Trikalapod.com

28/05/2025

Διάβαζα πρόσφατα πως εφαρμογή της τεχνητής νοημοσύνης, υπόσχεται να "μεταφράζει" τι λένε τα ζώα, αναλύοντας φωνητικά σήματα, κινήσεις και εκφράσεις σώματος, για να προσδιορίζει τη συναισθηματική κατάσταση ενός ζώου.

Όταν επισκέφθηκα την Δέσποινα Χαρισοπούλου στο Κέντρο Εκπαιδευτικής και Θεραπευτικής Ιππασίας “Stavlos-ΚΟΙΝΣΕΠ” στην ε.ο. Λεπτοκαρυάς-Περδικοράχης και παρατηρώντας την πως επικοινωνεί με τα δικά της ζώα (τα άλογα Κωστάκης, Μάρκος και Ερμής, τη γαϊδουρίτσα Λάϊκα και τα δυο σκυλιά της Φέντορ και Ρούμπεν) πως μιλά για τις συναισθηματικές τους, κυρίως, ανάγκες και πως εκείνα της ανταποδίδουν την φροντίδα και το νοιάξιμο με την εμπιστοσύνη και την αγάπη τους, σκέφτηκα πως για τους ανθρώπους που επιλέγουν να σχετίζονται με κάθε έμβιο ον με σεβασμό και ενσυναίσθηση, η εν λόγω εφαρμογή θα τους είναι παντελώς ανώφελη.

Ως γυμνάστρια ειδικής αγωγής με πολυετή εμπειρία, έχει μυηθεί στον κόσμο των παιδιών με αναπηρία, καταγράφοντας- στην ψυχή της πρωτίστως και εν συνεχεία στο μυαλό της- τις ανάγκες, τις φοβίες και τις δυσκολίες τους, δουλεύοντας μεθοδικά, με στόχο πάντα την απευαισθητοποίησή τους.

Μέσω της νέας επαγγελματικής της ιδιότητας, ως εκπαιδεύτρια θεραπευτικής ιππασίας, έρχεται να διαδραματίσει τον ρόλο της γεφυροποιού μεταξύ των δυο αυτών κόσμων- των παιδιών και των αλόγων- ανατροφοδοτώντας και εξελίσσοντας διαρκώς αυτή την πολλά υποσχόμενη αμφίδρομη και αλληλεπιδραστική σχέση…

Γιατί τα άλογα είναι πραγματικά μοναδικά ζώα. Και μπορεί όντως να τα έχουμε ταυτίσει στο μυαλό μας ως τα πιο περήφανα, έχουν όμως και άλλα, πολύ σπουδαία χαρακτηριστικά. Είναι υπομονετικά, διαισθητικά, ειλικρινή, συγχωρούν, αποδέχονται, σέβονται και δεν επικρίνουν.

Και ποιος άνθρωπος δεν έχει ανάγκη από έναν τέτοιο συνοδοιπόρο στο θεραπευτικό του ταξίδι; Πολλώ δε μάλλον τα παιδιά… Γι αυτό και η Δέσποινα υπογραμμίζει πως η θεραπευτική ιππασία δεν ενδείκνυται μόνο για τα παιδιά με διάγνωση, αλλά για όλα τα παιδιά, δεδομένου ότι «όλα τα παιδιά έχουν κάτι μέσα τους που θέλει να εκφραστεί».

Τα δύο summer camp που προγραμματίζονται στα μέσα του Ιούνη, είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία γνωριμίας των παιδιών με τα τετράποδα μέλη της οικογένειας του “stavlos” και επαφής με τη φύση. Μια ευκαιρία «να μάθουν μέσα από το σώμα, την καρδιά τους, το παιχνίδι και τα ζώα»!

