29/10/2025
V/A – The Jazz Sinners
Soul Stirrin’
LABEL: Mono Jazz
Το track το οποίο ενέπνευσε το όνομα του άλμπουμ: https://youtu.be/UQcIGdqmSUk?si=_ZXq-6UnjSlKLeIU
_______________________________________
Ένας producer, ένας art director και ένας συγγραφέας noir μυθιστορημάτων μπαίνουν σε ένα σκοτεινό μπαρ, γεμάτο καπνό πούρων και τον ήχο των γεμάτων ποτηριών να τσουγκρίζουν το ένα με το άλλο. Αντί να γίνουν ένα ακόμα μέρος του σκηνικού, οι Rocco Pandiani, Giulio Maini και Enrico Pandiani, εμπνευσμένοι από την ατμόσφαιρα, αρπάζουν τους δίσκους από το jukebox και τρέχουν μακριά. Η λεία τους: μια συλλογή από τις δεκαετίες του 50 και 60 – την χρυσή εποχή της τζαζ όπου η συνεργασία της μουσικής και του σινεμά δημιούργησαν τα πιο βελούδινα και καπνισμένα tracks του είδους. Με την έντονη κινηματογραφική της αισθητική η συλλογή λειτουργεί σαν χρονομηχανή, περιφέροντας μας ανάμεσα σε ρετρό σοκάκια και κομψά σαλόνια. Κάθε κομμάτι είναι όμως πιο ιδιαίτερο από αυτό που αφήνει να εννοηθεί η ιδιότητα μιας συνηθισμένης jazz συλλογής. Το Soul Stirrin’ ενθυλακώνει το ανυπότακτο πνεύμα των 50s και τις soulful μελωδίες των 60s αλλά και πολλά μοντέρνα και ανέλπιστα πρωτοπόρα στοιχεία που εκπλήσσουν νέους και πεπειραμένους ακροατές.
Jack Fascinato – Abe Da Aba Du
Η επιρροή και η κληρονομιά του Jack Fascinato, δυστυχώς ή ευτυχώς, ξεπερνάει την αναγνώριση που έχει το όνομά του. Πρωτοπόρος της space age pop που έσπρωξε τα όρια της ορχηστρικής jazz όσο κανείς άλλος και ήταν υπεύθυνος, παράλληλα με τον Tennessee Ernie Ford, για το θρυλικό Sixteen Tons. Οι ιδιαιτερότητες του διαφαίνονται καλύτερα σε άλμπουμ όπως το Arranges Things, από όπου πάρθηκε και το Abe Da Aba Du, και το Palm Springs Suite με απρόβλεπτα όργανα να ξεπετάγονται στις συνθέσεις του. Απρόβλεπτη είναι και η συνεισφορά του σε ένα κομμάτι της ιστορίας καθώς ο Jack Fascinato συνέθεσε το προεκλογικό τραγούδι του JFK το 1960.
Sonny Stitt – Harlem Nocturne
Με τον συγκλονιστικό αριθμό των 100 και πάνω άλμπουμ θα ήταν δύσκολο για τον Sonny Stitt να λείπει από αυτή τη συλλογή. Ο επονομαζόμενος ως μοναχικός λύκος της jazz εξερεύνησε το σαξόφωνο όπως λίγοι άλλοι αφήνοντας το στίγμα του σε bepop και hard bop. Είτε καταπιανόταν με άλτο, τενόρο ή βαρύτονο σαξόφωνο ο ήχος του ήταν άμεσα αναγνωρίσιμός εξασφαλίζοντάς του συνεργασίες με γίγαντες της jazz όπως οι Dizzy Gillespie, Miles Davis και Gene Ammons. Ο ίδιος εξερεύνησε τους αφροκουβανέζικους ρυθμούς και τη soul jazz με πάθος, προσφέροντας στους μελλοντικούς σαξοφωνίστες μια αμύθητη κληρονομιά.
