03/08/2025
এজন স্বামীয়ে পত্নীক সুধিলে, বিয়া পাতিলে পুৰুষে কি হেৰুৱায়, আৰু কি লাভ কৰে?
পত্নীয়ে হাঁহি হাঁহি ক’লে, বিয়াৰ পিছত পুৰুষে নিজৰ নিসংগতা, সৰু সৰু সিদ্ধান্ত লোৱাৰ স্বাধীনতা, আৰু চিন্তা নকৰাকৈ কাম কৰাৰ ক্ষমতা হেৰুৱাই পেলায়। বিনিময়ত তেওঁ জীৱনত এগৰাকী সংগী, সন্তানৰ বাবে এগৰাকী মাতৃ, আৰু তেওঁক স্থিৰতা প্ৰদান কৰা ঘৰ এখন পায়।
স্বামীয়ে অলপ আচৰিত হৈ ক’লে, এয়াই সকলো নেকি? সি সুখ নাপায় নেকি?
ঘৈণীয়েকে হাঁহি এটা মাৰি উত্তৰ দিলে, সুখ আমাৰ ভিতৰতে আছে ! যদি আমি বিবাহক সুখ-দুখৰ ভাগ-বতৰা কৰা বুলি বুজো, তেন্তে আমি সুখী হ’ম। আৰু যদি আমি ইয়াক স্বাধীনতা হেৰুৱাই পেলোৱা বুলি চাওঁ, তেন্তে আমি অসুখী হ’ম।
স্বামীয়ে অলপ সময় ভাবি সুধিলে, তুমি মোক বেছি ভাল পাবা নে তোমাৰ সন্তানক?
পত্নীয়ে নিঃসংকোচে উত্তৰ দিলে অৱশ্যে সন্তান।
স্বামীয়ে কৌতুহলৰে সুধিলে, কিয়?
পত্নীয়ে উত্তৰ দিলে, কাৰণ তেওঁলোক মোৰ এটা অংশ, তেওঁলোক মোৰ তেজ আৰু মোৰ আত্মা।
স্বামীয়ে মৃদু হাঁহি এটা মাৰি ক’লে, আৰু মই?
পত্নীয়ে ক’লে, তুমি এই যাত্ৰাত মোৰ সংগী, কেতিয়াবা আনন্দ দিয়ে, কেতিয়াবা দুখ!
এই সংলাপৰ শেষত স্বামীয়ে বহি ভাবে, সঁচাকৈয়ে ত্যাগৰ ওপৰত গঢ় লৈ উঠিছেনে বৈবাহিক সম্পৰ্ক? আৰু এই ত্যাগ সদায় পুৰস্কৃত হয়নে?
বাস্তৱতা হ’ল পৃথিৱীত এগৰাকী নাৰীৰ ভূমিকাক কোনেও মূল্য নিদিয়ে। যদিও তাইৰ চাৰিওফালে এটা পৰিয়াল ঘূৰি থাকে। তেও মনে মনে জীৱনৰ সকলো বোজা কঢ়িয়াই লৈ ফুৰে আৰু দিনটোৰ শেষত ভাগৰুৱা মুখখনত হাঁহি এটা মাৰি ৰাখে। আৰু যেতিয়াই পৰিয়ালত কোনো অসুবিধা হয়, সকলোৱে তাইৰ ফালে অভিযোগৰ আঙুলিটোৱাই দিয়ে।
শিশুৱে আঘাত পালে মাতৃয়ে নিজৰ দায়িত্ব পালন কৰা নাই বুলি কোৱা হয়। শিশুৱে কাৰোবাৰ লগত বেয়া আচৰণ কৰিলে ইয়াত কোৱা হয় যে মাকে তাক সঠিকভাৱে শিক্ষা দিয়া নাই। স্বামীৰ অসুখ হ’লে কয় যে পত্নীয়ে তেওঁৰ যত্ন লোৱা নাই।
কিন্তু সত্যটো হ’ল এগৰাকী নাৰীৰ ভূমিকা ডাঙৰ। তেওঁ আচলতে এখন স্কুল, বা তাতোকৈ বেছি ! ঘাঁ ভাল কৰা ডাক্তৰ, ৰাতি শুই থকা নাৰ্চ, তাৰ যত্ন লোৱা, মূল্যবোধৰ সৃষ্টি কৰা শিক্ষয়িত্ৰী। তেওঁ এনেকুৱা এখন পুথিভঁৰাল য'ত আছে জীৱনৰ জ্ঞান, সেই জ্ঞানে হৃদয়ৰ মাজেৰে স্পন্দন কৰে !
নিজৰ পৰিয়ালৰ দায়িত্ব নিষ্ঠাৰে পালন কৰা, আনৰ বাবে নিজৰ আৰাম, সুখ আৰু শান্তি ত্যাগ কৰা, শ শ প্ৰত্যাহ্বানৰ মাজতো চৌপাশৰ মুখত হাঁহি কঢ়িয়াই অনা প্ৰতিগৰাকী নাৰীলৈ মোৰ আন্তৰিক শুভেচ্ছা।
হে নাৰী এবাৰ হাঁহি মাৰি হৃদয় খুলি নিজৰ ওপৰত গৌৰৱ কৰক। আপুনি প্ৰজন্মৰ সৃষ্টিকৰ্তা, পৃথিৱীৰ শক্তি আৰু প্ৰেমৰ উৎস।