Για να ακούσετε τo podcast ΠΑΤΗΣΤΕ στον παρακάτω σύνδεσμο:
https://trikalapod.wordpress.com/2025/05/28/%ce%b4%ce%ad%cf%83%cf%80%ce%bf%ce%b9%ce%bd%ce%b1-%cf%87%ce%b1%cf%81%ce%b9%cf%83%ce%bf%cf%80%ce%bf%cf%8d%ce%bb%ce%bf%cf%85-%ce%b7-%ce%b8%ce%b5%cf%81%ce%b1%cf%80%ce%b5%cf%85%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ae/?fbclid=IwY2xjawKj6uJleHRuA2FlbQIxMABicmlkETF0WndiRkJjOFAzM2RDMTJGAR7Wd5MpBsQmQWwKv-ymCyXrmnNhjlBm4MYYPEiRdU9efzc8M_RAqwqnpZMPpg_aem_s69oMvwAf-3ORPEsVE5N9A

11/04/2025

Για το πόσο η καλή αρχιτεκτονική μπορεί να συμβάλει θετικά στη μουσική που παράγεται μέσα σε έναν χώρο, εμπνέοντας την ερμηνεία των μουσικών και προσφέροντας στους ακροατές μια όμορφη ακουστική εμπειρία μιλά στο trikalapod.com ο ομότιμος καθηγητής Τμήματος Αρχιτεκτόνων ΑΠΘ Νίκος Τσινίκας.

Ο κ. Τσινίκας (έχει σχεδιάσει την ακουστική του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Τρικκαίων) εκθέτει από χθες στο Μουσείο Τσιτσάνη οκτώ ηχητικά-κινητικά γλυπτά που ο ίδιος έχει δημιουργήσει και συνδυάζουν την ψυχαγωγία με την εκπαίδευση και την έρευνα των ήχων, των φθόγγων και των θορύβων που παράγουν.

Στα τέλη του μήνα θα επιστρέψει στα Τρίκαλα με το μουσικό σχήμα «The Presidents του οποίου είναι μέλος και απαρτίζεται από καθηγητές του ΑΠΘ- όλοι τους πρώην πρόεδροι, εξού και η ονομασία του σχήματος- για μια ξεχωριστή εμφάνιση.

Για να ακούσετε το podcast πατήστε στον παρακάτω σύνδεσμο:

https://trikalapod.wordpress.com/2025/04/11/%ce%bd%ce%af%ce%ba%ce%bf%cf%82-%cf%84%cf%83%ce%b9%ce%bd%ce%af%ce%ba%ce%b1%cf%82-%ce%b7-%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%b9%cf%84%ce%b5%ce%ba%cf%84%ce%bf%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%b7-%ce%bc/

11/04/2025

https://trikalapod.wordpress.com/2025/04/11/%ce%bd%ce%af%ce%ba%ce%bf%cf%82-%cf%84%cf%83%ce%b9%ce%bd%ce%af%ce%ba%ce%b1%cf%82-%ce%b7-%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%b9%cf%84%ce%b5%ce%ba%cf%84%ce%bf%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%b7-%ce%bc/

Επεισόδιο 47

06/11/2024

Με τον Γιώργο Παπαγεωργίου έχουμε ακριβώς την ίδια ηλικία. Μεγαλώσαμε και οι δυο στα Τρίκαλα, αλλά πηγαίναμε σε διαφορετικά σχολεία. Συζητώντας και πιάνοντας το νήμα της ζωής του από τα πρώτα νεανικά του χρόνια, συνειδητοποιώ πως ως έφηβος είχε ανακαλύψει έναν κόσμο, που λίγοι συνομήλικοί μας τον γνώριζαν. Ο Γιώργος (“31stillwriting”) ήταν από τους πρώτους στην Ελλάδα- skateboarders (σκεϊτάδες) και graffiti artists (γκραφιτάδες) της δεκαετίας του ’90 και έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον να τον ακούσετε να αποκαλύπτει πως μυήθηκε στους δυο αυτούς κόσμους που είθισται να συνυπάρχουν.