Sergio Mihanovic – Los Jovenes Viejos
Κουβαλώντας την καρδιά του Μπουένος Άιρες στη μουσική του, ο Αργεντίνος πιανίστας και συνθέτης Sergio Mihanovic έχει απλώσει την επιρροή του σε jazz, pop και τον χώρο του θεάτρου. Τα έργα του έχουν καταχειροκροτηθεί σε παγκόσμιες σκηνές χάρη στη μεταφορά τους από τους Jim Hall και Art Farmersaw, ενώ πολλά από τα τραγούδια του αποτελούν πρότυπα του είδους και έχουν ηχογραφηθεί από τα θρυλικά ονόματα των Cannonball Adderley, Bill Evans και Stan Getz μεταξύ άλλων.
Curtis Fuller – Twelve-Inch
Ήταν οι τολμηρές αυτοσχεδιάσεις του Curtis Fuller που καθόρισαν την πιο καίρια περίοδο για την hard bop σκηνή. Η ζεστή χροιά του τρομπονιού του δημιούργησε φημισμένες συνεργασίες με τους Miles Davis, John Coltrane και Wayne Shorter και εξασφάλισε, σαν συνθέτη και αρχηγό μπάντας, μια θέση ανάμεσα στους αστέρες της jazz.
Les Double Six – A Night In Tunisia
Ένα γαλλικό γκρουπ φωνητικής που επαναπροσδιόρισε το πως σκεφτόμαστε τη jazz, οι Les Double Six χρησιμοποίησαν τις φωνές τους σαν στρώσεις συχνά κάνοντας δύο και τρείς λήψεις από το ίδιο τραγούδι για να μιμηθούν τα όργανα που απαιτούσε η περίσταση. Οργανωμένοι υπό τη καθοδήγηση της Mimi Perrin τα πολλαπλά τους μέλη λειτουργούσαν ανά εξάδες και ενώ συνήθως εκτελούσαν διασκευές, έγραψαν και πολλά ορίτζιναλ χιουμοριστικά κομμάτια προσφέροντας μια ακόμα «στρώση» ευχαρίστησης στο κοινό τους με τις παιγνιώδης και εκλεπτυσμένες συνθέσεις τους.
The Montgomery Brothers – Groove Yard
Τόσο με το ταλέντο τους όσο και με τη χημεία τους τα αδέρφια Wes, Buddy και Monk των Montgomery Brothers μπόρεσαν να γίνουν μια από τις πιο ιδιαίτερες jazz τριάδες. Ο πλούσιος ήχος τους από πιάνο, μπάσο και την πολυσυζητημένη thumb-picking τεχνική του Wes Montgomery στη κιθάρα δημιουργούν μια χαλαρωτική ατμόσφαιρα για ατέλειωτο swinging.
Nina Simone – African Mailman
Η θυελλώδης προσωπικότητα και η υποβλητική χροιά στη φωνή της Nina Simone δεν θα μπορούσαν να την προσφέρουν άλλη θέση πέρα από την κορυφή της jazz blues σκηνής. Οι εμβληματικές παραστάσεις της έχουν καθηλώσει γενιές και γενιές και συνεχίζουν να καλούν τον κόσμο να δράσει για το σωστό με το κεφάλι ψηλά και τη γροθιά ψηλότερα.
Bennie Green – Soul Stirrin
Η ήσυχη δύναμη του Bennie Green συνοδεύει τις πιο γλυκές πτυχές της ζωής και εξυπηρετεί σαν διάλλειμα στη μέση του άλμπουμ. Ο τρομπονίστας χαϊδεύει τα αυτιά μας στις συνεργασίες του με τους Earl Hines, Charlie Ventura και Gene Ammons και παρήγαγε, σε αντιδιαστολή με τους σύγχρονούς του beboppers, μπαλάντες γεμάτες ψυχή και ήρεμες jazz μελωδίες. Το Soul Stirrin, ομότιτλο με την παρούσα κυκλοφορία, καθρεπτίζει πιο καθαρά από οποιοδήποτε άλλο κομμάτι την πνιγηρή αλλά και αισθησιακή ατμόσφαιρα ενός καμπαρέ που σαγηνεύει με τόση ευκολία.
