙΚΟ ΧΟΡΟΘΕΑΤΡΟ αποτελούν δύο μοναδικά επιτεύγματα. Το ΘΕΑΤΡΑΚΙ αποτέλεσε τη μοναδική ιδιωτική πρωτοβουλία ίδρυσης αμιγώς χορευτικής σκηνής στη Θεσσαλονίκη για τη δεκαετία του 1990, ενώ αργότερα αποτέλεσε καλλιτεχνικό πυρήνα που συμφιλίωνε καθημερινά όλες τις τέχνες κάτω από τη στέγη του. Το δε ΠΑΙΔΙΚΟ ΧΟΡΟΘΕΑΤΡΟ ενίσχυσε την άνθηση της ορχηστικής τέχνης στη σχολική εκπαίδευση.
Αρθρογράφος: Ελένη Καβαζίδου