01/06/2021
Pitutur Sepuh
TALATAH TI ALAM KUBUR
(panggeuing keur hate anu tibra sare)
Anaking, anak Ema
kiwari Ema geus nepi
ka lembur anu sabenerna,
lembur nu beda
jeung lembur urang baheula.
Anaking, anak incu
mun isuk-pageto
hidep sono hayang papanggih jeung Ema,
tuluy hidep baralik ka lembur jiga baheula,
omat tong angkaribung barang bawa,
sabab Ema
geus lain Ema anu baheula !
Anaking, kamelang Ema !
mun hidep nyaah ka Ema,
teu kudu bingung mulang tarima,
tapi cukup bejaan Ema:
yen hidep geus jadi jalma soleh,
geus jadi hamba Alloh ahli ibadah
bari salawasna terus ngadu’a
sangkan aya dina ridlo Anjeuna
Anaking,
mun hidep nyaah ka Ema,
cukup bejaan Ema:
yen hidep nyaah ka Ema,
akur jeung dulur,
runtut-raut sauyunan
silih hargaan silih elingan
silih tulung silih bantu
gogonjakan jiga baheula !
Anaking,
pang bejakeun ka anak incu hidep,
yen Ema nyaah ka hidep !
nyaah ku lucu na,
nyaah ku bela na,
nyaah ku sumanget na !
Bejakeun ka kulawarga hidep
Ema geus nepi ka nu dituju,
Ema rek satia nungguan,
di dieu,
di hareupeun panto surga !
Anaking, anak-incu,
wayahna, baca ieu surat saeutik deui !
Ema hayang mere beja
nyambung beja anu baheula:
nu manfaat di dieu, di alam baka;
geuning lain harta, lain tahta,
lain pangkat, lain jabatan,
tapi wungkul
amal soleh waktu di dunya
nu dibungkus iman jeung katakwaan!
Ayeuna ku Ema geus karasa,
geus karasa!
karasa endahna solat jeung puasa,
karasa endahna zakat,
karasa endahna mikanyaah fakir-miskin,
karasa endahna akur jeung dulur,
bari heman ka tatangga !
Anaking, anak-incu,
mun hirup hidep kadungsang-dungsang,
mun hidep loba ma’siat tibatan tobat,
loba takabur batan tafakur,
loba sasar batan istigfar,
loba salah batan ibadah,
omat Ema tong dibejaan,
sabab teu sanggup ngadengekeunana !
Anaking,
hampura, hampura du’akeun Ema & Bapak hidep