Mark Murphy – Why Don’t You Do Right
Το μεγάλο ταλέντο της φωνητικής αυτοσχεδίασης του Mark Murphy και η επιρροή του από σπουδαία ονόματα της jazz όπως ο Nat King Cole και η Ella Fitzgerald (η οποία έχει επίσης ερμηνεύσει το παρόν τραγούδι) τον λάνσαρε στους νεωτεριστές της jazz του 1960. Τα βραζιλιάνικα στοιχεία, η soul προδιάθεση και ο ιδιαίτερος τονισμός των λέξεων στο κομμάτια που ερμηνεύει φέρουν μια ιδιαιτερότητα στον ήχο του που δύσκολα βρίσκετε σε άλλους τραγουδιστές.
Duke Jordan – No Problem n.1
Συχνά παραγκωνισμένος για κάποιον που εφηύρε ένα δικό του στυλ σύνθεσης – το Jordu – ο Duke Jordan είναι παρ’όλα αυτά ζωτικός παράγοντας του bebop κινήματος. Η καλαισθησία και η επιτήδευση του στο πιάνο τον έφεραν μαζί στη σκηνή με τους Charlie Parker και Sonny Stitt κάνοντας τη μουσική του να ηχεί καθαρά μέχρι σήμερα.
Art Farmer – Mox Nix
Με ένθερμη λυρικότητα σε τρομπέτα και φλικόρνο κάθε κομμάτι του Art Farmer εκδηλώνει μια πηγαία ευαισθησία. Από τις πρώτες του προσπάθειες στην σκηνή με τον Sonny Rollins και τον Horace Silver μέχρι και το απόγειο της καριέρας του, πριν να μετακομίσει στην Ευρώπη, με τον Benny Golson και τους Jazztet, ο Art Farmer αντιπροσωπεύει την πιο κουλ πλευρά της jazz όταν αυτή βρίσκεται στο αποκορύφωμά της.
Oscar Brown Jr. – But I Was Cool
Ο Oscar Brown Jr. ήταν το πιο κοντινό παράδειγμα αναγεννησιακού ανθρώπου μετά τον Da Vinci. Μια πολυπράγμων προσωπικότητα η οποία ασχολούταν ενεργά με τη jazz, τη συγγραφή τραγουδιών και θεατρικών και τα κινήματα των πολιτικών δικαιωμάτων. Η συνεισφορά του στη μουσική μαζί με τον Max Roach και το άλμπουμ τους Sin & Soul μίλησε δυνατά για τα φλέγοντα κοινωνικά ζητήματα τη περίοδο που η Αμερική σειόταν από τον άνεμο της αλλαγής.
Milt Jackson / Percy Heath / Barney Wilen / Kenny Clarke – Swing 39
Με ηγούμενο της τετράδας το σαξόφωνο του Barney Wilen οι Milt Jackson, Percy Heath και Kenny Clarke είναι οι μοναδικοί υπεύθυνοι για το ηλεκτρισμένο 50’s άλμπουμ Paris Session με τα μέλη τους να παίζουν πιάνο, μπάσο και ντραμς αντίστοιχα. Βοηθούμενο από τα κρουστά της Gana M'Bow που προσθέτουν μια αναπάντεχη ανατροπή στον ήδη μοναδικό ήχο, το πρώτο κομμάτι του άλμπουμ, το Swing 39 ξεκινά ένα ενθουσιώδες hardbop session που προοικονομεί την μελλοντική ενασχόληση του Barney Willen με την afro jazz fusion που τον έκανε τόσο αγαπητό.