Συναντηθήκαμε το τριήμερο της 28ης Οκτωβρίου και στο podcast που θα ακούσετε μίλησε:

-για τα σημεία της πόλης που αποτέλεσαν τον πρώτο του καμβά

-για τον πρωτοποριακό επιχειρηματία της διασκέδασης Νίκο Μουτσίκα που στις αρχές τις δεκαετίας του 1990 του ζήτησε να διακοσμήσει με γκράφιτι το γνωστό techno club “betoniera” που λειτούργησε στα Τρίκαλα και φωτογραφίες του φιλοξενήθηκαν σε όλα τα mainstream περιοδικά της χώρας

-για τις καλύτερες επιφάνειες για skate στην πόλη όπου συναντιόταν με τους φίλους του και ρολάρανε (τους αναφέρει έναν έναν με τα ονόματα και τα καλλιτεχνικά τους ψευδώνυμα- όλοι μαζί αποτελούσαν τους Trikala Extreme Skaters)

-για την εποχή που όντας φοιτητής στο Τμήμα Προσχολικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας στο Βόλο, ξεδίπλωσε όλο του το ταλέντο και οι δημιουργίες του άφησαν εποχή στην πόλη (ο τότε δήμαρχος Δημήτρης Πιτσιώρης του ανέθεσε την υλοποίηση τοιχογραφιών μεγάλων διαστάσεων- graffiti spray murals- σε εξωτερικούς τοίχους σχολικών συγκροτημάτων)

Σήμερα σε πολλά και κεντρικά σημεία του Μεσολογγίου –όπου ζει με την οικογένειά του και υπηρετεί ως Υπολιμενάρχης στο τοπικό Λιμεναρχείο- υπάρχουν έργα του με κοινωνικά μηνύματα αλλά και αναφορές στην Ιερή Πόλη έχοντας μυήσει στην τέχνη του street art πολλά παιδιά και εφήβους. Τη χρονιά που μας πέρασε, τιμήθηκε από την Πανελλήνια Ομοσπονδία Λιμενικών, για την κοινωνική του δράση εκτός υπηρεσίας, με τον τίτλο «Λιμενικός της Χρονιάς».

Μπορεί να ζει, να εργάζεται και να δημιουργεί στο Μεσολόγγι, μεγάλο μέρος της καρδιάς του όμως καταλαμβάνουν τα Τρίκαλα γι' αυτό και στην κουβέντα μας δεν παραλείπει να αναφερθεί στα όσα παράταιρα “χτυπούν” στο έμπειρο μάτι του και τον στενοχωρούν, αναφερόμενος στις τοιχογραφίες που διακοσμούν μεγάλες επιφάνειες σε κεντρικά -και όχι μόνο- σημεία της πόλης.
Γιατί όπως υπογραμμίζει, τα γκράφιτι πρέπει να αναδεικνύουν την αισθητική και να μαρτυρούν την ταυτότητα μιας περιοχής.
Παρών στην συνομιλία μας και ο γιος του Νάσος (βλ. φωτο) που δηλώνει εκκολαπτόμενος γκραφιτάς!

Για να ακούσετε το podcast πατήστε στον παρακάτω σύνδεσμο:

https://trikalapod.com/2024/11/06/%ce%b3%ce%b9%cf%8e%cf%81%ce%b3%ce%bf%cf%82-%cf%80%ce%b1%cf%80%ce%b1%ce%b3%ce%b5%cf%89%cf%81%ce%b3%ce%af%ce%bf%cf%85-%cf%84%ce%b1-%ce%b3%ce%ba%cf%81%ce%ac%cf%86%ce%b9%cf%84%ce%b9-%cf%80%cf%81%ce%ad/

06/11/2024

https://trikalapod.com/2024/11/06/%ce%b3%ce%b9%cf%8e%cf%81%ce%b3%ce%bf%cf%82-%cf%80%ce%b1%cf%80%ce%b1%ce%b3%ce%b5%cf%89%cf%81%ce%b3%ce%af%ce%bf%cf%85-%cf%84%ce%b1-%ce%b3%ce%ba%cf%81%ce%ac%cf%86%ce%b9%cf%84%ce%b9-%cf%80%cf%81%ce%ad/

Επεισόδιο 46

04/10/2024

Η Βράντζα Παναγιώτα (Πέγκυ για όσους την ξέρουμε εξ απαλών ονύχων), είναι ο πρώτος άνθρωπος που γνώριζα ο οποίος είχε επαγγελματική σχέση με τα ζώα, την εποχή που εγώ και άλλοι πολλοί σαν κι εμένα, βλέπαμε σκύλο και αλλάζαμε πεζοδρόμιο.