Cleo Laine – Let’s Slip Away
Η μεγάλη κυρία της Βρετανικής jazz Cleo Laine, η οποία προσφάτως απεβίωσε έχει μείνει στην ιστορία της jazz με το s**t singing της. Με τη δυναμική φωνή της και τις πρωτοποριακές της παραστάσεις έχει μαγέψει κοινό από όλα τα ηλικιακά γκρουπ, από το Carnegie Hall μέχρι το The Muppet Show. Οι συνεργασίες της με τον Ray Charles και η σύνδεση της με τα μιούζικαλ την καθιστούν εξέχουσα φιγούρα στη jazz και στο χώρο της διασκέδασης.
Oliver Nelson – Bob’s Blues
Ο ρηξικέλευθος και επαναστατικός ήχος του Oliver Nelson ενσαρκώνεται καλύτερα από ποτέ με το άλμπουμ The Blues and the Abstract Truth. Σαξοφωνίστας και με ευφυής συνθετικές ικανότητες, οι συνεργασίες του με τον Thelonious Monk και τον Sonny Rollins βοήθησαν στην μορφοποίηση της jazz για να γίνει τόσο μοντέρνα, προσφιλής και καταιγιστική όσο την ξέρουμε σήμερα.
_______________________________________
Αυτό που κάνει το Soul Stirrin’ να μοιάζει ακόμα περισσότερο με χρονομηχανή είναι η πρωτόγνωρη ποιότητα την οποία εξασφάλισε η Right Tempo για την συλλογή. Τα περισσότερα κομμάτια λόγω της καταστροφής των master tapes έχουν παρθεί από τις original πρώτες εκδόσεις τους σε βινύλιο σε Mint ή Near Mint κατάσταση και από κορυφαίες πηγές, προσφέροντάς μας αναλογικό ήχο σε όλο του το μεγαλείο. Ακόμα και τα κομμάτια που δε χαίρουν αυτής της μεταχείρισης είναι remastered με τέτοια δεξιότητα που προσφέρεται νέα ζωή στα τραγούδια. Κάθε όργανο ηχεί πιο καθαρά, οι φωνές ψιθυρίζουν στο αυτί σου και νέα αισθήματα αναδεύονται με τη κάθε στροφή. Το Soul Stirrin’ είναι διαθέσιμο σε διπλό βινύλιο μαύρου χρώματος 150 γραμμαρίων ή μωβ χρώματος στον περιορισμένο αριθμό των 50 αντιτύπων. Μπορείτε να τα βρείτε σε ενημερωμένα καταστήματα στην Ελλάδα.
Tracklist:
Side A
1 - Jack Fascinato ‘Abe De Aba Du’ ℗ 1957
2 - Sonny Stitt ‘Harlem Nocturne’ ℗ 1957
3 - Sergio Mihanovic & Leandro Barbieri ‘Los Jovenes Viejos’ ℗ 1962
4 - Curtis Fuller ‘Twelve-Inch’ ℗ 1959
Side B
1 - Les Double Six ‘A Night In Tunisia (Le Tapis Volant)’ ℗ 1962
2 - The Montgomery Brothers ‘Groove Yard’ ℗ 1961
3 - Nina Simone ‘African Mailman’ ℗ 1959
4 - Bennie Green ‘Soul Stirrin’’ ℗ 1958
Side C
1 - Mark Murphy ‘Why Don’t You Do Right’ ℗ 1962
2 - Duke Jordan ‘No Problem n.1’ ℗ 1962
3 - Art Farmer ‘Mox Nix’ (1958)
Side D
1 - Oscar Brown Jr. ‘But I Was Cool’ ℗ 1960
2 - Milt Jackson / Percy Heath / Barney Wilen / Kenny Clarke ‘Swing 39’ ℗ 1958
3 - Cleo Laine ‘Let’s Slip Away’ ℗ 1960
4 - Oliver Nelson ‘Bob’s Blues’ ℗ 1961