Τα όσα μαθαίναμε ότι έκανε από τα πρώτα χρόνια που άρχισε να λειτουργεί το Κτηνιατρείο της στο Μουζάκι Καρδίτσας (2001), συνεργαζόμενη με τους κτηνοτρόφους της ευρύτερης περιοχής- αφού είχε επιλέξει να στραφεί στα παραγωγικά ζώα- μας ενέπνεαν μεγάλο θαυμασμό. Καταρχάς για το ψυχικό της σθένος, ως νεαρή επιστήμονας τότε, να δραστηριοποιηθεί σε έναν τομέα που οι άνθρωποι με τους οποίους καλούνταν να συνεργαστεί ήταν αποκλειστικά άντρες κτηνοτρόφοι. Άντρες που δεν είχαν προηγούμενη εικόνα γυναίκας κτηνιάτρου και που χρειάστηκε να περάσει καιρός για να τους πείσει ότι η κτηνιατρική, δεν έχει να κάνει με τη ρώμη, αλλά με τις πανεπιστημιακές γνώσεις (τα περιγράφει πολύ γλαφυρά η Παναγιώτα στο podcast που κάναμε). Αλλά και γιατί καλούνταν να προσφέρει την επιστημονική της φροντίδα στα ζώα, κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες: σε απομακρυσμένα και όχι ευκολοπροσβάσιμα μέρη (νύχτα σε στάβλους και μαντριά) και με ελάχιστα μέσα.

Μετά την επιστροφή της από τα βουλευτικά έδρανα –εκλέχτηκε βουλεύτρια Καρδίτσας με τον ΣΥΡΙΖΑ την περίοδο 2015-2019- στράφηκε περισσότερο στα ζώα συντροφιάς, εναρμονισμένη με τις απαιτήσεις της εποχής, αφού τα μικρά ζώα διεκδικούν όλο και περισσότερο χώρο και χρόνο στις ζωές μας. Δεν έπαψε όμως ποτέ να ασχολείται με τα παραγωγικά ζώα (βρίσκονται σε φθίνουσα πορεία) και τον πρωτογενή τομέα, τον οποίο θεωρεί πολύ σημαντικό για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας. Θέματα που προσπάθησε πολύ να προωθήσει και να αναδείξει στη διάρκεια της βουλευτικής της θητείας.

Η συζήτησή μας –με αφορμή την σημερινή Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων- επικεντρώθηκε στο πόσο έχει αλλάξει η σχέση μας με τα ζώα (από τις αυλές έχουν μπει στα σπίτια μας και αποτελούν μέλη των οικογενειών μας), στις δυσκολίες του επαγγέλματος και δη στα μεγάλα ποσοστά επαγγελματικής εξουθένωσης, εργασιακού στρες και άγχους που παρουσιάζει ο κλάδος βάσει ερευνών (είναι ο μοναδικός ιατρικός κλάδος που τα μέλη του εκτός από πάροχοι υγείας μετατρέπονται συχνά και σε αρωγούς θανάτου, βλ. ευθανασία).

Μιλήσαμε για τα αδέσποτα και πως μπορεί να λυθεί το συγκεκριμένο πρόβλημα, καθώς και για το πιο επώδυνο κομμάτι της δουλειάς της που είναι τα δηλητηριασμένα ζώα τα οποία φθάνουν στο ιατρείο της με εμετούς, σπασμούς, διάρροιες, απώλεια συνείδησης και έχουν έναν πολύ βασανιστικό θάνατο «γιατί κάποιος επέλεξε να κάνει μια εγκληματική πράξη».

Τι είναι για σένα η ζωοφιλία, τη ρώτησα στο τέλος: «Αν αγαπάς τον εαυτό σου, αγαπάς τους ανθρώπους και αγαπάς και τα ζώα. Αυτό το θεωρώ αυτονόητο και νομίζω πως το άλλο είναι αυτό που πρέπει να εξηγήσω…»

Το link για να ακούσετε το podcast στο πρώτο σχόλιο.

04/10/2024

https://trikalapod.com/2024/10/03/%cf%80%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%b3%ce%b9%cf%8e%cf%84%ce%b1-%ce%b2%cf%81%ce%ac%ce%bd%cf%84%ce%b6%ce%b1-%cf%84%ce%b1-%ce%b4%ce%b7%ce%bb%ce%b7%cf%84%ce%b7%cf%81%ce%b9%ce%b1%cf%83%ce%bc%ce%ad%ce%bd%ce%b1/

Επεισόδιο 45

07/08/2024

Πριν συναντήσω τον Νίκο Κρούπη, η ορειβασία σε δύσκολες και ψηλές κορυφές ήταν ταυτισμένη στο μυαλό μου με τα γνωστά και πολυδιαφημιζόμενα εμπορικά ορειβατικά project, όπως αυτά των seven summits (επτά κορυφών) και τα βουνά του ορειβατικού «Γκραν Σλαμ», όπως ονομάζουν οι ορειβάτες τις 14 κορυφές του κόσμου που έχουν ύψος μεγαλύτερο των 8.000 μέτρων.

Η συζήτηση με τον Τρικαλινό ορειβάτη που ανήκει στο τιμητικό και κλειστό “κλαμπ” των μετρημένων ανθρώπων από ολόκληρο τον κόσμο, που έχουν κατακτήσει απάτητες κορυφές του πλανήτη, με έκανε να αναθεωρήσω. Γιατί ο Νίκος μου μίλησε για την ελευθερία που νιώθει όταν κινείται σε αχαρτογράφητα βουνά, όταν είναι εκείνος και το βουνό και οι αποφάσεις που καλείται να πάρει, έχουν να κάνουν αποκλειστικά με τις δυνατότητές του και τις προσωπικές του εκτιμήσεις, γεγονός που μπορεί να ενέχει μεγάλο ρίσκο, αλλά προσφέρει ανείπωτες συγκινήσεις όταν η αποστολή στεφθεί με επιτυχία.

Κατάλαβα από την κουβέντα μας ότι είναι ένας άνθρωπος που μπορεί να υπερβαίνει τα σωματικά και ψυχικά όρια –έτσι όπως τα αντιλαμβανόμαστε οι περισσότεροι – έχει όμως τις δικές του κόκκινες γραμμές. Έχει άλλωστε εγκαταλείψει προσπάθειες ανάβασης ακόμη κι όταν βρισκόταν σε απόσταση αναπνοής από την κορυφή. Κι αυτό γιατί τόσα χρόνια στα βουνά έχει μάθει, όχι απλώς να μην τα υποτιμά, αλλά και πως τα όρια τα θέτουν πάντα οι καιρικές συνθήκες και η ίδια η φύση!

«Νίκο, αν ήμουν ορειβάτρια, θα σε εμπιστευόμουν ως αρχηγό στις αποστολές που διοργανώνεις» του είπα όταν τελειώσαμε την ηχογράφηση.

Ξέχασα να του πω, πως με συγκίνησε η ορειβατική ηθική του όσον αφορά στην προσπάθειά του να μειώνει στο ελάχιστο το οικολογικό του αποτύπωμα όταν βρίσκεται στα βουνά, ως ελάχιστη ένδειξη αναγνώρισης και ευγνωμοσύνης των συγκινήσεων και των εμπειριών που του προσφέρουν…

Ακούστε το podcast ΠΑΤΩΝΤΑΣ στον παρακάτω σύνδεσμο:

https://trikalapod.com/2024/08/07/%ce%bd%ce%af%ce%ba%ce%bf%cf%82-%ce%ba%cf%81%ce%bf%cf%8d%cf%80%ce%b7%cf%82-%cf%8c%cf%84%ce%b1%ce%bd-%ce%b5%ce%af%cf%83%ce%b1%ce%b9-%ce%b5%cf%83%cf%8d-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%84%ce%bf-%ce%b2%ce%bf%cf%85/ -1181

09/04/2024

Σε μια πόλη όπως τα Τρίκαλα, όπου όλα αλλάζουν, υπάρχει ένας χώρος, η Σουίτα Art Cafe, που είναι πάντα εκεί. Ατμοσφαιρικός, με ρετρό διακόσμηση και cozy διάθεση, αποτελώντας κομμάτι της τοπικής αισθητικής, για περισσότερο από σαράντα χρόνια.
Αφηγητής της κοινωνικοπολιτιστικής ζωής των Τρικάλων, μα πάνω απ’ όλα οικείο καταφύγιο για τρεις γενιές, σε μια κοινωνία που τείνει να ξεχνάει, να γκρεμίζει, να διαγράφει.

Ο Παναγιώτης Μαγκλάρας τα τελευταία 25 χρόνια έχει ταυτίσει το όνομά του με αυτό της “Σουίτας” και έχει πραγματοποιήσει εκεί μέσα-όπως λέει- πολλά από τα ταξίδια που δεν κατάφερε να κάνει… Η πλειονότητα των Τρικαλινών, έχει σίγουρα συνταξιδέψει με τον Παναγιώτη σε κάποια από αυτά τα ταξίδια. Μιλάμε άλλωστε για περισσότερες από πεντακόσιες εκδηλώσεις κάθε είδους που έχουν φιλοξενηθεί στον εν λόγω χώρο. Ένας χώρος όπου υποδέχθηκε κάθε ιδέα και κάθε καλλιτεχνική- και όχι μόνο - έκφραση.

Σ αυτό το podcast, ο Παναγιώτης Μαγκλάρας κάνει έναν απολογισμό των δυόμιση δεκαετιών που φέρει την ευθύνη λειτουργίας της “Σουίτας”, βάζοντας θετικό πρόσημο σ’ αυτή την πολυετή διαδρομή.

Θυμάται καλλιτέχνες που τον συγκίνησαν γιατί η τέχνη τους ήταν εναρμονισμένη με τον χαρακτήρα τους, θυμάται ατυχείς στιγμές που όμως του προσέφεραν σημαντική εμπειρία στο πέρασμα των χρόνων και μοιράζεται τις σκέψεις του για το μέλλον της “Σουίτας art café”...

Ακούστε το podcast πατώντας στον παρακάτω σύνδεσμο:

https://trikalapod.com/2024/04/09/%cf%80%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%b3%ce%b9%cf%8e%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%bc%ce%b1%ce%b3%ce%ba%ce%bb%ce%ac%cf%81%ce%b1%cf%82-%cf%8c%ce%bb%ce%b1-%cf%84%ce%b1-%cf%84%ce%b1%ce%be%ce%af%ce%b4%ce%b9%ce%b1-%cf%80/ -1093

24/01/2024

Με τον βραβευμένο Θεσσαλονικιό φωτορεπόρτερ Δημήτρη Τοσίδη γνωριστήκαμε πριν από χρόνια στην Κάλυμνο, όταν η ζωή μας οδήγησε και τους δυο - από διαφορετικούς δρόμους - στο ακριτικό αυτό νησί των Δωδεκανήσων.

Από κει ξεκίνησε και η επαγγελματική του σταδιοδρομία, όταν φωτογραφία του από τον αγιασμό στο σχολείο των τριών μαθητών της μικρής Τελένδου, δημοσιεύθηκε στο πρωτοσέλιδο της «Καθημερινής».

Έκτοτε παρακολουθούσα με πολύ ενδιαφέρον τη δουλειά του, όπως στη διάρκεια της προσφυγικής κρίσης στα Βαλκάνια, για να τον θαυμάσω το 2021 όταν αναδείχθηκε ως ο μεγάλος νικητής του Athens Photo World για το φωτογραφικό του πρότζεκτ με τίτλο «Διάβα». Προϊόν της παραμονής του στα βουνά της Πίνδου, όπου έζησε για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα με τους εναπομείναντες κτηνοτρόφους της που μετακινούνται από τα ορεινά στα χειμαδιά και αντιστρόφως, με τον παραδοσιακό τρόπο, με τα πόδια κι όχι με φορτηγά.

Όταν έμαθα πως ζει μόνιμα στο Μέτσοβο, σε τόσο κοντινή απόσταση από τα Τρίκαλα, τον αναζήτησα για να μάθω νέα του. Και κάπως έτσι προέκυψε αυτό το podcast, στο οποίο μου αποκαλύπτει πως η συμβίωσή του για μεγάλο χρονικό διάστημα με τους νομάδες της Ηπείρου και της Θεσσαλίας, εκτός από εκπληκτικές εικόνες-ντοκουμέντα, μιας δύσκολης και συνάμα συναρπαστικής ζωής, τον οδήγησε και σε έναν άλλο τρόπο σκέψης, αλλάζοντάς τον ως άνθρωπο, αλλά και ως επαγγελματία.
«Συνειδητοποίησα πως όπου επενδύεις το χρόνο σου, αυτός σου επιστρέφει πίσω σε αξία» μου είπε, προσθέτοντας πως το «Διάβα» κάποια στιγμή θα γίνει βιβλίο.

Αν σας πάει ο δρόμος στο Μέτσοβο, μπορείτε να δείτε από κοντά όλο αυτό το φωτογραφικό υλικό του Δημήτρη Τοσίδη, το οποίο εκτίθεται στο Μετσόβιο Κέντρο Διεπιστημονικής Έρευνας –ΜΕΚΔΕ του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου.

Πατήστε στο link στο πρώτο σχόλιο για να ακούσετε το podcast:

05/12/2023

Σ΄ αυτό το podcast συζητάμε με τον φυσικό κ. Δημήτρη Πετσέτα με αφορμή την αποχώρησή του από την ενεργό δράση, μετά από 42 χρόνια στις αίθουσες.

Μας αποκαλύπτει τους λόγους για τους οποίους επέλεξε την επιστήμη της φυσικής, αποτιμά την πολυετή διδακτική του εμπειρία και αναλύει τη σχέση δασκάλου και μαθητή που αποτελεί αναντίρρητα το βασικότερο κίνητρο μάθησης και που σε καμιά περίπτωση δεν είναι αποκλειστικά γνωστική, αλλά μεταδίδει αξίες, τρόπους σκέψης, δράσης και κρίσης.

#εκπαιδευση #μαθητες #ενωσηφυσικωνελλαδας #φυσικη #συλλογοςεκπαιδευτικωνφροντιστωννομουτρικαλων

Επεισόδιο 41 podcast (Δεκέμβριος 2023)

23/11/2023

Σ΄ αυτό το podcast συζητάμε με τον Στέφανο Σεκέρογλου καθηγητή βιολιού στο Μουσικό Σχολείο Τρικάλων και μαέστρο της τοπικής Συμφωνικής Ορχήστρας Νέων.
Μας αποκαλύπτει τα μυστικά της τέχνης του μαέστρου και υπογραμμίζει τη σπουδαιότητα της ύπαρξης της Συμφωνικής Ορχήστρας, τόσο για την τοπική κοινωνία όσο και για τα παιδιά που συμμετέχουν σ’ αυτή, δεδομένου ότι η ορχήστρα δεν σε μαθαίνει μόνο να παίζεις μουσική, αλλά είναι και ένα μάθημα συλλογικότητας. Μαθαίνεις να συνυπάρχεις με τον άλλο, να μοιράζεσαι κοινούς σκοπούς, να βιώνεις τις ίδιες δυνατές μουσικές συγκινήσεις.

Επεισόδιο 40 podcast (Νοέμβριος 2023)